Άγχος αποχωρισμού - Μύθος?

[Chloe]

Λοιπόν είχα πάντα τις αμφιβολίες μου σχετικά με το "άγχος αποχωρισμού". Τελευταία τείνω να πιστεύω ότι κάτι τέτοιο δεν υφίσταται καν, και μάλιστα ότι επιβιώνει ως κτηνιατρικός - ψυχιατρικός όρος, με απώτερο στόχο την πώληση αγχολυτικών και αντικαταθλιπτικών για σκύλους.

Για να καταλάβω θέλω να μάθω τα εξής: βιώνουν τα κουτάβια άγχος αποχωρισμού μετά τον απογαλακτισμό?
Βιώνουν οι λύκοι που διώχνονται απ' τις αγέλες τους άγχος αποχωρισμού?
Και αν ναι, πώς το βιώνουν? Ουρλιάζουν? Καταστρέφουν ό,τι βρουν?

Κατά βάθος πιστεύω το εξής: Συμπτώματα "κατάθλιψης" λόγω του οριστικού αποχωρισμού απ' το αφεντικό βιώνουν τα σκυλιά.
Παραδείγματα:
Το ντόμπερμαν του παππού μου έχασε τα μαλλιά του όταν ο παππούς μου τον έδωσε.
Ο μεγάλης ηλικίας σκύλος που υιοθέτησε η φίλη μου έπαθε σοκ με την αλλαγή περιβάλλοντος και τον αποχωρισμό απ' την αγέλη του, με αποτέλεσμα να κολλήσει σε μια γωνιά για λίγες μέρες, να μη μπορεί να αφοδεύσει, να μην τρώει.

Τι σχέση έχουν αυτές οι συμπεριφορές με το γκριφόν της θείας μου που διαγνώστηκε με "separation anxiety" επειδή όταν εκείνη φεύγει εκείνο κάνει ζημιές, κλαίει και φωνάζει?

Με λίγα λόγια: Καταλήγω ότι τα σκυλιά που έχουν την παραπάνω υπερβολική συμπεριφορά έχουν αντιληφθεί ότι με το κλάμμα και τις φωνές κερδίζουν χάδια και προσοχή (ακόμα και η αρνητική προσοχή -π.χ κατσάδα - είναι... προσοχή).
Όσο για τις ζημιές... βαρεμάρα.

Αναρωτιέμαι αν υπάρχει κανείς που να συμφωνεί με τα παραπάνω.

 

[liajoe]

Στην φύση τα σκυλιά δεν "δένονται" με τον ίδιο τρόπο.
Η μάνα δεν "φροντιζει", "κακομαθαίνει" τα κουτάβια.
Το μόνο που κάνει είναι να τους δείξει "πώς" να επιβιώσουν μόνα τους.

Ο άνθρωπος από την ημέρα που θα φέρει το σκύλο σπίτι
τον λούζει με "φροντίδα" η οποία δεν αφήνει περιθώρια
στο σκύλο να "επιβιώσει" μόνος τους.

Όταν όμως έρθει η στιγμή να μείνει μόνος στο σπίτι,
έχουμε το φαινόμενο που είπες παραπάνω. Ισχύει.
Ο λόγος? Γιατί σαν μάνες και πατέρες δεν δείξαμε στο
κουτάβι μας να επιβιώνει. Κάναμε το άκρως αντίθετο

 

[Chloe]

Μήπως όμως Λία, η συμπεριφορά αυτή είναι απλούστατα "απαίτηση" προσοχής απλά?
Θα το δεχόμουν αν τα συμπτώματα του άγχους αποχωρισμού ήταν τελείως διαφορετικά (ύπνος, άρνηση τροφής κ.ο.κ).

 

[xritaki]

Μπορει ο καθε σκυλος να λειτουργει διαφορετικα. Μπορει το γκριφον τησ θειας σου να βιωνει αγχος αλλα να καταλαβαινει οτι λειτουργωντας ετσι κερδιζει προσοχη. Ε? Παντως χαπια στο σκυλι μου δε θα εδινα. Εκτος και αν ηταν απαραιτητο για να ζει αξιοπρεπως.

