Τάι Ρίτζμπακ (Thai Ridgeback)


DjSoukis

Banned
Banned
8 Ιουνίου 2006
1.998
743
Γνωστό σαν TRD, Mah Thai ή Mah Thai Lang Ahn είναι το εθνικό σκυλί της Ταϊλάνδης και αποτελεί κατοικίδιο ζώο εδώ και αιώνες.

Ίσως να πρόκειτε για μια από τις αρχαιότερες φυλές σκύλων.Υπάρχουν σκύλοι που μοιάζουν στο σημερινό Τάι σε απεινονίσεις σε σπηλιές στην περιοχή Uthai-Tanee ηλικίας 3000 ετών.Στις τοιχογραφίες αυτές βλέπουμε σκύλους να συνοδεύουν κυνηγούς στα καθημερινά τους καθήκοντα.

Επίσης, σε ένα αρχαίο χειρόγραφο από την ιστορική περίοδο του ηγεμόνα Σόνγκθάν της Αγιουτάγια ( 1611-1628 ) περιγράφει έναν ιδιαίτερο τύπο σκύλου ως εξής: "οι σκύλοι είναι μεγαλόσωμοι.Είναι πάνω από δύο σωκ σε ύψος (το σωκ είναι παραδοσιακή μονάδα μέτρησης μήκους, ίση με το μήκος από τον αγκώνα ενός ενηλίκου μέχρι την άκρη των δακτύλων του).Υπάρχουν σε πολλά χρώματα και όλοι τους έχουν μια "ρίγα" (ridge) στη ράχη.Είναι άγριοι.Είναι πιστοί στους κυρίους τους.Είναι ικανοί να θρέψουν τους εαυτούς των, σκάβοντας στη γη σε αναζήτηση μικρών θηραμάτων.Τους αρέσει να ακολουθούν τον κύριο τους, στο κυνήγι στο δάσος.Όταν πιάσουν ένα ζώο το φέρνουν στον αφέντη τους.Είναι πιστοί σε όλα τα μέλη του σπιτικού.Αγαπούν τη συντροφιά των οικείων τους ανθρώπων.Πηγαίνουν παντού μαζί τους, ακόμα και τόσο μακριά όσο το μεγάλο δέντρο yang.Είναι δυνατοί κι ατρόμητοι.Τα αυτιά τους είναι μυτερά και όρθια και οι ουρές τους στέκονται σαν τα δόρατα των πολεμιστών..."

Σε γενικές γραμμές πάντως, δεν έχουμε απόλυτα και ακριβή ιστορικά στοιχεία για την προέλευση της φυλής και την πορεία της στα χρόνια.

Η καταγωγή του πρωτόγονου σκύλου - παρία είναι συνομήλικη με την καταγωγή του ίδιου του σκύλου σαν είδος, καθώς εξελίχθηκε από λύκος σε τύπο "ντίνγκο" και τελικά σε κατοικίδιο σκύλο.Οι παρίες τύπου "ντίνγκο" γεννήθηκαν κι εξελίχθηκαν στην Ασία.Τα αρχαιότερα απολιθώματα τέτοιου σκύλου προέρχονται από την περιοχή Μπαν Τσιάνγκ στη Ν.Α. Ταϊλάνδη και έχουν ηλικία 5,500 ετών π.Χ. Παρόμοια απολιθώματα από το Βόρειο Βιετνάμ έχουν ηλικία 5,000 ετών π.Χ. Η μορφολογία του κρανίου τους υποδεικνύει ότι ο σκύλος αυτός κατείχε μια θέση μεταξύ του Ασιατικού λύκου (του Ινδικού Canis lupus pallides και του Αραβικού Canis lupus araba) και των σύγχρονων ντίνγκο της Αυστραλίας και της Ταϊλάνδης.



