Η Dream, το American Cocker της κόρης μου είναι μαζι μας 3.5 χρονια και ηρθε κοντα μας σε ηλίκια 3.5 ετών. Μεχρι τοτε ζουσε στο εκτροφειο που γεννηθηκε- ειχε κανει μεγαλη καριερα στης εκθεσεις αλλα δεν ηξερε και πολύ τι σημαινει να ζεις σαν “οικογενιακος σκυλος “.
Προσαρμοστηκε καλα και σχετικα γρυγορα. Εμαθε να κανει παρεα με τα τρελογαλλικα μου- και γενικος μας συγκίνησε με τον υπέροχο της χαρακτήρα.
Μετά από το περασμένο καλοκαίρι, λιγο μετα από της διακοπες μας, παρουσιασε ένα μικρο ασπρο σημαδακι στο κερατοειδες του αριστερου ματιου της- που μεγάλωνε ωρα με την ωρα και εφτασε σε ένα τετράωρο να γινει από κεφαλι καρφιτσας σαν το νυχι μου στο μικρο δαχτυλο.
Την πήγαμε αμεσα σε κτηνιατρο που ειδικευεται για θεματα ματιων, οπιος μας σοκαρε με την ανακοινοση ότι το σκυλι εχει τυφλοθει σε αυτό το ματι εδώ και αρκετο καιρο, κατι που προκληθηκε από Γλαυκωμα. Ενώ ζουμε πολύ στενα με τα σκυλια μας και τα παρακολουθουμε εντατικα ( οσοι μας ξερουν, μπορουν να το επιβεβαιοσουν), πεσαμε από τα συνεφα. Δεν ειχαμε κανενα σημαδι, ότι το σκυλι δεν εβλεπε στο ένα του ματι!
Η πιεση και στα δυο ματια της Dream ηταν υψηλη. Εκτος από αυτό εχει και Sicca Syndrome ( Ξεροφθαλμια). Με φαρμακευτικη αγωγη προσπαθησαμε να κραταμε την πιεση σε φυσιολογικα επιπεδα, κατι που εγινε για το μικρο χρονικο διαστημα ενός μηνος- και μετα ξαναανεβηκε στο τυφλο ματι και εφτασε στο 70 ( με ανοτερο το 20). Συν αυτό θα εβαζε για ολη της την ζωη Lacrimune.
Επειδη δεν υπηρχε λογος να υποφερει το σκυλι ( η πιεση στο ματι προκαλει δυνατο πονο) για ένα ματι που ετσι και αλλιως δεν λειτουργει, αποφασισαμε να της το αφαιρεσουμε .
Η Dream συνήρθε παρα πολύ γρυγορα από το χειρουργειο και ηταν χαρουμενη και ευτυχισμένη οπος παντα. Δεν ειχε κανενα προβλημα να κατατοπιστει με το ένα ματι- για το οπιο παλευαμε να το κραταμε σε λειτουγρεια. Οστοσο μας ειχε προειδοποιησει ο ιατρος, ότι μαλλον θα το χασει και αυτό εν καιρο.
Πριν από 2.5-3 μηνες το ματι αυτό ειχε μια περιεγη οψη. Κατι δεν μου αρεσε- και ετσι πηγαμε παλι για τσεκαρισμα. Ειχε ένα ειδος κερατιτιδας, που αντιμετωπίσθηκε με φαρμακα. Η πιεση ηταν καλη!
Πριν από 3 εβδωμαδες σηκοθηκε το σκυλι το πρωι και δεν εβλεπε ΚΑΘΟΛΟΥ! Την βουτηξαμε και πηγαμε αμεσως στον ιατρο ( ηταν και Σαββατου τριμερου!!) οποιος διαγνωσε μια Ραγοειδίτιδα. Με 2 κολυρια κάθε 2 ωρες καταφεραμε μεχρι το απογευμα να ξαναβλεπει καπος.
Την Κυριακη πηγε πολύ καλα, αλλα από την Δευτερα το βραδυ ειχαμε την εντυποση ότι δεν βλεπει παλι καλα. Την τριτη το πρωι το ματι ειχε θολώσει αρκετα και δεν εβλεπε καθολου καλα. Ο ιατρος ηθελε να την δει για επανεξεταση ετσι και αλλιως και όταν πηγαμε μας ανακοινοσε ότι τωρα εκανε καταρράκτη- σαν επιπλοκη της Ραγοειδίτιδας.
Για να δουμε, εάν γινει να χειρουργηθει για καταρακτη, ηθελε να κανει πρωτα την θεραπεια της Ραγοειδίτιδας για μια εβδωμαδα- να μεινει χωρις φαρμακα για την πιεση για 2 μερες και να την ξαναδει. Η οραση του σκυλιου χειροτερευε από μερα σε μερα, μεχρι που δεν εβλεπε τιποτα πια από την παρασκευη.
