Εχει κανεις εμπειρια με ατομο που φοβαται σκυλο;


linak

Well-Known Member
11 Μαϊου 2016
58
66
49
Οπως εγραψα και σε αλλο thread, στην αναζητηση μας, τωρα η μελλοντικα, σκυλου, εχουμε μεταξυ αλλων το εξης θεμα: Ενα παιδι που φοβαται τους σκυλους. Οταν λεμε παιδι εννοω 13 χρονων, που καταλαβαινει και εχει το σωμα ενηλικα, οχι π.χ. μωρο.
Η φοβια δεν εχουμε την παραμικρη ιδεα απο που ξεκινησε. Θυμαμαι οτι παλιοτερα, ας πουμε 4-5 χρονια πριν, υπηρχε ενας ηλιθιος στη γειτονια που αφηνε τον ακρως επιθετικο του και ακοινωνητο σκυλο να πηγαινει βολτα μονος του. Ο σκυλος κυριως ορμαγε σε ποδηλατα και καροτσι απο οσο θυμαμαι, και ειχαμε διασταυρωθει μαζι του αρκετες φορες. Δεν επιτεθηκε, απλως γαβγιζε σα λυσασμενο.
Το αλλο ψιλοδυσαρεστο περιστατικο που μπορω να σκεφτω ειναι με φιλους που ειχαν ενα πολυ μικροσωμο και εντελως ανεξελεγκτο σκυλι (θεωρουσαν οτι λογω μεγεθους δεν υπαρχει λογος να πειθαρχει), το οποιο συχνα πυκνα δαγκωνε και κανενα ποδι. Δαγκωνε για παιχνιδι, οχι επιθετικα, αλλα αφηνε σημαδι και οι φιλοι το εβρισκαν "αστειο". Τα παιδια παλι οχι. Αλλα επειδη ειναι κολλητοι με τα παιδια της οικογενειας, συνεχιζαν να πηγαινουν, και το μεγαλο ειχε αρχισει να καταριεται το σκυλο πριν μπει μεσα και να τσιριζει "Μπαινω, μαζεψτε το".
Αλλο περιστατικο οσο και να προσπαθω να σκεφτω, δε μου ερχεται.
Τωρα, το παιδι δεν εχει προβλημα αν π.χ. καποιος παιζει παρα περα με το σκυλο του μπαλα. Η αν παμε σε σπιτι και υπαρχει ενα ησυχο σκυλι ξαπλωμενο στον καναπε. Δεν εχει προβλημα να παρει αγκαλια ενα ηρεμο η νυσταγμενο σκυλι. Και γενικα τα σκυλια τα λυπαται αν κλαινε, αν καποιος τα χτυπησει, αν τα βλεπει δεμενα. Αλλα οταν ερχεται κατα πανω μας σκυλι, εστω και 5 κιλα, γαβγιζοντας και φαινονται δοντια, πεφτει πανικος. Του τυπου, Μαμα παρε το απο εδω, Ασε να παω καλυτερα μεσα κλπ. Ακομη και αν το σκυλι παιζει, και ειναι σαφες οτι παιζει.
Προφανως σκυλι μεγαλο εξαγριωμενο που γρυλιζει το φοβαται, αλλα νομιζω ο μεσος ανθρωπος το φοβαται αυτο και καλα κανει.

Μια λυση ειναι να μην παρουμε ποτε σκυλο. Απο την αλλη σκεφτομαι, οτι εστω με κοπο, μπορουμε να μην αφηνουμε το σκυλι με το παιδι ποτε. Τα υπνοδωματια ειναι σε αλλο οροφο, και ειναι ευκολο να αποκλειστουν (εχει ετσι κι αλλιως πορτακι, απο την νηπιακη ηλικια των παιδιων), και γενικα τα παιδια ακουνε, οποτε αν πουμε στους υπολοιπους να μην κανουν βλακειες και π.χ. να παιζουν με το σκυλι στην κουζινα με κλειστη την πορτα κλπ, γινεται. Και πραγματικα πιστευω οτι το παιδι σιγα σιγα θα νιωσει πιο πολλη ανεση. Δεν βλεπω και αλλο τροπο να ξεφοβηθει. Και εγω μεχρι που βρηκα ως παιδι κουταβι παρατειμενο, τα ετρεμα (λογω επιθεσης, οχι αδικαιολογητα), αλλα το λυπηθηκα, το μαζεψα, και σιγα σιγα πειστηκα οτι δε θα με φαει.