 

[Chloe]

Αποκλείεται δηλαδή το γκριφόν της θείας μου να κάνει ζημιές επειδή βαριέται και δεν έχει εκτονωθεί κατάλληλα και να κλαίει για να τραβήξει προσοχή? Αποκλείεται να μην "πάσχει" από "άγχος αποχωρισμού"?
Πέρα απ' τα χάπια...
Έχω ακούσει ότι τα σκυλιά που παθαίνουν αυτό το σύνδρομο του "άγχους αποχωρισμού", δένονται υπερβολικά με τους ιδιοκτήτες τους, "αγαπούν πολύ" και άλλα πολλά.
Μήπως η πιο απλή εξήγηση είναι και η σωστότερη τελικά?

 

[Noela]

Ναι, οι ζημιές μπορεί να είναι βαρεμάρα. Αν δεν υπήρχει όμως άγχος αποχωρισμού, δε θα άλλαζε τίποτα αν αλλάζαμε τα δεδομένα. Δηλαδή, εφόσον με την αντιμετώπιση (και δεν εννοώ φάρμακα για να σε προλάβω) υπάρχουν αποτελέσματα, άρα υπήρχε και η αιτία. Πιστεύω ότι ο κυριότερος λόγος που τα σκυλιά πάσχουν από άγχος αποχωρισμού είναι ότι όταν φεύγουμε μένουν φυλακισμένα σε ένα σπίτι μόνα τους και όχι απλά μένουν μόνα τους.

 

[ROTTIE]

Είναι αναμφισβήτητο ότι τα σκυλιά βιώνουν άγχος. Το άγχος στους σκύλους μπορεί να εκδηλωθεί με διάφορους τρόπους. Από αφόδευση και ούρηση μέσα στο σπίτι, housebreaking, έμμονες και επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές (πχ κυνηγητό της ουράς, συνεχές χασμουρητό, συνεχές γλείψιμο της μύτης τους) μέχρι και δυσθυμία, ουρλιαχτό, νευρικότητα, απότομα τινάγματα του σώματος, θαμπό τρίχωμα, και αλλεργίες.

Ρίξε μια ματιά σε αυτό το θεμα:Σκύλος και stress και παρακολούθησε τα video που έχω παραθέσει.
Περιέχουν χαρακτηριστικές συμπεριφορές άγχους αποχωρισμού.

 

[Chloe]

Έφη: Άρα δε θεωρείς ότι ισχύει αυτό που λέγεται συχνά περί υπερβολικής προσκόλλησης στους ιδιοκτήτες?

Κατερίνα: Φυσικά και βιώνουν άγχος! Αλλά οφειλόμενο σε ποικίλους παράγοντες. Αυτή η κουβέντα ότι "το σκυλί πάσχει από άγχος αποχωρισμού" έχει γίνει λίγο "καραμέλα".
Για τα υπόλοιπα άγχη υπάρχει ιατρικός όρος? Δεν ξέρω αν καταλαβαίνετε τι εννοώ, ίσως δεν το εξηγώ καλά!

 

[xritaki]

Απλα δε φανταζομαι το σκυλι να νιωθει μια χαρα οταν το κανει (ειδικα το κλαμα). Πιστευω(μπορει και λαθος να ειμαι) οτι θα νιωθει δυσαρεστα. Στρες να ναι, στεναχωρια να ναι, να νιωθει πως το παραμελουν? ολα αυτα τα συναισθηματα μοιαζουν αρκετα μεταξυ τους.

 

[Chloe]

Το κλάμα, με τίποτα δε δηλώνει (κατά τη γνώμη μου) στενοχώρια! Πόνο, ανυπομονησία, ενθουσιασμό, αλλά όχι θλίψη.

 

[liajoe]

Είναι αναμφισβήτητο ότι τα σκυλιά βιώνουν άγχος. Το άγχος στους σκύλους μπορεί να εκδηλωθεί με διάφορους τρόπους. Από αφόδευση και ούρηση μέσα στο σπίτι, housebreaking, έμμονες και επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές (πχ κυνηγητό της ουράς, συνεχές χασμουρητό, συνεχές γλείψιμο της μύτης τους) μέχρι και δυσθυμία, ουρλιαχτό, νευρικότητα, απότομα τινάγματα του σώματος, θαμπό τρίχωμα, και αλλεργίες.

Ρίξε μια ματιά σε αυτό το θεμα:Σκύλος και stress και παρακολούθησε τα video που έχω παραθέσει.
Περιέχουν χαρακτηριστικές συμπεριφορές άγχους αποχωρισμού.

Συγνώμη, γνωρίζω ότι δεν είναι αναμφίσβητο. Τα σκυλιά βιώνουν άγχος.
Υπάρχει το θετικό και το αρνητικό.

