Επιστρέψαμε από διακοπές μετά από 1 μήνα περίπου και μιας που ξεμάθαμε τις πολλές ζέστες, τώρα προσπαθούμε να συνηθίσουμε και να μπούμε πάλι στους ρυθμούς της καθημερινότητας.. Μπάνια δεν κάναμε αλλά δε μας χάλασε καθόλου μιας και στο χωριό είχε δροσούλα και κάναμε πολλές βόλτες.
Μου έκανε εντύπωση για ακόμα μια φορά το πόσο λίγα ξέρουμε για τους σκύλους και τη φύση γενικότερα. Παλιότερα δεν πηγαίναμε για μεγάλο διάστημα στο χωριό και με είχαν φοβίσει αρκετά, συγγενείς και μη, σχετικά με τη βόλτα του σκύλου, ότι θα μας ορμήσουν άλλα σκυλιά, ότι θα μας φάνε φίδια/λύκοι κλπ. Οπότε δεν βγαίναμε βόλτα για τη 1 βδομάδα που ήμασταν εκεί, αλλά παίζαμε στον κήπο. Φέτος, δεδομένου ότι κάτσαμε 1 μήνα και κάτι μέρες, έπρεπε κάτι να γίνει διαφορετικά θα γινόταν το καλοκαίρι μαρτύριο και για αυτή και για μένα. Έτσι αρχίσαμε δειλά δειλά στην αρχή τις βόλτες μέχρι που ξεθαρέψαμε αρκετά, χωρίς όμως να πάρουν τα μυαλά μας αέρα. Συναντήσαμε όντως άλλα σκυλιά, φίδια, αλεπούδες.. Τις τελευταίες μέρες είδαμε κι έναν μοναχικό λύκο από μακριά. Δεν αντιμετωπίσαμε ποτέ πρόβλημα. Βασικός βέβαια κανόνας που τον επέβαλα και στο βλαμμένο μου, ήταν ότι
δεν ενοχλούμε. Αφήνουμε την υπόλοιπη πλάση να κάνει τη δουλειά και τη ζωή της κι εμείς παίρνουμε τα μπογαλάκια μας και αποχωρούμε ήρεμα κι ωραία, χωρίς μπουνταλιές και άλλα πρωτευουσιάνικα. Αν υπήρχε κάτι που με τρόμαζε παραπάνω ήταν τα τσοπανόσκυλα. Κι εκεί ακολουθήσαμε την ίδια τακτική, παραμείναμε μακριά από τα κοπάδια και δεν μας ενόχλησαν παρά μόνο γαύγισαν 1-2 φορές από μακριά. Αν έκανα κάπου λάθος, παρακαλούνται οι φυσιολάτρες του forum να με διορθώσουν ή να μου δώσουν κάποιο hint για το τι πρέπει να προσέξω.
Α! Μπορεί την υπόλοιπη πλάση να μην την ενοχλήσαμε, στο χωριό γίναμε θέαμα όμως. Πάνω από τις μισές φορές που μας έβλεπαν να περνάμε, άρχιζαν το σταυροκόπημα. Όσους έβλεπα δηλαδή, γιατί όσοι με έβλεπαν από τα σπίτια τους δεν ξέρω τι έκαναν. Γρήγορα μας βγήκε η φήμη πάντως ως "Αυτή που κυκλοφορεί με το λύκο". Ούτε από τη φαμίλια των Σταρκ να ήμουν.
Φωτογραφίες δεν βγάλαμε πολλές γιατί το τηλεφωνάκι μου αποφάσισε ότι του σπάω τα νεύρα κι άρχισε τα κολλήματα.
Ως δια μαγείας, συνήλθε όταν φτάσαμε Αθήνα.
Καλό φθινόπωρο σε όλους, δίποδους και τετράποδους!