Τι στο καλο τους κερδιζουν τρωγοντας τις σαβουρες και για ποιον ακριβως λογο το κανουν κι εγω σπαω το κεφαλι μου και δεν καταλαβαινω. Απλα καποια σκυλια οπως ο Μαντοξ (γκολντεν) ειναι κοκορομυαλα για να μην πω τιποτα χειροτερο. Και μετα απο αυτον εχω αποφασισει οτι δεν υπαρχει καμια περιπτωση να ξαναερθει στο σπιτι τετοιο ζωο που να ρουφαει σαν σκουπα οτι σαβουρα βρει και να ξερνοβολαει μετα. Αυτος ειναι και ο λογος που δεν τον λυνουμε πια ποτε και πουθενα διοτι καθε μα καθε φορα μας κανει να το μετανιωσουμε. Αν δεν βρει κατι βρωμερο να φαει τοτε τρωει φυλλα απο τα δεντρα, τοσα ωστε μετα να ξερασει. Χθες το βραδυ καθομασταν στη βεραντα κι επιασε κι αφγε ζωντανες 2 πρασινες ακριδες. Ετσι απλα επειδη ειναι ηλιθιος.
Μιας και πηγε η κουβεντα στα ψοφιμια ομως θα πω μια ιστορια που θυμηθηκα που εγινε πριν 2 χρονια. Ειμαστε σε ιππικο ομιλο, μια φιλη που ιππευαμε μαζι εφερνε και το σκυλι συνηθως μαζι της, το οποιο οταν βαγιναμε βολτα στα χωραφια με τα αλογα ερχοταν παντα μαζι. Σε μια βολτα ανακαλυπτει ενα ψοφιο προβατο το οποιο αντιληφθηκαμε ολοι απο τη μποχα. Η δε σκυλιτσα μολις το πηρε χαμπαρι εχει πεσει πανω στο κουφαρι και κυλιεται ανελεητα. Η κοπελα ωρυεται πανω απο το αλογο και το σκυλι τη γραφει πανηγυρικα. Στο τελος αναγκαστηκε να πηδηξει κατω απο το αλογο και να τη διωξει κακην κακως απο το ψοφιμι. Οτα γυρισαμε στον ομιλο η σκυλα ηρθε βεβαια σαν τη βρεγμενη γατα πισω μιας και η κοπελα τη σιχτιριζε σε ολη τη διαδρομη. Τη βουταει και τη δενει στις δεστρες των αλογων οπου τα πλεναμε με το λαστιχο μετα την προπονηση. Ψαχνει ματαια να βρει σαμπουαν κι ειναι ολα τα μπουκαλια τελειωμενα. Η βρωμα απεριγραπτη, να μην αντεχεις να καθισεις κοντα της ουτε στα 5 μετρα. Πανω στη συγχυση της βρισκει το υγρο για το πλυντηριο ρουχων κι αρχιζει να την κανει μπανιο με το λαστιχο. Της λεω "τι κανεις, θα της διαλυσεις το δερμα και το τριχωμα!!!" Μου λεει "Χ@$^&κα, αλλιως θα μεινει εδω στο αυτοκινητο δεν μπαινει, ειναι και με μαλλακτικο οποτε μη στεναχωριεσαι".
Το θυμηθηκα κι εχω λιωσει στα γελια. :lol:
