Καλώς σας βρήκαμε! (Σπίθας+rick)

[Ghostdoc]

Εχει παρα πολυ εκφραστικα ματια ! Και φανταζομαι οτι δε θα του ξεφευγει ήχος ουτε μισου ντεσιμπέλ χαχαχα . Και στο θρόισμα των φύλλων αυτι κάγκελο Να τον χαιρεσαι

 

[aliki_s]

Βρε τον μικρό χέστη!!!!!! Είναι πολύ καλός!

 

[Deleted member 14614]

Αυτάρες και ο Σπίθας τελικα!!!

Κουκλος εγινε ο μικρός, να τον χαίρεσαι και να τον υπακους!

Να'σαι καλά ghelly μου, αλλά αυτό το τελευταίο τι το ήθελες! Πληγές ξύνεις! χαχα

Τα ημιόρθια αυτιά είναι λατρεία! Κι επιτέλους φώτο!!!!!

Όσο για τις ψιλοερρώστιες, θα συμφωνήσω με rick. Το Πάσχα, που είχαμε κατέβει στους γονείς μου, ο Ρας είχε τα ανοιξιάτικα δερματικά (καλά ακόμα τα έχει αλλά φύγαμε από τους γονείς). Το τι κανάκεμα του έκαναν κι η μητέρα μου κι ο πατέρας μου δεν περιγράφεται. Οι κύριοι "τα σκυλιά είναι τέλεια αλλά όταν το σκυλί ζει μέσα στο σπίτι το σπίτι γίνεται στάβλος". Χρειάστηκε να βρούμε εφημερεύον φαρμακείο για αντισταμινικά κι η μητέρα μου έψαχνε πρώτη και καλύτερη. (Να μην τον μπούκωνε και κρυφά καλά θα ήταν)

Βρε όταν λέω εγώ αρρωστήστε τα, με λένε ακραίο... Το μπούκωμα δεν αλλάζει, παρ'το απόφαση!

Σπιθάκος for president Μου άρεσε πολύ η δεύτερη, που κοιμάται αγκαλιά με τον κόμπο

Χεχε το κάνει συχνά ο καρτουνόφατσας, μια με το αρκούδι μια με τον κόμπο.

 

[Deleted member 14614]

Εχει παρα πολυ εκφραστικα ματια ! Και φανταζομαι οτι δε θα του ξεφευγει ήχος ουτε μισου ντεσιμπέλ χαχαχα . Και στο θρόισμα των φύλλων αυτι κάγκελο Να τον χαιρεσαι

Ευχαριστώ Ghostdoc! Έπεσες μέσα! Πιο καλή περιγραφή δεν θα μπορούσα να δώσω!

Βρε τον μικρό χέστη!!!!!! Είναι πολύ καλός!

Χαχα αμάν κι εσύ! Να'σαι καλά aliki_s!

 

[deliaki]

τρελαινομαι με τον αυτιαγκουρα..μου αρεσουν πολυ αυτα τα αυτακια.
φοβερες οι φωτο και το λεω απο την αποψη του οτι βλεπεις μετα απο το διαστημα που εχει υιοθετηθει ποσο εχει αλλαξει φυσιογνωμικα,ειδικα στη φωτο που κοιμαται ενοιωσα σαν να λεει πλεον ειμαι ασφαλης.
διαβασα ολη την ιστορια του σπιθα και χαρηκα πααααρα πολυ που υιοθετηθηκε,μπραβο σου για την επιλογη σου να υιοθετησεις ενα ενηλικο σκυλακι γιατι δυστηχως ειναι απο τις πιο δυσκολες περιπτωσεις τα ενηλικα ζωακια, οταν δεν ειναι πια κουταβια εννοω που θα τα δει ο αλλος και θα το αποφασισει πιο ευκολα...συν το οτι σε ενα καταφυγιο ειναι δυσκολο να ασχοληθεις μεμονομενα με το καθε ζωακι που εχεις οποτε εκ των πραγματων ειναι σκυλακια τα οποια εχουν στερηθει παρα πολλα και θελουν πολυ αγαπη και προσοχη.

οσων αφορα το θεμα των οριων θα σου πω κατι που μου λεει μια πολυ καλη μου φιλη συγκεκριμενα οταν ειχα βρει στο δρομο ενα ενηλικο θηλυκο πιτμπουλακι και το μαζεψα..