Μετα απο ολο αυτο το διηγημα, η ερωτηση: Πως συμπεριφερεται ενας σκυλος οταν ενα μελος της οικογενειας τον φοβαται; Αν οι υπολοιποι παιζουν μαζι του, το φοβισμενο παιδι ασχολειται να το ταισει, να το παρει αγκαλια οταν εχει κουραστει απο παιχνιδι και ψαχνει χαδι, αλλα σαφως φοβαται οταν το σκυλι κανει σαν τρελο, τι γινεται; Αλλαζει η συμπεριφορα του σκυλου ως προς αυτο το μελος της οικογενειας; Η μαθαινει απλως οτι αυτο το ενα ατομο δεν θελει να παιξει;
 


mareco

Well-Known Member
13 Ιουλίου 2009
30.646
19.876
Δεν έχω τέτοια εμπειρία.
Μπορώ μόνο, να σου κάνω σχόλια, βάση της κοινής λογικής μου.

Αν καταλήξεις ποτέ να βάλεις σκύλο στο σπίτι, θα πρέπει να είναι άνω του έτους ηλικιακά. Κοντά στα δύο, θα σου έλεγα. Να εξασφαλίσεις χαρακτήρα και μέγεθος. Είτε ημίαιμο, είτε καθαρόαιμο. Μέχρι 10-15 κιλά το πολύ. Επιβεβαιωμένα ηπιότατου και δεκτικότατου χαρακτήρα.

Ξεκίνησα να σου πω, ότι στο μεταξύ, να συναναστρέφεται με εξίσου επιβεβαιωμένου χαρακτήρα σκυλιά, φίλων/γνωστών/συγγενών, για να εξοικειώνεται. Αλλά λες, ότι στο "από μακριά και αγαπημένοι" δεν έχει πρόβλημα. Οπότε, δεν ξέρω αν αυτό, θα βοηθούσε έτσι κι αλλιώς. Και άσε που δεν έχω και μεγάλη εμπιστοσύνη, στην κρίση των περισσότερων ιδιοκτητών για τα καμάρια τους, η αλήθεια είναι o_O

Δεν θυμάμαι αν το έχεις πει στο άλλο θέμα σου...με παιδοψυχολόγο έχετε δουλέψει; Μήπως θα πρέπει εκεί να βρεις καθοδήγηση;

Επίσης, είσαστε Αθήνα; Γιατί αν ναι, θα μπορούσατε ίσως, να επισκέπτεστε ιδιωτικά σκυλοπάρκα, όπου τα σκυλιά που κυκλοφορούν, είναι απολύτως ελεγχόμενα και σχετικά ήπιου χαρακτήρα. Το "σχετικά" σημαίνει, ότι σίγουρα δεν θα είναι επιθετικά, αλλά θα είναι παιχνιδιάρικα και ζωηρά και μπορεί να γαβγίζουν και να δαγκώνονται και να κουτρουβαλιάζονται μεταξύ τους, πάνω στο παιχνίδι τους, κι αυτό, μπορεί να φαίνεται κάπως τρομακτικό :confused:

Δεν ξέρω τι άλλο να σκεφτώ!
 




betty coltrane

Well-Known Member
7 Ιουλίου 2011
3.972
9.756
47
Ηράκλειο, Αττική
goodcopbadcop6.blogspot.gr
Ειναι δυσκολο να σου πει καποιος χωρις να ξερει το παιδι. Πχ φοβαται γενικα; ή μονο τα σκυλια;

Ο ανιψιος μου πχ ηταν τετοιος τυπος. Την σκυλιτσα που ειχε παλια δεν ηθελε καν να τη βλεπει. Δεν το συζηταω για βολτα με το σκυλι (να την εχω εγω δλδ και αυτος απο αποσταση).

Τωρα ειναι 15 και εχουν δυο σκυλια και δεν εχει κανενα θεμα να κυληστει στα πατωματα με οποιοδηποτε σκυλι.

Στην δικη περιπτωση δουλεψε αλλα δε σημαινει οτι ειναι κανονας. Ειναι ρισκο.

