Εμπειρία από σκύλους ΔΕΝ έχω πάνω από 5 μήνες που έχω τη μικρή μου. Θα σου γράψω όμως σαν πατέρας 2 παιδιών, που το ένα είναι στα 22.Καλησπέρα σας
Αντιμετωπίζω μεγάλο πρόβλημα με το γαλλικο μπουλντογκακι μου. Το σκυλάκι μου το έκανε δώρο ο νονός μου πριν κανένα μήνα και τώρα είναι τριών μηνών. Είναι ένα μπλε λατρεία.
το πρόβλημα πιο είναι.
πρώτον οι γονείς μου αγόρασαν ένα κλουβάκι και το βάζουμε εκει μέσα όταν λείπουμε, επίσης δε με αφήνουν να το ανεβάζω σε κρεβάτια ή καναπέ. όταν πάει το καημένο να ανέβει το πιάνουν και το βάζουν κλουβι με φωνές. Και πάλι το πρόβλημα είνι άλλο. εδώ και δέκαπέντε μέρες κατεβαίνουν τ ξαδέρφια μου που είναι 8 κ 10 χρονων και παίζουν μαζι του σα να είναι κούκλα, του πειράζουν τα αυτιά συνέχεια με αποτέλεσμα ν έχουν πέσει, ενώ ότν μας το έφεραν ήταν τεντωμένα. Το είπα στον πατέρα μου αλλα μου είπε οτι να μην τολμήσω να πω τιποτα στο θείο ή στα παιδιά γιατί δε θέλουν να τσακωθούμε.
Τι να κάνω;;;;; Λέτε να τραυματίστηκαν τ αυτάκια του;;;;
Και τα παιδιά και ο σκύλος μου, δοκίμαζαν και δοκιμάζουν πόσο τους παίρνει. Όπως στο γράφω. ΚΑΙ τα παιδιά, όταν ήταν μικρά ΚΑΙ το κουτάβι, τραβάνε το σκοινί όσο τους παίρνει δοκιμάζοντας πόσο μπορούν να σου πάρουν τον αέρα. Στο χέρι σου είναι να βάλεις τα όρια και να τα κρατήσεις εκεί που επιθυμείς εσύ. Αυτό μην το ξεχάσεις ποτέ. Είναι απίστευτο πόσο ίδια προσπαθούν να κερδίσουν έστω το κάτι παραπάνω από σένα.
Ο σκύλος μαθαίνει κάθε μέρα. Αν τον αφήσει να σε κουμαντάρει αυτός, το έχασες το παιχνίδι.
1. Κακώς ο νουνός σου σου πήρε δώρο ένα πλάσμα που έχει απαιτήσεις χρόνου, ενδιαφέροντος και πάνω από όλα, ένα δώρο που για σένα είναι ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ και ΚΑΘΗΚΟΝ, να το έχεις στο μυαλό σου και να το φροντίζεις για μια δεκαετία και πλέον. Και οικονομικά ακόμα αν το δεις, σου δημιούργησε μια υποχρέωση που δεν την είχες και πλέον είναι υπαρκτή.
2. Ο σκύλος έχει ΕΝΑ αφεντικό, που τον ακολουθεί παντού, με την προϋπόθεση να κερδίσεις το σεβασμό του. Όχι το φόβο του. Κάποια στιγμή ΔΕΝ θα σε φοβάται. Το κλουβί σαν χώρο παραμονής και "σπιτάκι" το κάψατε. Το βλέπει σαν τιμωρία, το φοβάται και στρεσάρεται. Πρέπει να προσπαθήσεις πολύ και να ασχοληθείς προσωπικά μιας και όπως καταλαβαίνω το σκυλάκι το "παρκάρετε" στο crate και ας τα βγάλει πέρα μόνο του.
3. Είμαι κατά στο να ανεβαίνει ο σκύλος στους καναπέδες και στο κρεβάτι. Αν δεις όμως φώτο του σκύλου μου, έκανα το λάθος να την αφήσω τις πρώτες μέρες να κοιμάται στον καναπέ (Τι ωραία να να χαϊδεύω την κοιλίτσα της και να το απολαμβάνει...) Μου πήρε τουλάχιστον μία εβδομάδα, ίσως και δύο (με άπλετο χρόνο, αφού την είχα στις διακοπές) για να της το κόψω με το μη και να την κατεβάζω στο πάτωμα. Στην αρχή ήταν όλο απορία.
Μα αφού χθες με άφηνες... Τώρα γιατί; Και να ξαναπροσπαθεί και να ξαναπροσπαθεί...
Ξεκίνα ΤΩΡΑ, όχι αύριο, να τη μάθεις να μην ανεβαίνει. Όχι γιατί δεν πρέπει (εσύ ορίζεις τα πρέπει), αλλά μην ξεχνάς ότι ζεις με τους γονείς σου και αυτοί ορίζουν τους κανόνες στο σπίτι. Αν σε συντηρούν κιόλας, ακόμα χειρότερα. Και για σένα, αλλά κυρίως για το σκύλο, που ήδη αντιμετωπίζεται άσχημα, αφού μπαίνει "τιμωρία" για κάτι που δεν φταίει, ΚΑΙ που βασικά δεν μπορεί να καταλάβει γιατί φταίει. Εσύ τον αφήνεις και περνά όμορφα στον καναπέ τη μία ώρα και την άλλη το περιγράφεις εσύ πως πάει στο κλουβί. Ο σκύλος τώρα που μαθαίνει είναι σε σύγχυση. Δεν ξέρει που έχει κάνει ¨ζημιά" για να το περιορίσει και σταδιακά να το κόψει.
Ξαναδιάβασε το 1. Έχεις ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ.
4. Ο σκύλος δεν είναι του πατέρα σου, ούτε του θείου σου, ούτε ανήκει στα ξαδέρφια σου. Προστάτευσέ τον από συμπεριφορές που τώρα ανέχεται γιατί είναι μόλις 3 μηνών. Μη ξεχνάς ότι δεν θα είναι πάντα 3 μηνών και ότι κάποια στιγμή ότι έχει τυπώσει στο σκληρό δίσκο του, θα τα βγάλει. Και κάποια στιγμή τα ξαδέρφια σου θα κλαίνε κανά δάχτυλο στην καλύτερη. Να το εξηγήσεις στον πατέρα σου και αν συνεχίσει να σου λέει να μην πεις τίποτα στο θείο, να μιλήσεις στο θείο και να του δώσεις να καταλάβει γιατί πρέπει να γίνει όπως το λες εσύ και όπως θέλουν αυτοί.
ΕΧΕΙΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ απέναντι στο κουτάβι, και απέναντι στην οικογένειά σου.
Αυτά με τη μικρή μου εμπειρία, λυπάμαι αν σε στενοχώρησα και είμαι έτοιμος να με διορθώσει κάποιος με πολύ μεγαλύτερη εμπειρία από τη δικιά μου