Οταν αποφασίσαμε ότι θέλουμε να πάρουμε σκύλο (δυο χρόνια πριν),ομολογώ ότι δεν ήξερα σχεδόν τίποτα! Εγώ βέβαια,αν και μεγαλύτερη σου,έχω τρέλλα με το γερμανικό ποιμενικό.Είχα δει ντοκυμαντέρ,είχα διαβάσει βιβλία,είχα ενημερωθεί σχετικά με τη φυλή.Ομως όταν τελικά τον πήραμε,κατάλαβα ότι είναι τελείως διαφορετικά να ζεις μαζί με ένα σκύλο,να πρέπει να τον διορθώνεις και να διορθώνεσαι,να εκπαιδεύεσαι μαζί του,να κάνεις θυσίες να τον φροντίζεις,χώρια το οικονομικό!
Κάποια στιγμή δεν σου κρύβω ότι κόλωσα στις αρχές,όμως δεν το έβαλα κάτω,ασχολήθηκα και ασχολούμαι μαζί του,συνεχίζω να διαβάζω να ενημερώνομαι,και μια και το έφερε η κουβέντα,έμαθα πάρα πολλά απο τότε που μπήκα στο φόρουμ!!!
Στα λέω όλα αυτά,γιατί είσαι σε μια φάση της ζωής σου που,όπως είπες,μπορεί να φύγεις για σπουδές,μετά θα έχεις το φανταρικό,κλπ.
Οπότε πρέπει να είσαι σίγουρος εκατό τα εκατό,ότι θα μπορείς να ανταπεξέλθεις στις ανάγκες ενός χάσκυ,κι ότι άν τελικά λείψεις για μεγάλο χρονικό διάστημα,να μπορούν οι δικοί σου να το κρατήσουν,χωρίς να αγανακτήσουν!