Καλησπέρα σε όλους και όλες. Έχω ένα σκύλο 15-16 χρονών (30 κιλά) που διαγνώστηκε με όγκο στην σπλήνα. Δε γνωρίζουμε αν ο όγκος είναι αιμαγγείωμα(καλοήθεια) ή αιμαγειωσάρκωμα(κακοήθεια) γιατί πρέπει να γίνει χειρουγείο και μετά βιοψία.
Δυστυχώς λόγω ηλικίας βρισκόμαστε σε δίλημμα για το αν πρέπει να προχωρήσουμε σε εγχείρηση γιατί το ζώο είναι σε προχωρημένη ηλικία και είναι πολύ πιθανό να μην αντέξει ούτε το χειρουργείο ούτε την αποθεραπεία. Για όσους δεν γνωρίζουν, το χειρουργείο απαιτεί σπληνεκτομή (αφαίρεση σπλήνας). Έχουμε μιλήσει με διάφορους κτηνιάτρους και κάποιοι μας λένε να προχωρήσουμε ενώ κάποιοι άλλοι είναι αντίθετοι.
Η κατάσταση του ζώου είναι η εξής:
*Οι εξετάσεις του είναι αρκετά καλές.
*Πάσχει από αρθριτικά με αποτέλεσμα να μην μπορεί να σηκωθεί μόνος του με ότι αυτό συνεπάγεται
*Έχει κάποιου είδους άνοια αλλά σε αντιμετωπίσημο βαθμό.
Από κει και πέρα εγώ προσωπικά νιώθω ότι η καλύτερη λύση είναι να το αφήσουμε. Δεν θα ήθελα να δω το σκύλο μου να ταλαιπωρείται με εγχειρήσεις που δεν ξέρουμε τα αποτελέσματά τους. Αυτή τη στιγμή δε νιώθει πόνο ή δυσφορία από τον όγκο και φοβάμαι ότι μια τέτοια εγχείρηση αντί να τον κάνει καλά, θα τον ρίξει ακόμη περισσότερο. Θέλω το σκυλί μου να ζήσει και να φύγει με αξιοπρέπεια, με όσο το δυνατόν λιγότερη ταλαιπωρία για εκείνο.
Θα ήθελα τη γνώμη σας, αν έχετε αντιμετωπίσει και έσεις κάτι αντίστοιχο, να μου πείτε πως το διαχειριστήκατε γιατί και εγώ δεν είμαι σίγουρη για την απόφαση που καλούμαι να πάρω.
Δυστυχώς λόγω ηλικίας βρισκόμαστε σε δίλημμα για το αν πρέπει να προχωρήσουμε σε εγχείρηση γιατί το ζώο είναι σε προχωρημένη ηλικία και είναι πολύ πιθανό να μην αντέξει ούτε το χειρουργείο ούτε την αποθεραπεία. Για όσους δεν γνωρίζουν, το χειρουργείο απαιτεί σπληνεκτομή (αφαίρεση σπλήνας). Έχουμε μιλήσει με διάφορους κτηνιάτρους και κάποιοι μας λένε να προχωρήσουμε ενώ κάποιοι άλλοι είναι αντίθετοι.
Η κατάσταση του ζώου είναι η εξής:
*Οι εξετάσεις του είναι αρκετά καλές.
*Πάσχει από αρθριτικά με αποτέλεσμα να μην μπορεί να σηκωθεί μόνος του με ότι αυτό συνεπάγεται
*Έχει κάποιου είδους άνοια αλλά σε αντιμετωπίσημο βαθμό.
Από κει και πέρα εγώ προσωπικά νιώθω ότι η καλύτερη λύση είναι να το αφήσουμε. Δεν θα ήθελα να δω το σκύλο μου να ταλαιπωρείται με εγχειρήσεις που δεν ξέρουμε τα αποτελέσματά τους. Αυτή τη στιγμή δε νιώθει πόνο ή δυσφορία από τον όγκο και φοβάμαι ότι μια τέτοια εγχείρηση αντί να τον κάνει καλά, θα τον ρίξει ακόμη περισσότερο. Θέλω το σκυλί μου να ζήσει και να φύγει με αξιοπρέπεια, με όσο το δυνατόν λιγότερη ταλαιπωρία για εκείνο.
Θα ήθελα τη γνώμη σας, αν έχετε αντιμετωπίσει και έσεις κάτι αντίστοιχο, να μου πείτε πως το διαχειριστήκατε γιατί και εγώ δεν είμαι σίγουρη για την απόφαση που καλούμαι να πάρω.