Οι ανασκαφές στο Μπαν Τσιάνγκ αποκάλυψαν μια από τις παλαιότερες γνωστές περιοχές όπου οι άνθρωποι άλλαξαν τις νομαδικές συνήθειες τους και τη ζωή του συλλέκτη - κυνηγού και μετατράπηκαν σε στατικούς
καλλιεργητές - κτηνοτρόφους.Η εξέλιξη του παρία (πρωτόγονου σκύλου) τύπου ντίνγκο στη Δυτική Ασία διαφέρει, σαν εικόνα, ριζικά από την εξέλιξη του ίδιου τύπου στο ανατολικό τμήμα της ηπείρου.

Τα πρωιμότερα ευρήματα σχετικά με τη μετεξέλιξη του λύκου σε κατοικίδιο σκύλο, στην περιοχή του Ισραήλ (Canis familiaris poutiani/metris optimae) αποκαλύπτουν ότι αυτοί οι πρωτόγονοι κατοικίδιοι σκύλοι
υπέστησαν έντονη τεχνητή (ανθρώπινη) επίδραση επιλογής από την αρχή.

Αρχαιολογικά ευρήματα δείχνουν ότι τα αίτια αυτής της κατευθυνόμενης επιλογής (τα κριτήρια εκτροφής ίσως) ήταν η βελτίωση - εντατικοποίηση συγκεκριμένων χαρακτηριστικών σκύλων για κυνήγι, ποιμενικά καθήκοντα, φύλαξη, μεταφορά φορτίων, πολεμικούς σκοπούς και αναζήτηση τροφής.Έτσι, από τον αρχικό πρωτόγονο τύπο - παρία προέκυψε μια πολύμορφη πληθώρα τύπων/φυλών που στις μέρες μας φθάνει τις 660!



Αντίθετα, στην ανατολική Ασία η εξέλιξη ακολούθησε διαφορετικούς ρυθμούς...Αν και οι ανθρώπινες κοινωνίες της περιοχής χρησιμοποίησαν επίσης τους πρωτόγονους σκύλους για τους ίδιους πάνω - κάτω λόγους (προειδοποίηση - άμυνα, τροφή και κυνήγι και άλλες κοινωνικο - θρησκευτικές χρήσεις) φαίνεται ότι δεν τους επέβαλ¬αν κριτήρια επιλογής στο βαθμό που αυτό έγινε στον δυτικό κόσμο.Οι μορφολογικές συγκρίσεις μεταξύ των κρανίων αυτών των πρώιμων κυνιδών και των σύγχρονων κατοικίδιων σκύλων τύπου ντίνγκο/παρία δείχνουν εκπληκτικές ομοιότητες, αλλά και μεγάλες διαφορές μεταξύ αυτών και των υπόλοιπων γνωστών τύπων σκύλου.

Σα να "πάγωσε" η ιστορία της εξέλιξης του σκύλου στην περιοχή αυτή και να μετέφερε, στην εποχή μας, κάποια ζωντανά απολιθώματα... Οι σκύλοι αυτοί, αν και μοιάζουν πολύ με ντίνγκο σε μέγεθος και μορφολογία, είναι ιδιαίτεροι σε τύπο.Σ' αυτήν την ομάδα σκύλων τύπου "παρία" ανήκει και το Τάι Ρίτζμπακ.

Η εξέλιξη της φυλής αυτής δεν μπορεί, τουλάχιστον μέχρι τώρα, να προσδιοριστεί ακριβώς.Ο τόποςκαταγωγής του περιλαμβάνει όχι μόνο την Ταϊλάνδη αλλά και το Βιετνάμ, την Καμπότζη και την Ινδονησία.Βρίσκεται όμως μόνο στα νησιά του Βιετνάμ (συμπεριλαμβανομένου του Φου Κουόκ) της Καμπότζης και της Ινδονησίας, ενώ συναντάται και στα νησιά αλλά και στα ηπειρωτικά της Ταϊλάνδης.Το Φου Κουόκ, ένα νησί στον Κόλπο του Σιάμ, ήταν ο τόπος όπου οι δυτικοί αντίκρισαν για πρώτη φορά τη φυλή, όταν η περιοχή αποικήθηκε, τον 19ο αιώνα.



Ο Δρ. S. Wannakrairoj έκανε μια διεξοδική γενετική ανάλυση για να εξακριβώσει την ακριβή θέση του τόπου καταγωγής της φυλής, αλλά και της προέλευσης και ιστορίας των ridgebacks.

Το εύρος των περιοχών του ανάστροφου τριχώματος και ο αριθμός των κύκλων ή κορυφών που σχηματίζει, εξαρτάται απολύτως από τον αριθμό των προσθετικών αλλήλων γονιδίων (alleles), επομένως ο σκύλος με το μεγαλύτερο αριθμό τέτοιων (μεταλλαγμένων) γονιδίων είναι ο "αρχαιότερος" γενετικά.Ο σκύλος αυτός προκύπτει από τη μεγαλύτερη συγκέντρωση γονιδίων (τα οποία είναι υποτελή).

Τα άτομα της φυλής από την Ταϊλάνδη έχουν ανάστροφο τρίχωμα φαρδύτερο από τη ράχη τους, που πολλές φορές κατεβαίνει στα πλευρά, και μπορεί να περιλαμβάνει μέχρι και 14 "φύτρες" ή κορώνες, ενώ στο Βιετνάμ και στο ίδιο το νησί Φου Κουόκ, τα άτομα της φυλής δεν έχουν περιοχές ανάστροφης φοράς τριχώματος παρά μόνο στη ράχη τους και οι "κορώνες" δεν υπερβαίνουν ποτέ τις 10.Επομένως, τα Ταϊλανδέζικα Τάι Ρίτζμπακ είναι γενετικά αρχαιότερα κι αυτό σημαίνει, απλά, ότι η φυλή γεννήθηκε στην Ταϊλάνδη, κάτι που δικαιολογεί απόλυτα την ονομασία της.


Μεταξύ 1967 - 1982 διοργανώθηκαν ελάχιστες εκθέσεις στην Ταϊλάνδη.Το Τάι Ρίτζμπακ, αμιγές επί χιλιάδες χρόνια στην απομόνωση του, έγινε αμέσως "το πρόσωπο της ημέρας".

Στα αμέσως επόμενα χρόνια, η ζήτηση για καλά δείγματα απέκτησε διαστάσεις υστερίας.Από το 1988 έως το 1993 οι τιμές έφτασαν στα ύψη κι ένα αντιπροσωπευτικό άτομο κόστιζε μέχρι και είκοσι χιλιάδες δολάρια!
 
Last edited:


DjSoukis

Banned
Banned
8 Ιουνίου 2006
1.998
743
Οι περιοχές με τους μεγαλύτερους πληθυσμούς τέτοιων σκύλων στην πατρίδα τους είναι οι ανατολικές και ειδικότερα τα ψαράδικα χωριά της ανατολικής ακτής.

Μάλλον αυτοί οι ψαράδες έφεραν το Τάι Ρίτζμπακ στις άλλες χώρες όπου απαντάται σήμερα και μάλιστα στα νησιά.Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε αν κάποιοι εξερευνητές το μετέφεραν στην Αφρική.Πάντως, ο σκύλος του Φου Κουόκ και το Τάι Ρίτζμπακ είναι γενετικά η ίδια απολύτως φυλή.Η διαφορετική ονομασία οφείλεται στους πρώτους δυτικούς που ήρθαν σε επαφή με άτομα της φυλής στο νησί αυτό του Βιετνάμ.Το γεγονός ότι γενικά τα σκυλιά του Φου Κουόκ είναι μικρότερα σε μέγεθος από τα σκυλιά της Ταϊλάνδης οφείλεται στις δυσμενέστερες συνθήκες ζωής που υπάρχουν εκεί.

Η γενετική μετάλλαξη που προκαλεί την ανάστροφη φορά του τριχώματος έχει εμφανιστεί, απ' όσο γνωρίζουμε, μόνο σε τρεις φυλές σκύλου:

Το σκύλο των Οτεντότων της Νοτιο - Δυτικής Αφρικής, το Τάι Ρίτζμπακ/Φου Κουόκ της Νοτιο - Ανατολικής Ασίας και το Ροδεσιανό Ρίτζμπακ.

Ο Ροδεσιανός Ρίτζμπακ είναι αποτέλεσμα ανθρώπινης επιλογής μεταξύ διαφόρων φυλών σκύλων, γηγενών της Αφρικής και άλλων, με επίκεντρο τη συγκεκριμένη "ρίγα" στη ράχη.Οι άλλες δύο φυλές είναι αυθεντικές και πρωτόγονες.

Ο κυνηγετικός σκύλος των Οτεντότων ή Άρι Ρίτζμπακ είναι γνωστός σαν ο πρόγονος που κληροδότησε τη μετάλλαξη γονιδίων που παράγει ην ανάστροφη φορά της τρίχας στο Ροδεσιανό.Όπως υποστηρίζεται, η πρώτη αναφορά σε αυτόν το σκύλο έγινε από κάποιον Ολλανδό άποικο ονόματι J. van Riebeek, που έφτασε στο Ακρωτήρι της Καλής Ελπίδας τον Απρίλη του 1652.Η φυλή έχει εκλείψει και από τα υπάρχοντα στοιχεία προκύπτει ότι ήταν ένας σκύλος με ημιόρθια αυτιά και πεσμένη ουρά που λεπτυνόταν προοδευτικά ως την άκρη της.

Ένα βαλσαμωμένο δείγμα που διασώθηκε είχε τη χαρακτηριστική "ρίγα" στη ράχη, όρθια αυτιά, φαρδύ και πλατύ κρανίο και μακριά, φουντωτή ουρά.Ίσως να συνυπήρχαν και οι δύο τύποι κι αυτό είναι ένα στοιχείο που αποτελεί ένδειξη πως η "φυλή" ήταν ανομοιογενής ή και μιγαδοποιημένη.Πάντως, οι ομοιότητες του σκύλου των Οτεντότων με τους τύπους ντίνγκο/παρία είναι μάλλον ισχυρή ένδειξη Ασιατικής καταγωγής.



Η απουσία στοιχείων για το "σκύλο των Οτεντότων" στην Αφρική πριν το 19ο αιώνα μάλλον οδηγεί στο συμπέρασμα ότι οι πρόγονοι του σκύλου αυτού ήρθαν από τη Νοτιο - Ανατολική Ασία γύρω στην πρώτη χιλιετία π.Χ. κι όχι δεν είναι γηγενείς της Αφρικανικής Ηπείρου.

Υπάρχουν τέσσερις γηγενείς φυλές σκύλων στην Ταϊλάνδη:

Ο σκύλος Τάι (ένας παρίας των δρόμων χωρίς "ρίγα" στη ράχη), ο σκύλος Μποράν (τελείως άτριχος), ο Μπανγκ - Καεγού (ένα υβρίδιο λύκου - αλεπούς) και το Τάι Ρίτζμπακ.

Το τελευταίο πιστεύεται ότι προήλθε από τον αρχικό Σκύλο Τάι (Mali Thai), όταν προέκυψε η γενετική μετάλλαξη που έδωσε τοπικά στο τρίχωμα την ανάστροφη φορά του.

Οι Ταϊλανδοί λένε πως ο Τάι Ρίτζμπακ είναι "Kon San" (κοντότριχος), "Lang Aau" (με "ρίγα" στην πλάτη), "Ηοο Tang" (ορθόωτος), και "Hang Dab" (με ουρά όρθια σαν σπαθί).

Πριν το 1960 δεν υπήρχε οργανωμένη κυνοφιλία στη χώρα.Οι πλούσιοι εισήγαγαν διάφορα σκυλιά από το εξωτερικό, κυρίως Γερμανικούς Ποιμενικούς.Οι φτωχοί συνοδεύονταν από τους σκύλους του δρόμου ή Mah Thai (Τάι χωρίς ανάστροφο τρίχωμα).

