Καλησπέρα,
Πριν 2 μέρες περίπου έκανα μια δημοσίευση, κάτι σαν αγγελία για ζευγάρωμα για τον Ροτζερ στην κατηγορία F.C.I ομάδα 1. Αν και είμαι εγγεγραμμένος 3 χρόνια στο forum, είχε διαφύγει από τη μνήμη μου ο κανόνας περί εύρεσης σκύλου για ζευγάρωμα, ήταν λάθος μου αυτό και ζήτω συγγνώμη για την μη ομαλή λειτουργία του forum.
Όμως θα ήθελα να γράψω κάποια πράγματα και αν το θέλετε και εσείς να κάνουμε μια συζήτηση ή να έχουμε αντίλογο, ο καθένας μπορεί να το πει όπως θέλει (εγώ το λέω συζήτηση).
Για αρχή, θα ήθελα να σας πω κάποια πράγματα για την απόκτηση του Ρότζερ. Πριν 3 χρόνια και κάτι πέρασα μια δύσκολη ψυχολογική φάση και βλέποντας ένα βίντεο στο YouTube μου ήρθε μια ανάμνηση από τα παιδικά μου χρόνια με ένα ροτβάιλερ που με έκανε να καταλάβω ποσό υπέροχες ψυχές έχουν οι σκύλοι και αυτό το κατάλαβα από έναν σκύλο που ήταν ιδιαίτερα μεγαλόσωμος, είχε εκπαίδευση για αυστηρή φύλαξη και τον έτρεμαν όλοι γιατί μόνο γι’ αυτό είχε εκπαιδευτεί. Σε εμένα όμως έδειξε κάτι άλλο. Σε εμένα έδειξε απεριόριστη αγάπη, αν και δεν ήταν δικός μου σκύλος, ήταν της θείας μου που μένει αρκετά μακριά από εμένα. Σε εμένα όμως έδειξε το μεγαλείο της ψυχή του, κάτι που δεν άφηνε να δουν όλοι οι άλλοι, ακόμα και οι πιο οικείοι του. Με λίγα λόγια, αυτή η ανάμνηση με έκανε να θέλω σαν τρελός να πάρω σκύλο. Οικογενειακώς πάντα είχαμε μια αγάπη στις γερμανικές φυλές και τελικά αποφάσισα να πάω σε γερμανικό ποιμενικό (αγαπητή φυλή από όλα τα μέλη της οικογένειας). Σίγουρα είναι δικαίωμα του καθενός να επιλέξει τι φυλή θα αγοράσει ή θα υιοθετήσει. Αυτό μπορεί να είναι κάποιος αδέσποτος σκύλος ή κάποιος φιλοξενούμενος σκύλος σε κάποιο καταφύγιο, επίσης αυτός ο σκύλος μπορεί να είναι κάποιας συγκεκριμένης φυλής από κάποιο εκτροφείο και πάλι είναι δικαίωμα του καθενός αν θα επιλέξει να δώσει τα χρήματα του για αγορά. Εγώ επέλεξα να αγοράσω από εκτροφείο, χωρίς να διαφωνώ με την επιλογή υιοθέτησης κατοικιδίων, η δικιά μου επιλογή όμως ήταν να δώσω χρήματα σε συγκεκριμένο εκτροφείο και δεν μετανιώνω γι’ αυτό.
