αντιγραφω απο την αγγλικη μεταφραση του βιβλιου του Raymond Triquet για τα dogues, το σχολιο του στο προτυπο (που συνεταξε ο ιδιος) και που αφορα τους χρωματισμους στις μασκες. νομιζω οτι εχει ενδιαφερον:
Μάσκα
Όταν ήρθα στο χώρο του DdB μου έμαθαν ότι υπήρχαν δύο ειδών μάσκες, η μαύρη και η κόκκινη.
Συνειδητοποίησα πολύ γρήγορα ότι αυτό το "κόκκινο" δεν ήταν κόκκινο. Ενστικτωδώς και πριν να μου το κάνει ξεκάθαρο η γενετική, είπα και έγραψα ότι η κόκκινη μάσκα ήταν ενός καπνιστού, καφετί χρώματος*. Αυτή η γενετικά καφέ (συκωτί) μάσκα είναι λίγο- πολύ διάχυτη, ενώ καμιά φορά είναι περιορισμένη στο πάνω μέρος των χειλιών. Κατ΄αναλογία όταν η μάσκα είναι καφέ, η μύτη και τα βλέφαρα είναι κι αυτά καφέ. Το μαύρο και το καφέ χρώμα είναι αποτέλεσμα της ευμελανίνης. Το μαύρο χρώμα (γονιδιακά) είναι κυριάρχο. Το καφέ είναι υποτελές και μπορεί να εμφανιστεί μόνο όταν ο σκύλος δε φέρει γονίδια του μαύρου (η μάσκα τότε θα είναι μαύρη). Αυτό εξηγεί το λόγο για τον οποίο αν ζευγαρώσουν δυο σκύλοι με καφέ μάσκες, τα κουτάβια είναι πάντοτε με καφέ μάσκα. Το γεγονός ότι κάποιος ή όλοι απο τους παππούδες είχαν μαύρη μάσκα, δε θα αλλάξει κάτι. Για τον ίδιο λόγο κανείς σκύλος δεν μπορεί να είναι μαύρος και καφέ. Όταν η μάσκα είναι καφέ η μύτη δεν μπορεί να είναι μαύρη ή να έχει μαύρη επικάλυψη στη μάσκα (δε μιλάω για μαύρα σημάδια, αυτά δεν εμφανίζονται ποτέ στα dogues).
Υπάρχει και ένα δεύτερο είδος "κόκκινης" μάσκας, αυτό του σκύλου που γενετικά είναι "χωρίς μάσκα". Παλιότερα αυτό λεγόταν "κόκκινη μάσκα" εξαιτίας του χρώματος του δέρματος, που στην πραγματικότητα είναι κόκκινο ή κοκκινωπό και η μύτη είναι κι αυτή με τη σειρά της κόκκινη ή ροζ. Τα χείλη καλύπτονται με φαιό τρίχωμα. Υπάρχουν πολύ λίγα dogues χωρίς μάσκα κι αυτό γιατί για πολύ καιρό δείγματα με καλώς χρωματισμένες "βλεννώδεις μεμβράνες" όπως τις έλεγαν επιλέγονταν και οι αποχρωματισμοί αποφεύγονταν. Εδώ θυμηθείτε ότι αυτό που οι κυνόφιλοι ονομάζουν "βλεννώδεις μεμβράνες" δεν είναι καθόλου αυτό**. Είναι μόνο τα γυμνά χωρίς τρίχωμα μέρη τους: η μύτη, το κάτω μέρος του χείλους και το περίγραμμα των ματιών. Τέτοια dogues πρέπει να ήταν πιο συχνά παλιότερα. Ο Pierre Mégnin έγραφε στον Εκτροφέα νούμερο 888 (05 Ιανουαρίου 1902): οι σπάνιοι τύποι των αληθινών DdB δεν έχουν μάσκα, το χρώμα της μουσούδας είναι το ίδιο με αυτό του χρώματος.