Οι μύθοι που το συνόδευαν το έκαναν ακόμα πιο γοητευτικό και επιθυμητό στους δυτικούς κυνοφιλικούς κύκλους.



Απέδιδαν κοινούς προγόνους στο Τάι Ρίτζμπακ και το Σαρ-Πέι (τον προκάτοχο του στον τίτλο του "πιο σπάνιου σκύλου στον κόσμο").Έλεγαν πως, στα αρχαία χρόνια, ο βασιλιάς του Βιετνάμ αναγκάστηκε να φύγει
απ'τη χώρα του και να πάει στην Ταϊλάνδη, ζητώντας άσυλο απ' το βασιλιά του Σιάμ.Όταν γύρισε πίσω, έφερε μαζί του στο Βιετνάμ και το σκύλο Τάι.

Έλεγαν επίσης πως ταξιδιώτες απ' την Αφρική πήραν το Φου Κουόκ και το ζευγάρωσαν με το σκύλο των Οτεντότων, "φτιάχνοντας" το Άρι Ρίτζμπακ που αργότερα "έγινε" Ροδεσιανός...

Το Τάι

Η περιοχή όπου το τρίχωμα της ράχης του Τάι φυτρώνει ανάποδα από την κανονική φορά, έχει οκτώ διαφορετικές παραλλαγές σχήματος:

Μοιάζει με βελόνα, σέλλα, λαούτο, φύλλο, προσευχόμενα (ενωμένα) χέρια, βέλος, βιολί και μπουκάλι.

Μορφολογικά, ο σκύλος είναι ένας μυώδης μεσόμορφος παρίας με μέση - ελαφριά κατασκευή, που κατατάσσεται στην Ομάδα 5 της Διεθνούς Κυνολογικής Ομοσπονδίας (FCI).Είναι άφοβος, ευθυτενής και άγρυπνος.

Το σφηνοειδές κεφάλι του κρατιέται ψηλά με υπερηφάνεια και το κρανίο του είναι επίπεδο.Το μέτωπο του ρυτιδώνει εκφραστικά όταν δείχνει ενδιαφέρον.Το στοπ είναι ευδιάκριτο αλλά όχι απότομο.

Το δάγκωμά του είναι πολύ δυνατό και οι σιαγόνες πολύ ισχυρά σχηματισμένεςΤο ρύγχος είναι ευθύγραμμο στο πάνω μέρος του.Τα μάτια είναι σκουρόχρωμα και αμυγδαλωτά.

Τα όρθια αυτιά έχουν μέτριο μέγεθος, φυτρώνουν μάλλον χαμηλά και γέρνουν ελαφρά προς τα έξω.Τα χείλη είναι μαύρα και σφιχτά.

[video=youtube;fAnpeu56nTY]http://www.youtube.com/watch?v=fAnpeu56nTY[/video]

Το δάγκωμα ψαλιδόσχημο.Υπάρχουν μαύρες κηλίδες στη γλώσσα, που σε εξαιρετικές περιπτώσεις είναι μαύρη.Η μύτη είναι σκουρόχρωμη με ορθάνοιχτα ρουθούνια.

Το σώμα έχει βραχύ, παραλληλόγραμμο κορμό.Το μήκος του είναι μεγαλύτερο από το ύψος του σκύλου, παρέχοντας στατική ισορροπία και ταχύ καλπασμό.Τα ακρώμια δεν προεξέχουν.Η ράχη είναι ίσια, μυώδης αλλά και ελαστική, παρέχοντας μεγάλη καλπαστική, αλτική και αναρριχητική ικανότητα.Τα πίσω άκρα έχουν χαμηλή (αμβλεία) γωνίωση, συντελώντας επίσης στην αναρρίχηση. Αυτή η ικανότητα είναι ουσιώδης για την επιβίωση
στη ζούγκλα, αλλά η έλλειψη γωνίωσης πίσω μειώνει δραστικά την έκταση και την ταχύτητα του διασκελισμού, επομένως δεν πρέπει να είναι ακραία.
 
