Αδεσποτοειδές: να το πάρω ή όχι?

[Sara]

ΟΚ, βρίσκομαι προ διλήμματος και θέλω γνώμες. Τελευταία σκέφτομαι να πάρω δεύτερο σκύλο. Αρχικά είπα να πάρω κι άλλο Αυστραλέζο, είτε από καταφύγιο είτε από εκτροφέα (και δη το Hartnagle). Όμως προέκυψε το εξής:

Οι ιδιοκτήτες της φάρμας-πανσιόν όπου αφήνω το Μουφ βρήκανε ένα αδεσποτάκι, πεταμένο σε ένα χαντάκι στη μέση του πουθενά, ελεεινό και τρισάθλιο, εξαθλιωμένο και πεινασμένο. Το μαζέψανε, το πήγανε στον κτηνίατρο, είπαν όλοι ότι α-πα-πα, αυτό δε γλυτώνει, όμως γλύτωσε, ανένηψε και τώρα, λέει, έχει πιάσει τρομερές φιλίες με το Μουφ. Τις δυο τελευταίες φορές που τον είχα αφήσει στη φάρμα, τους ξήλωσε, λέει, το φράχτη για να πάει μέσα στο μέρος που είχανε το αδεσποτοειδές! Και μουρλαίνονται ο ένας για τον άλλον. Τελικά αποφασίσανε να τους αφήσουνε να μένουνε μαζί διότι ο δικός μου τους ξήλωσε αρκετούς φράχτες. Προσωπικά ποσώς με ενδιαφέρει, εφόσον το Μουφ είναι ευτυχισμένο.

Και τώρα έπεται το εξής: θεωρείτε καλή ιδέα να πάρω το αδεσποτοειδές (ημίαιμο), το οποίο σημειωτέον είναι εμβολιασμένο κλπ. κλπ., μια και τόσο το λατρεύει το Μουφ? Δεν το έχω δει ποτέ διότι απλώς μου το είπανε μερικές φορές και είχα την εντύπωση ότι θέλανε να το δώσουνε προς υιοθεσία και δεν ήξερα αν ήθελα δεύτερο σκύλο. Από την άλλη μεριά αισθάνομαι τρομερές τύψεις διότι το Μουφ είχε πιάσει τρομερές φιλίες με ένα ημίαιμο και στην ανάδοχο φάρμα στο Μιίσιγκαν και αυτό το είδα με τα μάτια μου και πολύ το πείραξε που έφυγε από κει όταν το υιοθέτησα πριν περίπου ένα χρόνο.

Οπότε τώρα για λέτε γνώμες. Ναι, ξέρω, πιθανότατα σκέφτομαι συναισθηματικά κλπ., αλλά δε θέλω να πάρω βιαστική απόφαση. Το να μην πάρω καθαρόαιμο δε με καίει διότι το ζήτημα είναι να τα πηγαίνουν τα δυο τους καλά. Το ότι το Μουφ χρειάζεται παρέα στο σπίτι διότι μαζί τα πηγαίνουμε μεν καλά, τον κακομαθαίνω δε, είναι μάλλον καλή ιδέα. Τι θα με συμβουλεύατε να προσέξω έτσι και δω το αδεσποτοειδές όταν γυρίσω σε κανά-μήνα?

Ως συνήθως, σας μερσώ ιδιαιτέρως.

 

[admin]

Αφού κάνουμε την γενική σύσταση να προσέχουμε τι και πως γράφουμε γιατί εύκολα μπορεί να παρεξηγηθεί , να ζητήσουμε από όλους την επί προσωπικού συνέχεια να μη την δούμε δημόσια.

Μπορείτε να συνεχίσετε την κουβέντα με π.μ. ή άλλο τρόπο και ευχή μας είναι να λυθεί η παρεξήγηση.

Ευχαριστούμε πολύ!


Υ.Γ. Τα από εδώ και πέρα μηνύματα που δεν θα αφορούν το θέμα (απόκτηση δεύτερου σκύλου) θα διαγράφονται.

 

[Sara]

Είχα σώσει τα μηνύματα της Πηγής και της Κυβέλης τα οποία παρείχαν κάποιες πληροφορίες, οπότε τα παραθέτω:

Πηγή:

Εγώ θα σε συμβουλευα να δεις πως τα πας εσύ με το αδεσποτοειδές. Βγάλτο μια βόλτα μόνη σου, κάτσε λίγο μαζί του, δες το χαρακτήρα του και αναλόγως πράττεις. Δεν είναι λόγος να το πάρεις μόνο και μονο επειδή το γουστάρει ο Μουφ. ΤΟ θέμα είναι αν το γουστάρεις κι εσύ.

Κυβέλη:

Αν σκέφτεσαι να πάρεις δεύτερο σκυλί, δεν το συζητώ, θα το πρότεινα ασυζητιτί.
Είναι τύχη όταν το δεύτερο σκυλί τα πηγαίνει καλά με το ήδη υπάρχον εξαρχής και δεν πρέπει εσύ να δημιουργήσεις τις κατάλληλες συνθήκες για να "δέσει" η σχέση τους. Επίσης, πηγαίνοντάς τα καλά από την αρχή, κανένα από τα δυό τους δε θα στρεσαριστεί με την αλλαγή, αλλά θα είναι πιο ανώδυνη κάτι που έχει μεγάλο αντίκτυπο και σε σένα, όσο πιο ανώδυνα την περάσουν τα σκυλιά τη φάση προσαρμογής, τόσο λιγότερος κόπος και για σένα.

Σκέψου ότι άλλοι περνάνε μήνα και παραπάνω με κοινές μεγάλες βόλτες, διαχωρισμούς στους χώρους του σπιτιού, πανικό και άγχος προκειμένου να θέσουν τους νέους κανόνες της "αγέλης". Αν ο Μουφ τα πηγαίνει λοιπόν καλά με το αστεράκι, τότε θα τα βρουν μεταξύ τους. Όχι ότι εσύ δε θα πρέπει και πάλι να βάλεις κάποια όρια και να κάνεις του διαχωρισμούς σου, αλλά σίγουρα θα'ναι πιο ομαλό.

Με δεύτερο σκύλο θα δεις μεγάλη αλλαγή στο ήδη υπάρχον τετράποδο παιδί σου και θα εκτονώνεται περίσσότερο. Άσε που είναι τρομερά απολαυστικό το να απολαμβάνει κάποιος δύο σκυλιά να παίζουν μεταξύ τους. Σκέψου το αν πραγματικά θες σκυλάκι δεύτερο, πήγαινε μαζί με τον Μουφοαστερία σου να δείτε το άλλο το παιδάκι, δες και συ την ενέργεια του άλλου, πώς τα πάς μαζί του, πώς τον νιώθεις και αποφάσισε. (τη μεγάλη ηθική ικανοποίηση ότι σώνεις και μία ψυχούλα, τη θεωρώ δεδομένη και για αυτό δεν το ανέφερα! χεχε)

@diablo2: Δυστυχώς δεν μπορώ να πάρω από Έλληνα εκτροφέα διότι κατοικώ μόνιμα στην Αμερική. Αυτό θα το έκανα μόνο για ελληνική φυλή αφού δεν μπορώ να βρω στην Αμερική. Σκεφτόμουν κάποτε Ελληνικό Ποιμενικό, αλλά έχει κάποιες ιδιαιτερότητες που μπορεί να αποβούν προβληματικές εκεί που μένω, παρά την εκπαίδευση που προφανώς παρέχω σε κάθε σκύλο ασυζητητί.


Πρώτον ευχαριστώ για τις απαντήσεις διότι ήταν χρήσιμες. Οι επιφυλάξεις που έχω ακόμα είναι το αν πρόκειται να πάρω άρρωστο σκυλί. Το έχουνε πάει φυσικά στον κτηνίατρο, θα πρέπει όμως να ξέρω σε τι ακριβώς κατάσταση ήταν και ποιο ήταν το πρόβλημα. Πώς είναι δυνατόν να επηρρεάστηκε από την περιπέτειά του η υγεία του. Π.χ. λένε πολλές φορές ότι κακοποιημένα σκυλιά φέρουν τα τραύματά τους (ψυχολογικά ή άλλα για πάντα). Για τα ψυχολογικά ξέρω περίπου τι να κοιτάξω και άλλωστε, όπως είπα, είναι ήδη επιστήθιοι φίλοι με το Μουφ.

Έχετε άλλες ιδέες? Μήπως μπαίνω ενδεχομένως σε περιπέτεια? Το ότι είναι ημίαιμο όντως δε με πειράζει. Υπάρχει κάτι που πρέπει ιδιαιτέρως να προσέξω και μου διαφεύγει?

Ως συνήθως, ευχαριστώ εκ των προτέρων για τις όποιες απαντήσεις.