της ελεγα τι καλο που ειναι βρε νικη (ωντας εμπειρη απο σκυλακια του δρομου,μιας και η ιδια εχει υιοθετησει 4 αδεσποτουλια καθε ηλικιας) και μου λεει καλα καλα περιμενε και μην ενθουσιαζεσαι(το χω αυτο γενικα) γιατι στην αρχη ετσι κανουν ολα τα σκυλια,ειναι φοβεροι ηθοποιοι,πρωτα σε "κοβουν",βλεπουν οτι τα αγαπας, και το παιζουν καλα παιδια και με υφος πονηρο λενε απομεσα τους,χμμμ εδω ειναι καλη οικογενεια,κατσε να το παιξω καλο παιδι να με κρατησουν και μετα απο καιρο βλεπεις τον πραγματικο τους εαυτο,συνηθως οταν εχουν κατοχυρωσει την θεση τους στο καναπε,εκει που παλια ηταν η δικη σου...χαχαχα

για την μαμα οτι θα το δεχθει ημουν σιγουρη,ετσι γινεται συνηθως,εχω παραδειγμμα ανθρωπου που εβλεπε σκυλο και σκαρφαλωνε επανω σε οτι εβρισκε,οταν του πηγε ο γιος του το πρωτο σκυλο στην αρχη τον ειχαν εξω γιατι φοβοταν ο μπαμπας και σιχαινοταν,
τωρα προτιμαει να κοιμηθει ο γιος του στο χαλακι παρα ο σκυλος,χαχαχαχαχαχαχα.

να τον χαιρεσαι και να περασετε μια ευτυχισμενη ζωη μαζι..αν και απο οτι βλεπω την περνατε...

 

[l.Kyveli]

Deliaki μια διαφωνία έχω με το ποστ σου. Πράγματι στην αρχή οι ενήλικοι που μαζεύουμε από τον δρόμο είναι παναγίτσες και μετά από κανένα μήνα εκδηλώνουν τον χαρακτήρα τους αλλά όχι σκεφτόμενοι πονηρά, ας κάνω το καλό παιδί για να με κρατήσουν.
Απλώς αυτό συμβαίνει γιατί στην αρχή είναι έξω από τα νερά τους, και η εμπειρία στους δρόμους τους έχει διδάξει να είναι καχύποτα. Για αυτό λοιπόν περιμένουν πρώτα να δουν τι παίζει και μετά εκδηλώνουν τον χαρακτήρα τους, μόλις νοιώσουν άνετα με την καινούρια κατάσταση που βιώνουν.

 

[Pitsinaki]

Deliaki μια διαφωνία έχω με το ποστ σου. Πράγματι στην αρχή οι ενήλικοι που μαζεύουμε από τον δρόμο είναι παναγίτσες και μετά από κανένα μήνα εκδηλώνουν τον χαρακτήρα τους αλλά όχι σκεφτόμενοι πονηρά, ας κάνω το καλό παιδί για να με κρατήσουν.
Απλώς αυτό συμβαίνει γιατί στην αρχή είναι έξω από τα νερά τους, και η εμπειρία στους δρόμους τους έχει διδάξει να είναι καχύποτα. Για αυτό λοιπόν περιμένουν πρώτα να δουν τι παίζει και μετά εκδηλώνουν τον χαρακτήρα τους, μόλις νοιώσουν άνετα με την καινούρια κατάσταση που βιώνουν.

Kyveli ποιό είναι το χρονικό περιθώριο προσαρμογής?? Εμείς κοντεύουμε τους 2 μήνες και δεν την βλέπω να χαλαρώνει.. :-(

 

[Goufy]

Σε μας ο Μπο που είναι πλέον μαζί μας 5 μήνες, δεν έχει αλλάξει χαρακτήρα. Έχει ξεφοβηθεί, σήκωσε την ουρά του, γαυγίζει πλέον εάν περάσει σκύλος έξω από το σπίτι Του, αλλά ούτε ζημιές κάνει, ούτε λερώνει ούτε δημιουργεί προβλήματα, όπως και στην αρχή.
Η μεγαλύτερη αταξία του είναι όταν δεν τον βλέπουμε να ανέβει σε κάποιον καναπέ να κοιμηθεί ή να μετακομίσει καμία κάλτσα από παπούτσι.

 

[l.Kyveli]

Kyveli ποιό είναι το χρονικό περιθώριο προσαρμογής?? Εμείς κοντεύουμε τους 2 μήνες και δεν την βλέπω να χαλαρώνει.. :-(

Εξαρτάται με το τι εννοείς "χαλαρώνει". Είναι με εσάς επιφυλακτική, με τους τρίτους, με τους άλλους σκύλους ή δείχνει να φοβάται συνέχεια ακόμη και το σπίτι που πλέον έχει γνωρίσει;

Kαι βέβαια να ξέρεις ότι κάθε σκύλος είναι διαφορετικός.

 

[Pitsinaki]

Εξαρτάται με το τι εννοείς "χαλαρώνει". Είναι με εσάς επιφυλακτική, με τους τρίτους, με τους άλλους σκύλους ή δείχνει να φοβάται συνέχεια ακόμη και το σπίτι που πλέον έχει γνωρίσει;

Kαι βέβαια να ξέρεις ότι κάθε σκύλος είναι διαφορετικός.

