Αφορμή αυτού του ποστ είναι ο σκύλος μου ο Τζιμάκος. Ένας σκύλος που μεγάλωσε στους δρόμους, με άγνωστο παρελθόν, επιθετικός σε ορισμένες περιπτώσεις σε ανθρώπους και άλλα ζώα.
Πολλά σκυλιά πέρασαν από την ζωή μας και τα περισσότερα τα είχαμε μεγαλώσει από κουτάβια. Αυτό το πράγμα με τον Τζιμάκο δεν το έχω ξανασυναντήσει. Ο σκύλος αυτός κάθεται με υπομονή και καρτερικότητα να τον περιποιηθείς σε ότι και να χρειαστεί. Τα αφτάκια να του καθαρίσεις, την μουσούδα του με μωρομάντηλα, να του κόψεις τα νύχια, να του δώσεις χαπάκια ή να του βάλεις αλοιφή, πιπέτες , πραγματικά ότι και να χρειστεί το δέχεται.
Πρόσφατα έκανε ράμματα και το πρωί πήγαινε ο άντρας μου και του λέγε κάτσε Τζιμάκο να δω την τομή σου και γυρνούσε ανάσκελα με τα πόδια όρθια και ακίνητος για να την δει..
Πραγματικά είναι καταπληκτικό το πόσο αντιλαμβάνεται ότι αυτό που κάνουμε είναι για το καλό του και ότι δεν έχει να φοβάται τίποτα. Ελπίζω πάντοτε να είναι έτσι γιατί είναι εξαιρετικά βολικό . Με εντυπωσιάζει και το γράφω γιατί δεν τον είχα από κουτάβι να του μάθω αυτά τα πράγματα.
Ο άλλος ο κεφάλας μόλις με δει με το epiotic στα χέρια τρέχει αν κρυφτεί, το ίδιο όταν πάω να του βάλω σιτρονέλα το απόγευμα, ενώ από μωρό του τα κάνουμε αυτά τα πράγματα.
Η Λούση δε; Aν κάτι δεν της γουστάρει σου ρίχνει και μια δαγκωνιά για να μάθεις!
Πολλά σκυλιά πέρασαν από την ζωή μας και τα περισσότερα τα είχαμε μεγαλώσει από κουτάβια. Αυτό το πράγμα με τον Τζιμάκο δεν το έχω ξανασυναντήσει. Ο σκύλος αυτός κάθεται με υπομονή και καρτερικότητα να τον περιποιηθείς σε ότι και να χρειαστεί. Τα αφτάκια να του καθαρίσεις, την μουσούδα του με μωρομάντηλα, να του κόψεις τα νύχια, να του δώσεις χαπάκια ή να του βάλεις αλοιφή, πιπέτες , πραγματικά ότι και να χρειστεί το δέχεται.
Πρόσφατα έκανε ράμματα και το πρωί πήγαινε ο άντρας μου και του λέγε κάτσε Τζιμάκο να δω την τομή σου και γυρνούσε ανάσκελα με τα πόδια όρθια και ακίνητος για να την δει..
Πραγματικά είναι καταπληκτικό το πόσο αντιλαμβάνεται ότι αυτό που κάνουμε είναι για το καλό του και ότι δεν έχει να φοβάται τίποτα. Ελπίζω πάντοτε να είναι έτσι γιατί είναι εξαιρετικά βολικό . Με εντυπωσιάζει και το γράφω γιατί δεν τον είχα από κουτάβι να του μάθω αυτά τα πράγματα.
Ο άλλος ο κεφάλας μόλις με δει με το epiotic στα χέρια τρέχει αν κρυφτεί, το ίδιο όταν πάω να του βάλω σιτρονέλα το απόγευμα, ενώ από μωρό του τα κάνουμε αυτά τα πράγματα.
Η Λούση δε; Aν κάτι δεν της γουστάρει σου ρίχνει και μια δαγκωνιά για να μάθεις!