Την δευτερα 1.4. ειχαμε κανονισει ραντεβου με τον ιατρο. Η πιεση στο ματι ηταν στο 80- και ο βυθος του ματιου σε όχι καλη κατασταση- σιγουρα μπορουσε να μας αποκλεισει ότι θα ειχε επιτυχια μια επεμβαση για καταρακτη. H Dream μας ειχε χασει το φως της για παντα!
Αλλα ειχαμε μεινει εκπληκτοι, για το ποσο καλα το αντιμετοπιζε! Εβρισκε μια χαρα ακρες και κυκλοφορουσε πολύ ανετα στο σπιτι και στην αυλη. Ακομα και σε βολτα στο δασος πηγε περιφιμα.
Για να μην υποφερει περεταίρω από πονους που προκαλει η πιεση στο ματι, αποφασισαμε να αφαιρεθει και το δευτερο ματι της! Την αφησαμε κατευθειαν εκει και η επεμβαση εγινε την ιδια μερα!
Η επεμβαση πηγε πολύ καλα! Συνηλθε πολύ γρυγορα, εφαγε και το ιδιο βραδυ μια μικρη μεριδα φαγητο και ηταν μια χαρα. Την τριτη ηταν αρκετα κουρασμενη, κοιμοταν πολύ, αλλα κατά τα αλλα ηταν πολύ καλα. Ειχε ορεξη για φαι και συμετειχε αρκετα καλα σε ότι γινεται στο σπιτι.
Τα προβλήματα αρχισαν την τεταρτη!
Σε μια στιγμή, εκει που ηταν καλα, σαν να «κλείδωσε» και μπλόκαρε η καιμενη!
Δεν εκανε βημα, στεκόταν ακίνητη, ετρεμε, χαχαλουσε εντονα και φαινοταν εντελος χαμενη. Ειχε εντονα σημαδια Stress.
Σε μια στιγμη από την άλλη- οπος ηρθε, αυτό το φαινομενο εξαφανιστικε παλι και η Dream ηταν οπος παντα. Κυκλοφορουσε μεσα στο σπιτι και εψαχνε ολες της γονιες για φαι, κινοταν ανετα και στην αυλη, ετρεχε με τα αλλα στο μπαλκονι όταν γαυγηζαν κλπ.
Χτες ειχε «κλειδοσει» 2 φορες και αργησε παρα πολύ να ξεκλειδοσει. Το βραδυ καταφερε να αποβαλει της φοβιες της- αλλα το βραδυ την ξαναεπιασε- κατι που κρατησε μεχρι πριν από λιγο.
Το περιεργο είναι, ότι συνηθος «ξεκλειδονει» στο ασανσερ! Εχει γινει 3 φορες μεχρι τωρα ( δυστυχώς δεν πιανει παντα). Την κουβαλαω μεσα για να παμε κατω- και κατω βγαινει μονη της και όλα μια χαρα. Ετσι ανεβαινουμε και πανω παλι ( μπαινει μονη της μεσα) και οσο κραταει είναι μια χαρα.
Όταν «ξεκλειδοσει» από της κρίσεις πανικου, είναι φανερα ξαλαφρομενη. Κανει της αναγκες της, τρεχει , παιζει και φερεται σαν να την βγαζεις από ένα πολύ μικρο κλουβακι- τεντονεται, τιναζεται και τριβεται με ευχαριστηση στα χαλια και στα σκυλοκρεβατα.
Με προβληματιζει παρα πολύ αυτή η κατασταση! Δεν ξερω πώς να την βοηθησω! Όταν είναι σε κριση πανικου δεν ανταποκρινεται ουτε σε εντολες, ουτε σε γλυκολογα- ουτε λιχουδιες δεν θελει να φαει ( και είναι πολυυυυ φαγανη) η να πιε νερο. Δεν κανει της αναγκες της. Ισα ισα που κουναει την ουριτσα της, αλλα πολύ συνκρατιμενα.
Ελπιζω με τον καιρο να συνηθησει στην κατασταση της και οι κρισεις να γινονται λιγοτερες και να φυγουν εντελος? Ισως να είναι μια νευρολογικη «παρενεργειỨστην ναρκοση. Είναι 7 ετων και εκανε μεσα σε 6 μηνες 2 επεμβασεις με ναρκωση!
Συγνωμη για το σεντονι- αλλα ηθελα να πω καπου τον πονο μου!
Εάν εχει κανεις ιδεες, πως μπορουμε να βοηθησουμε την Dream να ξεπερασει αυτές της κρισεις- θα χαιρομουν παρα πολύ.
