Πότε να πω "Αντίο";

[l.Kyveli]

Λυπαμαι.. υπαρχουν δλδ κτηνιατρεια τα οποια κανουν και αυτο; για τα νεκροταφεια το ηξερα οτι υπηρχαν..κυβελη τι εννοεις τι γραμμα πηρες; ολο αυτο το συστημα δλδ δεν ειναι αξιοπιστο;θα ηθελα και εγω να ειπωθει δημοσια το ονομα του κτηνιατρου.. γιατι πατανε στον πονο του αλλου οτι δεν θα πει τιποτα και ετσι επιβιωνουν ολοι αυτοι λογω της σιωπης.

¨οσον αφορά την δική μου εμπειρία ήταν αξιόπιστο. Απλώς δεν είναι η λύση που κάποιος που θρηνεί για τον σκύλο του θα τον γαληνέψει. Παίρνεις ένα ψυχρό γράμμα αφού τελειώσει η διαδικασία που σου λέει ότι έγινε μαζική καύση πολλών σκύλων μαζί.

 

[i love dogs]

Όταν έρθει εκείνη η ώρα που κάποιο από τα 3 παιδοσκυλάκια μου θα πρέπει να φύγει -γιατί λόγω πάθησης δεν θα έχει ποιότητα ζωής- θα το θάψω στον κήπο μου [αν έχω ακόμα κήπο και δεν έχω μετακομίσει σε διαμερισμα]. Τα θέλω κοντά μου εκεί που έζησαν χαρούμενα και ανέμελα. Αν δεν έχω πια κήπο μάλλον θα προτιμήσω ένα νεκροταφείο σκύλων για να μπορώ να τα επισκέπτομαι. Χωρίς τάφους με στολίδια όπως έχω δει σε φωτογραφίες να κάνουν πολλοί. Η υπερβολή δεν είναι χαρακτηριστικό μου. Κάπου που να μην φοβάμαι ότι λόγω έργων θα τα ξεθάψουν και θα καταλήξουν μαζί με μπάζα σε σκουπιδότοπους.

 

[Μαρια&Ηρα]

Καλό ειναι να υπάρχει κ αυτη η "παρακαταθήκη"...αλλα με διαλυσατε ρε παιδιά...

Συμφωνώ οτι καλό ειναι να ειπωθεί δημόσια το όνομά του αχρειου που θέλει να λέγεται κ κτηνιατρος (οχι οτι δεν ξερουμε ποσοι χασαπηδες κυκλοφορουν εκει εξω)!

Όσον αφορά εμας...
ταχω σκεφτεί άπειρες φορες,κ οποτε τα σκέφτομαι τα μπηγω,
διαβάζω εσας κ πάλι τα μπηγω,απτην μια γιατι καταλαβαίνω τον ειλικρινή πόνο κ απτην αλλη γιατι μηχανικά πια μπαίνω στην θεση σας
Έχω πάντως σίγουρα καταλήξει οτι θα θαφτεί καπου εδώ,
μέσα στο κτήμα,
το σημείο δεν εχω αποφασισει ακόμη γιατι θελω ναναι ενα σημειο που θα το αφιερωσω αποκλειστικα σε εκεινη,
ναχει το μνημα της,να την επισκέπτομαι να της πηγαίνω κανα μπαλακι
να της φυτεψω ή έναν Ταξο (που τοσο αγαπάει) ή μια Ιτιά...
Δε θελω σε καμια περίπτωση δλδ ουτε σκαπτικά να περνανε απο πανω της ουτε καν να την πλησιάζουν για να κλαδεψουν κάτι...
Απο κει κ περα εύχομαι κ προσευχομαι να φύγει γαλήνια μονη της,
στον ύπνο της,
απο βαθιά γεράματα
Αν εξαναγκαστω να παρω εγω την αποφαση για το ποτε θα φυγει δε ξερω πως θα το χειριστώ,
δε λεω οτι δεν θα το κάνω,γιατι δεν θα επιτρέψω ποτε να πονέσει,
αλλα αμφιβάλλω πολύ για το κατα ποσο θα καταφέρω να επανέλθω υστερα απ'αυτό...

Αυτα...

Τι συζητηση είναι αυτή μεσημεριατικο...

