Καλησπέρα παιδιά! Έχει κανα δυο-τρεις εβδομάδες που εδώ στη γειτονιά που βγαίνω με τον μικρό και συγκεκριμένα στο πάρκο απέναντι από το σπίτι μου συναντάω μια κυρία με ένα Γερμανικό Ποιμενικό! Την πρώτη φορά που το συναντήσαμε, ο Ερμής ήθελε να πάει κοντά του όπως πάντα, οπότε ρωτάω την κυρία "Μπορώ να τον φέρω κοντά;" (ρωτάω πάντα τους ιδιοκτήτες αν μπορώ να το πάω κοντά). Μου λέει "ναι, φερτον" τον πάω κι εγώ κοντά και με το που πλησιάζει ο μικρός, δαιμονίζεται ο άλλος και αρχίζει να γρυλίζει, να δείχνει δόντια και να του τρέχουν τα σάλια προσπαθώντας να ορμήξει. Μου λέει η άλλη "αχ να παίξει θέλει ο δικός μου" της λέω "δεν νομίζω" και τραβάω φυσικά τον Ερμή. Μου λέει μετά "ο δικός μου είναι εκπαιδευμένος σωματοφύλακας και για αυτό ότι πλησιάζει κοντά κάνει να του ορμήξει. Ο γιος μου τον έχει εκπαιδεύσει, του γιου μου ειναι". Ρε παιδιά, κάθε φορά, μα κάθε φορά που συναντιόμαστε μόνο που περνάμε από δίπλα, εκείνο τραβάει την κυρία σαν λυσσασμένος να μας φάει. Το ίδιο κάνει και σε άλλους σκυλο-ιδιοκτήτες και στα σκυλιά τους εδώ που έχω μιλήσει. Η απορία μου τώρα είναι......έτσι είναι τα σκυλιά που έχουν εκπαιδευτεί για σωματοφύλακες;