Αυτην την στιγμη ( από σημερα δηλαδη) πειραματιζομαστε με σταγονες Rescue Remedy και ομοιοπαθητικα.
Προσαρμοστηκε καλα και σχετικα γρυγορα. Εμαθε να κανει παρεα με τα τρελογαλλικα μου- και γενικος μας συγκίνησε με τον υπέροχο της χαρακτήρα.
Μετά από το περασμένο καλοκαίρι, λιγο μετα από της διακοπες μας, παρουσιασε ένα μικρο ασπρο σημαδακι στο κερατοειδες του αριστερου ματιου της- που μεγάλωνε ωρα με την ωρα και εφτασε σε ένα τετράωρο να γινει από κεφαλι καρφιτσας σαν το νυχι μου στο μικρο δαχτυλο.
Την πήγαμε αμεσα σε κτηνιατρο που ειδικευεται για θεματα ματιων, οπιος μας σοκαρε με την ανακοινοση ότι το σκυλι εχει τυφλοθει σε αυτό το ματι εδώ και αρκετο καιρο, κατι που προκληθηκε από Γλαυκωμα. Ενώ ζουμε πολύ στενα με τα σκυλια μας και τα παρακολουθουμε εντατικα ( οσοι μας ξερουν, μπορουν να το επιβεβαιοσουν), πεσαμε από τα συνεφα. Δεν ειχαμε κανενα σημαδι, ότι το σκυλι δεν εβλεπε στο ένα του ματι!
Η πιεση και στα δυο ματια της Dream ηταν υψηλη. Εκτος από αυτό εχει και Sicca Syndrome ( Ξεροφθαλμια). Με φαρμακευτικη αγωγη προσπαθησαμε να κραταμε την πιεση σε φυσιολογικα επιπεδα, κατι που εγινε για το μικρο χρονικο διαστημα ενός μηνος- και μετα ξαναανεβηκε στο τυφλο ματι και εφτασε στο 70 ( με ανοτερο το 20). Συν αυτό θα εβαζε για ολη της την ζωη Lacrimune.
Επειδη δεν υπηρχε λογος να υποφερει το σκυλι ( η πιεση στο ματι προκαλει δυνατο πονο) για ένα ματι που ετσι και αλλιως δεν λειτουργει, αποφασισαμε να της το αφαιρεσουμε .
Η Dream συνήρθε παρα πολύ γρυγορα από το χειρουργειο και ηταν χαρουμενη και ευτυχισμένη οπος παντα. Δεν ειχε κανενα προβλημα να κατατοπιστει με το ένα ματι- για το οπιο παλευαμε να το κραταμε σε λειτουγρεια. Οστοσο μας ειχε προειδοποιησει ο ιατρος, ότι μαλλον θα το χασει και αυτό εν καιρο.
Πριν από 2.5-3 μηνες το ματι αυτό ειχε μια περιεγη οψη. Κατι δεν μου αρεσε- και ετσι πηγαμε παλι για τσεκαρισμα. Ειχε ένα ειδος κερατιτιδας, που αντιμετωπίσθηκε με φαρμακα. Η πιεση ηταν καλη!
Πριν από 3 εβδωμαδες σηκοθηκε το σκυλι το πρωι και δεν εβλεπε ΚΑΘΟΛΟΥ! Την βουτηξαμε και πηγαμε αμεσως στον ιατρο ( ηταν και Σαββατου τριμερου!!) οποιος διαγνωσε μια Ραγοειδίτιδα. Με 2 κολυρια κάθε 2 ωρες καταφεραμε μεχρι το απογευμα να ξαναβλεπει καπος.
Την Κυριακη πηγε πολύ καλα, αλλα από την Δευτερα το βραδυ ειχαμε την εντυποση ότι δεν βλεπει παλι καλα. Την τριτη το πρωι το ματι ειχε θολώσει αρκετα και δεν εβλεπε καθολου καλα. Ο ιατρος ηθελε να την δει για επανεξεταση ετσι και αλλιως και όταν πηγαμε μας ανακοινοσε ότι τωρα εκανε καταρράκτη- σαν επιπλοκη της Ραγοειδίτιδας.
Για να δουμε, εάν γινει να χειρουργηθει για καταρακτη, ηθελε να κανει πρωτα την θεραπεια της Ραγοειδίτιδας για μια εβδωμαδα- να μεινει χωρις φαρμακα για την πιεση για 2 μερες και να την ξαναδει. Η οραση του σκυλιου χειροτερευε από μερα σε μερα, μεχρι που δεν εβλεπε τιποτα πια από την παρασκευη.