Με εμένα δεν είναι επιφυλακτική, με τους άλλους στο σπίτι δεν τρελαίνεται κι όλας, με τρίτους στο δρόμο, με την βόλτα (φοβάται), με άλλους σκύλους αντικοινωνική θα την έλεγα..
Κάθε σκύλος είναι διαφορετικός σίγουρα, απλά μου φαίνονται τα πράγματα πιο "δύσκολα" από ότι τα περίμενα.. Θενξ!

 

[deliaki]

Deliaki μια διαφωνία έχω με το ποστ σου. Πράγματι στην αρχή οι ενήλικοι που μαζεύουμε από τον δρόμο είναι παναγίτσες και μετά από κανένα μήνα εκδηλώνουν τον χαρακτήρα τους αλλά όχι σκεφτόμενοι πονηρά, ας κάνω το καλό παιδί για να με κρατήσουν.
Απλώς αυτό συμβαίνει γιατί στην αρχή είναι έξω από τα νερά τους, και η εμπειρία στους δρόμους τους έχει διδάξει να είναι καχύποτα. Για αυτό λοιπόν περιμένουν πρώτα να δουν τι παίζει και μετά εκδηλώνουν τον χαρακτήρα τους, μόλις νοιώσουν άνετα με την καινούρια κατάσταση που βιώνουν.

ολο το ποστ που προανεφερα ειναι με αστειο χαρακτηρα και οπως τα λεμε μεταξυ μας ετσι,η φιλη μου κι εγω,ο καθενας δινει την δικη του ερμηνια επανω σε αυτο που ειπα,απλα εμεις τα λεμε με χιουμορ και κανουμε πλακα.

 

[Deleted member 14614]

τρελαινομαι με τον αυτιαγκουρα..μου αρεσουν πολυ αυτα τα αυτακια.
φοβερες οι φωτο και το λεω απο την αποψη του οτι βλεπεις μετα απο το διαστημα που εχει υιοθετηθει ποσο εχει αλλαξει φυσιογνωμικα,ειδικα στη φωτο που κοιμαται ενοιωσα σαν να λεει πλεον ειμαι ασφαλης.
διαβασα ολη την ιστορια του σπιθα και χαρηκα πααααρα πολυ που υιοθετηθηκε,μπραβο σου για την επιλογη σου να υιοθετησεις ενα ενηλικο σκυλακι γιατι δυστηχως ειναι απο τις πιο δυσκολες περιπτωσεις τα ενηλικα ζωακια, οταν δεν ειναι πια κουταβια εννοω που θα τα δει ο αλλος και θα το αποφασισει πιο ευκολα...συν το οτι σε ενα καταφυγιο ειναι δυσκολο να ασχοληθεις μεμονομενα με το καθε ζωακι που εχεις οποτε εκ των πραγματων ειναι σκυλακια τα οποια εχουν στερηθει παρα πολλα και θελουν πολυ αγαπη και προσοχη.

οσων αφορα το θεμα των οριων θα σου πω κατι που μου λεει μια πολυ καλη μου φιλη συγκεκριμενα οταν ειχα βρει στο δρομο ενα ενηλικο θηλυκο πιτμπουλακι και το μαζεψα..

της ελεγα τι καλο που ειναι βρε νικη (ωντας εμπειρη απο σκυλακια του δρομου,μιας και η ιδια εχει υιοθετησει 4 αδεσποτουλια καθε ηλικιας) και μου λεει καλα καλα περιμενε και μην ενθουσιαζεσαι(το χω αυτο γενικα) γιατι στην αρχη ετσι κανουν ολα τα σκυλια,ειναι φοβεροι ηθοποιοι,πρωτα σε "κοβουν",βλεπουν οτι τα αγαπας, και το παιζουν καλα παιδια και με υφος πονηρο λενε απομεσα τους,χμμμ εδω ειναι καλη οικογενεια,κατσε να το παιξω καλο παιδι να με κρατησουν και μετα απο καιρο βλεπεις τον πραγματικο τους εαυτο,συνηθως οταν εχουν κατοχυρωσει την θεση τους στο καναπε,εκει που παλια ηταν η δικη σου...χαχαχα

για την μαμα οτι θα το δεχθει ημουν σιγουρη,ετσι γινεται συνηθως,εχω παραδειγμμα ανθρωπου που εβλεπε σκυλο και σκαρφαλωνε επανω σε οτι εβρισκε,οταν του πηγε ο γιος του το πρωτο σκυλο στην αρχη τον ειχαν εξω γιατι φοβοταν ο μπαμπας και σιχαινοταν,
τωρα προτιμαει να κοιμηθει ο γιος του στο χαλακι παρα ο σκυλος,χαχαχαχαχαχαχα.

να τον χαιρεσαι και να περασετε μια ευτυχισμενη ζωη μαζι..αν και απο οτι βλεπω την περνατε...

Σε ευχαριστώ πολύ για το όμορφο post σου!
Πράγματι, με τον καιρό ξεδιπλώθηκε και χαλάρωσε. Νομίζω ηρέμησε έπειτα από πάρα πολύ καιρό (ίσως και για πρώτη φορά).
Χαχα τα άτιμα σε ξεγελάνε, αλλά η αλήθεια είναι ότι εύκολα κάποιος θα νομίσει (πέραν της φίλης σου που το είπε για πλάκα) ότι τον δούλευε τόσο καιρό! Το ακούς συχνά και άντε να τους πείσεις ότι δεν είναι πονηρά πλάσματα αν δεν αφορά τροφή!
Τι να πω, ότι θα έβλεπα τέτοια χαλαρότητα δεν το περίμενα. Σίγουρα το έχουν ζήσει πολλοί εδώ με τους γονείς τους, αλλά όπως και να'χει εμένα μου έκανε μεγάλη εντύπωση!

 

[dnassib]

Rick, εκτός του ότι του μιλάει και 'ανησυχεί' για το παιδί, το χαϊδεύει κιόλα;;; Για πε! Ο μούργος πως είναι μαζί της; (καλά... φαντάζομαι...! είναι ένας μαλαγάνας αυτός, στα μάτια θα την κοιτάει και θα λιώνει φαντάζομαι!)

 

[Deleted member 14614]

Εννοείται ότι χαϊδεύει! Εδώ αγκαλιές τον παίρνει, εκεί θα σταματούσε?
Απλά, δεν βοηθάει και ο ίδιος πολύ, γιατί δαγκώνει παιχνιδιάρικα με το που θα πάει κάποιος να τον χαϊδέψει. Βασικά, θα αφήσει για λίγο να τον χαϊδέψουν, αλλά μετά αρχίζει τα παλαβά! Μόνο σε εμένα δεν το κάνει αυτό. Ρώτησα τον εκπαιδευτή και μου είπε ότι είναι θέμα σεβασμού, μόνο εμένα ουσιαστικά σέβεται το βλαμμένο χαχα.
Όσον αφορά το βλέμμα του, με το που θα φάει κάτι η μάνα μου, τον βλέπεις να έχει πάρει ένα ύφος... Είναι για όσκαρ!

 

[Deleted member 14614]

Παιδιά, με έχει φάει η στενοχώρια εδώ και λίγες μέρες...
Ο μικρός καμιά φορά κούτσαινε για 1-2 δευτερόλεπτα στο πίσω δεξιά πόδι πριν τρέξει. Μόνο τότε, ποτέ άλλοτε. Πλέον, το έχει μόνιμο, πάντα πριν τρέξει.
Πήγαμε στον κτηνίατρο και είπε ότι έχει μια ιδιομορφία στην επιγονατίδα, η οποία είναι πολύ συχνή στα λυκόσκυλα και οδηγεί σε οστεοαρθρίτιδα ή δυσπλασία (κάπως έτσι μου το περιέγραψε). Ευτυχώς, λόγω των λίγων κιλών του, μόνο όταν γεράσει θα του βγει κάτι από αυτά και λογικά δεν θα χρειαστεί ποτέ χειρουργείο.
Αλλά στενοχωριέμαι πολύ όποτε τον βλέπω να κουτσαίνει... Πάμε να κάνουμε τζόκινγκ και στα πρώτα 2 δευτερόλεπτα πάει κούτσα κούτσα...

 

[ghelly]

Γιατι δεν ρωτάς αν μπορείς να δίνεις καποιο συμπληρωμα?

 

[Deleted member 14614]

Γιατι δεν ρωτάς αν μπορείς να δίνεις καποιο συμπληρωμα?

Μου είπε ότι δεν χρειάζεται προς το παρόν, αλλά κάποια στιγμή στο μέλλον θα ξεκινήσουμε.

 

[ghelly]

Πότε στο μελλον όμως αν λες οτι ήδη κουτσαίνει?
Ηδη εχεις σύμπτωμα!

 

[Deleted member 14614]

Πότε στο μελλον όμως αν λες οτι ήδη κουτσαίνει?
Ηδη εχεις σύμπτωμα!

Ξέρω και 'γω... Τι να σου πω... Τον εξέταζε πόση ώρα, του έκανε και 2 ακτινογραφίες. Θεωρείται και από τους κορυφαίους ορθοπεδικούς ο συγκεκριμένος.

 

[agathe]

Μήπως είσαι λίγο υπερβολικός? Μιλάμε για 2 δευτερόλεπτα....

(Να σου ζήσει!!!)