Στην προηγούμενη λανθασμένη μου δημοσίευση αναφέρθηκε ότι δεν έχω ενσυναίσθηση, όμως κανείς δε μπορεί να ξέρει τι έχω κάνει σαν άνθρωπος για τα ζώα, ειδικά για τα σκυλιά. Κανείς δε μπορεί να ξέρει τις ώρες μελέτης που έχω ρίξει, τις άπειρες συζητήσεις που έχω κάνει με κτηνιάτρους, εκτροφείς, διατροφολόγους, εκπαιδευτές, φαρμακευτικές εταιρίες και εταιρίες τροφών σε Ελλάδα και εξωτερικό. Κανείς δε μπορεί να ξέρει τα άπειρα κείμενα που έχω γράψει σε προσωπικά μηνύματα στο forum προσπαθώντας να βοηθήσω τόσα μέλη που πολλά από αυτά δεν ήθελαν να κάνουν κάποια επίσημη δημοσίευση, γιατί φοβόντουσαν μην τους κατακρίνουν, χωρίς λόγο βέβαια, αλλά αυτός ήταν ο φόβος τους και χαίρομαι πολύ που κατάφερα πολλούς από αυτούς να τους βοηθήσω, κυρίως σε θέματα διατροφής και στη χορήγηση κατάλληλων συμπληρωμάτων και έτσι ρε παιδί μου όλη αυτή η μελέτη και η ενασχόληση φάνηκε χρήσιμη και σε άλλους.
Όσον αφορά τον Ρότζερ, σε καμία περίπτωση δεν πιστεύω ότι έχω τον υπεργαμ@το και πιο τέλειο σκύλο. Όχι, ο Ρότζερ δεν είναι ο τέλειος σκύλος όπως επιμένουν κάποιοι φοβεροί εκπαιδευτές και εκτροφείς για τα σκυλιά τους, βασικά με οποία εμπειρία έχω δεν έχω γνωρίσει κανέναν ‘τέλειο’ σκύλο. Ο Ρότζερ έχει και αυτός τα θέματα του, έχει φοβίες, είναι απίστευτα ανθρωποκεντρικός, ειδικά με την αγέλη του και ιδιαίτερα προστατευτικός με τα στενά μέλη της οικογένειας. Λοιπόν όχι, δεν είναι τέλειος, όμως για εμένα με τα καλά και τα κακά του θα είναι ο πιο υπέροχος σκύλος. Στο προηγούμενο μου θέμα, αναφέρθηκα στις καλές γραμμές αίματος που έχει ο Ρότζερ και μιλάω για τους προγόνους του από τη μάνα και τον πατέρα του. Η μάνα του κατάγεται από μια πολύ γνωστή γραμμή στη Γερμανία και ο πατέρας του είναι από το Ισραήλ, πρωταθλητής σωματοφυλακής…Οι γνώστες της φυλής και ειδικά οι εκτροφείς της φυλής γνωρίζουν πολύ καλά αυτές τις γραμμές και τι σκύλους έχουν βγάλει αυτές οι γραμμές. Δε μπορώ να καταλάβω γιατί κολλήσατε τόσο σε αυτή τη φράση «πολύ καλές γραμμές αίματος», ούτε είπα ότι ο σκύλος είναι θεός ούτε προσπάθησα να πω κάτι παρόμοιο. Ανέφερα τις γραμμές αίματος θέλοντας να επικεντρωθώ στην καλή υγεία του σκύλου, αλλά και τα μορφολογικά του χαρακτηριστικά.
