Καλώς σας βρήκαμε! (Σπίθας+rick)

[Deleted member 14614]

Καλησπέρα σε όλους και σε όλες!

Κατ'αρχάς, συγχαρητήρια για το forum! Εδώ και μήνες το είχα λιώσει, προκειμένου να μάθω όσα περισσότερα γίνεται για τα σκυλιά, τη διατροφή τους, κλπ., ώστε να είμαι όσο το δυνατόν πιο προετοιμασμένος για την άφιξη!
Έτσι, προ ολίγων ημερών υιοθέτησα για πρώτη φορά έναν ημίαιμο σκυλάκο 2 ετών και 16 κιλών και κοντεύω να του αλλάξω δέρμα από τα πολλά χάδια!
Όμως, όντας άπειρος, αντιμετωπίζω κάποια προβλήματα, τα οποία δεν ξέρω πώς να τα λύσω. Θα πρέπει να γνωρίζετε ότι είναι λίγο ιδιόμορφες οι συνθήκες στο σπίτι, δηλαδή ο σκύλος κινείται μεταξύ δωματίου μου και βεράντας. Στο υπόλοιπο σπίτι δεν μπορεί (προς το παρόν τουλάχιστον) να έχει πρόσβαση, λόγω φοβίας της μάνας μου. Έτσι, όταν λείπω για αρκετές ώρες (συνήθως γύρω στις 4), αναγκαστικά πρέπει να μένει στη βεράντα. Με το που τον βγάζω, όμως, εκείνος όχι μόνο κάθεται έξω από τη μπαλκονόπορτα και περιμένει πότε θα του ανοίξω, αλλά χοροπηδάει για λίγο και στο τζάμι. Έχετε καμία ιδέα πώς μπορεί να βγαίνει έξω και να μην το παίρνει σαν τιμωρία (επειδή φοβάμαι ότι έτσι το αντιλαμβάνεται)?

 

[GRDANE]

δυστυχως δεν υπαρχει καποιος ευκολος τροπος να αποδεχτει ο σκυλος την εξοδο του απο το σπιτι..μια και ειναι μεγαλος πρεπει να λαβεις υποψη και τις συνθηκες στις οποιες μεγαλωσε και τις οποιες προφανως (και μαλον ουτε κι εσυ) γνωριζουμε... εχεις σκεφτει να πεις στην μητερα σου να καθεται εκεινη εκτος σπιτιου κανοντα ςβολτες πηγαινοντα για ψωνια επισκεψη σε συγγενεις και φιλους αυτο το τετραωρο?

 

[Lara_kouklara]

Καλως ήρθες και μπράβο για την κίνηση να υιοθετήσεις σκύλο. Θα ήταν βέβαια καλύτερα να συμφωνούσατε όλοι όσοι ζείτε κάτω από την ίδια στέγη με την απόκτηση σκύλου, αλλά τώρα έγινε κι απ'οτι διαβάζω προσπαθείτε όλοι να κάνετε υποχωρήσεις και να ζήσετε αρμονικά, ελπίζω να συνεχίσετε έτσι

Ο σκύλος είναι πολύ λογικό να αντιδρά έτσι και πιθανότατα έχεις δίκιο, το βλέπει σαν τιμωρία, αφού υποθέτω πως κάθε φορά που θες να φύγεις τον βγάζεις στην βεράντα. Έτσι ο σκύλος έχει συνδυάσει, βεράντα=το κακό μέρος που μένω ολομόναχος.

Θα ήταν καλό να του δείξεις ότι στη βεράντα συμβαίνουν όμορφα πράγματα. π.χ. τάιζέ τον εκεί. Κάτσε μαζί του και παίξτε στη βεράντα και μετά ξαναμπείτε μαζί στο σπίτι. Κρύψε του μερικές πολύ λαχταριστές λιχουδιές στη βεράντα. Γενικά κάνε ευχάριστα πράγματα ώστε να πάψει να συνδυάζει τη βεράντα με την εγκατάλειψη και την τιμωρία.
Ακόμα καλύτερα δε, επειδή πλησιάζει χειμώνας κι επειδή οι βεράντες σπανίως είναι ασφαλής χώρος για να μένει ένας σκύλος χωρίς επίβλεψη, θα ήταν να τον μάθεις να μένει στο δωμάτιό σου ήσυχος. Μπορείς να προμηθευτείς κι ένα crate για τον πρώτο καιρό. Οι ώρες που μένει μόνος του δεν είναι πολλές απ'οσο γράφεις.

