Αγορά Σκύλου

[Ilias_gm]

Καλημέρα στο Forum με λένε Ηλία (προφανώς), μεγάλωσα με σκυλιά μέχρι και τα 27 μου και δυστυχώς έκτοτε έχει πέσει ξηρασία, βγάλαμε την τελευταία 10ετια με γέννες παιδιών μετακομίσεις κτλ κτλ και νομίζω ότι τώρα που τα παιδιά ακούνε λίγο (3 ετών - 6 ετών) και έχουμε ρίξει άγκυρα στο σπίτι είναι καιρός να βάλουμε και ένα ακόμα μέλος στην οικογένεια μας. Θα σας πω λίγες πληροφορίες που ίσως σας βοηθήσουν να με βοηθήσετε :
Εμπειρία από σκυλιά είναι μικρή έως... μικρή. Κατά καιρούς βλέπω σχετικά βίντεο σε YouTube με εκπαιδευτές /ιδιοκτήτες/εκτροφείς ή κάποια θεματικά ντοκιμαντέρ στην TV σχετικά με ράτσες και εκπαίδευση και ρίχνω και καμιά ματιά σε Forum παρότι δεν έχω σκύλο την τελευταία 2ετια το ψάχνω περισσότερο μπας και καταλήξω στο τι θέλω.
Τα προηγούμενα σκυλιά μου αν εξαιρέσουμε ένα ζευγάρι Ντομπερμαν που ήμουν πολύ μικρός ήταν 3 αδέσποτακια τα 2 μικρά σε μέγεθος και το 1 μεγάλο. Κανένα από τα 3 δεν ήταν ιδιαίτερα εκπαίδευμενα αλλά ήταν και τα 3 υπακουα και στην βόλτα και στο σπίτι.
Τώρα το σπίτι είναι μονοκατοικία διώροφη με ταράτσα, τα 3/4 της ταράτσας είναι καλυμμένα με πέργκολα οπότε υπάρχει και πιθανότητα μεγάλη να υπάρχει και ένα σκύλοσπιτο εκεί για την μέρα που ίσως λείπουμε. Όσο είμαστε σπίτι ο σκύλος θα είναι μαζί μας και εννοείται και το βράδυ την ώρα του ύπνου.
Θα σας αναφέρω μερικές ράτσες για να καταλάβετε πόσο μπλεγμένος είμαι :Cane Corso, Dogo Argentino, Caucasian Shepard, American Akita, Rottweiler, Doberman, Pit bull. Όλα αυτά (και πολλά άλλα) μου αρέσουν εμφανισιακά, βέβαια έχω αποκλείσει από την λίστα τον Καυκάσιο το ακιτα λόγο ζεστού κλίματος στην Αττική και (εδώ θέλω βοήθεια) το Doberman λίγο υπερκινητικοτητας.
Ιδανικά θα ήθελα ένα σκύλο που όσο είμαστε μέσα στο σπίτι να έχει το ένστικτο της προστασίας και να μην εκνευριζεται με τα παιδιά .
Γενικά μάλλον το έχω "άχτι" να πάρω μια μεγάλη ράτσα. Ίσως να σκέφτομαι λάθος ίσως το ότι είμαι ακόμα αναποφασιστος στο θέμα της ρατσας είναι και σημάδι ότι δεν είμαι ακόμα έτοιμος...
Σας ζάλισα και σας επρηξα αλλά ήθελα να γράψω στην αρχή όσες πιο πολλές λεπτομέρειες που μπορεί να σας φανούν χρήσιμες.

 

[Yorkaddict]

Καλώς ήρθες Ηλία.
Απο τη στιγμή που θέλεις να βάλεις στην ζωή σου έναν σκύλο και με δεδομένο πως δεν έχεις ιδιαίτερες απαιτήσεις και ταυτόχρονα δεν έχεις κατασταλάξει σε μια φυλή, έχεις σκεφτεί το ενδεχόμενο της υιοθεσίας από μια φιλοζωική;

 

[Rodilli]

Γεια σου Ηλία!

Έχεις ψάξει γενικά στοιχεία για αυτές τις φυλές, τα χαρακτηριστικά τους και τι ανάγκες έχουν ; Επειδή αναφέρεις δυναμικές φυλές, θεωρώ πως χωρίς επαρκή εμπειρία είναι πολύ πιθανό να σε δυσκολέψουν.

Έτσι όπως τα λες, θα μπορούσε να ταιριάξει άνετα ένα σκυλάκι από φιλοζωική. Υπάρχουν και αρκετά μεγαλόσωμα, μιας και λες ότι θα ήθελες ένα μεγάλο σκύλο.

 

[Ilias_gm]

Σκέφτηκα και το ενδεχόμενο του αδεσποτου - ημιαιμου αλλά μιας και μιλάμε για μεγάλο σκύλο δεν θα ήθελα να έχω ένα σκύλο 30-50 κιλά και να έχει χαρακτήρα ότι να ναι . Επίσης θα ήθελα να πάρω μικρό ηλικιακά σκύλο για να μεγαλώσει με τα παιδιά και όχι να μας "φύγει" σε 4-6 χρόνια, θα ήθελα επίσης να έχω λόγο - άποψη στο τι χαρακτήρα θα έχει ο σκύλος που θα έχω (ελπίζω) για +10 χρόνια, τέλος όπως γράφω και στην αρχή το έχω "άχτι" με αυτά τα σκυλιά.
@Rodilli Το να με δυσκολέψουν είναι καλοδεχούμενο, δεν νομίζω ότι όλοι όσοι παίρνουν σκύλους είναι πανέτοιμοι για όλα, ίσα ίσα είμαι σε μια φάση που θα ήθελα και μια πρόκληση στην καθημερινότητα μου.

 

[Yorkaddict]

Δύσκολο δρόμο επιλέγεις.

Κάθε μία από αυτές τις φυλες που ανέφερες στο πρώτο μήνυμα, έχει τα δικά της χαρακτηριστικά και εμφάνισης αλλά και χαρακτήρα, ιδιοσυγκρασιας, ταμπεραμέντου.

Όλα αυτα περιγράφονται στα πρότυπα αυτών των φυλών (με εξαιρεση τα πιτ που δεν αναγνωριζονται απο την fci) και θα σου πρότεινα να τα διαβάσεις. Κυρίως όσον αφορα τον χαρακτήρα που περιγράφεται, να δεις τι ταιριάζει σε σένα και τις απαιτήσεις σου.

Από κει και πέρα και όταν κατασταλάξεις σε 1, 2 φυλές, βασική προϋπόθεση είναι να εκτρεφονται στην Ελλάδα και να εκτρεφονται σωστά, με γνώμονα δηλαδή το τρίπτυχο υγεία, χαρακτηρα, μορφολογία.
Και όλα αυτά ΕΜΠΡΑΚΤΑ, δηλαδή με εξετάσεις υγείας, συμμετοχή σε εξετάσεις εργασίας (αν η φυλή είναι ΜΕ working trial), συμμετοχή σε εκθέσεις μορφολογίας.

Θα σου πρότεινα να ξεκινήσεις μέσω των εκθέσεων μορφολογίας, να δεις δηλαδή από κοντά τις περισσότερες από αυτές τις φυλές και τους εκτροφείς τους.

Ημερολόγιο εκθέσεων

Kennel Club of Greece - Κυνολογικός όμιλος Ελλάδος - ΚΟΕ

www.koe.gr

Ταυτόχρονα μπορείς να ψάξεις για τους Ομίλους αυτών των φυλών στην Ελλάδα, αν υπάρχουν. Αν όχι ψάξε για ομίλους στο εξωτερικό. Ό,τι βρεις θα σε βοηθήσει στην έρευνα σου. Πχ κληρονομικες ασθένειες που ταλαιπωρούν αυτές τις φυλες και τι εξετάσεις πρέπει να γίνονται στους γεννητορες.
Όλα αυτά θα σε βοηθήσουν ώστε να απευθυνθείς στον κατάλληλο εκτροφεα και όχι στον πρώτο τυχόντα που απλά ζευγαρωσε 2 καθαρόαιμους σκύλους.

Ελπιζω να βοήθησα, έστω και λίγο.
Ο, τι απορία έχεις, εδώ είμαστε.

 

[Billias83]

Σκέφτηκα και το ενδεχόμενο του αδεσποτου - ημιαιμου αλλά μιας και μιλάμε για μεγάλο σκύλο δεν θα ήθελα να έχω ένα σκύλο 30-50 κιλά και να έχει χαρακτήρα ότι να ναι . Επίσης θα ήθελα να πάρω μικρό ηλικιακά σκύλο για να μεγαλώσει με τα παιδιά και όχι να μας "φύγει" σε 4-6 χρόνια, θα ήθελα επίσης να έχω λόγο - άποψη στο τι χαρακτήρα θα έχει ο σκύλος που θα έχω (ελπίζω) για +10 χρόνια, τέλος όπως γράφω και στην αρχή το έχω "άχτι" με αυτά τα σκυλιά.
@Rodilli Το να με δυσκολέψουν είναι καλοδεχούμενο, δεν νομίζω ότι όλοι όσοι παίρνουν σκύλους είναι πανέτοιμοι για όλα, ίσα ίσα είμαι σε μια φάση που θα ήθελα και μια πρόκληση στην καθημερινότητα μου.

Ηλία καλώς ήρθες!!Είπες για χαρακτήρα ότι νάνε!Επειδή έχω μεγαλώσει μόνο με αδεσποτακια θέλω να μοιραστώ μαζί σου ότι έχουν τον καλητερο χαρακτήρα!Αν και πιστεύω ότι ο χαρακτήρας πάει με τον ιδιοκτήτη του και πόσο αγάπη του δίνει!Απλά για σκέψου ότι ένα αδεσποτακι είναι ένα ΚΑΘΑΡΟΑΙΜΟ ΗΜΙΑΙΜΟ!!.Και σκέψου ότι και αυτό έχει πολλά περισσότερα στοιχεία από αρκετές φυλές μαζί...Για φαντάσου ένα αδεσποτακι που θα έχει αιματακι από golden retriever,και pitbull και γερμανικό ποιμενικό και και ότι ράτσα μπορείς να φανταστείς!Θα έχει από όλα κάτι...Και φύλακας και αγκαλιτσας και κυνηγιαρικο και από όλα!

 

[mareco]

Επειδή έχω μεγαλώσει μόνο με αδεσποτακια θέλω να μοιραστώ μαζί σου ότι έχουν τον καλητερο χαρακτήρα!Αν και πιστεύω ότι ο χαρακτήρας πάει με τον ιδιοκτήτη του και πόσο αγάπη του δίνει!

Θα μου επιτρεψεις να σου πω, οτι αυτη ειναι μια πολυ λαθος αποψη και μια επικινδυνη συμβουλη, ειδικα για σπιτι με παιδια

 

[Ilias_gm]

Φίλε @Billias83 και εγώ μόνο με αδεσποτακια μεγάλωσα, κάποτε είχαμε βρει στο εξοχικό ένα λυκόσκυλο 1 μηνών στα σκουπίδια το υιοθέτησε η κουνιάδα μου το σκυλί έφτασε 30κιλα και δεν ήξερε τι έκανε μια φερμαρε μια φύλαγε μια έτσι μια αλλιώς πήγαν σε εκπαιδευτή και παρά την καλή διάθεση δεν κατάφεραν και πολλά βγάζανε ένα σκύλο βόλτα που μια ήθελε κυνήγι και την άλλη έκανε τον σωματοφυλακα . Νομίζω επειδή θέλω μεγάλο σκύλο δεν μπορείς να ρισκάρεις με την προσωπικότητα που θα ήθελες να έχει ο σκύλος. Ίσως και να είμαι λάθος... Είμαι ανάμεσα σε 2-3 φυλές και διαβάζω για τα χαρακτηριστικά τους,

 

[Billias83]

Θα μου επιτρεψεις να σου πω, οτι αυτη ειναι μια πολυ λαθος αποψη και μια επικινδυνη συμβουλη, ειδικα για σπιτι με παιδια

Επικυνδινη συμβουλή είναι να υιοθετήσει ένα αδεσποτάκι μωράκι ανεξαρτήτως ράτσας??? Εγώ από προσωπική εμπειρία δύο παιδιά έχω μεγαλώσει με αδεσποτακια και δεν είχα κανένα προβλημα!Αντιθέτως έχω προσωπικές εμπειρίες από συγκεκριμένες μεγαλόσωμες καθαρόαιμες ράτσες που έχουν επιτεθεί και σε παιδιά και είναι κυριαρχικά!

 

[theodss1]

Εγώ βρήκα ένα αδέσποτο Ακίτα υποσιτισμενο το έβαλα στο σπίτι μου το τάισα το αγάπησα και σε 3 μήνες μου άρπαξε το χέρι και κόντεψε να με δαγκώσει από τον λαιμό δεν λέω ότι φταίει ο σκύλος ίσως έκανα και γω κάτι λάθος, σκέψου όμως να έλεγα σε κάποιον εγώ πάρτο και ήταν σε σπίτι με παιδιά; Τι θα είχε γίνει τώρα; Ίσως να σκότωνε ακόμα και ένα παιδί...το χέρι μου ακόμα και τώρα είναι σε αρκετά άσχημη κατάσταση...ένα απλό παράδειγμα..!

Φιλικα πάντα

 

[Castro48]

Επικυνδινη συμβουλή είναι να υιοθετήσει ένα αδεσποτάκι μωράκι ανεξαρτήτως ράτσας??? Εγώ από προσωπική εμπειρία δύο παιδιά έχω μεγαλώσει με αδεσποτακια και δεν είχα κανένα προβλημα!Αντιθέτως έχω προσωπικές εμπειρίες από συγκεκριμένες μεγαλόσωμες καθαρόαιμες ράτσες που έχουν επιτεθεί και σε παιδιά και είναι κυριαρχικά!

Φυσικά και είναι επικίνδυνη συμβουλή. Απο τη στιγμή που δεν γνωρίζεις τίποτα για τον χαρακτήρα γονιών και την προδιάθεση της φυλής δεν μπορείς να είσαι σίγουρος για το χαρακτήρα που θα διαμορφώσει ένα σκυλί όσο κι αν προσπαθήσεις να το φέρεις στα μέτρα σου. Για να το πάω και σε πιο προσωπικό, έχω στον κύκλο μου ζευγάρι που διστάζουν να τεκνοποιήσουν, επειδή το αξιαγάπητο μεγαλόσωμο αδεσποτάκι (μποξερ με μπιγκλ) που υιοθέτησαν απο κουτάβι και μεγάλωσαν όπως πρέπει, όταν βλέπει παιδιά αφηνιάζει.

Edit: Εγώ θα απέκλεια και κάθε είδους terrier σε σπίτι με παιδιά λόγω του ενστίκτου "grab and shake" που έχουν όταν δαγκώνουν. Γι αυτό οι τυχόν επιθέσεις πχ πιτμπουλ σε παιδιά καταλήγουν συχνά θανάσιμες, ενώ απο άλλα σκυλιά ίσως να έχουν πιο πολύ τον χαρακτήρα διόρθωσης.

 

[Billias83]

Φυσικά και είναι επικίνδυνη συμβουλή. Απο τη στιγμή που δεν γνωρίζεις τίποτα για τον χαρακτήρα γονιών και την προδιάθεση της φυλής δεν μπορείς να είσαι σίγουρος για το χαρακτήρα που θα διαμορφώσει ένα σκυλί όσο κι αν προσπαθήσεις να το φέρεις στα μέτρα σου. Για να το πάω και σε πιο προσωπικό, έχω στον κύκλο μου ζευγάρι που διστάζουν να τεκνοποιήσουν, επειδή το αξιαγάπητο μεγαλόσωμο αδεσποτάκι (μποξερ με μπιγκλ) πο

Περιπτώσεις πιστεύω υπάρχουν επιθετικότητας εξίσου είτε είναι καθαρόαιμο είτε είναι αδεσποτακι προς θεού!Μιλάω πάντα με την προσωπική μου γνώμη και φυσικά δέχομαι όλες τις απόψεις και με βάζουν και σε σκέψεις!Αν και έχω υπάρξει κάτοχος καθαρόαιμου και αδέσποτων ήταν όλα εντάξει ουδέν πρόβλημα είχα ούτε σπίτι ούτε με τα παιδιά τίποτα όλα καλά!

 

[Billias83]

Εγώ βρήκα ένα αδέσποτο Ακίτα υποσιτισμενο το έβαλα στο σπίτι μου το τάισα το αγάπησα και σε 3 μήνες μου άρπαξε το χέρι και κόντεψε να με δαγκώσει από τον λαιμό δεν λέω ότι φταίει ο σκύλος ίσως έκανα και γω κάτι λάθος, σκέψου όμως να έλεγα σε κάποιον εγώ πάρτο και ήταν σε σπίτι με παιδιά; Τι θα είχε γίνει τώρα; Ίσως να σκότωνε ακόμα και ένα παιδί...το χέρι μου ακόμα και τώρα είναι σε αρκετά άσχημη κατάσταση...ένα απλό παράδειγμα..!

Φιλικα πάντα

Μιλάω πάντα για μωράκι αδέσποτο όπως βρίσκω εγώ δύο μηνών περίπου από φιλοζωικές η ανθρώπους που τα μαζεύουν,ένα αδέσποτο μεγαλητερος ηλικίας φυσικά δεν θα το πρότεινα!

 

[Ilias_gm]

Πιστεύω φίλε @Billias83 να κατάλαβες τον προβληματισμό μου, δεν είμαι εναντίων των αδέσποτων προς θεού. @Castro48 κραταω την συμβολή σου περί terrier και παιδιών αν και πιστεύω ότι οποιοδήποτε μεγαλόσωμο ή μεσαίο σκυλί πιάσει στο στόμα του παιδί 3-10ετων θα υπάρξει σίγουρα πρόβλημα.

 

[Yorkaddict]

Σκύλος και παιδι θέλουν διαρκή επίβλεψη και καθοδήγηση. Ανεξάρτητα από γονίδια, είτε τα γνωρίζουμε είτε όχι.

Από κει και πέρα, δεν είναι φυσιολογικό ένας σκύλος να έχει επιθετική συμπεριφορά απέναντι σε άνθρωπο.

Δυστυχώς ειναι φορές που εμείς οι ίδιοι με τις (λανθασμένες) αντιλήψεις μας, γεμιζουμε τους σκύλους μας με ανασφάλειες και φοβίες, με αποτέλεσμα να τους ωθουμε σε επιθετικές συμπεριφορές.
Ένας έφηβος ή ενήλικος πολύαιμος σκύλος, είναι πιθανό να έχει βιώσει τέτοιες συμπεριφορές από εμάς και λόγω φόβου και εμπειριών να βγάλει τέτοια συμπεριφορά.
Ενα κουτάβι ενδεχομένως να μην έχει κοινωνικοποιηθει όπως πρέπει και να μην έχει εξοικείωση με παιδιά. Αλλα με την κατάλληλη καθοδήγηση (και σε σκυλο και σε παιδί) και χωρίς φυσικά τις βλακειες και λάθη που κάνουμε, σταδιακα θα μάθει, θα εξοικειωθεί.

Θεωρώ πως είναι πρωτίστως θέμα προσέγγισης του σκύλου από εμάς και όχι θέμα γονιδίων. Πανω από όλα χρειάζεται να απαλλαγούμε από κατεστημενες αντιλήψεις. Αυτές είναι που έχουν κάνει την μεγαλύτερη ζημιά.

 

[Yorkaddict]

Εγώ θα απέκλεια και κάθε είδους terrier σε σπίτι με παιδιά λόγω του ενστίκτου "grab and shake" που έχουν όταν δαγκώνουν. Γι αυτό οι τυχόν επιθέσεις πχ πιτμπουλ σε παιδιά καταλήγουν συχνά θανάσιμες

Όπως όλοι οι σκύλοι, έτσι και τα τεριε δεν πρέπει να έχουν ΚΑΜΊΑ επιθετικότητα απέναντι στον ανθρωπο. Αυτή η ιδιατεροτητα των τεριε να τινάζουν το θήραμά τους, επουδενι δεν χρησιμοποιείται στον άνθρωπο, πόσο μάλλον στα παιδιά.
Ναι, συμφωνώ, τα έχουμε αναλύσει, είναι ιδιαίτερα ζωάκια, που οι κάτοχοί τους οφείλουν να γνωρίζουν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους πριν τα αποκτήσουν. Σε καμία περίπτωση όμως δεν αποτελούν κίνδυνο για τον άνθρωπο, έτσι όπως το έθεσες.
Ο χρυσός κανόνας είναι πως ποτέ μα ποτέ δεν αφήνουμε σκύλο και παιδι μόνα τους και χωρίς διαρκή επιτήρηση. Αυτό αφορά ΟΛΟΥΣ τους σκύλους όλων των φυλών, όλων των ομάδων.

Όσον αφορά τα πιτ, ιστορικά, δεν έπρεπε να δείξουν επιθετικότητα στον άνθρωπο, οπότε δεν έχει καμία βαση αυτή η "φήμη" για την φυλή. Αντιθέτως μάλιστα, φημίζονται για την σχέση τους με τα παιδιά.
Αυτά αφορούν βέβαια την φυλή των πιτ και σκύλους που γνωρίζουμε από που προήλθαν, είτε μέσω επίσημων γενεαλογιων (UKC ή CKC) είτε μέσω ανεπίσημων.
Το ίδιο ισχύει και για τα αμσταφ, αλλά και για τα σταφακια που ανήκουν στις bull type φυλές της ομάδας των τεριε της FCI.
Καμία επιθετικότητα απέναντι στον άνθρωπο δεν είναι αποδεκτή και θεωρείται ελάττωμα αποκλεισμού.

Τα πιτμπουλοειδη από την άλλη, ένας Θεός ξέρει από που προήλθαν και με τι κριτήρια και σκοπούς τα εξεθρεψαν.
Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου.

 

[Castro48]

Όπως όλοι οι σκύλοι, έτσι και τα τεριε δεν πρέπει να έχουν ΚΑΜΊΑ επιθετικότητα απέναντι στον ανθρωπο. Αυτή η ιδιατεροτητα των τεριε να τινάζουν το θήραμά τους, επουδενι δεν χρησιμοποιείται στον άνθρωπο, πόσο μάλλον στα παιδιά.

Σε αυτό συμφωνούμε απόλυτα. Ίσως το έθεσα λάθος, αλλά αυτό που ήθελα να τονίσω ήταν η δυσανάλογα μεγάλη ζημιά που μπορεί να προκαλέσει ένας τέτοιου είδους σκύλος στην πολύ σπάνια περίπτωση που θα γίνει το κακό σε σχέση με κάποια άλλη ράτσα.

 

[mareco]

Μιλάω πάντα για μωράκι αδέσποτο όπως βρίσκω εγώ δύο μηνών περίπου από φιλοζωικές η ανθρώπους που τα μαζεύουν,ένα αδέσποτο μεγαλητερος ηλικίας φυσικά δεν θα το πρότεινα!

Κι εδω δεν ειναι ακριβως ετσι!
Ο ενηλικος σκυλος ετους και πανω, αν φιλοξενειται σε σπιτι πχ, εχει δειξει το 80% του χαρακτηρα του. Ξερεις τι να περιμενεις. Σε κουταβι δεν ξερεις τι γονιδια εχει, εφοσον παντα μιλαμε για ημιαιμο, οποτε ειναι θεμα τυχης και εκπαιδευσης βεβαια. Αν δεν σταθεις τυχερος να ειναι εκ γεννετης μια καλη ψυχη και κανεις και λαθη στην εκπαιδευση, η δεν κανεις καθολου, γιατι νομιζεις οτι δεν χρειάζεται, τοτε παντρευεσαι ένα τεραστιο προβλημα.
Οποτε στην περιπτωση του παρα πολυ καλα ψαγμενου καθαροαιμου, σωζεις τουλαχιστον το τεραστιο ποσοστο λάθους, το γονιδιακό, που ΑΝ διορθώνεται, θα είναι με πολλαπλάσιο κόπο

 

[Aliki V.]

Ενα κουτάβι ενδεχομένως να μην έχει κοινωνικοποιηθει όπως πρέπει και να μην έχει εξοικείωση με παιδιά. Αλλα με την κατάλληλη καθοδήγηση (και σε σκυλο και σε παιδί) και χωρίς φυσικά τις βλακειες και λάθη που κάνουμε, σταδιακα θα μάθει, θα εξοικειωθεί.

Με προβλημάτισε αυτό..οταν πήραμε τη Νέλλη, στην αρχή της πρώτης καραντίνας, οι μόνοι που έβλεπε συνέχεια και για πολλούς μήνες ήταν φίλοι των παιδιών είτε στο σπίτι είτε έξω..ενήλικες κάναμε μήνες-χρόνο να δούμε..από τότε η Νέλλη τρελλαίνεται και δεν αντιδρά στα παιδιά ενώ σε ενήλικες, θα γαβγίσει, θα κάνει να ορμήσει κλπ..αναρωτιέμαι αν οφείλεται στην "κοινωνικοποίησή" της εκείνο το διάστημα...

 

[Yorkaddict]

Ναι, είναι πιθανό να οφείλεται σε αυτό.

Η κοινωνικοποίηση έχει συγκεκριμένο χρονικό παράθυρο. Όσες περισσότερες θετικές (ή ουδέτερες) εμπειρίες αποκτήσει ο σκυλος σε αυτή την περίοδο (αντικείμενα, ανθρώπους, ήχους, καταστάσεις κλπ) τόσο πιο απροβληματιστα και με περισσότερη αυτοπεποίθηση θα τις αντιμετωπίζει στην ενήλικη ζωή του.
Άπαξ και γίνει η απευαισθητοποίηση, πρέπει να γίνει κάτι πολύ συνταρακτικό για να τον γυρίσει πίσω και να τον σημαδέψει.

Αναλογα τον σκύλο και τις εμπειρίες του αυτό το χρονικό διάστημα, μπορούμε και μετά αυτό το παράθυρο να εισάγουμε νέα πράγματα, ανθρώπους, ήχους κλπ. Απλά θέλει περισσότερη υπομονή και επιμονή.
Αν κάτι όμως τον έχει τρομάξει έντονα και έχει χαραχθεί μέσα του, είναι αρκετά δύσκολο ως ακατόρθωτο.