 

[Μάρθα & Σίλβα]

Μονο στην ιδεα οτι θα χασω τη Σιλβα υποφερω... εχω χασει σκυλο πριν ξερω τον πονο που εχει....εδω ομως υποφέρω...η σκεψη να μην ειναι στη ζωη μου στο σπιτι μου...σαν να μου ξεριζωνεις κομματι....εαν χρειαστει να τη βοηθησω να ξεκουραστει θα το κανω....σπιτι της...στο μαξιλαρι της...στην αγκαλια μου....να φυγει κ αυτο το κομματι μου που ξεριζωνεται μαζι της....
Εχω σκεφτει τη καυση...για να τη σκορπισω μετα στο βουνο που λατρευει....Αυτό που ειπε η @i.kyveli μου αλλαζει τα δεδομένα ομως....ελπιζω μεχρι εκεινη τη στιγμη (σε 20 30 χρονια δηλαδη) να εχουν αλλαξει τα δεδομενα...να μπορούμε να πενθησουμε με σεβασμο και να αποχαιρετήσουμε οπως μας ταιριαζει αυτα που αγαπαμε...

 

[Estranged]

Τη μέρα που είδα την Κανέλα χάλια και τη μάζεψα, ήξερα ότι πεθαίνει. Η αλήθεια είναι ότι σε μη αιφνίδιες περιπτώσεις σχεδόν πάντα όντως το καταλαβαίνεις από την εικόνα του ζώου - αν δεν είσαι σε άρνηση, που είναι πολύ πιθανό.

Έγραψα πολλά, τα σβησα, δεν έχουν νόημα. Είμαι, ακόμα, πολέμιος κάποιων χρονισμών της ευθανασίας που θεωρούνται σωστοί από κτηνιάτρους, γιατί τους θεωρώ πολύ πρόωρους. Δε θα ανοίξω παραπάνω το θέμα γιατί είναι υποκειμενικό και ξύνει πληγές. Με την Κανέλα όμως, δεν ήμουν ποτέ πιο σίγουρη ότι έπρεπε άμεσα να της γίνει ευθανασία, πολύ λίγες μέρες μετά από την αρχή του τέλους. Και τα σκάτωσα. Όχι επειδή το παίρνω προσωπικά. Αντικειμενικά. Και θα το κουβαλάω πάντα.

Δεν έπρεπε να ακούσω κανέναν. Την εικόνα που δε θα βγάλω ποτέ απ'το μυαλό μου δεν την εύχομαι ούτε στο χειρότερό μου εχθρό. Από την άλλη, θα ήθελα να μπορούσαν να τη γνωρίζουν όλοι για να καταλάβουν γιατί υπάρχει το ΕΥ στην ευθανασία... Και πότε είναι πραγματικά ΕΥθανασία. Και πόσο λάθος κάνετε όσοι έχετε ενδοιασμούς για το ότι πιθανόν κάνατε λάθος χειρισμούς στο τέλος (π.χ. ότι αργήσατε). Δεν ισχύει.

 

[l.Kyveli]

Πρέπει να συμφιλιωθούμε με την ιδέα ότι έχουν άλλο μεταβολισμό. Ζουν πολύ λιγότερα χρόνια, δεν θα τα έχουμε πάντα κοντά μας. Άλλωστε το πάντα δεν είναι το ζητούμενο τους. Το να ζω καλά την στιγμή αυτό τους νοιάζει. Αυτό να τους δίνουμε. Αυτό τους οφείλουμε γιατί έχουν καρδιά χρυσή σαν μικρού παιδιού, και ακόμη πιο αθώα.

 

[Fido]

¨οσον αφορά την δική μου εμπειρία ήταν αξιόπιστο. Απλώς δεν είναι η λύση που κάποιος που θρηνεί για τον σκύλο του θα τον γαληνέψει. Παίρνεις ένα ψυχρό γράμμα αφού τελειώσει η διαδικασία που σου λέει ότι έγινε μαζική καύση πολλών σκύλων μαζί.

Γι αυτό και επιμένω στο γεγονός ότι στην περίπτωση της καύσης πρέπει αφενός να ζητηθεί ατομική καύση και αφετέρου να είναι ο ιδιοκτήτης παρών, γιατί αλλιώς μένει η αμφιβολία τι έγινε τελικά. Και φυσικά, αν δεν ήμουν παρών δε θα είχα ιδέα περί τεμαχισμού, πρόταση που όταν την άκουσα με έκανε να βγάλω αφρούς.

