Ολα αυτά τα "μικρά", είναι μέρος του συνόλου δυστυχώς
@Mourgitsa
Μην αναρωτιέσαι τι και γιατί. Αποδέξου τα όπως τα παρατηρείς να συμβαίνουν και διαχειρίσου τα, με ψυχραιμία και αγάπη. Μην έχεις όμως αμφιβολία και αυταπάτες για το που οδηγούν, αργά ή γρήγορα. Εχε μόνο στο μυαλό σου, να αντιληφθείς χωρίς καθυστέρηση, την λεπτή χρονική στιγμή, που η σκυλίτσα σου θα χάσει την επαφή μαζί σου και με το περιβάλλον της. Απ'αυτό το σημείο και μετά, δεν θα έχει νόημα το να την συντηρείς σε μια κενή ζωή. Αλλά σου ξαναλέω, θα το καταλάβεις και μόνη σου.
Υ.Γ. 1: Αυτά τα τελευταία που περιγράφεις, μου ακούγονται νευρολογικής/εγκεφαλικής φύσης. Δεν είναι εύκολη η διάγνωση, παρά μόνο μέσω των συμπτωμάτων και δεν υπάρχει επαναφορά.
Υ.Γ.: 2: Δοκίμασε πάνα βρακάκι. Δεν έχεις κάτι να χάσεις.