Δρ. Σκύλος


Sara

Well-Known Member
27 Δεκεμβρίου 2008
7.750
1.514
Illinois, USA
Διάβασα μόλις το παρακάτω μπλόγκι και θυμήθηκα το Μουφ να έρχεται να μου χαϊδεύει τα μαλλιά με το μουσούδι του πέρσυ που είχα πάθει οξεία γαστρίτιδα. :) Και γενικώς να μου κάνει παρέα ήσυχα όταν έχω ημικρανία. Σας δίνω το λινκ με την ιστοριούλα: http://blog.rachaelray.com/index.php/2010/09/08/dr-dog-the-day-a-sheltie-nursed-me-back-to-health/

Έχετε κι εσείς παρόμοιες ιστορίες? Η κυρία που μου έδωσε το Μουφ και που μαζεύει μόνο Μούφια μου είπε ότι κάποια χρονιά είχε καρκίνο στο στήθος (απ' τον οποίον ευτυχώς θεραπεύτηκε) και κάποια άλλη σοβαρή ασθένεια (από την οποία επίσης θεραπεύτηκε) και το δικό της Μουφ την έβγαλε κάτω απ' το κρεβάτι της να τη φυλάει όσο ήταν άρρωστη...

Είναι γνωστό φυσικά ότι οι σκύλοι έχουν αίσθηση της ασθένειας και επιπλέον μελετάνε και εκπαιδεύουνε σκύλους που ανιχνεύουν καρκίνο με μεγαλύτερη επιτυχία και από τα πιο σύγχρονα μηχανήματα. Επιπλέον το να χαϊδεύει κανείς σκύλο (κυρίως με μακρύ τρίχωμα) και να ζει μαζί του έχει αποδειχτεί ότι έχει θεραπευτικές ιδιότητες. Ρίχνει και την πίεση (όπως έρριξε το Μουφ τη δικιά μου που είχε ανεβεί σε κάποια φάση) καθώς και το ζάχαρο στο αίμα.
 


A+D

Active Member
1 Μαϊου 2010
26
1
οπωσδήποτε χωρίς το Δαρείο θα ήταν διαφορετική η ζωή μου. θα είχε βέβαια περισσότερα ρούχα και χαρτιά υγείας στη θέση τους, θα είχα περισσότερα καινούργια παπούτσια, αλλά θα ήταν πιο θλιμμένη, με λιγότερο χαμόγελο από τα προβλήματα της ζωής και γεμάτη άγχος.
Δαρείε, σε ευχαριστώ που είσαι τοσο καλός και με αγαπάς.
 


Jimbo13fe

Active Member
31 Ιουλίου 2010
29
0
Καλημέρα σε όλους. Διαβάζοντας τον τίτλο του θέματος, μου ήρθε αμέσως στο μυαλό ένας σκύλος για τον οποίο εχα διαβάσει στο internet. Λοιπόν, ο σκύλος αυτός είχε ένα ιδιαίτερο χάρισμα, να μυρίζει τα μελανοματα στο δέρμα. Ο σκύλος αυτός πρέπει να ήταν του ιδιοκτήτη-γιατρού μιας κλινικής ειδική για τη διάγνωση και τη θεραπεία μελανοματων. Και έτσι , ήταν μια μέρα μια ασθενής η οποία είχε παει ανήσυχη γιατί νομιζε πως μια ελιά της ήταν μελανομα. Έτσι, την εξέτασαν οι γιατροί και ειδαν ότι δεν ήταν. Όμως, ετυχε εκεινη τη στιγμή να μπει οσκυλος μέσα , και αφού μυρίσε όλη την κοπέλα, έμεινε στασιμος σε ένα σημείο της και ξεκίνησε να το γλυφει. Φύγε, φύγε του έλεγαν του σκύλου, αυτός εκεί. Τελικά, το ερμήνευσε με κάποιο τροπο το αφεντικό του, και κάνοντας εξέταση, αποδείχθηκε ότι τελικά αυτό ήταν μελανομα, αλλά επειδή ήταν ακόμα στην αρχή του μπόρεσαν και το θεραπευσαν. Έτσι η κυρία αυτή χρωστά ουσιαστικά τη ζωή της στις ικανότητες του σκύλου αυτού. Έκτοτε, ορισμένες φορές, οι γιατροί της κλινικής ζητούν και μια "δευτερη γνωμη" απο τον τετράποδο δοκτορα τους.