Η μαύρη μάσκα του DdB είναι πολύ ιδιαιτερη. Αρχικά δεν είναι ποτέ εκτεταμένη. Δε φτάνει στην περιοχή του κρανίου. Λίγο μαύρο μπορεί να βρεθεί στα φρύδια, άλλα δεν είναι ποτέ πολύ σκοτεινό, δε δημιουργεί ποτέ "μαύρα γυαλιά". Δε δίνει ποτέ στο κεφάλι αυτό το σκυθρωπό ύφος που είναι ανεπιθύμητο και στα Boxer. Δεν είναι ποτέ τόσο εκτεταμένο όσο στα Mastiff και πάνω απ' όλα δεν είναι τόσο βαθύ. Το φαιό του τριχώματος μπορεί πάντα να φανεί ή το λιγότερο να υπαινιχθεί. Όπως έχω γράψει το "κόκκινο" φιλτράρεται μέσα απο το μαύρο. Το "κόκκινο" όχι το "καφέ", αυτό είναι γενετικά αδύνατο. Το μαύρο μπορεί να περιοριστεί στο μπροστινό μέρος της μουσούδας, στο μπροστινό μέρος των πάνω χειλιών και το υπόλοιπο είναι αναμεμειγμένες τρίχες φαιές και μαύρες που δίνουν την εικόνα μιας σκιερής επιφάνειας ενός ανοιχτόχρωμου υποστρώματος. Αν η μάσκα είναι μαύρη, τότε το ίδιο είναι και το δέρμα της μύτης. Μια μαύρη μάσκα συνήθως συνοδεύεται απο μια σκίαση ειδικά στα αυτιά το οποίο δίνει ένα σκοτεινό τόνο. Όταν υπάρχει σκίαση στο κρανίο, τα πάνω μέρη του λαιμού και του σώματος παραμένουν ανοιχτόχρωμα. Ποτέ δε θα υπάρξει μαύρος μανδύας ή ένα ευδιάκριτο μαύρο ίχνος απο το πίσω μέρος του κεφαλιού ως τη ρίζα της ουράς. Το μικρό μαύρο ίχνος που συναντάμε στα κουτάβια θα εξαφανιστεί με τον χρόνο.
Στο παρελθόν συνηθίζαν να λένε ότι το DdB δεν πρέπει να μοιάζει στο Mastiff. Δεν ήταν μόνο για τη μακρύτερη μουσούδα, το απαλότερο στοπ, τον κοντύτερο λαιμό, το πιο επίπεδο μέτωπο (το DdB έχει υψηλό μέτωπο, "κυριαρχεί στο πρόσωπο") που το έλεγαν, άλλα και για τις κατάμαυρες και έντονες μάσκες που δεν είναι καθόλου τυπικές στα dogues μας.
Αν ζευγαρώσουν δυο dogues με μαύρες μάσκες μπορεί να βγάλουν γέννα με μαύρες μάσκες, τις περισσότερες όμως φορές κάποια κουτάβια με καφέ μάσκες μπορεί να εμφανιστούν. Όταν και οι δυο γονείς έχουν μαύρες μάσκες άλλα φέρουν το γονίδιο για καφέ μάσκα (ετερόζυγοι), το ένα τέταρτο των κουταβιών σε μια μεγάλη γέννα θα είναι με καφέ μάσκα.
Κλασσική ερώτηση: ποιά είναι η μάσκα που προτιμάς; Η απάντηση μου: αυτή στο σκύλο με τον καλύτερο τύπο στο κεφάλι στο καλύτερα φτιαγμένο σώμα. Αυτό που είναι αλήθεια, είναι ότι είναι δυσκολότερο να δημιουργήσεις μια όμορφη μαύρη μάσκα απο μια καφέ. (...) Στις μέρες μας βλέπουμε περισσότερες καφέ απο μαύρες μάσκες, ζήτημα μόδας. Αν μπεί στο μυαλό των εκτροφέων να εξαφανίσουν τη μαύρη μάσκα με το λανθασμένο πρόχημα ότι οι καφέ μάσκες είναι πιο τυπικές της φυλής, αυτές θα μπορούν να επαναδημιουργηθούν μόνο μέσα απο μια διασταύρωση με ένα Boxer ή ένα Mastiff.
* μια μεταφραση που με δυσκολεψε πολυ και με δε με ικανοποιησαν οι λεξεις που βρηκα. στο βιβλιο αναφερει τις λεξεις sooty και bistre για τους χρωματισμους. το αντιτυπο ομως απο το οποιο αντεγραψα και μετεφρασα ειναι μεταφραση κι αυτο με τη σειρα του απο το πρωτοτυπο γαλλικο. ποιες λεξεις χρησιμοποιει η γαλλικη εκδοση δεν μπορεσα να βρω για να το διασταυρωσω
.
** κι εδω μια απο τα ιδια... η αγγλικη φραση ειναι η παρακατω:
There are only a very few dogues without masks for the reason that for a long time well pigmented so called 'mucous membranes' have been selected and depigmentationis seen as something to be avoided.
ο Triquet παντως για την ιστορια, συνεργαστηκε στην εκδοση του βιβλιου με την επιμελητρια της αγγλικης εκδοσης Mandy Rutter.