Ακολουθει βραβευμενη φωτο...
 

Attachments

Last edited:


spyv

Well-Known Member
8 Αυγούστου 2011
2.557
5.969
Πειραιάς
εγω πιστευω παντως οτι αν το παιδι δεν αισθανεται ανετα με τους σκυλους, το καλυτερο θα ηταν να το σεβαστειτε αυτο και να μην αποκτησετε σκυλο. εκτος αν στην πορεια αλλαξει η σταση του.
 


linak

Well-Known Member
11 Μαϊου 2016
58
66
49
Φοβαται καποια αλλα ασχετα πραγματα, οπως π.χ. καποια συγκεκριμενα εντομα, η μαλλον παρασιτα να το πω.Ψιλοδικαιολογημενα, λογω μιας αρκετα δυσαρεστης μολυνσης που ειχε και ταλαιπωρια και αηδια. Αλλα που δεν εχει και καμια σχεση με σκυλια. Γενικα, ειναι λογικο παιδι. Αλλα προφανως ο φοβος δεν ειναι λογικο συναισθημα.
Το παιδι πιστευω πραγματικα οτι θα συνηθισει. Το θεμα ειναι πως επηρρεαζεται ενα σκυλι απο αυτο το φοβο στο μεταξυ; Αλλαζει συμπεριφορα; Βγαζει επιθετικοτητα; Απλως δε δενεται και πολυ;
Στη δικη μου περιπτωση, μεγαλωσα με σκυλο, ενω φοβομουν τα σκυλια. Πιστευω οτι αν ο σκυλος ειχε ερθει κατα πανω μου γαβγιζοντας, θα ειχα πεθανει. Αλλα δε συνεβη ποτε, γιατι ο σκυλος προφανως ειχε μαθει απο οταν ημουν πολυ μικρη οτι δεν εχω ενδιαφερον, και απλως ποτε δεν ασχοληθηκε μαζι μου. Βεβαια στην περιπτωση εκεινη, εγω ηρθα μετα το σκυλο.
 


d-friend

Well-Known Member
23 Φεβρουαρίου 2014
905
2.550
42
Αθήνα, Παγκράτι
Και εγω μεχρι που βρηκα ως παιδι κουταβι παρατειμενο, τα ετρεμα (λογω επιθεσης, οχι αδικαιολογητα), αλλα το λυπηθηκα, το μαζεψα, και σιγα σιγα πειστηκα οτι δε θα με φαει.
Ένας ψυχολόγος θα ξεκινούσε, πιστεύω, από αυτό. Θεωρείς, ότι εσύ έχεις ξεπεράσει απόλυτα τη φοβία σου; Τα παιδιά μικρής ηλικίας, όπως και τα σκυλιά υιοθετούν το συναίσθημα του κηδεμόνα τους, όταν δε ξέρουν πως να νιώσουν σε πρωτόγνωρες και μη καταστάσεις. Μήπως εσύ του υπέδειξες τον πανικό; Δεν αποκλείεται να θεωρείς, ότι έχεις ξεπεράσει τη φοβία σου, να έχεις πείσει για αυτό τον εαυτό σου και την οικογένεια, αλλά "κάτω από το γκαζόν" που λέει κι ο Νιόνιος να έχεις "πασάρει" απλά τη φοβία σου στο παιδί, κι εκείνο ως ιερό καθήκον προς τη μητέρα να την κράτησε να την συντήρησε και να την έθρεψε.. Με ποια ακριβώς λόγια έχεις μιλήσει για τη δική σου φοβία στο παιδί;
 
Last edited:


elpinor

Well-Known Member
27 Αυγούστου 2015
846
3.188
Αθήνα
Ξέρω περίπτωση, που η απόκτηση ενός σκύλου βοήθησε το παιδί να ξεπεράσει την φοβία του. Το παιδί όμως ήταν μικρό (5 ετών) & το σκυλί ενήλικο (3 ετών).
Ξέρω περίπτωση που συνέβη ακριβώς το αντίθετο. Το παιδί (στην εφηβεία) ψιλοφοβόταν τα σκυλιά, η μητέρα δεν τα ήθελε απλά, και ο πατέρας επέβαλε τον σκύλο "για να το ξεπεράσει".
Το αποτέλεσμα ήταν το παιδί να αναπτύξει πραγματικό τρόμο (μέχρι υστερίας), να δημιουργηθούν προστριβές ανάμεσα στ' αδέλφια (ο άλλος αδελφός τα λάτρευε), ο σκύλος να χρησιμοποιείται σαν εργαλείο εκφοβισμού, η μάνα να είναι έξαλλη (και με το δίκιο της). Ο μικρός χρειάστηκε θεραπεία και ο σκύλος κλείστηκε σε μια γκαρσονιέρα όπου και το ξέχασαν για 1 χρόνο. Αλλά αυτό είναι ιστορία για άλλο thread.