Ο Ρότζερ δεν έχει κανένα πρόβλημα υγείας, έχει εξεταστεί από κτηνιάτρους που ειδικεύονται και στα ορθοπεδικά και δεν έχει κανένα θέμα και από ότι μου έχουν πει σίγουρα γι’ αυτό παίζει σημαντικό ρόλο και η φροντίδα που του παρέχω, δηλαδή η τροφή του και τα συμπληρώματα που του δίνω σε ειδικά έλαια και σε ότι έχει να κάνει με τα οστά. Ο καθένας μπορεί να δώσει ότι θέλει στον σκύλο του και να διαθέσει όποιο χρηματικό ποσό που θεωρεί ότι είναι αναγκαίο, έτσι και εγώ διαθέτω χρήματα για την διατροφή και την φροντίδα της υγεία του σκύλου μου πιστεύοντας ότι αυτό του αξίζει, όπως θα έκανα στο δικό μου παιδί. Η τροφή και τα συμπληρώματα που δίνω στον Ρότζερ είναι επιπέδου εκτροφής και πολύ πιο πάνω από τον μέσο όρο της Ελλάδας, αυτό θέλω να κάνω εγώ για τον σκύλο μου και αυτό κάνω, είπαμε ο καθένας μπορεί να δίνει ότι θέλει για τον σκύλο του. Στον Ρότζερ κάθε εξάμηνο κάνω βιοχημικές εξετάσεις και δεν έχω κάνει ειδικές εξετάσεις για δυσπλασία. Με εκτροφείς που μίλησα και έδειξαν ενδιαφέρον για τον Ρότζερ για αναπαραγωγή μου είπαν ότι εξετάσεις για δυσπλασία μπορώ να κάνω και πιο μετά, δηλαδή μετά την επαφή με τον σκύλο τους, τώρα δεν ξέρω αν αυτό είναι σωστό ή λάθος, όμως μου είπαν ότι μπορώ να παραδώσω πιο μετά τις εξετάσεις γιατί έτσι και αλλιώς η διαδικασία των Pedigree παίρνει χρόνο. Αυτό όμως που μου έκατσε κάπως βαρύ ήταν ότι για να μου κάνουν την ‘τιμή’ να ζευγαρώσουν με τον Ρότζερ πρέπει να τους δώσω 500 με 1000 ευρώ, η ταρίφα διαφέρει ανάλογα με τον εκτροφέα. Δεν ήταν κάτι που άκουγα για πρώτη φορά, σίγουρα και ούτε κάποιοι από εσάς το διαβάζετε αυτό για πρώτη φορά, αλλά μου έχει κάτσει κάπως… Και η επιθυμία μου για ζευγάρωμα ήταν καθαρά γιατί θα ήθελα να έχω απογόνους του Ρότζερ και ήδη από τώρα εχω βρει οικογένειες που θα ήθελαν να υιοθετήσουν και θα μεγάλωναν τα παιδιά του Ρότζερ με απεριόριστη αγάπη. Να τονίσω ότι ποτέ δε θα έπαιρνα χρήματα για κάτι τέτοιο, ο καθένας μπορεί να κάνει ότι θέλει και είναι δικαίωμα του αλλά σας λέω τι θα έκανα εγώ και μιλάω μόνο για εμένα.
Τώρα, σε ότι έχει να κάνει με την στείρωση, μιλάμε για έναν από τους πιο ατελείς νόμους που έχουν περάσει κυβερνήσεις από το 2000 και μετά. Ένας νόμος που υπάρχει μόνο για να πάρει και αλλά λεφτά από τους πολίτες αυτής της χώρας και να κάνει ακόμα πιο δύσκολο το έργο των κτηνιάτρων. Η κυβέρνηση μίλησε με τρία καταφύγια αδέσποτων και έφτιαξε ένα νομοσχέδιο απάτη, ένα ευτελές νομοσχέδιο, δεν πήρε τη γνώμη