Εχει κανεις εμπειρια με ατομο που φοβαται σκυλο;
- Thread starter linak
- Ημερομηνία δημιουργίας
Ρε συ @linak πραγματικά εγώ δεν έχω καταλάβει τι το θες το σκυλί.. Θέλετε γενικώς να πάρετε σκύλο; Ή είναι κάτι που προέκυψε για να ξεπεράσει το παιδί τη φοβία του; Παρεμπιπτόντως, όπως ακούω τις περιγραφές του παιδιού εμένα δεν μου κάνει για φοβικό.. Απλά δεν θέλει επαφές. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν τα πονάει/συμπαθεί γενικότερα, απλά θα μεγαλώσει σαν ένας άνθρωπος που η σχέση του με τα σκυλιά θα είναι μακριά κι αγαπημένοι και πιθανόν να μην επιλέξει ποτέ στη ζωή του να έχει σκύλο. Δεν το θεωρώ κάτι απαραιτήτως κακό αυτό. Στο περιβάλλον μου έχω ουκ ολίγα τέτοια άτομα. Και σαν άνθρωποι είναι πολύ συγκροτημένοι και με πολύ σωστές απόψεις. Αν τώρα συνεχίζεις να θες σώνει και καλά το παιδί σου να ευαισθητοποιηθεί περαιτέρω, η καλύτερη λύση θα ήταν εθελοντισμός σε φιλοζωική ή η ομάδα της SAPT.
Τη συμπεριφορά του Χ Ψ σκύλου απέναντι στο παιδί δεν μπορεί να την γνωρίζει κανείς. Και θα ήταν λάθος (που θα μπορούσε να γίνει μοιραίο – καταστροφικό) το να σου πει κάποιος ότι δεν τρέχει τίποτα κι όλα κομπλέ θα πάνε. Εξαρτάται πάντα από την ιδιοσυγκρασία του σκύλου.
Μίλησες για βιασμό της φύσης του σκύλου όταν ζει μέσα σε διαμέρισμα, ενώ όταν ζει σε αυλή έχει το ελεύθερο να κάνει ότι θέλει. Δεν είμαι κάθετη στο να ζει ο σκύλος σε αυλή, αλλά μπορείς να εξασφαλίσεις ότι θα του παρέχονται τα απαραίτητα για τη διαβίωσή του και ότι δεν θα κινδυνέψει πχ από φόλες ή να το σκάσει και να τον χτυπήσει κανένα αμάξι ή να χαθεί; Επίσης, μπορείς να εξασφαλίσεις ότι δεν θα τον «ξεχάσετε» όταν δεν έχετε όρεξη ή όταν έρθει χειμώνας; Έχω σκύλο που ζούσε αρχικά στην αυλή, γιατί οι δικοί μου δεν τον ήθελαν μέσα. Κάθε τρεις και λίγο αλλάζαμε τα λάστιχα του κήπου, ποτιστικά κλπ από τις καταστροφές του. Μέχρι που κάποιος γείτονας της πέταξε κόκκαλο και είχαμε ολόκληρη ιστορία για να αναρρώσει. Τότε πείστηκαν επιτέλους οι δικοί μου να τη βάλουμε μέσα. Μένοντας μέσα στο σπίτι το σκυλί δεν έχει κάνει ούτε μια ζημιά. Έχει το χώρο της (όχι Crate, αλλά μαξιλάρα) και αποσύρεται όποτε το επιθυμεί. Υπάρχουν και μέρες που δεν προλαβαίνω να ασχοληθώ όσο θα ήθελα μαζί της. Αλλά της αρέσει ακόμα και τότε, να της δίνω έστω και λίγη σημασία και να ξαπλώνει για λίγο αγκαλιά με τις παντόφλες μου. Για το σκύλο μου αυτό είναι το ιδανικό. Άλλος σκύλος μπορεί να γούσταρε να είναι μόνος του και να είναι πιο ανεξάρτητος.
