Απροοπτα στη βολτα

[Tony91]

Και στη περιοχή μου από σκυλοκακακια γίνεται χαμός!! Κάθε φορά που βγαίνω ψάχνω να δω ποιος τα αφήνει να του ρίξω ξεχεσμα!
@medusa να σε ρωτήσω; Μένεις εκεί κοντά και βγαινετε Φιλοππάπου; Θέλω παρα πολύ να τον πάω τον δικό μου για περπάτημα και δε ξέρω αν θα φάω καμία καμπάνα αν έρθω από σεπολια με το αμαξι.

όσο για παραπάνω που λέγατε για τρέξιμο με σκύλο, αν δείτε έναν τρελό να τρέχει στο παράδρομο του κηφισου με ένα σκυλί εγώ θα είμαι

 

[medusa]

Και στη περιοχή μου από σκυλοκακακια γίνεται χαμός!! Κάθε φορά που βγαίνω ψάχνω να δω ποιος τα αφήνει να του ρίξω ξεχεσμα!
@medusa να σε ρωτήσω; Μένεις εκεί κοντά και βγαινετε Φιλοππάπου; Θέλω παρα πολύ να τον πάω τον δικό μου για περπάτημα και δε ξέρω αν θα φάω καμία καμπάνα αν έρθω από σεπολια με το αμαξι.

όσο για παραπάνω που λέγατε για τρέξιμο με σκύλο, αν δείτε έναν τρελό να τρέχει στο παράδρομο του κηφισου με ένα σκυλί εγώ θα είμαι

Εγω μένω Δάφνη και παμε με τον μικρο προς γραφειο Πετραλωνα με τα πόδια αρα ειναι στο δρόμο μας. Δεν το λες συντομο περιπατο ειναι 1 ωρα συνολικά το πηγαινε και αλλη μια επιστροφη, αλλάζω και δήμο, αλλα εχω χαρτι απο την εταιρεια και συμπληρωνω και μια αιτηση κωδικο 6 να ειμαι διπλα καλυμμένη.

Σκεψου και αλλες επιλογες, ακαδημια πλατωνος, πεδιο αρεως που λογικα πας πεζα χωρις κινδυνο να φας 300αρι.

 

[betty coltrane]

Συναντησα πριν λιγο στο δρομο μια παλια μου μαθητρια.
Ποιο ειναι το απροοπτο; Οταν ηταν μικρουλα, αυτη και η αδερφες της ειχα τρομερη φοβια με τους σκυλους. Να εξαφανιζονται, να ανεβαινουν σε επιπλα κλπ.
Σιγα σιγα με το Σαντσιτο αρχισαν να συνηθιζουν. Και δεν αργησαν να μου ζηταν να τον φερνω να τον βλεπουν, χαιδευουν, παιζουν κλπ.
Ε, σημερα την ειδα να βγαζει βολτα το σκυλο τους <3. (Ενα ημιαιμακι διπλο <3<3)
Ολα τα ευσημα πανε στο καλυτερο σκυλουνι του κοσμου.
Της λεω, χρωστας στο Σαντσο, το ξερεις; Και μου ειπε οτι το ξερει. <3

 

[sis]

Πρωί πρωί, χωρίς καφέ, δε θυμάμαι αν είχα πλύνει δόντια, γυαλί-μάσκα να κρύβει το γλαρό μάτι, μπλούζα με βρώμικές πατημασιές σκύλου (ναι, τι; Εσείς δηλαδή πως βγαίνετε έξω τέτοιες εποχές;
Διασταυρωνόμαστε με παππού 167 ετών περίπου και μου λέει "είστε πολύ γλυκιά κυρία". Είπα να τσιρίξω "δεσποινίς παρακαλώ, δε σας επιτρέπω" , αλλά θυμήθηκα ότι έχω να πάω κομμωτήριο από τον Ιούνιο κι ο άνθρωπος πολύ λογικά συμπέρανε ότι είμαστε συνομήλικοι.
Ρε, μιλάτε ρε, ποιοι ασχολιούνται με μαλλί εδώ μέσα, να πάμε μια βόλτα στο βουνό με το οξυζενέ, εχμ τα σκυλιά ήθελα να πω. Ή μήπως να παρακαλέσω τη FrenchieFan για ένα πάπι κατ και λίγη ρίζα;;

 

[medusa]

Σημερα ειχαμε παει μια ομορφη χαλαρη βολτιτσα , το γκρεμλιν τα κλασσικα του μυριζε ανελυε μυρωδιες, ειχε βγαλει αφρους σαλια.... καποια φαση περναω εξω απο την πλατεια, κοσμος φουλ, ουρες ταχυδρομειο κ.τ.λ Αξαφνα μια κυρια καρφωνει το γκρεμλιν με τα ματια και βγαζει μια τσιριδα "Ιιιιιιιιιι" και κανει και την χαρακτηριστικη κινηση που βαζει τα χερια να καλυψει το στομα, μασκα δηλαδη . Κοσμος τρυγυρω γυριζει μας κοιταει.

Γυριζω και τι να δω.... την μαυρη μουρη με σαλια στη μυτη, αφρισμενο με σαλια στομα με 2-3 πουπουλα κολημμενα πανω στους αφρους! Το θεαμα παρεπεμπε σε σπλατερια, σκυλο killer περιστεριων

Τα σκουπισα ενω παραλληλα ειχα διπλωθει απο τα γελια, ελεγα μην ανησυχειτε κολλησαν καπου στη βολτα..... Δε ξερω βεβαια κατα ποσο φανηκα πειστικη!

 

[Estranged]

Αχ τώρα που είπες διπλώθηκες στα γέλια, θυμήθηκα την προηγούμενη βδομάδα πώς μου κατέστρεψε όλη τη "μούρη" σε κλάσματα δευτερολέπτου.

Context: δουλεύω απ'το σπίτι με τηλε-εργασία, απόλυτα εξαρτημένη από το ίντερνετ, με το οποίο έχω τρομερό πρόβλημα από τα τέλη Οκτωβρίου.

Με τα πολλά μια μέρα που είχε παραγίνει όλο το θέμα, δεν έβρισκα κανέναν στο τηλεφωνικό κέντρο του παρόχου, αποφασίζω το μεσημέρι να πάω από ένα κατάστημα με ΠΟΛΛΑ νεύρα να διαμαρτυρηθώ. Παίρνω κ το μικρό μαζί γιατί είχα φάει όλο το πρωί να προσπαθώ να βρω μια άκρη (είχα προθεσμία) και δεν τον είχα βγάλει βόλτα κ μετά καπάκια είχα τηλεδιασκέψεις οπότε θα τον αργούσα υπερβολικά για βόλτα. Ε, πάμε στο κατάστημα, τα λέω αυστηρά κτλ., απαιτώ λύσεις κτλ., και πάω να βγω σοβαρή και αγανακτισμένη ακόμα, και...

Το κατάστημα είχε μεγάλη τζαμόπορτα, πολύ καλογυαλισμένη και... ο Άρης νόμισε ότι ήταν ανοιχτά και πάει και ρίχνει ένα μεγαλοπρεπές κουτουλίδι πάνω στην πόρτα πριν προλάβω να την ανοίξω. Και βάζω κάτι γέλια πανάθεμά τον, μου χάλασε όλη τη μούρη. Τρόμαξαν κ οι υπάλληλοι απ'το μπουπ με ρωτούσαν τι έγινε και τους εξηγούσα κλαμμένη από τα γέλια. So much for the toughness

 

[TheBestBoi]

Αυτο που εγινε σημερα θα ταιριαζε πιο πολυ στο νημα "Ενοχλησεις στη βολτα;" αλλα... Εχει κλειδωθει.

Τελος παντων, βγαινουμε σημερα με το ντομπερμαν (εε, τον ντελον θελω να πω) και κανουμε την 30λεπτη απογευματινη βολτα. στο γυρισμο λοιπον πετυχαινω μια κυρια που εχει ενα "σκυλι ρατσας" ετσι οπως το λεει εκεινη, αλλα κατα βαθος ειναι ενα "πεκινουα" απο byb, η οποια ειναι μεγαλης ηλικιας, δεν ξερει απο σκυλια, το λουρι που του εχει ειναι ενα μισοσκισμενο σχοινι, και το σκυλι της δεν εχει καθολου τροπους. παει λοιπον στα μουτρα του δικου μου, να κλαιει σα να του πατανε τον καλλο, και ο δικος μου κανει ενα γρυλισμα τυπου ασε με ρε φιλε, οποτε εγω φευγω στο απεναντι πεζοδρομιο. ερχεται λοιπον απο πισω μου και η κυρια με το δικο της, και εκεινη τι στιγμη περναει απο διπλα μας μια μανα με 2-3 κουτσουβελα. το ενα ρωταει: δαγκωνει? στην κυρια. πριν προλαβει η γυναικα να απαντησει, η μανα λεει "ναι ναι δαγκωνει και μαλιστα πολυ, ΠΑΜΕ.". και εγω, εχοντας φτασει ως εδω με ολους τους μαλακες που υπαρχουν εκει εξω, λεω δυνατα "χαχα, δαγκωνει πολυ λεει. ωραια τα μεγαλωνουν τα παιδια τους οι ελληναρες, να εχουνε φοβιες και να μισουν τα ζωακια, μπραβο.¨ μεσα απτην καρδια μου ΕΥΧΟΜΑΙ να με ακουσε. καταλαβαινω πως η μανα τους μαλλον βιαζοτανε, ομως θα μπορουσε να εχει πει κατι οπως "δεν εχουμε τωρα χρονο να το χαιδεψουμε, αλλη μερα".

 

[betty coltrane]

Τι μου ηρθε σημερα και μου βγηκε το δασκαλιστικο;;
Βλεπω μια κοπελα με ενα λαμπ το οποιο κανει κακα στο πεζοδρομιο. Αυτη μιλαει στο τηλεφωνο και προχωραει χωρις φυσικα να μαζεψει κατι.
Της λεω: μηπως θες σακουλα;
-Αχ! Ευχαριστω και εφυγα χωρις να παρω.
-Δεν πειραζει, το εχω παθει και γω. (Λεω κοιτα να δεις... την αδικησα)
Παιρνει τη σακουλα και φευγει...

Αχχαχαχαχαχχαχαχαχ. Απιστευτη!

 

[mareco]

Μήπως δεν είχε δει, ότι το καμάρι της άφηνε ξοπίσω του χνάρια;
Μη ρωτήσεις πως γίνεται;
Ο εφιάλτης μου για χρόνια με την Δάφνη. Περπάταγε και άφηνε πίσω της, χωρίς καν να κοντοσταθεί.
Απ' όταν το κατάλαβα, περπάταγα κοιτώντας πίσω. Στο τέλος, απέκτησα έκτη αίσθηση. Το ένοιωθα όποτε τα έκανε

 

[betty coltrane]

Μήπως δεν είχε δει, ότι το καμάρι της άφηνε ξοπίσω του χνάρια;
Μη ρωτήσεις πως γίνεται;
Ο εφιάλτης μου για χρόνια με την Δάφνη. Περπάταγε και άφηνε πίσω της, χωρίς καν να κοντοσταθεί.
Απ' όταν το κατάλαβα, περπάταγα κοιτώντας πίσω. Στο τέλος, απέκτησα έκτη αίσθηση. Το ένοιωθα όποτε τα έκανε

Εχω δει πολλα λαμπ οντως να προχωραν και ενω κανουν κακα. Αλλα αυτη στεκοταν απο πανω. Ασε που... δεν της φανηκε περιεργο που εγω της εδωσα σακουλα;

 

[betty coltrane]

Κι άλλο απρόοπτο..
βόλτα σήμερα στη γειτονιά το μεσημέρι που έβρεχε (έχει σημασία)
Είμαι σε μια νησίδα και ο Σάντσο κάνει κακά, και την ώρα που σκύβω να μαζέψω αρχίζει αυτός και τινάζει τα πόδια. Αφού έχει ήδη τινάξει 2-3 φορές, καταλαβαίνω ότι έτσι όπως είναι νωπό το χώμα, πετυχαίνει ένα παρκαρισμένο αυτοκίνητο του οποίου ο οδηγός είναι μέσα και περιμένει υπομονετικά να τελειώσει ο σκύλος την επίθεση για να βγει. Δεν περιγράφεται η ντροπή. Κομμάτια λάσπης με γρασιδάκι πάνω να κυλούν στο παράθυρο του τύπου...
Το καλύτερο είναι ότι ο θεούλης γελούσε και μου είπε να μην ανησυχώ γιατί ένα πλύσιμο το ήθελε. <3

 

[Vanessa99]

Καθώς περπατούσαμε με τον Ρόκυ, περνάμε από μια αυλή που ήταν δύο τεχνικοί απέξω. Μας βλέπει ο ένας και αρχίζει το εξής:
Τεχν: Κοπέλα μου, έναν τέτοιον ακριβώς ίδιον έψαχνα, τον πουλάς;
Εγώ: Όχι, όχι δεν τον πουλάω
Τεχν: Για τίποτα, με κανένα τρόπο;
Εγώ: Οχι, οχι
Γυρίζει στον άλλον και του λέει: πω πω, ένα τέτοιο ίδιο σκυλί ψάχνω να βρω

 

[ΑΡΓΟΣ & ΕΓΩ]

Καθώς περπατούσαμε με τον Ρόκυ, περνάμε από μια αυλή που ήταν δύο τεχνικοί απέξω. Μας βλέπει ο ένας και αρχίζει το εξής:
Τεχν: Κοπέλα μου, έναν τέτοιον ακριβώς ίδιον έψαχνα, τον πουλάς;
Εγώ: Όχι, όχι δεν τον πουλάω
Τεχν: Για τίποτα, με κανένα τρόπο;
Εγώ: Οχι, οχι
Γυρίζει στον άλλον και του λέει: πω πω, ένα τέτοιο ίδιο σκυλί ψάχνω να βρω

Και εμένα έξω από σταθμό του μετρό όπου αράζουν δεκάδες ταξί ( καταλαβαίνιες @medusa ) μου ζήταγε ένας ταξιτζής ίδιο σκύλο. Όταν του είπα να δώσει προκαταβολή ένα χιλιάρικο και βλέπουμε του γύρισαν τα μάτια. Δεν τον βάζεις να ζευγαρώσει, κάτι φθηνό δεν γίνεται, κλπ κλπ.

Από τα ευχάριστα στην βόλτα. Φθάνοντας χθες το πρωί έξω από την είσοδο του σπιτιού συναντώ ηλικιωμένη++ η οποία έχει ακουμπήσει στην μάντρα να ξαποστάσει. Όπα σκέφτομαι, θα τρομάξει με το μέγεθος του Άργου, το κάνουν αρκετοί και χωρίς να βγάλουν κουβέντα αλλάζουν διαδρομή. Ώσπου να αποφασίσω να κατέβω στον δρόμο αρχίζει η υπέργηρη κυρία. Αγόρι μου, καμάρι μου, λεβέντη μου, έλα δω !!!! Να τα χάδια που πήρε ο Άργος, να το γλύψιμο σ' αυτήν.

Μπήκα χαμογελαστός σπίτι.

 

[saras]

Οκ , αναλυμένο το θέμα, λέω να τα γράψω και εδώ μπας και εκτονωθώ.
Στην επιστροφή της βόλτας μας, δύο στενά κάτω από το σπίτι μας, μας έκανε ντου, "σταφοπιτοειδές" ( ναι, θα μπορούσε να είναι οποιαδήποτε άλλη φυλή ή ημίαιο ), το οποίο ξέφυγε από την ανοικτή πόρτα του σπιτιού του, ισόγειο διαμέρισμα , όχι από αυλή.
Βασικά πρώτα άκουσα το ¨΄ελα εδώ¨ και μετά τον είδα αστραπιαία. Μου έκανε εντύπωση ότι δεν γρύλισε-γάβγισε αλλά το ότι έφυγε σφαίρα πάνω στον δικό μου. Δεν ξέρω αν αντέδρασα όπως έπρεπε, συνοπτικά περιγράφω τι έκανα.
Εκτός το ότι χ@στηκα πάνω μου, δε θέλησα να αφήσω το λουρί του δικού μου σκύλου, ( δεν ξέρω αν αυτό ήταν σωστό γιατί μάλλον του στέρησα την ικανότητα να την ¨πέσει¨στον άλλο και να αμυνθεί ). Επέλεξα να μπω μπροστά, να ουρλιάζω και να κλωτσάω στον αέρα ( γιατί δεν μπορούσα να τον πετύχω) και παράλληλα να κρατάω τον δικό μου που λύσαγε ( αλλά αν έμπαινε σε μάχη ο φλώρος μου θα τον έπαιρνα κομματάκια ). 4 φορές έφυγε και πήρε φόρα και ξαναεπιτέθηκε το "σταφοπιτοειδές", τελικά το έπιασε αγκαλιά ο ιδιοκτήτης του που βγήκε τρέχοντας ( ήταν δύσκολο να τον πιάσει μιας και δεν φορούσε περιλαίμιο ), εγώ έχω δαγκωματιές στα πόδια αλλά ευτυχώς ο μπούλης μου τίποτα. Προσπάθησα να ¨κρυφτούμε¨ πίσω από αυτοκίνητο αλλά ο άλλος σκύλος έκανε τον κύκλο του αυτοκινήτου και μας την ξαναέπεφτε. Μπουκαλάκι με νερόξυδο και pet corrector είχα μαζί μου αλλά δεν πρόλαβα να το βγάλω. Αστυνομία πήγα, καταγράφτηκε το γεγονός, ελπίζω να μη μου ξανατύχει.

 

[sis]

Περαστικά σου @saras, εύχομαι όσο πιο ανώδυνα γίνεται.

Πάντα αφήνω το λουρί, πρώτον ίσως ο σκύλος μου αμυνθεί, δεύτερον ίσως ο σκύλος μου φύγει να σωθεί, τρίτον και κυριότερο έχω ελευθερία κινήσεων για να προσπαθήσω να βοηθήσω.
Έμαθα (μετά από αρκετές δαγκωνιές) να μη χρησιμοποιώ χέρια πόδια, παρά μόνο αν δεν υπάρχει πραγματικά τίποτε μα τίποτε άλλο πάνω μου/γύρω μου που να μπορώ να χρησιμοποιήσω.
Το πετ κορρέκτορ καλώς δεν το έβγαλες, θα ήταν χάσιμο χρόνου. Το μπουκαλάκι με το νερό θα βοηθούσε μόνο αν άρχιζες να χτυπάς τον επιτιθέμενο με αυτό στο κεφάλι, ή αν κατάφερνες να τον ψεκάσεις στα μάτια...

 

[saras]

Βασικά θεώρησα ότι αν αφήσω το σκύλο μου θα εμπλακούν περισσότερο και επίσης φοβήθηκα ότι αν φύγει ο σκύλος μου θα τον χάσω, που αυτό φυσικά θα ήταν χειρότερο από τις δαγκωνιές που έφαγα.

 

[medusa]

@saras προσφάτως μπλεχτήκαμε και εμεις σε καυγα με σταφοπιτοειδες θρεμμενο, Η αλλη ιδιοκτήτρια μολις εγινε ο καυγας δεν πλησίασε καν, φοβόταν μαλλον τα σκυλια και μου φώναζε απο τα 5 μέτρα κλώτσα τον δικό μου.... Κατέβασα πολλα καντήλια.
Η αλήθεια ουτε εγω τον αφηνω σε τετοιες περιπτώσεις, μια φορα παλιά μου εφυγε σε καυγα ευτυχως σε περιφραγμένο άλσος και απλα κυλίστηκαν με πιο άνεση και μεγαλύτερη λύσσα χωρις εμενα στη μέση και δε μπορούσα να τα χωρίσω με τίποτα μετα, κατα δευτερον ο δικος μου δε θα με ακούσει, θα φύγει και εκει που είμαστε κινδυνευει περισσότερο απο αμάξια παρα να δαγκωθεί . Αλλα του αφηνω ολο το μήκος, να μπορει να κινηθεί, ελιχθεί άνετα. Και δεν κλωτσαω προτασω μερη σώματος, ειδικα τα χέρια μου τα κραταω σφιχτά, προτιμω αντιμετωπιση τυπου γίνομαι ενα αποφασιστικο κινούμενο μπλοκι .

Φυσικά με τη συχνότητα που μπλέκουμε με λυτα ειναι θαυμα που δεν εχει δαγκωθει ο δικος μου ακόμα.


Και το κωμικό για να ευθυμήσουμε.... προχθες μας την επεσε το πιο επίμονο μινι πίνσερ που υπάρχει. Τετοια επιμονη και λύσσα σε σκύλο δεν εχω ξαναδεί. Το κακο ηταν οτι εφυγε απο μια γιαγια 80 χρονων που δε μπορουσε να πάρει τα πόδια της και δεν μπορούσα επειδη ηταν τόσο μικρό και λυσσασμένο να το πιάσω με τίποτα. Συν οτι ειλικρινα πιστευω θα μου αρπαζε τα χέρια, είχε αφρίσει. Είχα και τη γιαγια να φωνάζει παναγιά μου παναγιά μου και με εκοβαν τα γέλια , αλλα δε ξεκολλαγε με τιποτα. Ηρθε η γιαγια με την μαγκουρα χτυπαγε το δικο της , ετρωγα και εγω ξυλο. Της λεω φωνάζετε παναγια μου παναγια μου αλλα λουρι δε βαζουμε και εγω τις τρωω με την μαγκουρα. Στη μέση του δρόμου ολα αυτα, ευτυχως σταματησε ενα μηχανάκι και κατάφερε να τον απομακρύνει.

 

[TheBestBoi]

ας γραψω και εγω να μου φυγει ο καημος. προχθες καναμε την μεσημεριανη μας βολτα. εχουμε μια συγκεκριμενη διαδρομη, που συνηθως δεν υπαρχει κοσμος. ειμασταν λοιπον στο τσακ να φτασουμε μια στροφη στην οποια υπαρχει ενα συνεργειο αυτοκινητων. μπροστα απο το συνεργειο και πανω στο πεζοδρομιο, ηταν ακινητη μια... ας την πουμε κυρια? εγω την ειδα, μαλλον, την ακουσα, απο μακρια, και οταν ηταν να στριψω εκεινη εφευγε, αρα και κατεβενε απτο πεζοδρομιο. περναω λοιπον και εγω απο πισω της και συνεχιζω την πορεια μου. δεν την αγγιξα. περπαταω 5 μετρα και ακουω απο πισω μου μουρμουριτο τυπου "μουρμουρμουρ το σκυλι μουρμουρμουρ". γυρναω το κεφαλι να κοιταξω διπλα μου, και με ακολουθουσε στο δρομο. με κοιταει για λιγα δευτερολεπτα και ακολουθει ο εξης διαλογος:

Κ: Τι να σας πω. (ο πληθυντικος μας μαρανε)
Εγω: Τι να μου πειτε?
Κ: Τοσος δρομος απο διπλα μου βρηκατε να περασετε με το σκυλι?
Εγω: Απο πισω σας περασα, και ναι, απο εκει βρηκα να περασω, πεζοδρομιο ειναι.
Κ: Ειστε ενα ηλιθιο ατομο.
Ε: Αι στο διαολο μωρη κοτα
Κ: Να πατε.

και μετα αρχισε να περπαταει γρηγορα και εφυγε μπροστα. Ακολουθησε και αλλο ενα γλυκολογο εκ μερους μου, αλλα δε θα το γραψω.

Πραγματικα ειχα μεινει καγκελο. περπατας απλα με το σκυλι σου να πας σπιτι σου και σου την λενε επειδη τολμισες να περασεις απο πισω τους. και να πω οτι την σκουντηξα? οτι της εκανε κατι ο ντελον? τιποτα. απλως περασαμε. και δεν ηταν προφανως ουτε λογω κορονοιου, καθως μουρμουριζε για το σκυλι που προφανως την ενοχλησε, και επισης αν οντως την ανησυχουσε αυτο, δε θα φοραγε την "μασκα τζαμι" που δεν προστατευει ουτε απο γριπουλα. τι να πει κανεις..... ο κοσμος φαινεται να μεισει και να σιχαινεται τα σκυλια. πριν 2 βδομαδες περιμενα την μανα μου εξω απτο φαρμακειο με τον μικρο, ειμασταν δυο μετρα μακρια απτην πορτα στο πλαι, και βγαινει μια που ηταν μεσα, με κοιταει, σταματαει στην πορτα και λεει "Να περασω?!" και της λεω "βλεπεις να σε εμποδιζει κατι? δε δαγκωνει το σκυλι". και λεει "ναι ναι ξερω" και φευγει. (καπου εδω να πω πως δεν ηθελα καν να περασει απτην μερια που ημουν, απτην αλλη μερια ηθελε να παει.) ειλικρινα θυμωνω με τον εαυτο μου που δεν απανταω ετσι οπως τους αρμοζει. απο δω και περα σε τετοια βουρλα πρεπει να λεω "αν σιχαινεσαι το σκυλι μια, εγω σε σιχαινομαι δεκα και εσενα και ολους σαν εσενα. θα μας μολυνετε με την κακια σας. το ζωο ειναι πιο καθαρο και απ'τον απ'αυτο σου."

 

[Aliki V.]

Και το κωμικό για να ευθυμήσουμε.... προχθες μας την επεσε το πιο επίμονο μινι πίνσερ που υπάρχει. Τετοια επιμονη και λύσσα σε σκύλο δεν εχω ξαναδεί. Το κακο ηταν οτι εφυγε απο μια γιαγια 80 χρονων που δε μπορουσε να πάρει τα πόδια της και δεν μπορούσα επειδη ηταν τόσο μικρό και λυσσασμένο να το πιάσω με τίποτα. Συν οτι ειλικρινα πιστευω θα μου αρπαζε τα χέρια, είχε αφρίσει. Είχα και τη γιαγια να φωνάζει παναγιά μου παναγιά μου και με εκοβαν τα γέλια , αλλα δε ξεκολλαγε με τιποτα. Ηρθε η γιαγια με την μαγκουρα χτυπαγε το δικο της , ετρωγα και εγω ξυλο. Της λεω φωνάζετε παναγια μου παναγια μου αλλα λουρι δε βαζουμε και εγω τις τρωω με την μαγκουρα. Στη μέση του δρόμου ολα αυτα, ευτυχως σταματησε ενα μηχανάκι και κατάφερε να τον απομακρύνει.

σας έκανα εικόνα....γελάω τρελλά..αν και νομίζω ότι εκείνη την ώρα θα θελα να τη σκοτώσω και τη γιαγιά και το σκυλί...ρε παιδιά...ακόμα τ αφήνουν άλυτα?????????

 

[ΑΡΓΟΣ & ΕΓΩ]

Και το κωμικό για να ευθυμήσουμε.... προχθες μας την επεσε το πιο επίμονο μινι πίνσερ που υπάρχει. Τετοια επιμονη και λύσσα σε σκύλο δεν εχω ξαναδεί.

Στην προηγούμενη ζωή ήταν λιοντάρι σε είδε για μεζεδάκι. Να είχες και ψαχνό...

Εγώ συναντώ συχνά ένα ελεύθερο αλλά τελευταία το είχε δεμένο. Έφτασε 21 χρονών και όπως καταλαβαίνεις έχει θέματα τώρα.

Αυτό είναι αγαπησιαρικο. Τα άλλα δύο, πιτμπουλο-κατι τα έχει δεμένα