Πολύ καλή ιστορία.Πολύ καλό παράδειγμα για να καταλάβουν όσι δεν έχουν νιώσει ποτε το τί μπορεί να δώσει ενα σκυλί στην οικογενεια του...στους ανθρώπους που αγαπαει....και οχι μονο....Το ποσο σε συμπληρώνει,το ποσο νοιάζεται για ΄σενα...με το γαλήνιο βλέμμα του σε ταξιδεύει...σε ηρεμει...σου στελνει μηνύματα που μπορεί εσυ να μην τα καταλαβαινεις...ομως βαθια μεσα σου,σου μιλάει....σου δίνει δυναμή να νικήσεις καθε τι κακο...καθε τι που εσυ που ανήκεις στο μοναδικο ον με λογικη....(υποτίθεται...)δεν μπορεις να τα βαλεις κατω και να σκεφτεις...να παρεις δυναμη απο τους γυρω σου....Και όμως...αυτο εκει το μουσουδακι που σε κοιτάζει στα μάτια,που με μια σου κίνηση καταλαβαινει τι έχεις ανάγκη...σου δίνει δυναμη και προχωρας...Ειχα ενα περιστατικο με τον μπαμπα μου το οποιο ξεκίνησε ακριβως πριν απο ενα χρονο....και πριν 10 μήνες ήρθε στη ζωή μας ο Δίας...αν δεν υπήρχε ο Δίας,ο μπαμπας δεν ξέρω σε τι σημειο θα βρισκόταν αυτή τη στιγμή που σας γράφω...Αλλά ξέρω οτι ο μπαμπας μου έτρωγε για τον Δία....έπινε νερο για τον Δία...κ ας πονουσε....μονο κ μονο γτ το κουτάβι του έδινε ζωή...μονο κ μονο για να βγει απο το νοσοκομειο να μπορεσει να ασχοληθει μαζι του....και ακόμη και σήμερα οταν ο Δίας ειναι μαζι με τον μπαμπα...δεν τον αφήνει ποτε μονο του...δεν φεύγει απο δίπλα του μέχρι να ανέβουν μαζι στο σπιτι...Ευχαριστώ Δία...