Ζούμε σε μία χώρα που δεν υπάρχει κουλτούρα ζωοφιλίας. Εχουμε πάρα πολλά αδέσποτα, για τα οποία φροντίζουν ως επί το πλείστον ιδιώτες, η φιλοσοφία μας είναι «αγόρασε κουτάβι ράτσας», ενώ θα μπορούσαμε να υιοθετούμε από φιλοζωικές οργανώσεις και καταφύγια, καμαρώνουμε σαν γύφτικα σκεπάρνια για το νέο μας «απόκτημα», αλλά η υπομονή μας τελειώνει όταν το κουτάβι ράτσας κατουρίσει (από την χαρά του) το χαλί. Το χειρότερο από όλα είναι ότι είμαστε έτοιμοι να απαλλαγούμε από την παρουσία τους μόλις στο σπίτι φτάσει το πόρτ-μπεμπέ με το μωρό, ενώ δεν αντιλαμβανόμαστε το πόσο καλό κάνουμε στο παιδί μας αν το αφήσουμε να μεγαλώσει με ένα κατοικίδιο.
Η Κόκκινη Αλεπού φιλοξενεί σήμερα ένα αφιέρωμα για τη ζωοφιλία: 5+1 βιβλία για το τι νιώθουν τα ζώα όταν τα πληγώνουμε και τα εγκαταλείπουμε και το πώς μπορούν τα παιδιά να μάθουν να τους συμπεριφέρονται.
http://kokkinialepou.gr/51-vivlia-gia-ti-zoofilia/
Η Κόκκινη Αλεπού φιλοξενεί σήμερα ένα αφιέρωμα για τη ζωοφιλία: 5+1 βιβλία για το τι νιώθουν τα ζώα όταν τα πληγώνουμε και τα εγκαταλείπουμε και το πώς μπορούν τα παιδιά να μάθουν να τους συμπεριφέρονται.
http://kokkinialepou.gr/51-vivlia-gia-ti-zoofilia/