Την δευτερα 1.4. ειχαμε κανονισει ραντεβου με τον ιατρο. Η πιεση στο ματι ηταν στο 80- και ο βυθος του ματιου σε όχι καλη κατασταση- σιγουρα μπορουσε να μας αποκλεισει ότι θα ειχε επιτυχια μια επεμβαση για καταρακτη. H Dream μας ειχε χασει το φως της για παντα!
Αλλα ειχαμε μεινει εκπληκτοι, για το ποσο καλα το αντιμετοπιζε! Εβρισκε μια χαρα ακρες και κυκλοφορουσε πολύ ανετα στο σπιτι και στην αυλη. Ακομα και σε βολτα στο δασος πηγε περιφιμα.
Για να μην υποφερει περεταίρω από πονους που προκαλει η πιεση στο ματι, αποφασισαμε να αφαιρεθει και το δευτερο ματι της! Την αφησαμε κατευθειαν εκει και η επεμβαση εγινε την ιδια μερα!
Η επεμβαση πηγε πολύ καλα! Συνηλθε πολύ γρυγορα, εφαγε και το ιδιο βραδυ μια μικρη μεριδα φαγητο και ηταν μια χαρα. Την τριτη ηταν αρκετα κουρασμενη, κοιμοταν πολύ, αλλα κατά τα αλλα ηταν πολύ καλα. Ειχε ορεξη για φαι και συμετειχε αρκετα καλα σε ότι γινεται στο σπιτι.
Τα προβλήματα αρχισαν την τεταρτη!
Σε μια στιγμή, εκει που ηταν καλα, σαν να «κλείδωσε» και μπλόκαρε η καιμενη!
Δεν εκανε βημα, στεκόταν ακίνητη, ετρεμε, χαχαλουσε εντονα και φαινοταν εντελος χαμενη. Ειχε εντονα σημαδια Stress.
Σε μια στιγμη από την άλλη- οπος ηρθε, αυτό το φαινομενο εξαφανιστικε παλι και η Dream ηταν οπος παντα. Κυκλοφορουσε μεσα στο σπιτι και εψαχνε ολες της γονιες για φαι, κινοταν ανετα και στην αυλη, ετρεχε με τα αλλα στο μπαλκονι όταν γαυγηζαν κλπ.
Χτες ειχε «κλειδοσει» 2 φορες και αργησε παρα πολύ να ξεκλειδοσει. Το βραδυ καταφερε να αποβαλει της φοβιες της- αλλα το βραδυ την ξαναεπιασε- κατι που κρατησε μεχρι πριν από λιγο.
Το περιεργο είναι, ότι συνηθος «ξεκλειδονει» στο ασανσερ! Εχει γινει 3 φορες μεχρι τωρα ( δυστυχώς δεν πιανει παντα). Την κουβαλαω μεσα για να παμε κατω- και κατω βγαινει μονη της και όλα μια χαρα. Ετσι ανεβαινουμε και πανω παλι ( μπαινει μονη της μεσα) και οσο κραταει είναι μια χαρα.
Όταν «ξεκλειδοσει» από της κρίσεις πανικου, είναι φανερα ξαλαφρομενη. Κανει της αναγκες της, τρεχει , παιζει και φερεται σαν να την βγαζεις από ένα πολύ μικρο κλουβακι- τεντονεται, τιναζεται και τριβεται με ευχαριστηση στα χαλια και στα σκυλοκρεβατα.
Με προβληματιζει παρα πολύ αυτή η κατασταση! Δεν ξερω πώς να την βοηθησω! Όταν είναι σε κριση πανικου δεν ανταποκρινεται ουτε σε εντολες, ουτε σε γλυκολογα- ουτε λιχουδιες δεν θελει να φαει ( και είναι πολυυυυ φαγανη) η να πιε νερο. Δεν κανει της αναγκες της. Ισα ισα που κουναει την ουριτσα της, αλλα πολύ συνκρατιμενα.
Ελπιζω με τον καιρο να συνηθησει στην κατασταση της και οι κρισεις να γινονται λιγοτερες και να φυγουν εντελος? Ισως να είναι μια νευρολογικη «παρενεργειỨστην ναρκοση. Είναι 7 ετων και εκανε μεσα σε 6 μηνες 2 επεμβασεις με ναρκωση!
Συγνωμη για το σεντονι- αλλα ηθελα να πω καπου τον πονο μου!
Εάν εχει κανεις ιδεες, πως μπορουμε να βοηθησουμε την Dream να ξεπερασει αυτές της κρισεις- θα χαιρομουν παρα πολύ.
Αυτην την στιγμη ( από σημερα δηλαδη) πειραματιζομαστε με σταγονες Rescue Remedy και ομοιοπαθητικα.
