Η Μικαέλα δεν βρέθηκε στον δρόμο... Είχε σπίτι: 2 κόντρα πλακέ καρφωμένα σε σχήμα πυραμίδας, και μια κοντή αλυσίδα. Μεσήλικο μαντρόσκυλο, 5,5 ολόκληρων κιλών όταν κατασχέθηκε, λίγο πριν ξεκινήσει το καλοκαίρι...
Από τότε πέρασε και ξεπέρασε πολλά. Το άγχος της, τη δυσκολία της να εμπιστευτεί ανθρώπους και σκύλους, τις ασθένειες που κληρονόμησε από την "υπερβολική φροντίδα", την εντύπωση που είχε πως ότι βρίσκεται κοντά στα πόδια της είναι μια τεράστια τουαλέτα...
Πάχυνε, ομόρφυνε, δυνάμωσε, ξανάνιωσε.
Θέλει λίγα λεπτά (ή και δευτερόλεπτα!) όταν γνωρίζει καινούριους ανθρώπους να σιγουρευτεί για τις προθέσεις τους. Και αν της μιλήσουν γλυκά και δεν πέσουν άτσαλα πάνω της, κάνει σβούρες απ'τη χαρά της και τρίβεται πάνω τους σαν γατί που ζητάει χάδια.
Βγαίνει άνετα βόλτα παρέα με πολλά διαφορετικά σκυλιά. Όταν είναι "ευγενικά", τους κουνάει ουρά, κάποιες φορές μπορεί ακόμα και να τα καλέσει σε παιχνίδι. Δεν θέλει μόνο τα κουτάβια, και γενικά τα υπερκινητικά και ατσούμπαλα σκυλιά.
Όταν βλέπει καινούρια κουβέρτα ή κρεβατάκι, πηδάει αστραπιαία πάνω και θρονιάζεται, σαν να μην υπάρχει αύριο. Ξαπλώνει, κυλιέται ανάσκελα, λες και δεν το πιστεύει ακόμα και τώρα, ότι έχει δικαίωμα σε τόσο μεγάλη χλιδή και βιάζεται να τη χορτάσει.
Η Μικαέλα έμαθε το καινούριο της όνομα (δεν ξέρω καν αν είχε άλλο πριν), τους κανόνες του σπιτιού, τις βόλτες σε βουνά και θάλασσες, το πώς είναι να ζεις σαν φυσιολογικός σκύλος. Αφού κάλυψε τα περισσότερα από τα βασικά, τώρα μαθαίνει και το "κόλλα το". Κάτι πήρε το αυτί της, για μια χαζομάρα που κυκλοφορεί... You can't teach an old dog new tricks? Χα!
Να την λοιπόν, στα 7+ περίπου χρόνια της, να ζητάει το αυτονόητο... Μια μόνιμη οικογένεια, που θα τη σεβαστεί και θα την αγαπήσει. Όχι για να την κακομάθει από οίκτο, αλλά για να της δώσει ότι αξίζει, από θαυμασμό για τη γενναιότητα και τη μοναδικότητά της.
Τηλ. 6985776243 (κυρίως πρωινές ώρες) & 6978212553 (κυρίως απογευματινές ώρες)
Α.Π. 4354/2010
Από τότε πέρασε και ξεπέρασε πολλά. Το άγχος της, τη δυσκολία της να εμπιστευτεί ανθρώπους και σκύλους, τις ασθένειες που κληρονόμησε από την "υπερβολική φροντίδα", την εντύπωση που είχε πως ότι βρίσκεται κοντά στα πόδια της είναι μια τεράστια τουαλέτα...
Πάχυνε, ομόρφυνε, δυνάμωσε, ξανάνιωσε.
Θέλει λίγα λεπτά (ή και δευτερόλεπτα!) όταν γνωρίζει καινούριους ανθρώπους να σιγουρευτεί για τις προθέσεις τους. Και αν της μιλήσουν γλυκά και δεν πέσουν άτσαλα πάνω της, κάνει σβούρες απ'τη χαρά της και τρίβεται πάνω τους σαν γατί που ζητάει χάδια.
Βγαίνει άνετα βόλτα παρέα με πολλά διαφορετικά σκυλιά. Όταν είναι "ευγενικά", τους κουνάει ουρά, κάποιες φορές μπορεί ακόμα και να τα καλέσει σε παιχνίδι. Δεν θέλει μόνο τα κουτάβια, και γενικά τα υπερκινητικά και ατσούμπαλα σκυλιά.
Όταν βλέπει καινούρια κουβέρτα ή κρεβατάκι, πηδάει αστραπιαία πάνω και θρονιάζεται, σαν να μην υπάρχει αύριο. Ξαπλώνει, κυλιέται ανάσκελα, λες και δεν το πιστεύει ακόμα και τώρα, ότι έχει δικαίωμα σε τόσο μεγάλη χλιδή και βιάζεται να τη χορτάσει.
Η Μικαέλα έμαθε το καινούριο της όνομα (δεν ξέρω καν αν είχε άλλο πριν), τους κανόνες του σπιτιού, τις βόλτες σε βουνά και θάλασσες, το πώς είναι να ζεις σαν φυσιολογικός σκύλος. Αφού κάλυψε τα περισσότερα από τα βασικά, τώρα μαθαίνει και το "κόλλα το". Κάτι πήρε το αυτί της, για μια χαζομάρα που κυκλοφορεί... You can't teach an old dog new tricks? Χα!
Να την λοιπόν, στα 7+ περίπου χρόνια της, να ζητάει το αυτονόητο... Μια μόνιμη οικογένεια, που θα τη σεβαστεί και θα την αγαπήσει. Όχι για να την κακομάθει από οίκτο, αλλά για να της δώσει ότι αξίζει, από θαυμασμό για τη γενναιότητα και τη μοναδικότητά της.
Τηλ. 6985776243 (κυρίως πρωινές ώρες) & 6978212553 (κυρίως απογευματινές ώρες)
Α.Π. 4354/2010
