Στα πάρκα τα μεγάλα, δεν ξέρω εκεί τι γίνεται, αλλά εδώ έχει ώρες αιχμής και ώρες που την παλεύεις, μπορεί και εντελώς.
Έχω αλλάξει άπειρες φορές το δρομολόγιο γιατί πήρε το μάτι μου λυτό σκυλί στο βάθος, και όχι μόνο σε πάρκο, είμαι μονίμως στην τσίτα στη βόλτα για να σκανάρω για λυτά, που σημαίνει σπάνια ευχαριστιέμαι πραγματικά βόλτα, του χω στερήσει πολλές φορές το πάρκο γιατί στην αρχή του έχω πετύχει λυτή σκυλοπαρέα και τον γύρισα σε αστική βόλτα, και κυρίως έχω παίξει πάμπολλες φορές το έργο "είναι πολύ καλός/ή δεν κάνει τίποτα" "ναι αλλά δεν είναι ο δικός μου δεν είναι" ... "αχ πρώτη φορά μουτο κάνει".
Μαρία έχεις δίκιο αλλά είναι και θέμα του τι επιλογές έχεις. Προσωπικά μας είναι τρομερά δύσκολο να βγούμε βόλτα εκτός πάρκου σε ώρες εργασίας και αγοράς (όλη τη μέρα δηλαδή). Γιατί γίνεται της πόπης από κόσμο και γιατί δε γίνεται συνέχεια "όχι μη σταματήσεις εδώ να μυρίσεις γιατί έχεις κλείσει όλη την Τσιμισκή", "μην κατουρήσεις σ'αυτό το δέντρο γιατί είναι δίπλα στο τραπέζι του εστιατορίου/της καφετέριας ή θα βγει ο μαγαζάτορας", "τώρα που θα κατουρήσεις στο παρτέρι το βλέπω να ρχεται, θα μας σπάσει τα ούμπαλα εκείνη απέναντι που μας κοιτάει ώρα", "ωπ μείνε δίπλα, ναι κολλητά στα 5 εκατοστά γιατί πρέπει να κάνουμε ζιγκ ζαγκ σε κόσμο, τραπέζια, διακοσμητικά, σκατάκια". Δεν, είναι ψυχοβγαλτικό.
Rein, δεν θα καταφέρεις τίποτα αν πας "με παρέα" που δύναται να κάνει μανούρα, κι έχει δίκιο η μούκα, στοχοποιείς και φυλές έτσι. Και έτσι κι αλλιλως, θα μαλώσεις με έναν, κ αύριο θα σκάσουν άλλοι 5. Να σου πω τη μαύρη μου αλήθεια, έχω καταλήξει ότι τελικά δε μπορείς να κάνεις τίποτα παρά να υπομείνεις, να βρίσεις περιστασιακά τα περιστατικά που θα σου τύχουη, έτσι για να ξεφορτώσεις απλά, και μόνο αν έχεις μόνιμο πρόβλημα με κάποιους συγκεκριμένους τότε να κάνεις μανούρα. Βέβαια εγώ και στο τελευταίο δεν κατάφερα και πολλά. Τελικά συνήθισε απλά ο Άρης μερικά και φτάσαμε να τα μαζεύουν μόλις μας πάρουν πρέφα και αν δεν είναι πολύ κοντά να μην τους πολυδίνει σημασία ο δικός μου - όχι πάντα.