 

[Deleted member 14614]

@GRDANE: Απ'όσα γνωρίζω, όταν βρέθηκε, φιλοξενήθηκε μικρός για ένα μικρό διάστημα σε σπίτι και μετά πήγε στο καταφύγιο. Εκεί φρίκαρε στην αρχή έντονα, αλλά μετά προσαρμόστηκε σχετικά. Το "σχετικά" αφορά στο ότι ζούσε με άλλα σκυλιά, αλλά έμπλεκε και σε καβγάδες ορισμένες φορές με τα αρσενικά.
Πάντως, αν και είναι δελεαστικό να την εξορίζω για εκείνο το 4ωρο P), τουλάχιστον όλο και πάει και κάθεται μαζί του (από απόσταση βέβαια!) για να μη νιώθει μόνος.

@Lara_Kouklara: Σε ευχαριστώ! Προτού αποκτηθεί ο σκύλος, είχαμε συμφωνήσει σε αυτό το συμβιβαστικό μέτρο, αλλά ευτυχώς παρατηρώ μέρα με τη μέρα βελτίωση ως προς την αποδοχή της προς αυτόν.
Ως προς τις συμβουλές που μου δίνεις, σχεδόν όλα αυτά τα κάνω! Τρώει και πίνει νερό μόνο έξω, παίζουμε και μέσα και έξω, αλλά αυτό με τις λιχουδιές είναι αλήθεια ότι δεν το είχα σκεφτεί. Θα το δοκιμάσω. Γενικότερα πάντως, λόγω της περιόδου αυτής, προσέχω να μην βρέχει-ρίχνει κεραυνούς, ακριβώς για αυτόν το λόγο. Όποτε είχαμε κακό καιρό έμεινε στο δωμάτιό μου και ήταν απόλυτα ήσυχος, δεν με ανησυχεί σε αυτό.

 

[Lara_kouklara]

Ε τότε ίσως θα ήταν καλύτερα να μένει στο δωμάτιό σου, προφανώς το προτιμάει
Όσο για τη μαμά, είναι πολύ πιθανόν να γίνουν αχώριστοι στο τέλος! ;-)

 

[Deleted member 14614]

Αν το προτιμάει? Ο πονηρός, όποτε ανοίγω τη μπαλκονόπορτα κοιτάει διστακτικά για να δει τι θα κάνω. Όταν καταλάβει ότι βγήκα, π.χ. για άσχετο λόγο, έρχεται από πίσω. Με έναν μαγικό τρόπο, όμως, πάντα ξέρει πότε είναι ώρα να βγει έξω (εντάξει, "πάντα", λίγες μέρες τον έχω ) και μόνο με καμιά λιχουδιά βγαίνει με το ζόρι! Σε γενικές γραμμές πάντως, είναι άψογος, δεν λερώνει, δεν γαβγίζει, δεν κάνει ζημιές. Από υπερκινητικός στο καταφύγιο, έχει γίνει όλο ξάπλα στο κρεβατάκι του!

 

[lawrence-gr]

πω ρε φιλε...εχετε σκεφτει πως μπορει να νιωθει τωρα ενα τετοιο σκυλι?απο εκει που ξαπλωνε στο τσιμεντο στην καλυτερη,απο εκει που θα ενιωθε κ λιγακι κρυο τωρα τον χειμωνα,ξαφνικα ειναι σε σπιτι,του πλεκουν καλτσακια, τρωει σουπιτσα,βλεπει μικι στο γιου...τιουμπ(απο του χρονου σαν ενηλικας θα αλλαξει αυτο βεβαια) κ ονειρευεται το δωρο του κατω απο το δεντρο τα χριστουγεννα...καλα τα παραλεω λιγακι αλλα το ποιντ το πιασατε!!!μπραβο για την κινηση σου αγαπητε!

 

[LaCat]

Από υπερκινητικός στο καταφύγιο, έχει γίνει όλο ξάπλα στο κρεβατάκι του!

πω ρε φιλε...εχετε σκεφτει πως μπορει να νιωθει τωρα ενα τετοιο σκυλι?απο εκει που ξαπλωνε στο τσιμεντο στην καλυτερη,απο εκει που θα ενιωθε κ λιγακι κρυο τωρα τον χειμωνα,ξαφνικα ειναι σε σπιτι,του πλεκουν καλτσακια, τρωει σουπιτσα,βλεπει μικι στο γιου...τιουμπ(απο του χρονου σαν ενηλικας θα αλλαξει αυτο βεβαια) κ ονειρευεται το δωρο του κατω απο το δεντρο τα χριστουγεννα...καλα τα παραλεω λιγακι αλλα το ποιντ το πιασατε!!!μπραβο για την κινηση σου αγαπητε!

