α) Τελικά καταλήξαμε επειδή την έκανα και τη μαμά ενεργή εδω γιατι το θέλουμε πολύ ενα σκυλάκι οχι για φύλακα όπως θέλουν πολλοί άλλα για σύντροφο πολλά χρόνια καταλήξαμε στα doberman.
β) Όρεξη για εκπαίδευση έχω άπειρη..
γ) δεν είμαι κάνας αριστούχος μαθητής με δυσκολία διαβάζω 2 ωριτσες την ήμερα απο το να βαραω μυγες μπροστά απο την παλιό οθόνη του υπολογιστή και να πίνω 20 καφέδες την μέρα στα cafe μέχρι να σκάσει το συκώτι μου προτιμώ ενα δραστιριο φιλαράκι που θα το ανατρέφω και θα μου κάνει παρέα μια ζωή.
δ) Επειδή ανέφερες εκπαιδευτη ξερο ηδη που θα το πηγαινω αν τελικα μπορεσω να το παρω. Γνωστός του πατέρα μου και πάρα πολυ καλος στην δουλειά του.
ε) Τώρα γιατί καταλήξαμε στο doberman..
ε1. είναι πανέξυπνα διάβασα οτι είναι το 5 ποιο έξυπνο ζωο στον κόσμο..
ε2. φυσικά όμορφα προστατευτικά δεν θέλει κανείς να μπει ανάμεσά στο dob και τον ιδιοκτήτη του αν και έχουν την ρετσινιά του κακού σκύλοι που δαγκώνει και κάνει
ε3. με σωστή κοινωνικοποίηση είναι άπαιχτα για μια οικογένεια είναι ευγενικά εκπαιδεύονται εύκολα
ε4. δεν είναι όσο ευαίσθητα οσο τα dogo στον τόπο διαμονής μου
ε5. δεν έχουν πάρα πολλές ασθένειες
ε6. έχουν κοντή τρίχα και οχι παρα πολλεσ η μάνα μου σίγουρα δεν αντέχει τις τρίχες πόνο στο κρεβάτι της και τους καναπέδες
στ) Αυτοί που λένε ότι δεν είναι για άπειρο ιδιοκτήτη μπορούν να μου εξηγήσουν γιατί?
Φίλε Vemis01, από που ν' αρχίσω και που να τελειώσω. Ασε που το κείμενό μου μπορεί να προκαλέσει διάφορα ...χαμόγελα. Ας πούμε, λοιπόν, ότι γράφω και για σένα, αλλά και για μελλοντικούς νέους και "φιλόδοξους" ιδιοκτήτες σκυλιών και ότι κάτι θα μείνει και σε σένα, αλλά και σε επόμενους. Εστω και σε ένα να μείναι κάτι, αξίζει τον κόπο ο χρόνος μου.
α) Γράφω, επίσης, μιάς και έχω ήδη τέσσερα παιδιά και υποψιάζομαι ότι είμαι στην ηλικία της μαμάς σου ή ακόμα μεγαλύτερος. Η μαμά σου, λοιπόν, εφόσον την έκανες "ενεργή" στο θέμα, θάπρεπε να διαβάσει προσεκτικά και να ξέρει ήδη (όπως κι εσύ, βέβαια) ότι, εφόσον ΔΕΝ θέλετε φύλακα, αλλά σύντροφο και φίλο (που υποψιάζομαι ότι θα είναι ο πρώτος σας σκύλος), υπάρχουν χίλιες δύο φυλές (καθαρόαιμων) σκύλων που ανταποκρίνονται στην έννοια του συντρόφου και βοηθούν ίσως και τον ιδιοκτήτη να γίνει πιό "έμπειρος". Ασε που υπάρχουν άπειρα ημίαιμα σκυλιά σε καταφύγια (και σε κάθε περίπτωση, πάρα πολλά στη Ρόδο) που ανταποκρίνονται επίσης.
β) Είναι πολύ θετικό που έχεις άπειρη όρεξη για εκπαίδευση, αλλά ο σκύλος δεν χρειάζεται τόσες ώρες εκπαίδευσης, αλλά ώρες βόλτας, κοινωνικοποίησης με νέες καταστάσεις και πολλή φροντίδα.
γ) Δεν ξέρω αν είναι θετικό ή αρνητικό που με δυσκολία μπορείς να διαβάσεις 2 ωρίτσες και σίγουρα έχεις δίκιο που δεν σου αρέσει να βαράς μύγες στον Η/Υ ή να πίνεις 20 καφέδες την ημέρα. Μην βρεις στο σκύλο μία εναλλακτική λύση για να ...κόψεις τις κακές συνήθειες. Γιατί, τότε, θα καταλήξεις να διατηρήσεις ΚΑΙ τις κακές συνήθειες ΚΑΙ να έχεις να ασχοληθείς με το σκύλο. Επίσης, έχεις σκεφτεί με τι θα ασχοληθείς και που θα βρίσκεσαι όταν τελειώσεις το σχολείο? Οι γονείς θα αναλάβουν το σκυλί? Και θα μπορούν να "τρέχουν" μαζί του τόσο πολύ? Ο σκύλος δένεται με τον ιδιοκτήτη του, τον άνθρωπό του...
δ) Σε σχέση με τον εκπαιδευτή, τώρα. Χωρίς να είμαι απόλυτα σίγουρος, ξέρω ότι στη Ρόδο οι περισσότεροι εκπαιδευτές (αν όχι όλοι) κρατάνε τον σκύλο για ένα μήνα μόνο του, τον εκπαιδεύουν και σου τον "ετοιμάζουν". Μην το δεχτείτε αυτό σε οποιαδήποτε περίπτωση και για οποιοδήποτε λόγο και για οποιοδήποτε σκύλο. Για πολλούς λόγους το λέω αυτό και ας σε διαφωτίσουν τα πιό έμπειρα μέλη του forum.
ε) Τώρα, γιατί καταλήξατε στo Doberman, που και κατά τη δική μου γνώμη είναι μία υπέροχη φυλή...
ε1. Δεν ξέρω αν είναι το 5ο πιό έξυπνο "ζώο" (φαντάζομαι να εννοείς φυλή σκύλου) στον κόσμο, αλλά έχω δει δεκάδες τέτοιες ταξινομήσεις που δίνουν εσφαλμένη πληροφορία. Εξυπνο ως προς τι? Εδώ, για τους ανθρώπους και την ευφυία τους υπάρχουν διάφορες απόψεις, που καμμία δεν είναι λάθος, αλλά καμμία δεν είναι σωστή. Αν κάνεις, π.χ., μία λίστα ευφιίας μόνο με κριτήρια ιχνηλασίας, ΟΛΑ τα retrievers θα βγουν πιό έξυπνα από όλα τα άλλα σκυλιά. Αν κάνεις, π.χ., μία λίστα ευφιίας μόνο με κριτήρια ένστικτου επιλογής "καλού" και "κακού" επισκέπτη, θα είναι πολύ διαφορετική από την προηγούμενη και τα retrievers θα είναι από τα τελευταία. Το μόνο σίγουρο είναι ότι τα πιό έξυπνα σκυλιά είναι εκείνα που ζουν συνεχώς διαφορετικές καταστάσεις και που ο ιδιοκτήτης τους κρατάει το μυαλό τους απασχολημένο. Αυτό σιχύει για όλες τις φυλές.
ε2. Σαφώς και κανένας δεν θέλει να μπει ανάμεσα στο Doberman και στον ιδιοκτήτη του και αυτό ισχύει για περίπου 100 άλλες "δυνατές" και "κυριαρχικές" φυλές. Και για κάποιες, πολύ περισσότερο!
ε3. Πολύ σωστός. Ετσι είναι και ισχύει για τουλάχιστον 200 φυλές σκύλων.
ε4. Επίσης, σωστός. Ολα, βέβαια, τα σκυλιά χρειάζονται τη σκιά τους και το άφθονο νερό τους. ΚΑΝΕΝΑ σκυλί δεν πρέπει να μένει μόνο στον (ξερό) κήπο, ή στην ταράτσα.
ε5. Εδώ, τι να σου πω. Θα σου απαντούσα αν ήμουν ειδικός στη φυλή. Ολα, όμως, τα καθαρόαιμα σκυλιά έχουν προδιαθέσεις προς κάποιες ασθένειες.
ε6. Η φυλή έχει κοντή τρίχα, αλλά αυτό σημαίνει ότι όταν η τρίχα μαδάει, δεν μπορείς εύκολα να τη μαζέψεις. Εντάξει, δεν πλέκεις πουλόβερ, αλλά η τρίχα θα είναι παντού. Αν το κριτήριο είναι η τρίχα του σκύλου (για τη μητέρα σου), απλά μην πάρετε σκύλο.
στ) Εδώ είμαστε στην ερώτηση του εκατομμυρίου!!! Εϊμαι πολύ "λίγος" για να σου εξηγήσω εγώ τι σημαίνει έμπειρος ιδιοκτήτης, αλλά θα μπορούσα να σου γράφω επί ώρες για το τι σημαίνει άπειρος ιδιοκτήτης, κάτι που το έχω ζήσει στο πετσί μου. Π.χ., τι θα κάνεις όταν ο κυριαρχικός σκύλος σου, κάποια μέρα, σε αμφισβητήσει και θεωρήσει ότι αυτός είναι ο αρχηγός της αγέλης σας (παρότι θα σε υπεραγαπάει)? Πως θα τον διορθώσεις? Και πολλά άλλα. Μόνο αυτή η ερώτηση μπορεί να πάρει απαντήσεις που γεμίζουν άνετα πολλά βιβλία. Και υπάρχουν τέτοια βιβλία, όπως και πολλά θέματα στο internet. Η εμπειρία, όμως, δεν μεταβιβάζεται, δεν εξαγοράζεται, δεν κληροδοτείται. Πρέπει ΕΣΥ να το περάσεις, για να την αποκτήσεις.
Εϊχα γράψει σε άλλο θέμα (για το ίδιο ερώτημα) ότι παρομοιάζω τον άπειρο ιδιοκτήτη με ένα νέο άνθρωπο, 18 ετών, που πήρε το δίπλωμα οδήγησης χτες και σήμερα αποκτά μια Ferrari με άπειρα άλογα. Πως θα χειριστεί, καταρχήν, την ψυχολογία και τον ενθουσιασμό του? Τι θα κάνει, π.χ., όταν πάει (πάντα με τη Ferrari) σε ένα club, πιεί τα ποτάκια και τα σφηνάκια του και βγει έξω να οδηγήσει? Και, στο δρόμο, κάποιος τον προκαλεί για κόντρες? Και μπλέκουν σε τσκωμό?
Φιλικά
Γιάννης