Last edited:


DjSoukis

Banned
Banned
8 Ιουνίου 2006
1.998
743
Η ουρά είναι δρεπανοειδής, στραμμένη προς τα πάνω.Λεπταίνει προοδευτικά και η άκρη της φτάνει τους ταρσούς.Το μάλλον βαθύ στήθος ακολουθείται από ελαφρά ανασυρμένη κοιλιά και ισχυρή οσφύ.

Το τρίχωμα είναι κοντό, σκληρό, ίσιο και με πολύ λεπτό υποτρίχωμα.Μπορεί, επίσης, να είναι πολύ κοντό ("βελούδινο") χωρίς υποτρίχωμα.Το χρώμα μπορεί να είναι ραβδωτό, ολόμαυρο, κόκκινο, υπόξανθο, μπεζ,
κυανόχρωμο, ή άσπρο.Ένα μικρό λευκό σημάδι, όχι μεγαλύτερο σε μέγεθος από τη μύτη του σκύλου, επιτρέπεται αλλά δεν είναι επιθυμητό.Το δέρμα είναι μάλλον σφιχτό χωρίς προγούλι.Η "ρίγα" μπορεί να είναι
βελονόσχημη, σε σχήμα βέλους, βιολιού, άρπας ή σέλλας, αλλά πρέπει να είναι αμφοτερόπλευρα συμμετρική.

Το ύψος στα ακρώμια είναι 48-61 εκ. στους αρσενικούς και 43-56 στις θηλυκές.Το βάρος, αντίστοιχα, 19- 24 και 17-22 κιλά.

Τα τελευταία 30 χρονιά οι Ταϊλανδοί εκτροφείς προσπαθούν να βελτιώσουν τη φυλή και να της οξύνουν την αμυντική, παράλληλα με την κυνηγετική, ικανότητα.Το ύψος, το βάρος και η εκπαιδευσιμότητα έχουν αυξηθεί.
0 σκύλος χαρακτηρίζεται ενεργητικότητα και αθλητικότητα.Έχει εξελιχθεί σαν ημιανεξάρτητος κυνηγός, όχι υποτακτικός εργάτης.Για να εκτιμηθεί κάπως αυτό το "ζωντανό απολίθωμα" πρέπει να σκεφτούμε πως είναι,
σχεδόν σίγουρα, ο μοναδικός αυθεντικός "ρίτζμπακ" σ'όλη την κυνοφιλική ιστορία, αφού και ο Οτεντότος και ο Ροδεσιανός είναι επίγονοι του.

Η φυλή αναγνωρίστηκε πρώτα από τον Κυνοφιλικό Όμιλο της Ταϊλάνδης (DAT), κατόπιν από τον Ιαπωνικό, μετά έγινε δεκτή από την Ασιατική Ένωση Κυνολογικών Ομίλων και αναγνωρίσθηκε τελικά από την FCI το 1993,
με αριθμό προτύπου 338.

Ο Αμερικανός Jack Sterling, ενας εκτροφέας Σαρ-Πέι και Φάραω Χάουντ, επισκέφθηκε την Ταϊλάνδη και επιστρέφοντας, εξέθρεψε την πρώτη γέννα Τάι στις Η.Π.Α. το '95.

Ο Ολλανδός Remon Mersmann ταξίδεψε τέσσερις φορές στην Ταϊλάνδη - το '91,το '92 και το '93/'94 - και στο Βιετνάμ και έφερε τη φυλή στο Ευρωπαϊκό προσκήνιο.

Για πρώτη φορά η φυλή έκανε την εμφάνισή της στην Παγκόσμια Έκθεση το 1997.