Μετά από όλα αυτά (πολύ ωραία η περιγραφή!) είναι να μην θέλει να απολαύσει στιγμές χαλαρώσεις στις ανέσεις του σπιτιού του;

Βέβαια μην εφησυχάζεις. Και τη δικιά μου που την πήρα ενήλικη στην αρχή ήταν το “πιο καλό σκυλάκι”. Μετά από αρκετό καιρό άρχισε να γίνεται απαιτητική -η προηγούμενη οικογένεια της με είχε ενημερώσει ότι όταν θέλει κάτι είναι επίμονη. Οπότε, και με δεδομένο ότι ζεις με άνθρωπο που φοβάται τα σκυλιά, θα σου έλεγα να έχεις το νου σου τη σταθερότητα και τα όρια. Λένε ότι περνούν μήνες για να ξεδιπλώσουν τα ενήλικα το χαρακτήρα τους.

Είναι πολύ όμορφος!
Να σου ζήσει και να περνάτε όμορφα!

 

[l.Kyveli]

πω ρε φιλε...εχετε σκεφτει πως μπορει να νιωθει τωρα ενα τετοιο σκυλι?απο εκει που ξαπλωνε στο τσιμεντο στην καλυτερη,απο εκει που θα ενιωθε κ λιγακι κρυο τωρα τον χειμωνα,ξαφνικα ειναι σε σπιτι,του πλεκουν καλτσακια, τρωει σουπιτσα,βλεπει μικι στο γιου...τιουμπ(απο του χρονου σαν ενηλικας θα αλλαξει αυτο βεβαια) κ ονειρευεται το δωρο του κατω απο το δεντρο τα χριστουγεννα...καλα τα παραλεω λιγακι αλλα το ποιντ το πιασατε!!!μπραβο για την κινηση σου αγαπητε!

OO

 

[Lara_kouklara]

Κάτι μου θυμίζει αυτή η φάτσα και η περιγραφή του πρότερου βίου του! Μήπως τον υιοθέτησες από Ζωγράφου?

 

[Deleted member 14614]

@lawrence-gr: Χαχα παραστατικότατη η περιγραφή σου!
Ξέχασες και τα κάλαντα! Θα τα λέει κι αυτός μαζί με τα παιδάκια και θα παίρνει κι αυτός το μερτικό του σε λιχουδιές! Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!

@LaCat: Ωχ λες? Δεν ήξερα ότι θέλουν μήνες! Άρα, οκ θα είμαι πιο προσεκτικός με τον μούργο. Έγινε
που έγινε το θαύμα και ήρθε, μη μας χαλάσει τώρα! Σε ευχαριστώ για τις ευχές και τις συμβουλές σου!

@Lara_Kouklara: Ναι, πράγματι! Ασχολείσαι με το καταφύγιο? Αν ναι, τότε με ξέρεις λογικά.

Ας κάνω κι ένα update: Του έβαλα χθες μία μπλούζα μου στο σπιτάκι του και έμαθα ότι ήταν πιο ήρεμος. Τώρα το πρωί είχε και διάθεση να εξερευνήσει τη βεράντα! Για να δούμε...

 

[HolywoodBrn]

rick, εγω σε πάω στοίχημα πάντως πάνω σ αυτό που σου λένε με τη μητέρα σου. Θα γίνουν αχώριστοι και η μητέρα σου στο τέλος θα ενδιαφέρεται πιο πολύ για το σκυλί παρά για σένα. Έχω παράδειγμα τη δική μου μάνα, που είχε μικροβιοφοβία. Όταν πήραμε το σκυλί, την είχε μη στάξει ο θεός και βραχεί. Αγκαλιές φιλιά και δεν μπορούσε να κοιμηθεί αν το σκυλί δεν ήταν μαζί της στο δωμάτιο..Επίσης η μάνα του κολλητού μου. Της κουβάλησε 2 μωρά μια χούφτα από κάδο σκουπιδιών. Ούρλιαζε και οριόταν να φύγουν τα σκυλιά από το σπίτι. Με το έτσι θέλω, ο φίλος μου κράτησε το ένα και είχε γίνει χαμός φυσικά. Σήμερα και μετά απο 9 χρόνια, σε πληροφορώ ότι μου έχει πει κατά λέξη η μάνα του "αισθάνομαι τύψεις ώρες ώρες που όταν λείπω, πιο πολύ αγχώνομαι για το σκυλί παρά για τα παιδιά μου". Κοιμούνται αγκαλιά και τον λέει "ο γιός μου". Have faith Και ξεκίνα σιγά σιγά να τους φέρνεις σε πιο συχνή επαφή...