ούτε των ειδικών (κτηνιάτρων). Πήρε τη γνώμη μόνο από ‘εξειδικευμένα’ καταφύγια όπου να σας θυμίσω το ένα από αυτά έκλεισε γιατί δεν πληρούσε τις κατάλληλες συνθήκες για να φροντίσει τους σκύλους που φιλοξενεί. Εδώ και χρόνια δίνονται χορηγίες στους δήμους για την φροντίδα και την στείρωση των αδέσποτων ζώων, όμως δεν υπάρχει καμία επίβλεψη και όλα αυτά τα χρήματα πάντα πάνε κάπου αλλου, δεν υπάρχει ούτε καλή συνεργασία με τους κτηνιάτρους των δήμων, ούτε τίποτα. Υπάρχουν πολλά καταφύγια δήμων που κάνουν το αδύνατο δυνατό και με πολύ ελλιπείς χρηματοδοτήσεις, όμως το κράτος ποτέ δεν ενδιαφέρθηκε πραγματικά για την στείρωση και την φροντίδα των αδέσποτων, όπως και δεν ενδιαφέρθηκε και για την επίβλεψη των Δήμων, έτσι και αυτό το νομοσχέδιο δε θα αλλάξει τίποτα προς το καλύτερο. Το μόνο που θα κάνει είναι να αδειάσει τις τσέπες των ανθρώπων. Ούτε θα δώσει μάθημα στους ανεύθυνους που παίρνουν έναν σκύλο και στη συνέχεια τον πετάνε στο δρόμο γιατί τον βαρέθηκαν, ούτε θα μειώσει την αύξηση αδέσποτων και εννοείται οι περισσότεροι δήμοι θα συνεχίζουν να μη νοιάζονται. Στο νομοσχέδιο αναφέρεται και η υποχρεωτική στείρωση όλων των σκύλων μόλις γίνουν ενός, άλλη μια κίνηση τελείως άστοχη και χωρίς επιστημονική βάση, διότι όλοι οι σκύλοι δεν είναι το ίδιο, άλλη ανάπτυξη έχει ένας Καυκάσιος και άλλη ένα Μαλτέζ και όλοι οι κτηνίατροι γνωρίζουν ότι η στείρωση είναι υγιές να γίνει μετά την πλήρη ανάπτυξη ενός σκύλου και έτσι δεν θα δημιουργηθούν πιθανά προβλήματα υγείας που μπορεί να έχουν σχέση με την διαφορετική διαχείριση των ορμονών. Αυτά που λέω και που λένε πολλοί κτηνίατροι έχουν διαφορά ‘μπορεί’ και ‘ίσως’, αλλά είναι υπαρκτά. Δεν είμαι κατά της στείρωσης από μια ηλικία και μετά, όμως εφόσον δεν υπάρχει κάποιο άμεσο πρόβλημα υγείας, τότε πρέπει να γίνεται στον σωστό χρόνο.
Θα χαιρόμουν πολύ να συζητήσουμε για όλα αυτά ή και αλλα και να μου γράψετε όλοι ελεύθερα τις γνώμες σας!!
Αυτα τα ολίγα
Πριν 2 μέρες περίπου έκανα μια δημοσίευση, κάτι σαν αγγελία για ζευγάρωμα για τον Ροτζερ στην κατηγορία F.C.I ομάδα 1. Αν και είμαι εγγεγραμμένος 3 χρόνια στο forum, είχε διαφύγει από τη μνήμη μου ο κανόνας περί εύρεσης σκύλου για ζευγάρωμα, ήταν λάθος μου αυτό και ζήτω συγγνώμη για την μη ομαλή λειτουργία του forum.
Όμως θα ήθελα να γράψω κάποια πράγματα και αν το θέλετε και εσείς να κάνουμε μια συζήτηση ή να έχουμε αντίλογο, ο καθένας μπορεί να το πει όπως θέλει (εγώ το λέω συζήτηση).