Όταν εκπαιδευουμε ένα σκύλο οδηγό (ισχύει για όλα) ένα από
τα πρώτα σημάδια που μαθαίνει να διαβάζει ο εκπαιδευτής στην
γλώσσα του σώματος του σκύλου είναι το άγχος για να μπορέσει
να το βοηθήσει.

Επίσης ψάχνουμε για σημάδια θετικού άγχους γιατί το χρειάζετε
ο σκύλος ετσι ωστε να μπει στην διαδικασία σκέψης επίλησης ενός
προβλήματος.

Μήπως όμως Λία, η συμπεριφορά αυτή είναι απλούστατα "απαίτηση" προσοχής απλά?
Θα το δεχόμουν αν τα συμπτώματα του άγχους αποχωρισμού ήταν τελείως διαφορετικά (ύπνος, άρνηση τροφής κ.ο.κ).

Τα συμπτώματα είναι άπειρα, ανάλογα με το σκύλο.

Το αν είναι βαρεμάρα / έλλειψη εκτόνοσης, αυτό πρέπει
να το ελένξεις, για να δείς τι ακριβώς είναι.

 

[Chloe]

Δεν έχει τέτοιο πρόβλημα ο σκύλος μου
Βεβαίως τα συμπτώματα άγχους είναι άπειρα. Δεν τείνουν όμως, εκπαιδευτές και γιατροί να τα αποδίδουν στο ίδιο αίτιο?
Ιδίως όταν τα συμπτώματα είναι φωνές και ζημιές!

 

[Noela]

Έφη: Άρα δε θεωρείς ότι ισχύει αυτό που λέγεται συχνά περί υπερβολικής προσκόλλησης στους ιδιοκτήτες?

Φυσικά και πιστεύω ότι κάποια σκυλιά είναι πολύ προσκολλημένα στους ιδιοκτήτες ενώ άλλα πιο ανεξάρτητα. Αυτό που ήθελα να πω είναι ότι αν το σκυλί, όταν εμείς φεύγαμε, μπορούσε να βολτάρει, να πάει να μυρίσει, να βρει κανένα φιλαράκι, να δει κάτι καινούριο, ε δε θα χε και τόσο θέμα που φεύγουμε από το σπίτι. Λογικό είναι λοιπόν ότι ένα σκυλί που μένει σε ένα διαμέρισμα μόνο του είναι πολύ πιθανότερο να εμφανίσει άγχος αποχωρισμού από ότι δύο που μένουν σε ένα κήπο.

Επίσης, υπάρχουν διαφόρων ειδών άγχη στα σκυλιά. Απλά το συγκεκριμένο είναι από τα πιο διαδεμένα κι αυτό κατ' εμέ οφείλετε στο φαινόμενο των πόλεων.

 

[Noela]

Ξέχασα να αναφέρω ότι τα σκυλιά μπορεί να έχουν άγχος αποχωρισμού και μεταξύ τους. Και μεταξύ μάνας και ενήλικου πλέον παιδιού, και μεταξύ αγέλης γενικότερα.

 

[ROTTIE]

Επίσης, υπάρχουν διαφόρων ειδών άγχη στα σκυλιά. Απλά το συγκεκριμένο είναι από τα πιο διαδεμένα κι αυτό κατ' εμέ οφείλετε στο φαινόμενο των πόλεων.

Συμφωνώ απόλυτα.
Δυστυχώς τα σκυλιά βιώνουν τις νευρώσεις του σύγχρονου ανθρώπου των πόλεων. Ζουν με αγχώδεις ανθρώπους κάτω από αγχώδεις και αφύσικες συνθήκες και το αποτέλεσμα είναι να εκδηλώνουν ψυχολογικά και ψυχοσωματικά προβλήματα.

 

[Chloe]

Ναι αλλά άγχος αποχωρισμού?
Που οφείλεται δηλαδή στον αποχωρισμό από τον ιδιοκτήτη?
Σας έπρηξα... το ξέρω.