 

[Natasaki]

rick, εγω σε πάω στοίχημα πάντως πάνω σ αυτό που σου λένε με τη μητέρα σου. Θα γίνουν αχώριστοι και η μητέρα σου στο τέλος θα ενδιαφέρεται πιο πολύ για το σκυλί παρά για σένα. Έχω παράδειγμα τη δική μου μάνα, που είχε μικροβιοφοβία. Όταν πήραμε το σκυλί, την είχε μη στάξει ο θεός και βραχεί. Αγκαλιές φιλιά και δεν μπορούσε να κοιμηθεί αν το σκυλί δεν ήταν μαζί της στο δωμάτιο..Επίσης η μάνα του κολλητού μου. Της κουβάλησε 2 μωρά μια χούφτα από κάδο σκουπιδιών. Ούρλιαζε και οριόταν να φύγουν τα σκυλιά από το σπίτι. Με το έτσι θέλω, ο φίλος μου κράτησε το ένα και είχε γίνει χαμός φυσικά. Σήμερα και μετά απο 9 χρόνια, σε πληροφορώ ότι μου έχει πει κατά λέξη η μάνα του "αισθάνομαι τύψεις ώρες ώρες που όταν λείπω, πιο πολύ αγχώνομαι για το σκυλί παρά για τα παιδιά μου". Κοιμούνται αγκαλιά και τον λέει "ο γιός μου". Have faith Και ξεκίνα σιγά σιγά να τους φέρνεις σε πιο συχνή επαφή...

συμφωνω! Κ η δικια μου μανουλα τα ιδια εκανε με οσα σκυλια ¨κουβαλησα¨ πιο μικρη στο σπιτι κ στο τελος....μας εφερε εκεινη μια μερα ενα πεκινουα κ απο τοτε εδω κ 10 χρονια μενει μαζι της ;-)

 

[lawrence-gr]

κ η δικια μου τα ιδια εκανε!οταν γυρισα σπιτι με τον σκυλο(ειχα φυγει ενα μεγαλο διαστημα),επαθε σοκ!!!τωρα μου σπαει τα νευρα!!!!ταισες τον σκυλο(οχι μανα αλλα πειναω εγω!!!)?εβγαλες τον σκυλο?ο σκυλος ειναι ανησυχος!ο σκυλος με κοιταει κατι θελει!ο σκυλος μιλουσε στο τηλεφωνο!ο σκυλος διψαει!ο σκυλος εκανε αυτο ,εκεινο,γαυγισε ,γρυλισε,εκλασε....παναγια μου!!!

 

[Μαρια&Ηρα]

Μια απτα ιδια κ δω...κ μενα ηταν ομαδικως ολη η φαμιλια,μαμα,μπαμπας κ αδελφος
Πλεον με την μανα μου αρπαζομαστε γιατι συνεχεια την ταιζει (παει κ ψωνιζει στηθος γαλοπουλας κ κοτοπουλου κ της τα βραζει με ρυζακι...λες κ ειναι αρρωστη...κ γω ωρυομαι για τα 70 ευρω που εδωσα για την ξηρα,τα 20 του σολωμελαιου κλπ κλπ κλπ)
Με τον πατερα μου γιατι θελει να τα μοιραζεται ολα μαζι της...ακομη κ τον καφε...κ αδυνατει να πιστεψει οτι την βλαπτει...μα γιατι καλε?ως γνωστον αμα δε πιουνε ενα εσπρεσακι την ημερα τα σκυλια ειναι στην τσιτα μετα ολη μερα...
Κ μετα με τον αδελφο μου γιατι την εχω κανει φλουφλη κ οταν την βγαζει αυτος βολτα τρεμει απτον φοβο της...οτι το σκυλι εχει τσιτωσει,του χει σηκωθει η τριχα κ τρεμει απτα νευρα της γιατι την περναει ξυστα απο γατες (οι οποιες ειναι κρυμμενες κατω απτα αυτοκινητα...) χχαααμμπππαααρρριιιιιιιι...
Απλα κανε την μανα σου μερος της καθημερινοτητας του,πεστης να του βαλει τροφη η νερο,βγαλτε τον εξω μαζι κ δωστης να κρατησει το λουρι κοκ
Για να κοπει κ το μπαλκονι,αμαρτια...ειδικα τωρα που χειμωνιαζει...δλδ στη θεση σου δε θα κοιταγα τι να κανω για του φαινεται πιο ευχαριστο,αλλα τι να κανω για να αποκτησουν εναν δεσμο να γλυτωσει την 4ωρη εξορια!

 

[HolywoodBrn]

αααχ...αυτά είναι τα αρνητικά όμως. Από την υπερβολική αγάπη στο τέλος τα κάνουμε μαντάρα. Και τί να τους πεις..δε πα να λες..δεν..Έτσι και η γυναίκα του πατέρα μου με τον ποιμενικό. Την έχει κάνει βόδι. 45 κιλά γουρούνα. Κάθε πρωί της δίνει λίγο καφέ φίλτρου λέει έτσι να μη ζηλεύει. Χώρια μεζέδες απ το τραπέζι κλπ κλπ..

rick είδες; αισιόδοξα τα πράγματα να μας ενημερώνεις για την πρόοδο τόσο του μικρού σου όσο και γι αυτή της μαμάς χεχε

 

[haviharakennel]

αααχ...αυτά είναι τα αρνητικά όμως. Από την υπερβολική αγάπη στο τέλος τα κάνουμε μαντάρα. Και τί να τους πεις..δε πα να λες..δεν..Έτσι και η γυναίκα του πατέρα μου με τον ποιμενικό. Την έχει κάνει βόδι. 45 κιλά γουρούνα. Κάθε πρωί της δίνει λίγο καφέ φίλτρου λέει έτσι να μη ζηλεύει. Χώρια μεζέδες απ το τραπέζι κλπ κλπ..

ο πεθερός μου δεν μπορεί να καταλάβει ότι τα ψημένα αρνίσια παιδάκια δεν κάνουν για σκυλιά. Το Πάσχα παιζω κυνηγητό για να τους βγάζω τα κόκαλα από το στόμα...

 

[Μαρια&Ηρα]

Αυτο το "να μη ζηλευει" ειναι κ δικαιολογια της δικιας μου...την κοιταει στα ματια λεει...βασανιζεται η μοσχαρα μου αμα δε δοκιμασει οτι υπαρχει στο τραπεζι...μετα της κραταει μουτρα...την γλυφει μονο για μιση ωρα αντι για ολοκληρη....
Λες να υπαρχει κανα κρυφο moms club?

 

[Deleted member 14614]

Εντάξει παιδιά, έχω γελάσει πολύ με τις ιστορίες σας! Απίστευτες όλες! Αν έστω και τα μισά από αυτά γίνουν στη δική μου περίπτωση, εγώ θα αποκτήσω πίστη στην ανθρωπότητα! χαχα
Η αλήθεια είναι, πάντως, ότι σήμερα μου έβαλε τις φωνές, γιατί δεν τον τάισα αμέσως μετά από τη βόλτα, αν και εξήγησα ότι δεν κάνει. "Γιατί εσύ όταν γυρνάς από έξω περιμένεις μισή ώρα για να φας? Άντε τάισέ τον, δεν τον λυπάσαι, ντροπή σου". Ομολογώ ότι δεν απάντησα, γιατί μου ήρθε υπερβολικά ξαφνικό! Επίσης, μου ανακοινώθηκε (αν και συνέβαλε και η κοπέλα μου σε αυτό) ότι η πόρτα του δωματίου μου θα είναι πλέον ανοικτή και θα μπει ένα μικρό διαχωριστικό, ώστε να μειωθεί το αίσθημα απομόνωσης του σκύλου!
Πείτε την αλήθεια, κάνατε μάγια ή βρήκατε που μένω και την απειλήσατε? χαχα

 

[HolywoodBrn]

Κοίτα το πρώτο βήμα έγινε. Και τι βήμα ε; Ουσιαστικά ένας άνθρωπος με φοβία προς τα σκυλιά, συμφώνησε στο να μοιράζεται το χώρο του και την καθημερινότητά του με έναν σκύλο και μάλιστα έναν πρώην αδέσποτο, ενήλικο, μεγαλόσωμο σκύλο. Δώσε χρόνο σε όλους μέχρι να συνηθήσετε στα νέα δεδομένα. Θα δεις πόσο θα δεθεί και η μητέρα σου σιγά σιγά. Ειδικά αν ασχολείται με τα οικιακά, θα είναι η παρεούλα της σίγουρα. Απλά να θυμάσαι πως η Ρώμη δεν χτίστηκε σε μια μέρα