Καταλαβαίνω ότι η επιθυμία των υπόλοιπων παιδιών λειτουργεί πιεστικά, αλλά η γνώμη μου είναι ότι πρώτα θα πρέπει να ξεπεραστεί (με επαγγελματική επίβλεψη) η φοβία του παιδιού και όταν σας δοθεί το πράσινο φως να αποκτήσετε σκύλο.

Όσον αφορά την αντίδραση του σκύλου, εξαρτάται από τον σκύλο. Πως αντιδρά στην "μυρωδιά" του φόβου. Αδιάφορα, περιπαικτικά ή επιθετικά.
 


linak

Well-Known Member
11 Μαϊου 2016
58
66
49
Ένας ψυχολόγος θα ξεκινούσε πιστεύω από αυτό. Θεωρείς, ότι εσύ έχεις ξεπεράσει απόλυτα τη φοβία σου; Τα παιδιά μικρής ηλικίας, όπως και τα σκυλιά υιοθετούν το συναίσθημα του κηδεμόνα τους, όταν δε ξέρουν πως να νιώσουν σε πρωτόγνωρες και μη καταστάσεις. Μήπως εσύ του υπέδειξες τον πανικό; Δεν αποκλείεται να θεωρείς, ότι έχεις ξεπεράσει τη φοβία σου, να έχεις πείσει για αυτό τον εαυτό σου και την οικογένεια, αλλά "κάτω από το γκαζόν" που λέει κι ο Νιόνιος να έχεις "πασάρει" απλά τη φοβία σου στο παιδί, κι εκείνο ως ιερό καθήκον προς τη μητέρα να την κράτησε να την συντήρησε και να την έθρεψε.. Με ποια ακριβώς λόγια έχεις μιλήσει για τη δική σου φοβία στο παιδί;
Τωρα που καταλαβαμε οτι υπαρχει φοβος, καναμε απλως μια κουβεντα του τυπου "Και εγω μικρη τα ετρεμα τα σκυλια, εβλεπα μαλτεζακι και ανεβαινα σε δεντρο, αλλα οταν μαθεις σιγα σιγα με σκυλο, καταλαβαινεις οτι δεν ειναι τοσο απροβλεπτα τα ζωα" και πηρα μαλιστα και την απαντηση "Καλα ετσι τα λες για να μην ντρεπομαι, αφου εσενα οι σκυλοι σε ακουνε". Τωρα, αμα δω δυο λυκοσκυλα (η κατι αλλο αντιστοιχου μεγεθους) να τρεχει καταπανω μου δειχνοντας δοντια, θα φοβηθω. Αλλα φανταζομαι οτι αυτο δε θεωρειται φοβια, νομιζω κανεις δεν ειναι χαλαρος σε αυτη τη φαση.

Τωρα που το θυμηθηκα, εχει ενα σκυλι σε διπλανο σπιτι, το οποιο το ξερουν τα παιδια μου απο μωρα. Τοτε ηταν κουταβι, τωρα γερασε πια. Αλλα αυτο το σκυλι, το μεγαλο το παιδι μου δεν το φοβαται. Μεχρι βλακειας δηλαδη. Εχει τυχη να το δω και αγριεμενο, λογω αλλου σκυλιου, και το δικο μου να λεει "εμενα ποτε δε θα με πειραζε, με αγαπαει, σκυλος ειναι, γαβγιζει"
 


kostillos

Well-Known Member
26 Μαϊου 2015
544
515
58
ΑΘΗΝΑ-ΓΛΥΦΑΔΑ
Λοιπόν φιλική οικογένεια είχε το ίδιο πρόβλημα!
Ο μεγάλος γιος του στην ίδια ηλικία με το παιδί σου , έτρεμε (!!) τα σκυλιά.
Πήραν...rodesian (oh yes!!!) και τώρα ο πιτσιρικάς ΔΕΝ χαμπαριάζει τίποτα!

Διαφωνώ δε ΑΠΟΛΥΤΑ με τα γραφόμενα της mareco (Ω τι έκπληξη! (y))
Για να ξεπεράσει το παιδί το πρόβλημα πρέπει να πάρετε κουτάβι,έτσι ώστε ο νεαρός να νοιώσει "κυρίαρχος" σε σχέση με το σκυλί, να καταλάβει πλήρως τους τρόπους επικοινωνίας με ένα σκύλο και το βασικότερο να ορίσει εκείνος τη σχέση του με το σκυλί (αντί το ανάποδο )
 
  • Like
Reactions: tasos malinoua


vasgial

Well-Known Member
6 Φεβρουαρίου 2011
3.531
1.729
49
Μαραθώνας-Κάτω Σούλι
Δεν υπάρχει κανόνας. Κάθε ζώο είναι και διαφορετικός χαρακτήρας, ακόμα και της ίδιας φυλής να είναι. Δεν υπάρχει μια στάνταρντ συνταγή πως θα αντιδράσει απέναντι σε ένα φοβικό άτομο.

Κάποιο μπορεί να δείξει αδιαφορία, κάποιο άλλο να προσπαθεί να τραβήξει την προσοχή του παιδιού με διάφορα νάζια, άλλο πάλι μπορεί να βγάλει κυριαρχικές τάσεις κοκ.

Όταν κάποιος έρχεται αντιμέτωπος με τις φοβίες του δεν τις καταπολεμά πάντα, κάποιες φορές η φοβία επιδεινώνεται, ειδικά αν κάτι δεν λειτουργήσει όπως το υπολογίζαμε.

Αν πάντως τελικά το πάρεις απόφαση η πιο σωστή λύση είναι ένας ενήλικος σκύλος, άνω των δυο ετών, τουλάχιστον μεσαίου μεγέθους και χαμηλών τόνων.
 


linak

Well-Known Member
11 Μαϊου 2016
58
66
49
Λοιπόν φιλική οικογένεια είχε το ίδιο πρόβλημα!
Ο μεγάλος γιος του στην ίδια ηλικία με το παιδί σου , έτρεμε (!!) τα σκυλιά.
Πήραν...rodesian (oh yes!!!) και τώρα ο πιτσιρικάς ΔΕΝ χαμπαριάζει τίποτα!

Διαφωνώ δε ΑΠΟΛΥΤΑ με τα γραφόμενα της mareco (Ω τι έκπληξη!)
Για να ξεπεράσει το παιδί το πρόβλημα πρέπει να πάρετε κουτάβι,έτσι ώστε ο νεαρός να νοιώσει "κυρίαρχος" σε σχέση με το σκυλί, να καταλάβει πλήρως τους τρόπους επικοινωνίας με ένα σκύλο και το βασικότερο να ορίσει εκείνος τη σχέση του με το σκυλί (αντί το ανάποδο )
Πλακα πλακα το τρομαγμενο κουταβι που ως φοβισμενη εφηβη μαζεψα, αν ηξερα οτι θα εβγαινα ενα γιγαντιο σκυλι που θα ζυγιζε στο χρονο περισσοτερο απο εμενα, δε θα το ειχα φερει σπιτι ποτε. Αλλα τη φοβια μου με τους σκυλους την ξεπερασα χαρις σε αυτο. Αν ηξερα οτι ετσι θα εξελιχτουν τα πραγματα, δε θα δισταζα στιγμη, αλλα ειμαι σιγουρη οτι επαιξε ρολο και η τυχη.
 


Estranged

Well-Known Member
10 Ιουλίου 2012
5.545
6.972
εγω πιστευω παντως οτι αν το παιδι δεν αισθανεται ανετα με τους σκυλους, το καλυτερο θα ηταν να το σεβαστειτε αυτο και να μην αποκτησετε σκυλο. εκτος αν στην πορεια αλλαξει η σταση του.
Μπορεί όμως σα μάνα (αν δεν είσαι η μάνα σόρρυ για το λάθος) να προσπαθήσει την απευαισθητοποίηση από μία δυσάρεστη φοβία, όχι; Παιδαγωγικά μιλώντας, και εφόσον ενδιαφέρεται να προσπαθήσει.