Για αρχή, θα ήθελα να σας πω κάποια πράγματα για την απόκτηση του Ρότζερ. Πριν 3 χρόνια και κάτι πέρασα μια δύσκολη ψυχολογική φάση και βλέποντας ένα βίντεο στο YouTube μου ήρθε μια ανάμνηση από τα παιδικά μου χρόνια με ένα ροτβάιλερ που με έκανε να καταλάβω ποσό υπέροχες ψυχές έχουν οι σκύλοι και αυτό το κατάλαβα από έναν σκύλο που ήταν ιδιαίτερα μεγαλόσωμος, είχε εκπαίδευση για αυστηρή φύλαξη και τον έτρεμαν όλοι γιατί μόνο γι’ αυτό είχε εκπαιδευτεί. Σε εμένα όμως έδειξε κάτι άλλο. Σε εμένα έδειξε απεριόριστη αγάπη, αν και δεν ήταν δικός μου σκύλος, ήταν της θείας μου που μένει αρκετά μακριά από εμένα. Σε εμένα όμως έδειξε το μεγαλείο της ψυχή του, κάτι που δεν άφηνε να δουν όλοι οι άλλοι, ακόμα και οι πιο οικείοι του. Με λίγα λόγια, αυτή η ανάμνηση με έκανε να θέλω σαν τρελός να πάρω σκύλο. Οικογενειακώς πάντα είχαμε μια αγάπη στις γερμανικές φυλές και τελικά αποφάσισα να πάω σε γερμανικό ποιμενικό (αγαπητή φυλή από όλα τα μέλη της οικογένειας). Σίγουρα είναι δικαίωμα του καθενός να επιλέξει τι φυλή θα αγοράσει ή θα υιοθετήσει. Αυτό μπορεί να είναι κάποιος αδέσποτος σκύλος ή κάποιος φιλοξενούμενος σκύλος σε κάποιο καταφύγιο, επίσης αυτός ο σκύλος μπορεί να είναι κάποιας συγκεκριμένης φυλής από κάποιο εκτροφείο και πάλι είναι δικαίωμα του καθενός αν θα επιλέξει να δώσει τα χρήματα του για αγορά. Εγώ επέλεξα να αγοράσω από εκτροφείο, χωρίς να διαφωνώ με την επιλογή υιοθέτησης κατοικιδίων, η δικιά μου επιλογή όμως ήταν να δώσω χρήματα σε συγκεκριμένο εκτροφείο και δεν μετανιώνω γι’ αυτό.
Στην προηγούμενη λανθασμένη μου δημοσίευση αναφέρθηκε ότι δεν έχω ενσυναίσθηση, όμως κανείς δε μπορεί να ξέρει τι έχω κάνει σαν άνθρωπος για τα ζώα, ειδικά για τα σκυλιά. Κανείς δε μπορεί να ξέρει τις ώρες μελέτης που έχω ρίξει, τις άπειρες συζητήσεις που έχω κάνει με κτηνιάτρους, εκτροφείς, διατροφολόγους, εκπαιδευτές, φαρμακευτικές εταιρίες και εταιρίες τροφών σε Ελλάδα και εξωτερικό. Κανείς δε μπορεί να ξέρει τα άπειρα κείμενα που έχω γράψει σε προσωπικά μηνύματα στο forum προσπαθώντας να βοηθήσω τόσα μέλη που πολλά από αυτά δεν ήθελαν να κάνουν κάποια επίσημη δημοσίευση, γιατί φοβόντουσαν μην τους κατακρίνουν, χωρίς λόγο βέβαια, αλλά αυτός ήταν ο φόβος τους και χαίρομαι πολύ που κατάφερα πολλούς από αυτούς να τους βοηθήσω, κυρίως σε θέματα διατροφής και στη χορήγηση κατάλληλων συμπληρωμάτων και έτσι ρε παιδί μου όλη αυτή η μελέτη και η ενασχόληση φάνηκε χρήσιμη και σε άλλους.
Όσον αφορά τον Ρότζερ, σε καμία περίπτωση δεν πιστεύω ότι έχω τον υπεργαμ@το και πιο τέλειο σκύλο. Όχι, ο Ρότζερ δεν είναι ο τέλειος σκύλος όπως επιμένουν κάποιοι φοβεροί εκπαιδευτές και εκτροφείς για τα σκυλιά τους, βασικά με οποία εμπειρία έχω δεν έχω γνωρίσει κανέναν ‘τέλειο’ σκύλο. Ο Ρότζερ έχει και αυτός τα θέματα του, έχει φοβίες, είναι απίστευτα ανθρωποκεντρικός, ειδικά με την αγέλη του και ιδιαίτερα προστατευτικός με τα στενά μέλη της οικογένειας. Λοιπόν όχι, δεν είναι τέλειος, όμως για εμένα με τα καλά και τα κακά του θα είναι ο πιο υπέροχος σκύλος. Στο προηγούμενο μου θέμα, αναφέρθηκα στις καλές γραμμές αίματος που έχει ο Ρότζερ και μιλάω για τους προγόνους του από τη μάνα και τον πατέρα του. Η μάνα του κατάγεται από μια πολύ γνωστή γραμμή στη Γερμανία και ο πατέρας του είναι από το Ισραήλ, πρωταθλητής σωματοφυλακής…Οι γνώστες της φυλής και ειδικά οι εκτροφείς της φυλής γνωρίζουν πολύ καλά αυτές τις γραμμές και τι σκύλους έχουν βγάλει αυτές οι γραμμές. Δε μπορώ να καταλάβω γιατί κολλήσατε τόσο σε αυτή τη φράση «πολύ καλές γραμμές αίματος», ούτε είπα ότι ο σκύλος είναι θεός ούτε προσπάθησα να πω κάτι παρόμοιο. Ανέφερα τις γραμμές αίματος θέλοντας να επικεντρωθώ στην καλή υγεία του σκύλου, αλλά και τα μορφολογικά του χαρακτηριστικά.