Από την άλλη, θα ήθελα να μπορούσαν να τη γνωρίζουν όλοι για να καταλάβουν γιατί υπάρχει το ΕΥ στην ευθανασία... Και πότε είναι πραγματικά ΕΥθανασία. Και πόσο λάθος κάνετε όσοι έχετε ενδοιασμούς για το ότι πιθανόν κάνατε λάθος χειρισμούς στο τέλος (π.χ. ότι αργήσατε). Δεν ισχύει.

Σ'αυτές τις περιπτώσεις μετρούν όχι μόνο ο καταστάσεις αλλά και η εμπιστοσύνη που έχεις στο γιατρό. Εγώ πχ ήξερα ότι το σκυλί μου έχει καρκίνο που εξαπλώνεται ραγδαία και έβλεπα το τέλος να πλησιάζει. Δεν θέλησα ούτε καν να το πάρω σπίτι να το "αποχαιρετίσω" για μια-δυο μέρες και μετά να το ξαναπάω για την ευθανασία. Ήξερα ότι ήδη δεν υπέφερε μεν, αλλά επειδή το τέλος πλησίαζε ένιωθε όλο και πιο βαριά δε. Το καλύτερο που ειχα να κάνω ήταν να τη βοηθήσω για να μην ταλαιπωρηθει.
Στο θέμα για το όνομα του γιατρού, δε θέλω να δώσω το όνομά του δημόσια για λόγους καθαρά πρακτικούς, μην τρέχω και δε φτάνω αν γίνει καμιά στραβή. Είχα διαβάσει και ένα ψήφισμα του πανελλήνιου κτηνιατρικού συλλόγου που επικρίνει τέτοιες πρακτικές, άλλο αν και για μένα είναι σωστές.

 

[banned79]

Καλησπέρα,
Ακόμα 16 χρόνια μετά θυμάμαι την πρώτη φορά που έπρεπε να πάρω την απόφαση και δυστυχώς άργησα να την πάρω. Ο Έκτωρας ένα εκπληκτικό σκυλί Bull terrier 13 μηνών. Πολυκυστικα νεφρά η διάγνωση και τότε δεν υπήρχε θεραπεία ( δεν γνωρίζω αν έχει αλλάξει κάτι). Το μόνο που μπορούσε να γίνει ειδική διατροφή και όπως αντίδρασει ο οργανισμός αλλά η κατάληξη σίγουρη. Εγώ διαλυμένος εξετάσεις , κόντρα εξετάσεις "βόλτες" στο Κορωπί στο νοσοκομείο και παραλίγο να πλακώσω στο ξύλο το τύπο που μου είχαν συστήσει κι όλας για τον υπέρηχο γιατί θυμήθηκε να μου πει ότι το σκυλί μπορεί και να μην συνέλθει από την ολική νάρκωση που έκανε για να γίνει ο υπέρηχος αφού συνήλθε ο Έκτωρας.
Το αποτέλεσμα το σκυλί να αδυνατίζει να τρώει και να πίνει ελάχιστα και να ντρέπεται για την κατάσταση του. Ειλικρινά παιδιά το σκυλί να κρύβεται ή να γυρνάει το κεφάλι του από την άλλη για να μην τον βλέπω...
Την ημέρα που τελικά το πήρα απόφαση μέχρι να γυρίσω από την δουλειά είχε φύγει. Οι τύψεις μου διπλές και γιατί δεν ήμουν δίπλα του αλλά περισσότερο ίσως γιατί τον άφησα να ταλαιπωρηθεί και δεν τον ξεκούρασα όταν έπρεπε.
Θέλεις ότι όντως πίστευα ότι θα κάνει το θαύμα και θα τα καταφέρει; Θέλεις εγωισμός; Ακόμα δεν ξέρω...
Το μόνο σίγουρο είναι ότι την επόμενη φορά δεν θα περιμένω τόσο. Καλύτερα λίγο λιγότερος χρόνος και λιγότερη ταλαιπωρία αλλά και καλύτερη ποιότητα ζωής για το σύντροφό μας.