Τούτου λεχθέντως, υπάρχει μια λεπτή γραμμή ανάμεσα στην (εκ)παίδευση/απευαισθητοποίηση και στην καταπίεση και δημιουργία πρόσθετου άγχους. Ένας ψυχολόγος που λέει ο @d-friend θα βοηθούσε σε αυτή τη λεπτή ισορροπία.

Ακολουθεί φώτο, μη βραβευμένη για ευδιάκριτους λόγους:


Ξαδέρφη φοβική. Imho η ενίσχυση του φόβου της προήλθε από την όχι μόνο μη προσπάθειας απευαισθητοποίησης, αλλά και την υπερβολική προστασία από τα ερεθίσματα. Το ξεπέρασε (όχι εντελώς) μόνη της μεγάλη, ερχόμενη σε επαφή με σκυλιά φίλων της.
 


d-friend

Well-Known Member
23 Φεβρουαρίου 2014
905
2.550
42
Αθήνα, Παγκράτι
Ο σκυλος κυριως ορμαγε σε ποδηλατα και καροτσι απο οσο θυμαμαι, και ειχαμε διασταυρωθει μαζι του αρκετες φορες. Δεν επιτεθηκε, απλως γαβγιζε σα λυσασμενο.
Το αλλο ψιλοδυσαρεστο περιστατικο που μπορω να σκεφτω ειναι με φιλους που ειχαν ενα πολυ μικροσωμο και εντελως ανεξελεγκτο σκυλι (θεωρουσαν οτι λογω μεγεθους δεν υπαρχει λογος να πειθαρχει), το οποιο συχνα πυκνα δαγκωνε και κανενα ποδι. Δαγκωνε για παιχνιδι, οχι επιθετικα, αλλα αφηνε σημαδι και οι φιλοι το εβρισκαν "αστειο".
Ποιό ήταν το δικό σου συναίσθημα στα παραπάνω περιστατικά; Πως αντιδρούσες; Τι έλεγες; Μίλησες ποτέ εσύ για λογαριασμό του παιδιού ενώ το παιδί ήταν παρόν;
 
  • Like
Reactions: nas


linak

Well-Known Member
11 Μαϊου 2016
58
66
49
Λοιπόν φιλική οικογένεια είχε το ίδιο πρόβλημα!
Ο μεγάλος γιος του στην ίδια ηλικία με το παιδί σου , έτρεμε (!!) τα σκυλιά.
Πήραν...rodesian (oh yes!!!) και τώρα ο πιτσιρικάς ΔΕΝ χαμπαριάζει τίποτα!

Διαφωνώ δε ΑΠΟΛΥΤΑ με τα γραφόμενα της mareco (Ω τι έκπληξη!)
Για να ξεπεράσει το παιδί το πρόβλημα πρέπει να πάρετε κουτάβι,έτσι ώστε ο νεαρός να νοιώσει "κυρίαρχος" σε σχέση με το σκυλί, να καταλάβει πλήρως τους τρόπους επικοινωνίας με ένα σκύλο και το βασικότερο να ορίσει εκείνος τη σχέση του με το σκυλί (αντί το ανάποδο )
Πλακα πλακα το τρομαγμενο κουταβι που ως φοβισμενη εφηβη μαζεψα, αν ηξερα οτι θα εβγαινα ενα γιγαντιο σκυλι που θα ζυγιζε στο χρονο περισσοτερο απο εμενα, δε θα το ειχα φερει σπιτι ποτε. Αλλα τη φοβια μου με τους σκυλους την ξεπερασα χαρις σε αυτο. Αν ηξερα οτι ετσι θα εξελιχτουν τα πραγματα, δε θα δισταζα στιγμη, αλλα ειμαι σιγουρη οτι επαιξε ρολο και η τυχη.
 
  • Like
Reactions: Estranged and vek


linak

Well-Known Member
11 Μαϊου 2016
58
66
49
Ποιό ήταν το δικό σου συναίσθημα στα παραπάνω περιστατικά; Πως αντιδρούσες; Τι έλεγες; Μίλησες ποτέ εσύ για λογαριασμό του παιδιού ενώ το παιδί ήταν παρόν;
Στην περιπτωση του σκυλου που ορμαγε, ειχα μπει στη μεση, και ειχα βαλει φωνη, μαλλον αυστηρη παρα τσιριχτη, και ευτυχως τραβηχτηκε. Την πρωτη φορα εκανε αποπειρες να γρυλισει και να ακολουθησει, τις επομενες γαβγιζε απο αποσταση πια. Τελικα ειχα παει στην αστυνομια μαζι με αλλους γειτονες, το οποιο και τα παιδια μου το ηξεραν.
Στην περιπτωση των φιλων, την ειχαμε κανει την κουβεντα με τους γονεις, οι οποιοι το περιοριζαν οταν ημασταν οικογενειακως εκει, αλλα τα παιδια τους ξερω οτι το εβγαζαν αρκετες φορες οταν ειχαν φιλους εκει. Το ειχα συζητησει με τα παιδια μου, οτι εγω κουμαντο στο σπιτι των αλλων να κανω δεν μπορω, οποτε αν φοβαστε, μην ξαναπατε, φωναξτε τους εδω. Και προτιμησαν να συνεχισουν να πηγαινουν.
 
  • Like
Reactions: mareco


kostillos

Well-Known Member
26 Μαϊου 2015
544
515
58
ΑΘΗΝΑ-ΓΛΥΦΑΔΑ
Πλακα πλακα το τρομαγμενο κουταβι που ως φοβισμενη εφηβη μαζεψα, αν ηξερα οτι θα εβγαινα ενα γιγαντιο σκυλι που θα ζυγιζε στο χρονο περισσοτερο απο εμενα, δε θα το ειχα φερει σπιτι ποτε. Αλλα τη φοβια μου με τους σκυλους την ξεπερασα χαρις σε αυτο. Αν ηξερα οτι ετσι θα εξελιχτουν τα πραγματα, δε θα δισταζα στιγμη, αλλα ειμαι σιγουρη οτι επαιξε ρολο και η τυχη.
Και σε τι δεν παίζει ρόλο η ..."τύχη" ?
Υπό προϋποθέσεις μπορεί να παίξει λιγότερο ή περισσότερο, αλλά θα παίξει....
Σίγουρα θα είναι πολύ μεγαλύτερος ο ρόλος της εάν πας να πάρεις σκύλο 2 ετών με τα οποία προτερήματα ή / και ελαττώματα στα όποια θα πρέπει να προσαρμοστεί ο νεαρός!

Αντίθετα με ένα κουτάβι,το κουτάβι θα προσαρμοστεί στο παιδί, θέλει δε θέλει....
 
  • Like
Reactions: tasos malinoua


mareco

Well-Known Member
13 Ιουλίου 2009
30.646
19.876
Σίγουρα θα είναι πολύ μεγαλύτερος ο ρόλος της εάν πας να πάρεις σκύλο 2 ετών με τα οποία προτερήματα ή / και ελαττώματα στα όποια θα πρέπει να προσαρμοστεί ο νεαρός!

Αντίθετα με ένα κουτάβι,το κουτάβι θα προσαρμοστεί στο παιδί, θέλει δε θέλει....
:confused::confused::confused::confused::confused:
 
  • Like
Reactions: Estranged




tasos malinoua

Well-Known Member
21 Οκτωβρίου 2012
3.822
8.564
μπορει να φοβαται τα σκλια αλλα σιγα σιγα δεν θα φοβαται το δικο του σκλι και εκει θα ελεγα και εγω ενα κουταβακι που θα ξεκινησουν και μαζι.
εγω πχ φοβαμαι τα σκλια,δεν θα μπω σε αυλη με λυτο σκυλο οσο καλος και να ειναι,δεν θα χιδεψω ευκολα.......σχεδον με τιποτα ξενο σκλι......τα δικα μου ομως δεν τα φοβαμαι,τα εχω μεγαλωσει και ξερω...αν επαιρνα εννηλικο ισως αν μου εκανε κανα γκρ να κολωνα στιγμιαιως...οποτε κουταβι.
ειρωνια;;δεν με εχει δαγκωσει ποτε σκλι ξενο εκτος απο τα δικα μου χαχαχαχααλλα τα φοβαμαι τα ξενα.