Είπες επίσης ότι το να υιοθετήσεις αδέσποτο και να τον έχεις στην αυλή είναι καλύτερο από το να βρίσκεται στο δρόμο. Μαζί σου! On one condition όμως έτσι; Αν δεν βγει όπως θέλεις το σκυλί, είναι άδικο να το αφήσεις πάλι στο δρόμο. Αν ήταν έτσι, μην το έπαιρνες καθόλου. Δεν είμαι της άποψης να χαρίζουμε καραμέλα και μετά να την παίρνουμε πίσω. Κι επίσης κι εδώ πάνε αυτά που σου είπα παραπάνω, σχετικά με το τι μπορείς εσύ σαν άνθρωπος να εξασφαλίσεις στο σκύλο.
Τη συμπεριφορά του Χ Ψ σκύλου απέναντι στο παιδί δεν μπορεί να την γνωρίζει κανείς. Και θα ήταν λάθος (που θα μπορούσε να γίνει μοιραίο – καταστροφικό) το να σου πει κάποιος ότι δεν τρέχει τίποτα κι όλα κομπλέ θα πάνε. Εξαρτάται πάντα από την ιδιοσυγκρασία του σκύλου.
Μίλησες για βιασμό της φύσης του σκύλου όταν ζει μέσα σε διαμέρισμα, ενώ όταν ζει σε αυλή έχει το ελεύθερο να κάνει ότι θέλει. Δεν είμαι κάθετη στο να ζει ο σκύλος σε αυλή, αλλά μπορείς να εξασφαλίσεις ότι θα του παρέχονται τα απαραίτητα για τη διαβίωσή του και ότι δεν θα κινδυνέψει πχ από φόλες ή να το σκάσει και να τον χτυπήσει κανένα αμάξι ή να χαθεί; Επίσης, μπορείς να εξασφαλίσεις ότι δεν θα τον «ξεχάσετε» όταν δεν έχετε όρεξη ή όταν έρθει χειμώνας; Έχω σκύλο που ζούσε αρχικά στην αυλή, γιατί οι δικοί μου δεν τον ήθελαν μέσα. Κάθε τρεις και λίγο αλλάζαμε τα λάστιχα του κήπου, ποτιστικά κλπ από τις καταστροφές του. Μέχρι που κάποιος γείτονας της πέταξε κόκκαλο και είχαμε ολόκληρη ιστορία για να αναρρώσει. Τότε πείστηκαν επιτέλους οι δικοί μου να τη βάλουμε μέσα. Μένοντας μέσα στο σπίτι το σκυλί δεν έχει κάνει ούτε μια ζημιά. Έχει το χώρο της (όχι Crate, αλλά μαξιλάρα) και αποσύρεται όποτε το επιθυμεί. Υπάρχουν και μέρες που δεν προλαβαίνω να ασχοληθώ όσο θα ήθελα μαζί της. Αλλά της αρέσει ακόμα και τότε, να της δίνω έστω και λίγη σημασία και να ξαπλώνει για λίγο αγκαλιά με τις παντόφλες μου. Για το σκύλο μου αυτό είναι το ιδανικό. Άλλος σκύλος μπορεί να γούσταρε να είναι μόνος του και να είναι πιο ανεξάρτητος.
Είπες επίσης ότι το να υιοθετήσεις αδέσποτο και να τον έχεις στην αυλή είναι καλύτερο από το να βρίσκεται στο δρόμο. Μαζί σου! On one condition όμως έτσι; Αν δεν βγει όπως θέλεις το σκυλί, είναι άδικο να το αφήσεις πάλι στο δρόμο. Αν ήταν έτσι, μην το έπαιρνες καθόλου. Δεν είμαι της άποψης να χαρίζουμε καραμέλα και μετά να την παίρνουμε πίσω. Κι επίσης κι εδώ πάνε αυτά που σου είπα παραπάνω, σχετικά με το τι μπορείς εσύ σαν άνθρωπος να εξασφαλίσεις στο σκύλο.