[video=youtube;8mp_hlMi1Wg]http://www.youtube.com/watch?v=8mp_hlMi1Wg[/video]

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ: 7/7/93

ΚΑΤΑΤΑΞΗ: Ομάδα 5 (Σπιτς και Πρωτόγονου τύπου, υποομάδα 7 (κυνηγετικοί σκύλοι πρωτόγονου τύπου) - Χωρίς εξετάσεις εργασίας

ΚΑΤΑΓΩΓΗ: Ταϊλάνδη

ΧΡΗΣΙΜΟΤΗΤΑ: Κυνηγεπκός σκύλος

Σύντομη ιστορική περίληψη

Το Τάι Ρίτζμπακ είναι μια αρχαία φυλή που αναφέρεται σε έγγραφα της Ταϊλάνδης που γράφτηκαν πριν 350 περίπου χρονιά.Χρησιμοποιείτο στο κυνήγι, κυρίως στο ανατολικό τμήμα της χώρας.Οι άνθρωποι το
χρησιμοποιούσαν επίσης σαν συνοδό των κάρων και σαν φύλακα επαγρύπνησης.Ο λόγος για τον οποίο διατήρησε τον πρωταρχικό του τύπο επί τόσα χρόνια ήταν η ένδεια μεταφορικών μέσων στην περιοχή.Έτσι ειχε ελάχιστες πιθανότητες διασταύρωσης με άλλες φυλές.

ΓΕΝΙΚΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ: Σκύλος μέσου μεγέθους με κοντό τρίχωμα που σχηματίζει περιοχή ανάστροφης φοράς ("ρίγας") κατά μήκος της ράχης.Το σώμα είναι ελαφρά μακρύτερο από το ύψος του σκύλου στα ακρώμια.Οι μύες είναι καλά ανεπτυγμένοι και η ανατομική του κατασκευή είναι κατάλληλη για δραστηριότητα

ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΑΝΑΛΟΓΙΕΣ: Μήκος σώματος προς ύψος στα ακρώμια: 11:10 Βάθος στήθους προς μήκος στα ακρώμια: 5:10 Μήκος ρυγχους προς μήκος κεφαλής 2:3.

ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ/ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ: Σκληρός και δραστήριος, με εξαίρετες αλτικες ικανότητες.

ΚΕΦΑΛΗ:

Περιοχή του κρανίου: Η κορυφή ("στέμμα") είναι επίπεδη και γέρνει απαλά προς το στοπ.

Στοπ: Ευδιάκριτο αλλά μέτριο.Η εσοχή δεν είναι απότομη.

Περιοχή του προσώπου:

Μύτη: Το χρώμα της είναι μαύρο.

Ρινική γέφυρα: Ευθύγραμμη και μακριά.

Ρύγχος: Σφηνοειδές.Σκύλοι υπόξανθου χρώματος έχουν μαύρη μάσκα.

Χείλη: Σφιχτά.

Στόμα: Μαύρα σημάδια στη γλώσσα.

Γνάθοι: Η άνω είναι αρκετά φαρδιά και η κατω ισχυρή.

Δόντια: Λευκά και δυνατά, με ψαλιδόσχημο δαγκωμα.

Μάτια: Μέσου μεγέθους και αμυγδαλόσχημα.Το χρώμα τους είναι σκούρο καστανό.Στα κυανόχρωμα και ασημόχρωμα σκυλιά επιτρέπονται κεχριμπαρένια μάτια.

Αυτιά: Εκφύονται στις πλευρές της κορυφής του κρανίου, το οποίο είναι ελαφρά φαρδύ μεταξύ των αυτιών.Μάλλον μεγάλα, τριγωνικά, κλίνουν προς τα εμπρός και είναι ακαμπτα ανορθωμένα.Όχι κομμένα.

Λαιμός: Δυνατός, μυώδης, κρατάει ψηλά το κεφάλι.

ΣΩΜΑ:

Ράχη: Ισχυρή.

Οσφύς: Δυνατή και φαρδιά.

Γοφοί: Μέτρια στρογγυλεμένοι.

