Καλησπέρα σε όλους, είμαι νέα στη σκυλο-ομάδα και είπα να γράψω εκφράζοντας έναν προβληματισμό που έχω, ώστε να με βοηθήσετε, κυρίως εάν υπάρχουν άτομα εδώ μέσα που έχουν εμπειρία στο θέμα.
Έχω ένα γαλλικό τριών χρόνων. Ο σκύλος είναι υπέροχος, τα πάει καλά με όλους (τους ανθρώπους όλους, με τα άλλα σκυλιά είναι λίγο αντιδραστικός), ακούει, είναι σε γενικές γραμμές ένα υγιές και αγαπησιάρικο σκυλάκι.
Έχει όμως μια συγκεκριμένη συμπεριφορά, ψιλοεπιθετική, σε δύο περιπτώσεις. Όταν κοιμάται, εαν πας να τον μετακινήσεις, κάποιες φορές γρυλίζει και πάει να δαγκώσει και όταν παίζει οτιδήποτε που έχει να κάνει με φαγητό δε σηκώνει μύγα στο σπαθί του.
Θεωρώ ότι ίσως είναι φυσιολογικές συμπεριφορές, άλλωστε ακόμα κ εμείς αν μας ενοχλήσεις στον ύπνο ή το φαι μας θα δυσανασχετίσουμε (σκέφτηκα με το ταπεινό μυαλό μου). Με έχει δαγκώσει πάνω στο ζόρι του σε φάση που είχε πάρει να φάει κάτι λάθος και πήγα να του το πάρω (μη φανταστείτε κανέναν τεράστιο πόνο, αλλά αρκετά ωστε να ματώσω λίγο). Η ανησυχία μου είναι ότι ετοιμαζόμαστε να κάνουμε παιδί και θα ήθελα να είμαι όσο προετοιμασμένη γίνεται από πριν, ώστε να κυλήσουν όλα όμορφα. Έχω ήδη διαβάσει όσο μπορώ το ότι πρέπει η αρχική επαφή τους να γίνει σταδιακά, ώστε να συνηθίσει και ο σκύλος, και να μη μένει ποτέ μόνος με το παιδί σε πολύ μικρή ηλικία. Απλά ήθελα να ρωτήσω εάν θα συμπεριφέρεται το ίδιο με ένα παιδί, ή εάν αντιλαμβάνεται τη διαφορά και νίωθει την ηλικία. Ελπίζω να μην ακούγεται χαζή η ανησυχία, και να μην σας κούρασα.
Ευχαριστώ εκ των προτέρων για τις απαντήσεις σας.
Έχω ένα γαλλικό τριών χρόνων. Ο σκύλος είναι υπέροχος, τα πάει καλά με όλους (τους ανθρώπους όλους, με τα άλλα σκυλιά είναι λίγο αντιδραστικός), ακούει, είναι σε γενικές γραμμές ένα υγιές και αγαπησιάρικο σκυλάκι.
Έχει όμως μια συγκεκριμένη συμπεριφορά, ψιλοεπιθετική, σε δύο περιπτώσεις. Όταν κοιμάται, εαν πας να τον μετακινήσεις, κάποιες φορές γρυλίζει και πάει να δαγκώσει και όταν παίζει οτιδήποτε που έχει να κάνει με φαγητό δε σηκώνει μύγα στο σπαθί του.
Θεωρώ ότι ίσως είναι φυσιολογικές συμπεριφορές, άλλωστε ακόμα κ εμείς αν μας ενοχλήσεις στον ύπνο ή το φαι μας θα δυσανασχετίσουμε (σκέφτηκα με το ταπεινό μυαλό μου). Με έχει δαγκώσει πάνω στο ζόρι του σε φάση που είχε πάρει να φάει κάτι λάθος και πήγα να του το πάρω (μη φανταστείτε κανέναν τεράστιο πόνο, αλλά αρκετά ωστε να ματώσω λίγο). Η ανησυχία μου είναι ότι ετοιμαζόμαστε να κάνουμε παιδί και θα ήθελα να είμαι όσο προετοιμασμένη γίνεται από πριν, ώστε να κυλήσουν όλα όμορφα. Έχω ήδη διαβάσει όσο μπορώ το ότι πρέπει η αρχική επαφή τους να γίνει σταδιακά, ώστε να συνηθίσει και ο σκύλος, και να μη μένει ποτέ μόνος με το παιδί σε πολύ μικρή ηλικία. Απλά ήθελα να ρωτήσω εάν θα συμπεριφέρεται το ίδιο με ένα παιδί, ή εάν αντιλαμβάνεται τη διαφορά και νίωθει την ηλικία. Ελπίζω να μην ακούγεται χαζή η ανησυχία, και να μην σας κούρασα.
Ευχαριστώ εκ των προτέρων για τις απαντήσεις σας.