 

[archodea]

Όπως κ ν έχει @banned79 η απόφαση κ τν επόμενη φορά είναι δύσκολη. Είμαι στην άποψη ότι αυτό είναι απόφαση του γιατρού κ μόνο

 

[banned79]

Όπως κ ν έχει @banned79 η απόφαση κ τν επόμενη φορά είναι δύσκολη. Είμαι στην άποψη ότι αυτό είναι απόφαση του γιατρού κ μόνο

Εννοείται ότι και δύσκολη απόφαση είναι και μόνο ο γιατρός είναι αρμόδιος να δώσει την απάντηση. Απλά λέω ότι ίσως θα πρέπει να είμαστε λιγότερο συναισθηματικοι για να μην ταλαιπωρηθεί χωρίς λόγο ο σύντροφος μας

 

[GRDANE]

χριστος ανέστη!!!
δυστυχώς ο γιατρός δεν παίρνει τέτοιες αποφασεις..
προτείνει και σου πεταει την μπάλα να αποφασίσεις εσύ....
το θεμα δεν ειναι αν θα προχωρήσεις σε ευθανασία .... αλλά το πότε....

 

[spyv]

Ο Έκτωρας ένα εκπληκτικό σκυλί Bull terrier 13 μηνών. Πολυκυστικα νεφρά η διάγνωση και τότε δεν υπήρχε θεραπεία ( δεν γνωρίζω αν έχει αλλάξει κάτι).

το σκυλι ηταν μολις 13 μηνων; σωστα το εγραψες;

 

[banned79]

το σκυλι ηταν μολις 13 μηνων; σωστα το εγραψες;

Καλημέρα, ναι φίλε μου σωστά διάβασες 13 μηνών. Τα Bull terrier έχουν ένα θέμα με τα νεφρά που παρουσιάζεται πολύ σπάνια αν είσαι γκαντέμης.
Το σουρεαλιστικο της υπόθεσης είναι ότι σχεδόν όσους κτηνίατρος επισκέφτηκα τόσες διαγνώσεις άκουσα. Η 2η επικρατεστερη ήταν ότι κάτι έφαγε.
Τελικά έπεσα σε μια κτηνίατρο που παρόλο που δεν είχε πείρα από Bull κατέβασε εγκυκλοπαιδειες, εκτυπωσε πληροφορίες από το διαδίκτυο και όπου βρήκε πηγές και βγάλαμε άκρη. Την εμπιστεύτηκα τότε γιατί έδειχνε ότι πράγματι ενδιαφερόταν για τον Έκτωρ και φαινόταν από το διάβασμα που έριξε, πως του φεροταν, τα τηλέφωνα που έκανε να δει πως είναι...
Συγγνώμη για το off topic.

 

[l.Kyveli]

Δεν είναι δουλειά του γιατρού η απόφαση αυτή. Ο γιατρός θα σου πει τα δεδομένα και εσύ καλείσαι να αποφασίσεις.

 

[spyv]

Καλημέρα, ναι φίλε μου σωστά διάβασες 13 μηνών. Τα Bull terrier έχουν ένα θέμα με τα νεφρά που παρουσιάζεται πολύ σπάνια αν είσαι γκαντέμης.
Το σουρεαλιστικο της υπόθεσης είναι ότι σχεδόν όσους κτηνίατρος επισκέφτηκα τόσες διαγνώσεις άκουσα. Η 2η επικρατεστερη ήταν ότι κάτι έφαγε.

κι η δικη μου απο νεφρικη ανεπαρκεια εφυγε, στα 9 της.
δε θυμαμαι να εχω ξανακουσει να φευγει σκυλος τοσο νωρις απο νεφρα και να οφειλεται σε κληρονομικους λογους.

 

[Fido]

Δεν είναι δουλειά του γιατρού η απόφαση αυτή. Ο γιατρός θα σου πει τα δεδομένα και εσύ καλείσαι να αποφασίσεις.

Έτσι ακριβώς.
Όπως είπα και πιο πάνω, οταν ο γιατρός μου είπε για την ευθανασία στην Ιβα, μου άφησε ένα περιθώριο λίγων ημερών. Έτσι κι αλλιώς το ζώο δε θα ζούσε πάνω από μια βδομάδα. Δεν εδωσα κανένα περιθώριο και την ίδια εκείνη στιγμή του είπα να προχωρήσει. Γιατί δεν είχε σημασία το πόσο πονούσα εγώ αλλά το πόσο το ίδιο το ζώο ένιωθε άρρωστο. Ήταν το τελευταίο δώρο που μπορούσα να του κάνω, να φύγει ανώδυνα, γρήγορα και με αξιοπρέπεια.

 

[Giota83]

Καλησπέρα σε όλους . Δυσκολεύομαι αυτές τις μέρες επειδή ο κτηνίατρος μας ειπε να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε το ενδεχόμενο να κάνουμε ευθανασία στον γερακο μας. Πηγαμε για το καθιερωμένο κουρεμα του σκυλου μας και ειπε οτι ισως να μην αντεξει μεχρι το αλλο ετος . Λογω της ηρεμισης που του κανει επειδή φοβαται το κουρεμα ο σκύλος μου, εκανε εμετο και αφησε κόπρανα οταν τον κουρευε. Δεν το εχει κανει ποτε αυτο οταν τον κουρευα. Είναι 17 χρονών , τον έχουμε από κουτάβι και δεν μπορω να σκεφτώ τη στιγμή που θα γινει. Τα τελευταία 2 χρόνια δεν ακούει καθολου η όραση του και η ακοή του εχει χειροτερέψει και οπως καθε υπερήλικο σκυλί δεν ειναι δραστήριο πολυ. Τρώει μια χαρά , πίνει νερό αλλα κουράζεται οταν το παω βόλτα πολύ γρήγορα. Γνωρίζω ότι καποια στιγμη θα πρέπει να το παρω αποφαση και οτι ειναι για το δικο του καλο , αλλα πραγματικά ειναι δύσκολη απόφαση. Τον ειχαμε παρει για να αναπληρώσει ενα κενο μετα απο το θάνατο ενος οικογενειακού προσώπου και τον θεωρω οικογένεια μου. Πως αποφασισατε οτι πρέπει να γίνει για το καλο του και οχι να το αναβαλετε επειδή λογω εγωισμου θελατε το ζωακι σας για λιγο καιρο ακομα στη ζωη σας . Κατα βάθος το ξερω οτι θα ειναι καλύτερο για το σκυλάκο μου αλλα ειναι δυσκολη αποφαση

 

[vrmode]

To ότι δεν ακούει και δεν βλέπει καλά δεν αποτελούν κανένα πρόβλημα - και μένα η μία είναι κουφή και η άλλη μονόφθαλμη. Σε αυτή την ηλικία θέλουν στοργή και προδέρμ, βολτίτσα λίγο και με τη ρέγουλα και να βολεύονται ωραία στο σπίτι μας.
Μην τον ταλαιπωρείς άλλο με κούρεμα - άστον με το μαλλί του!

 

[i love dogs]

Οι περισσότεροι έχουμε βρεθεί ή θα βρεθούμε, δυστυχώς, απέναντι στο ερώτημα «ευθανασία ή όχι ακόμα;». Επίσης, αρκετοί έχουμε πάρει ή έχουμε δώσει ως απάντηση «Θα το καταλάβεις όταν έρθει εκείνη η ώρα» ή «Θα στο δείξει ο σκύλος».

Ίσως είναι όμως άλλο ένα ψέμα, άλλος ένας μύθος που συντηρείται ανάμεσα στους φιλόζωους και βγάζει από την δύσκολη θέση όσους αναγκάζονται να δώσουν μια απάντηση. Μπορεί και να μη το καταλάβεις έτσι απλά ή μπορεί και να μη «στο πει ο σκύλος».

Αντιθέτως αυτή η απάντηση δυσκολεύει τον ιδιοκτήτη που βρίσκεται ήδη στην δυσάρεστη κατάσταση να έχει ένα ζώο άρρωστο, ένα ζώο για το οποίο νοιάζεται και του δημιουργεί ενοχές το γεγονός ότι δεν μπορεί να καταλάβει ή ότι δεν κατανοεί τι του λέει ο πολυαγαπημένος του σκύλος.

Τα κατοικίδια, πλέον, ζώα δεν μας «διευκολύνουν» πάντα πεθαίνοντας ήσυχα σε μια γωνιά. Ίσως αυτό να συνέβαινε περισσότερο παλαιότερα, μα τώρα, με την εξέλιξη της κτηνιατρικής και της γενικότερης φροντίδας που μπορούμε να τους παρέχουμε η ζωή τους επιμηκύνεται, παρατείνεται και καταστάσεις δύσκολες ή ανίατες μπορούν να αντιμετωπιστούν και να έχουν έναν μακροχρόνιο «αγώνα» θεραπείας έναντι σε ένα σύντομο τέλος που παλαιότερα είχαν.

Πότε, λοιπόν, είναι η στιγμή να πούμε «Αντίο»;

Το να περιμένουμε πολύ και να αναβάλουμε την ευθανασία διότι δεν αντέχουμε να προχωρήσουμε στην ευθανασία για συναισθηματικούς λόγους, συχνά οδηγεί σε μια αδιέξοδη και ψυχοφθόρα κατάσταση όπου μας κυριεύουν ενοχές και τύψεις για τον περιττό πόνο στον οποίο υποβάλαμε τα ζώα μας. Ίσως είναι μία από τις περιπτώσεις που το λίγο νωρίτερα είναι πολύ καλύτερο από το λίγο αργότερα.

Με το «νωρίτερα», βέβαια, δεν εννοούμε πως αν ο σκύλος φτερνιστεί ή αν χτυπήσει το πόδι του πρέπει να τρέξουμε για ευθανασία!

Να όμως που υπάρχει ένας κατάλογος, μια κλίμακα που μπορεί να μας βοηθήσει στο να πάρουμε την σωστή απόφαση στην, όσο το δυνατόν, σωστότερη στιγμή… Η Κλίμακα Ποιότητας Ζωής που παραθέτουμε παρακάτω:

Κλίμακα Ποιότητας ζωής

Οι ιδιοκτήτες κατοικίδιων ζώων μπορούν να χρησιμοποιήσουν αυτή την «Κλίμακα Ποιότητας Ζωής» για να προσδιορίσουν την επιτυχία που έχει η πορεία μιας θεραπείας κάποιας σοβαρής κατάστασης ή για να δώσουν μια απάντηση στο δύσκολο ερώτημα «ευθανασία ή όχι ακόμη;».

Βαθμολογήστε τους ασθενείς με την κλίμακα 0-10, με το 10 να είναι η ιδανική κατάσταση.

1. ΠΟΝΟΣ - Ο επαρκής έλεγχος του πόνου και της αναπνοής είναι από τις πρωταρχικές ανησυχίες μας. Η δυσκολία στην αναπνοή είναι η κορυφαία ανησυχία μας και κορυφαίο κριτήριο. Είναι ο πόνος του ζώου υπό έλεγχο; Μπορεί το ζώο να αναπνεύσει σωστά; Χρειάζεται υποβοήθηση στην αναπνοή και στην πλήρωση οξυγόνου;

2. ΠΕΙΝΑ – Το ζώο τρέφεται επαρκώς; Βοηθά το τάισμα με το χέρι; Χρειάζεται το ζώο σωλήνα σίτισης;

3. ΕΝΥΔΑΤΩΣΗ – Είναι το ζώο αφυδατωμένο; Για ασθενείς που δεν πίνουν αρκετό νερό, χρησιμοποιείτε υποδορίως υγρά μία ή δύο φορές την ημέρα.

4. ΥΓΙΕΙΝΗ – Το ζώο πρέπει να βουρτσίζεται και να καθαρίζεται καθημερινά, ιδιαίτερα μετά τις κενώσεις. Αποφύγετε τις πληγές και τους τραυματισμούς με μαλακό κρεβάτι ή/και στρώμα και καθαρίζετε τις πληγές.

5. ΕΥΤΥΧΙΑ – Εκφράζει το ζώο χαρά, ενδιαφέρον ή ενθουσιασμό; Είναι το ζώο εκφραστικό και αντιδρά στους οικείους του ή/και τα παιχνίδια του; Φαίνεται θλιμμένο, στρεσαρισμένο, βαριεστημένο, φοβισμένο ή μοναχικό; Μπορεί να μεταφερθεί το κρεβάτι του σε χώρο που να έχει πάντα ενδιαφέρον, κίνηση και εκεί που δραστηριοποιείται η οικογένεια του;

6. ΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑ – Μπορεί το ζώο να σηκωθεί χωρίς βοήθεια; Χρειάζεται το ζώο πάντοτε κάποια ανθρώπινη ή μηχανική βοήθεια (π.χ. καροτσάκι); Θέλει να βγει βόλτα; Έχει κρίσεις επιληπτικές ή παραπατά; (Κάποιοι ιδιοκτήτες θεωρούν πως η ευθανασία είναι προτιμότερη από τον ακρωτηριασμό κάποιου μέλους, αλλά ένα ζώο με περιορισμένη κινητικότητα μα ακόμα «ζωντανό» και ορεξάτο μπορεί να έχει ποιότητα ζωής αν οι ιδιοκτήτες έχουν την διάθεση να βοηθήσουν).

7. ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΚΑΛΕΣ ΜΕΡΕΣ ΑΠΟ ΟΤΙ ΚΑΚΕΣ – Όταν οι κακές μέρες υπερισχύουν αριθμητικά των καλών τότε η ποιότητα ζωής είναι σε κίνδυνο. Όταν ο υγιής δεσμός μεταξύ ζώου και ιδιοκτήτη έχει αρχίσει και κλονίζεται ίσως ο ιδιοκτήτης πρέπει να καταλάβει πως το τέλος πλησιάζει. Η απόφαση για ευθανασία πρέπει να παρθεί όταν το ζώο υποφέρει. Αν το τέλος έρθει ειρηνικά και χωρίς πόνο στο σπίτι, είναι το ιδανικό.

Ένα σύνολο άνω των 35 πόντων στα παραπάνω ερωτήματα σηματοδοτεί μια ανεκτή ποιότητα ζωής όπου η προσπάθειες και οι θεραπείες δεν πρέπει να σταματήσουν.

Η παραπάνω κλίμακα, οι ερωτήσεις και οι διαβαθμίσεις ανήκουν στην Alice Villalobos, DVM, DPNAP, φημισμένη ογκολόγο κτηνίατρο, δημιουργού του “Pawspice” προγραμματος για την ποιότητα ζωής ζώων με ανίατες ασθένειες/καταστάσεις.

Έχω 3 σκυλάκια αυτή την περίοδο, είχα 3 και στο παρελθόν, δύο έχω χάσει μέχρι τώρα από ασθένεια, και τα δύο στην ηλικία των 13-14 ετών.... Από την εμπειρία που είχα όσο το ζωάκι δεν πονάει, τρώει μόνο του, πίνει νερό μόνο του ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ευθανασία !

 

[i love dogs]

Καλησπέρα σε όλους . Δυσκολεύομαι αυτές τις μέρες επειδή ο κτηνίατρος μας ειπε να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε το ενδεχόμενο να κάνουμε ευθανασία στον γερακο μας. Πηγαμε για το καθιερωμένο κουρεμα του σκυλου μας και ειπε οτι ισως να μην αντεξει μεχρι το αλλο ετος . Λογω της ηρεμισης που του κανει επειδή φοβαται το κουρεμα ο σκύλος μου, εκανε εμετο και αφησε κόπρανα οταν τον κουρευε. Δεν το εχει κανει ποτε αυτο οταν τον κουρευα. Είναι 17 χρονών , τον έχουμε από κουτάβι και δεν μπορω να σκεφτώ τη στιγμή που θα γινει. Τα τελευταία 2 χρόνια δεν ακούει καθολου η όραση του και η ακοή του εχει χειροτερέψει και οπως καθε υπερήλικο σκυλί δεν ειναι δραστήριο πολυ. Τρώει μια χαρά , πίνει νερό αλλα κουράζεται οταν το παω βόλτα πολύ γρήγορα. Γνωρίζω ότι καποια στιγμη θα πρέπει να το παρω αποφαση και οτι ειναι για το δικο του καλο , αλλα πραγματικά ειναι δύσκολη απόφαση. Τον ειχαμε παρει για να αναπληρώσει ενα κενο μετα απο το θάνατο ενος οικογενειακού προσώπου και τον θεωρω οικογένεια μου. Πως αποφασισατε οτι πρέπει να γίνει για το καλο του και οχι να το αναβαλετε επειδή λογω εγωισμου θελατε το ζωακι σας για λιγο καιρο ακομα στη ζωη σας . Κατα βάθος το ξερω οτι θα ειναι καλύτερο για το σκυλάκο μου αλλα ειναι δυσκολη αποφαση

<<Τρώει μια χαρά , πίνει νερό αλλα κουράζεται οταν το παω βόλτα πολύ γρήγορα>> και γιατί να κάνετε ευθανασία ; απλά θα το πηγαίνετε μικρότερες βόλτες και χωρίς να βιάζεστε...