 

[xritaki]

Εγω σκεφτομαι οτι για τα σκυλια μας -ειδικα τα πολυ καλομαθημενα- ολος ο κοσμος ειμαστε εμεις. Η αγελη, η μαμα, τα αδερφια. Οποτε οταν φευγουμε -ειδικα τον 1ο καιρο- ειναι ενα σοκ για αυτα. Συνηθως τα πιο πολλα συνηθιζουν-αντιλαμβανονται οτι παντα θα ξαναγυρισουμε και οτι ειναι παροδικο -αλλωστε για αυτο δεν ειναι καλο σκυλι να μενει μονο για πολλες ωρες. Προφανως καποια για χ,ψ,ζ λογους -λαθος διασκυλαγωγηση που λεει και το κοκονι, χαρακτηρα- δυσκολευονται πιο πολυ.

 

[Alexia]

Δεν μου φαίνεται και τόσο παράξενο να αισθάνεται ο σκύλος κάποια ανασφάλεια όταν λείπει ο αρχηγός της αγέλης.
Με σωστή εκπαίδευση όμως μαθαίνει να αντιμετωπίζει την κατάσταση χωρίς στρες. Τα σκυλιά μου πχ τα αγνοώ μόλις σηκωθώ το πρωί. Φτιάχνω πρώτα το καφέ μου και μετά τους ανοίγω την πόρτα του κλουβιού και δεν διαμαρτύρονται ποτέ, όταν φεύγω δεν τα χαιρετώ, κτλ

 

[Noela]

Ναι αλλά άγχος αποχωρισμού?
Που οφείλεται δηλαδή στον αποχωρισμό από τον ιδιοκτήτη?

Φυσικά και οφείλεται στον αποχωρισμό από τον ιδιοκτήτη. Για τον σκύλο πόλης (και ειδικά των διαμερισμάτων) ο άνθρωπός του είναι τα πάντα. Είναι το μέσο για να φάει, να βγει βόλτα, να κατουρήσει, να παίξει, να κάνει τρυφεράδες να νιώσει μέλος μιας αγέλης. Για τον άνθρωπο, ο σκύλος είναι τμήμα μόνο της ζωής του. Μέσα σε όλα, ένα μέρος είναι ο σκύλος. Για τον σκύλο υπάρχει ο άνθρωπός του και είναι όλα γιατί είναι εξαρτημένος από αυτόν. (Ντάξ, κάποιοι έχουμε εξάρτηση από τα σκυλιά μας. )

 

[ROTTIE]

Ναι αλλά άγχος αποχωρισμού?
Που οφείλεται δηλαδή στον αποχωρισμό από τον ιδιοκτήτη?
Σας έπρηξα... το ξέρω.

Τα σκυλιά είναι κοινωνικά, αγελαία ζώα. Οι ανάγκες τους δεν καλύπτονται μόνο με φαγητό, νερό και καμπόσα παιχνίδια από το pet shop. Έχουν απόλυτη ανάγκη την ουσιαστική επαφή με τον ιδιοκτήτη τους. Η μοναξιά τα τρελαίνει. Παρατηρήστε συμπεριφορές σκύλων που ζουν απομονωμένοι σε ταράτσες και μπαλκόνια.

Δεν φτάνει να είμαστε δίπλα στο σκύλο, χρειάζεται να είμαστε ΜΕ το σκύλο ΓΙΑ το σκυλο και να σεβόμαστε τις ανάγκες του: Επικοινωνία, επαφή, εκτόνωση, παιχνίδι, ενασχόληση. Με λίγα λόγια ουσιαστικό και ειλικρινές ενδιαφέρον.
Πόσοι έχουν το κουράγιο να ασχοληθούν ουσιαστικά με το σκύλο τους και να του διαθέσουν χρόνο, όταν επιστρέφουν στο σπίτι τους πνιγμένοι στο άγχος μετά από ένα 10ωρο στη δουλειά? Σας θυμίζω πολύ χαρακτηριστική πρόσφατη δημοσίευση του kostas_dogo_argentinο

ΕΧΕΤΕ ΚΑΝΕΙ ΠΟΤΕ ΜΕΤΑΚΟΜΙΣΗ 8 Κ 10 ΩΡΩΝ Κ 30 Η Κ 100 ΧΛΜ ΜΕ ΦΟΡΤΗΓΟ?ΘΑ ΕΙΧΑΤΕ ΤΟ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΝΑ ΑΣΧΟΛΗΘΕΙΤΑΙ ΟΧΙ ΜΕ ΤΟΝ ΣΚΥΛΟ ΣΑΣ ΑΛΛΑ ΜΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΑΣ ΟΣΟ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ?

Αναγνωρίζετε ή όχι τον εαυτό σας σε αυτή την περιγραφή? Εγώ πάντως καποιες φορες τον αναγνωρίζω...