Αν εχετε καποια εξηγηση για την συμπεριφορα πολυ θα θελα να την ακουσω. Στο αρθρο λεει οτι ισως δεν αισθανεται σιγουρη στο ρολο της μητερας αλλα μου φαινεται πολυ αμερικανια.
Από ότι φαίνεται έχει αναπτύξει πολύ ισχυρό δεσμό με την κοπέλα, τόσο που να της εμπιστεύεται τα κουτάβια της. Δείχνει μαζί της τρομερή άνεση και ασφάλεια. Εντυπωσιακό είναι όχι οτι το κάνει, αλλά το κάνει όντας τα κουτάβια πάρα πολύ μικρά, μάλλον λίγων ημερών - αν όχι ημέρας. Σε αντίθεση με το τι λέει το άρθρο, εγώ βλέπω τη σκυλίτσα να είναι πολύ άνετη, σίγουρη και καθόλου μα καθόλου ανασφαλής.
Όντως πολύ συγκινητικό βίντεο και αποδεικνύει για άλλη μια φορά αυτό που έγραψα σε άλλο ποστ για το πόσο πολύ ανθρωποκεντρικά είναι τα πιτ και πόσο πολύ αγαπούν και εμπιστεύονται τους ανθρώπους.
Τώρα, εγώ θα τη πω τη κακία μου, και πιθανότατα να είναι μεγάλη βλακεία αυτό που θα πω αλλά γιατί να γεννήσει αυτή η σκυλίτσα τόσα κουτάβια; Γιατί δεν πιστεύω ότι την βρήκαν ετοιμόγεννη.. (σε ένα σχόλιο στο facebook στο ίδιο βίντεο κάποιος έγραψε ότι προτιμά τον άνθρωπο που είναι προφανώς πιο καθαρός από την πενταβρώμικη γωνία με τα πανιά)
Θοῦ, Κύριε, φυλακήν τῷ στόµατί µου και θύραν περιοχῆς περί τα χείλη µου.
141 Ψαλμός του Δαβίδ, εδ. 3
Σε μετάφραση αποδίδεται ως: «Βάλε μου, Κύριε, φρουρά στο στόμα μου φράχτη στη θύρα των χειλιών μου». Αυτή η προτροπή-ευχή λέγεται για να αποφύγει το ίδιο το άτομο να εκστομίσει ό,τι θα ήθελε να πει, δηλαδή συνεκδοχικά ο δικαιολογημένος μεν, αλλά απρεπής του λόγος, να μείνει φυλακισμένος μέσα στο στόμα του.