Ο Ρότζερ δεν έχει κανένα πρόβλημα υγείας, έχει εξεταστεί από κτηνιάτρους που ειδικεύονται και στα ορθοπεδικά και δεν έχει κανένα θέμα και από ότι μου έχουν πει σίγουρα γι’ αυτό παίζει σημαντικό ρόλο και η φροντίδα που του παρέχω, δηλαδή η τροφή του και τα συμπληρώματα που του δίνω σε ειδικά έλαια και σε ότι έχει να κάνει με τα οστά. Ο καθένας μπορεί να δώσει ότι θέλει στον σκύλο του και να διαθέσει όποιο χρηματικό ποσό που θεωρεί ότι είναι αναγκαίο, έτσι και εγώ διαθέτω χρήματα για την διατροφή και την φροντίδα της υγεία του σκύλου μου πιστεύοντας ότι αυτό του αξίζει, όπως θα έκανα στο δικό μου παιδί. Η τροφή και τα συμπληρώματα που δίνω στον Ρότζερ είναι επιπέδου εκτροφής και πολύ πιο πάνω από τον μέσο όρο της Ελλάδας, αυτό θέλω να κάνω εγώ για τον σκύλο μου και αυτό κάνω, είπαμε ο καθένας μπορεί να δίνει ότι θέλει για τον σκύλο του. Στον Ρότζερ κάθε εξάμηνο κάνω βιοχημικές εξετάσεις και δεν έχω κάνει ειδικές εξετάσεις για δυσπλασία. Με εκτροφείς που μίλησα και έδειξαν ενδιαφέρον για τον Ρότζερ για αναπαραγωγή μου είπαν ότι εξετάσεις για δυσπλασία μπορώ να κάνω και πιο μετά, δηλαδή μετά την επαφή με τον σκύλο τους, τώρα δεν ξέρω αν αυτό είναι σωστό ή λάθος, όμως μου είπαν ότι μπορώ να παραδώσω πιο μετά τις εξετάσεις γιατί έτσι και αλλιώς η διαδικασία των Pedigree παίρνει χρόνο. Αυτό όμως που μου έκατσε κάπως βαρύ ήταν ότι για να μου κάνουν την ‘τιμή’ να ζευγαρώσουν με τον Ρότζερ πρέπει να τους δώσω 500 με 1000 ευρώ, η ταρίφα διαφέρει ανάλογα με τον εκτροφέα. Δεν ήταν κάτι που άκουγα για πρώτη φορά, σίγουρα και ούτε κάποιοι από εσάς το διαβάζετε αυτό για πρώτη φορά, αλλά μου έχει κάτσει κάπως… Και η επιθυμία μου για ζευγάρωμα ήταν καθαρά γιατί θα ήθελα να έχω απογόνους του Ρότζερ και ήδη από τώρα εχω βρει οικογένειες που θα ήθελαν να υιοθετήσουν και θα μεγάλωναν τα παιδιά του Ρότζερ με απεριόριστη αγάπη. Να τονίσω ότι ποτέ δε θα έπαιρνα χρήματα για κάτι τέτοιο, ο καθένας μπορεί να κάνει ότι θέλει και είναι δικαίωμα του αλλά σας λέω τι θα έκανα εγώ και μιλάω μόνο για εμένα.
Τώρα, σε ότι έχει να κάνει με την στείρωση, μιλάμε για έναν από τους πιο ατελείς νόμους που έχουν περάσει κυβερνήσεις από το 2000 και μετά. Ένας νόμος που υπάρχει μόνο για να πάρει και αλλά λεφτά από τους πολίτες αυτής της χώρας και να κάνει ακόμα πιο δύσκολο το έργο των κτηνιάτρων. Η κυβέρνηση μίλησε με τρία καταφύγια αδέσποτων και έφτιαξε ένα νομοσχέδιο απάτη, ένα ευτελές νομοσχέδιο, δεν πήρε τη γνώμη ούτε των ειδικών (κτηνιάτρων). Πήρε τη γνώμη μόνο από ‘εξειδικευμένα’ καταφύγια όπου να σας θυμίσω το ένα από αυτά έκλεισε γιατί δεν πληρούσε τις κατάλληλες συνθήκες για να φροντίσει τους σκύλους που φιλοξενεί. Εδώ και χρόνια δίνονται χορηγίες στους δήμους για την φροντίδα και την στείρωση των αδέσποτων ζώων, όμως δεν υπάρχει καμία επίβλεψη και όλα αυτά τα χρήματα πάντα πάνε κάπου αλλου, δεν υπάρχει ούτε καλή συνεργασία με τους κτηνιάτρους των δήμων, ούτε τίποτα. Υπάρχουν πολλά καταφύγια δήμων που κάνουν το αδύνατο δυνατό και με πολύ ελλιπείς χρηματοδοτήσεις, όμως το κράτος ποτέ δεν ενδιαφέρθηκε πραγματικά για την στείρωση και την φροντίδα των αδέσποτων, όπως και δεν ενδιαφέρθηκε και για την επίβλεψη των Δήμων, έτσι και αυτό το νομοσχέδιο δε θα αλλάξει τίποτα προς το καλύτερο. Το μόνο που θα κάνει είναι να αδειάσει τις τσέπες των ανθρώπων. Ούτε θα δώσει μάθημα στους ανεύθυνους που παίρνουν έναν σκύλο και στη συνέχεια τον πετάνε στο δρόμο γιατί τον βαρέθηκαν, ούτε θα μειώσει την αύξηση αδέσποτων και εννοείται οι περισσότεροι δήμοι θα συνεχίζουν να μη νοιάζονται. Στο νομοσχέδιο αναφέρεται και η υποχρεωτική στείρωση όλων των σκύλων μόλις γίνουν ενός, άλλη μια κίνηση τελείως άστοχη και χωρίς επιστημονική βάση, διότι όλοι οι σκύλοι δεν είναι το ίδιο, άλλη ανάπτυξη έχει ένας Καυκάσιος και άλλη ένα Μαλτέζ και όλοι οι κτηνίατροι γνωρίζουν ότι η στείρωση είναι υγιές να γίνει μετά την πλήρη ανάπτυξη ενός σκύλου και έτσι δεν θα δημιουργηθούν πιθανά προβλήματα υγείας που μπορεί να έχουν σχέση με την διαφορετική διαχείριση των ορμονών. Αυτά που λέω και που λένε πολλοί κτηνίατροι έχουν διαφορά ‘μπορεί’ και ‘ίσως’, αλλά είναι υπαρκτά. Δεν είμαι κατά της στείρωσης από μια ηλικία και μετά, όμως εφόσον δεν υπάρχει κάποιο άμεσο πρόβλημα υγείας, τότε πρέπει να γίνεται στον σωστό χρόνο.
Θα χαιρόμουν πολύ να συζητήσουμε για όλα αυτά ή και αλλα και να μου γράψετε όλοι ελεύθερα τις γνώμες σας!!
Αυτα τα ολίγα