Στήθος: Αρκετά βαθύ ώστε να φθάνει τους αγκωνές.Οι πλευρές είναι καλοσχηματισμενες και όχι βαρελοειδείς.

Κάτω γραμμή: Η κοιλιά είναι μέτρια ανασυρμένη.

Ουρά: Έχει χονδρή βάση και λεπταίνει προοδευτικά προς την άκρη της.Η άκρη φθάνει τις αρθρώσεις των ταρσών.Κρατιέται κάθετη προς τα πάνω ή καμπυλώνει σαν δρεπάνι

ΑΚΡΑ: Εμπρόσθια σκέλη: Το σκέλος ίσιο. Πίσω σκέλη: Καλοανεπτυγμένοι μηροί και καλολυγισμένα γόνατα.Οι ταρσοί είναι γεροί.Τα νύχια είναι μαύρα ή ανοικτόχρωμα διαμέσου του καστανού.

ΚΙΝΗΣΗ: Διασκελισμός χωρίς παλινδρόμηση ή περιδίνηση του σώματος.Τα αποτυπώματα των πελμάτων σχηματίζουν δύο παράλληλες ευθείες.Όταν φαίνονται από εμπρός, τα εμπρός σκέλη κινούνται πάνω - κάτω σε ευθεία γραμμή, έτσι ώστε οι αρθρώσεις των ώμων, των αγκώνων και των μετακαρπίων να βρίσκονται σχεδόν στην ίδια γραμμή.Όταν φαίνονται από πίσω, οι αρθρώσεις των γονάτων και των ταρσών βρίσκονται περίπου στην ίδια ευθεία.Κίνηση σε ευθύγραμμη κατεύθυνση προς τα εμπρός χωρίς τα πέλματα να πέφτουν προς τα μέσα ή προς τα έξω, επιτρέποντας έτσι στον διασκελισμό να είναι μακρύς και στην ώθηση να είναι ισχυρή.Η συνολική εμφάνιση (εικόνα) του κινούμενου σκύλου είναι αυτή του ομαλού, ρευστού και αρμονικού ρυθμού.

ΔΕΡΜΑ: Μαλακό, απαλό και σφιχτό.

ΜΑΝΔΥΑΣ:

Τρίχωμα: Ισχυρό και ομαλό (λείο).Η "ρίγα" σχηματίζεται από τρίχες που φυτρώνουν σε αντίθετη κατεύθυνση (φορά) από το υπόλοιπο τρίχωμα, αρχίζοντας λίγο πίσω από τα ακρώμια και φτάνοντας μέχρι το ανώτατο
σημείο των γοφών.Πρέπει να είναι ευκρινής και να ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα μέρη της ράχης, συμμετρική και προοδευτικά λεπτυνόμενη.Η στενή "ρίγα" προτιμάται.

Χρώμα: Μονόχρωμο.Ανοιχτόχρωμο καστανοκόκκινο (όσο πιο σκούρο τόσο το καλύτερο), ολόμαυρο, ασημόχρωμο και κυανό (μπλε).

ΜΕΓΕΘΟΣ: Ύψος στα ακρώμια: Αρσενικοί: 61-66 εκ. Θηλυκές: 58-61 εκ.

ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΑ: Κάθε απομάκρυνση από τα προαναφερθέντα πρέπει να θεωρείται ελάττωμα και η αυστηρότης με την οποία το σφάλμα πρέπει να αντιμετωπίζεται, να είναι ευθέως ανάλογη του βαθμού της αποκλίσεως.

- Κάθε δάγκωμα εκτός του ψαλιδόσχημου.
- Ασύμμετρη "ρίγα".

ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΑ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΥ:

- Σκύλοι χωρίς "ρίγα"
- Μακρύ τρίχωμα

Σημ.: Οι αρσενικοί πρέπει να έχονν δύο φανερά φυσιολογικούς όρχεις, οι οποίοι να έχουν κατέβει πλήρως μέσα στο όσχεο.



Πηγές:

Wikipedia

History of the TRD

The Primitive Ridgeback

FCI
 
Last edited: