ενα ενδιαφερων αρθρο για την δυσπλασια ισχυων:
Η διαδικασία της ανάπτυξη στους σκύλους δείχνει αξιοσημείωτες αλλαγές σε σχετικά μικρό χρονικό διάστημα συγκρινόμενο με άλλα είδη ζώων συμπεριλαμβανομένων και των ανθρώπων. Ειδικά στους σκύλους μεγαλόσωμων φυλών η σκελετική ανάπτυξη είναι εντυπωσιακή. Στην ηλικία των 16-18 μήνες οι σκύλοι μεγαλόσωμων φυλών έχουν φτάσει το τελικό μέγεθος του σώματός τους (όχι το βάρος).
Πλάκες ανάπτυξης
H αύξηση του μήκους των οστών λαμβάνει χώρα στις πλάκες ανάπτυξης. Τα οστά δεν μεγαλώνουν τυχαία αλλά μόνο στις πλάκες ανάπτυξης των χόνδρων που βρίσκονται στο τέλος των οστών. Κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης οι χόνδροι απορροφούν μέταλλα και μετατρέπονται σε οστά. Η διαδικασία αυτή συνεχίζεται μέχρι το οστό να φτάσει το τελικό μέγεθος.
Διαταραχές σε αυτή τη διαδικασία μπορούν να οδηγήσουν σε σκελετικά προβλήματα, όπως δυσπλασία. Οι αρθρώσεις των ώμων και των ποδιών είναι αυτές που επηρεάζονται πιο συχνά. Τα γόνατα, τα ισχία και οι «αστράγαλοι» μπορούν να επηρεαστούν επίσης.
Σκελετικά Προβλήματα
Έρευνες σε σκύλους μεγαλόσωμων φυλών στη Σουηδία, στις Η.Π.Α., την Γερμανία, την Αυστραλία και την Ολλανδία, έδειξαν ότι τέτοιου τύπου ασθένειες είναι το αποτέλεσμα μη φυσιολογικής ανάπτυξης των χόνδρων στις αρθρώσεις. Η ασθένεια στους σκύλους είναι γνωστή σαν Οστεοχόνδροση(OC). Από την άλλη υπερφορτώνοντας τις αρθρώσεις με υπερβολικό βάρος μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα , με το πιο εμφανές πρόβλημα τη δυσπλασία των ισχύων(HD)
Tόσο η οστεοχόνδρωση όσο και η δυσπλασία των ισχύων είναι ασθένειες οι οποίες αναπτύσσονται κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης. Και οι δύο είναι κληρονομικές και επίκτητες (πχ τραύμα). Η δυσπλασία των ισχύων χαρακτηρίζεται από μη «ταίριασμα» των αρθρώσεων των ισχύων είτε λόγω κακοσχηματισμένης «σφαίρας» στην άκρη του οστού, είτε λόγω κακοσχηματισμένης «υποδοχής», είτε λόγω και των δύο. Αν ένας σκύλος δεν έχει δυσπλασία των ισχύων όταν έχει ολοκληρωθεί η ανάπτυξή του τότε δεν πρόκειται ποτέ να αναπτύξει αυτή την ασθένεια. Ωστόσο εάν ένας σκύλος έχει δυσπλασία των ισχύων αλλά δεν είχε διαγνωστεί όταν ήταν ακόμα σε μικρή ηλικία, το πιθανότερο είναι ότι θα διαγνωσθεί αργότερα στη βάση των προβληματικών αρθρώσεων.
Έχει αποδειχθεί σε αρκετές μελέτες (με εξαίρεση την κληρονομικότητα) ότι ένα υπέρβαρο κουτάβι (το κουτάβι έχει βάρος επιπλέον της ηλικίας του και του μεγέθους του) λόγω υπερβολικής κατανάλωσης φαγητού έχει σαν αποτέλεσμα εξαιρετική αύξηση της πιθανότητας για εμφάνιση δυσπλασίας των ισχύων.
Από ορθοπεδική σκοπιά ένα αδύνατο κουτάβι έιναι προτιμότερο από ένα παχύσαρκο.Κάθε κιλό επιπλέον του κανονικού αυξάνει το ρίσκο για εμφάνιση δυσπλασίας των ισχύων(HD). Το συνολικό μέγεθος (ύψος στους ώμους) δεν πρόκειται να επηρεαστεί αν το κουτάβι διατηρείται αδύνατο. Το κουτάβι με αυτό το τρόπο δεν αναπτύσσεται πιο αργά σε μέγεθος, απλά το σωματικό του βάρος αυξάνεται σταδιακά , κάτι που βέβαια προτιμάται.
Το ρίσκο της υπερβολικής πρόσληψης ασβεστίου
Το Ασβέστιο είναι αναγκαίο για την υγιή ανάπτυξη των οστών. Είναι αποδεδειγμένο από εκτενείς έρευνες ότι η υπερβολική πρόσληψη ασβεστίου είναι ο κρισιμότερος παράγοντας για την ανάπτυξη της OCD. Όταν η ποσότητα ασβεστίου που καταναλώνεται από το κουτάβι είναι μεγάλη το ρίσκο για την ανάπτυξη κλινικών συμπτωμάτων αυξάνεται. Υπερβολική πρόσληψη ασβεστίου μπορεί να συμβεί όταν συμπληρώματα ασβεστίου προστίθενται σε μία πλήρη και ισορροπημένη τροφή, όταν το κουτάβι τρέφεται με τροφή που έχει υψηλή περιεκτικότητα σε ασβέστιο και όταν ο ιδιοκτήτης προσθέτει πολύ ασβέστιο στο φαγητό που έχει μαγειρέψει για το σκύλο του. Η πρόσθεση ασβεστίου σε μία τροφή πλήρη και ισορροπημένη πρέπειι να αποφεύγεται κάτω από όλες τις συνθήκες, αφού η ποσότητα ασβεστίου σε αυτές τις δίαιτες είναι προσεκτικά ελεγμένες.
Ο κίνδυνος της υπερβολικής πρόσληψης ενέργειας
H ανάπτυξη δυσπλασίας των ισχύων (HD) αλλά περισσότερο επηρεάζεται από τη διατροφή. Μεγαλύτερη πρόσληψη θερμίδων κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης έχει σαν αποτέλεσμα την αύξηση του ρίσκου για εμφάνιση δυσπλασίας των ισχύων. Ο μηχανισμός που οδηγεί σε αυτό σχετίζεται με την γρήγορη αύξηση του σωματικού βάρους σε σχέση με τον «ανώριμο» σκελετό του ζώου για την υποστήριξη αυτού του σωματικού βάρους.
Κατά τη στιγμή της γέννησης ο σκελετός αποτελείται κατά ένα μεγάλο μέρος από χόνδρους και σταδιακά μετατρέπονται σε οστά. Οι χόνδροι συγκρινόμενοι με τα οστά είναι εύκαμπτοι και έτσι μπορούν και θα αλλάξουν σχήμα όταν εκτίθενται σε αυξημένο σωματικό βάρος. Όταν ο σκελετός δεν έχει ολοκληρώσει την ανάπτυξή του και κατά συνέπεια ούτε και οι αρθρώσεις των ισχύων, εκτεθούν σε μεγάλο σωματικό βάρος(σε σχέση πάντα με την ηλικία) είναι πιθανό το σχήμα των αρθρώσεων των ισχύων να αλλάξει και έτσι να αναπτυχθεί δυσπλασία.
Η δυσπλασία των ισχύων είναι ωστόσο μία κληρονομική και όταν τα γονίδια αυτά δεν υπάρχουν στη φυλή το υπερβάλλον σωματικό βάρος σε συγκεκριμένη ηλικία δεν θα προκαλέσει δυσπλασία. Από την άλλη πλευρά όταν η φυλή είναι υψηλού ρίσκου για εμφάνιση δυσπλασίας , έχει αποδειχθεί ότι ταίζοντας επιπλέον το κουτάβι αυξάνει δραματικά τη συχνότητα και τη σοβαρότητα της κατάστασης.
Το ίδιο είναι αληθές και για το σχετιζόμενο ρίσκο για την εμφάνιση OCD και το σύνολο των συνθηκών που αναφέρονται σαν δυσπλασία των μπροστινών άκρων του σκύλου
Elbow Dysplasia ( ED) . Μεγάλη αύξηση του σωματικού βάρους αυξάνει το ρίσκο αυτών των συνθηκών. Ισορροπημένη ανάπτυξη σε συνδυασμό με την ελεγχόμενη ρυθμό αύξησης του σωματικού βάρους είναι το ιδανικό για το καλύτερο δυνατό θετικό αποτέλεσμα, για ένα υγιές και «καλοσχηματισμένο» σκύλο. Χρημοποιώντας τη σωστή ποσότητα διατροφής εξασφαλίζει ότι ο σκύλος θα φτάσει το σωστό μέγεθος ως ενήλικο και τις ιδανική σωματική κατάσταση.
Το ποσοστό των πρωτεινών δεν επηρεάζει
Έρευνες στην ανάπτυξη των μεγάλων Δανών (Nap RC, Ολλανδία) έδειξαν ότι επίπεδο πρωτείνης στη διατροφή δεν έχει σημαντικές επιπτώσεις στη σκελετική ανάπτυξη. Υψηλή πρόσληψη πρωτεϊνης δεν έχει αποτέλεσμα στην αύξηση του ρίσκου για OCD ή ΗD και δεν έχει καμία συνέπεια στην ανάπτυξη των οστών.
Ειδική διατροφή για την ανάπτυξη
Εξαιτίας της υψηλής συχνότητας σκελετικών προβλημάτων σε σκύλους μεγάλων φυλών τα καλά νέα είναι ότι υπάρχει διατροφή ειδικά σχεδιασμένη να καλύπτει τις ιδιαίτερες ανάγκες της «ταχείας» ανάπτυξης των κουταβιών μεγαλόσωμων φυλών.
Τα προιόντα αυτά λαμβάνουν υπόψιν τους τις τελευταίες εξελίξεις που εξετάζουν το ασβέστιο ως το μεγαλύτερο ρίσκο στη διατροφή των μεγαλόσωμων φυλών και επίσης υποστηρίζουν μειώνοντας το ποσοστό θερμιδικής πρόσληψης έχοντας σαν αποτέλεσμα την ελεγχόμενη ανάπτυξη. Τροφές οι οποίες αναγράφουν ότι είναι κατάλληλες για την ανάπτυξη κουταβιών μικρόσωμων ή μεγαλόσωμων, είναι ειδικά σχεδιασμένες για μικρότερο «ενεργειακό περιεχόμενο» και ασβέστιο προσαρμοσμένο στην αναλογία της ενέργειας υποστηρίζοντας με αυτό τον τρόπο την υγιή ανάπτυξη. Προσφέρει με αυτό τον τρόπο σε κάθε κουτάβι μεγαλόσωμης φυλής ιδανική διατροφική υποστήριξη!
Η διαδικασία της ανάπτυξη στους σκύλους δείχνει αξιοσημείωτες αλλαγές σε σχετικά μικρό χρονικό διάστημα συγκρινόμενο με άλλα είδη ζώων συμπεριλαμβανομένων και των ανθρώπων. Ειδικά στους σκύλους μεγαλόσωμων φυλών η σκελετική ανάπτυξη είναι εντυπωσιακή. Στην ηλικία των 16-18 μήνες οι σκύλοι μεγαλόσωμων φυλών έχουν φτάσει το τελικό μέγεθος του σώματός τους (όχι το βάρος).
Πλάκες ανάπτυξης
H αύξηση του μήκους των οστών λαμβάνει χώρα στις πλάκες ανάπτυξης. Τα οστά δεν μεγαλώνουν τυχαία αλλά μόνο στις πλάκες ανάπτυξης των χόνδρων που βρίσκονται στο τέλος των οστών. Κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης οι χόνδροι απορροφούν μέταλλα και μετατρέπονται σε οστά. Η διαδικασία αυτή συνεχίζεται μέχρι το οστό να φτάσει το τελικό μέγεθος.
Διαταραχές σε αυτή τη διαδικασία μπορούν να οδηγήσουν σε σκελετικά προβλήματα, όπως δυσπλασία. Οι αρθρώσεις των ώμων και των ποδιών είναι αυτές που επηρεάζονται πιο συχνά. Τα γόνατα, τα ισχία και οι «αστράγαλοι» μπορούν να επηρεαστούν επίσης.
Σκελετικά Προβλήματα
Έρευνες σε σκύλους μεγαλόσωμων φυλών στη Σουηδία, στις Η.Π.Α., την Γερμανία, την Αυστραλία και την Ολλανδία, έδειξαν ότι τέτοιου τύπου ασθένειες είναι το αποτέλεσμα μη φυσιολογικής ανάπτυξης των χόνδρων στις αρθρώσεις. Η ασθένεια στους σκύλους είναι γνωστή σαν Οστεοχόνδροση(OC). Από την άλλη υπερφορτώνοντας τις αρθρώσεις με υπερβολικό βάρος μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα , με το πιο εμφανές πρόβλημα τη δυσπλασία των ισχύων(HD)
Tόσο η οστεοχόνδρωση όσο και η δυσπλασία των ισχύων είναι ασθένειες οι οποίες αναπτύσσονται κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης. Και οι δύο είναι κληρονομικές και επίκτητες (πχ τραύμα). Η δυσπλασία των ισχύων χαρακτηρίζεται από μη «ταίριασμα» των αρθρώσεων των ισχύων είτε λόγω κακοσχηματισμένης «σφαίρας» στην άκρη του οστού, είτε λόγω κακοσχηματισμένης «υποδοχής», είτε λόγω και των δύο. Αν ένας σκύλος δεν έχει δυσπλασία των ισχύων όταν έχει ολοκληρωθεί η ανάπτυξή του τότε δεν πρόκειται ποτέ να αναπτύξει αυτή την ασθένεια. Ωστόσο εάν ένας σκύλος έχει δυσπλασία των ισχύων αλλά δεν είχε διαγνωστεί όταν ήταν ακόμα σε μικρή ηλικία, το πιθανότερο είναι ότι θα διαγνωσθεί αργότερα στη βάση των προβληματικών αρθρώσεων.
Έχει αποδειχθεί σε αρκετές μελέτες (με εξαίρεση την κληρονομικότητα) ότι ένα υπέρβαρο κουτάβι (το κουτάβι έχει βάρος επιπλέον της ηλικίας του και του μεγέθους του) λόγω υπερβολικής κατανάλωσης φαγητού έχει σαν αποτέλεσμα εξαιρετική αύξηση της πιθανότητας για εμφάνιση δυσπλασίας των ισχύων.
Από ορθοπεδική σκοπιά ένα αδύνατο κουτάβι έιναι προτιμότερο από ένα παχύσαρκο.Κάθε κιλό επιπλέον του κανονικού αυξάνει το ρίσκο για εμφάνιση δυσπλασίας των ισχύων(HD). Το συνολικό μέγεθος (ύψος στους ώμους) δεν πρόκειται να επηρεαστεί αν το κουτάβι διατηρείται αδύνατο. Το κουτάβι με αυτό το τρόπο δεν αναπτύσσεται πιο αργά σε μέγεθος, απλά το σωματικό του βάρος αυξάνεται σταδιακά , κάτι που βέβαια προτιμάται.
Το ρίσκο της υπερβολικής πρόσληψης ασβεστίου
Το Ασβέστιο είναι αναγκαίο για την υγιή ανάπτυξη των οστών. Είναι αποδεδειγμένο από εκτενείς έρευνες ότι η υπερβολική πρόσληψη ασβεστίου είναι ο κρισιμότερος παράγοντας για την ανάπτυξη της OCD. Όταν η ποσότητα ασβεστίου που καταναλώνεται από το κουτάβι είναι μεγάλη το ρίσκο για την ανάπτυξη κλινικών συμπτωμάτων αυξάνεται. Υπερβολική πρόσληψη ασβεστίου μπορεί να συμβεί όταν συμπληρώματα ασβεστίου προστίθενται σε μία πλήρη και ισορροπημένη τροφή, όταν το κουτάβι τρέφεται με τροφή που έχει υψηλή περιεκτικότητα σε ασβέστιο και όταν ο ιδιοκτήτης προσθέτει πολύ ασβέστιο στο φαγητό που έχει μαγειρέψει για το σκύλο του. Η πρόσθεση ασβεστίου σε μία τροφή πλήρη και ισορροπημένη πρέπειι να αποφεύγεται κάτω από όλες τις συνθήκες, αφού η ποσότητα ασβεστίου σε αυτές τις δίαιτες είναι προσεκτικά ελεγμένες.
Ο κίνδυνος της υπερβολικής πρόσληψης ενέργειας
H ανάπτυξη δυσπλασίας των ισχύων (HD) αλλά περισσότερο επηρεάζεται από τη διατροφή. Μεγαλύτερη πρόσληψη θερμίδων κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης έχει σαν αποτέλεσμα την αύξηση του ρίσκου για εμφάνιση δυσπλασίας των ισχύων. Ο μηχανισμός που οδηγεί σε αυτό σχετίζεται με την γρήγορη αύξηση του σωματικού βάρους σε σχέση με τον «ανώριμο» σκελετό του ζώου για την υποστήριξη αυτού του σωματικού βάρους.
Κατά τη στιγμή της γέννησης ο σκελετός αποτελείται κατά ένα μεγάλο μέρος από χόνδρους και σταδιακά μετατρέπονται σε οστά. Οι χόνδροι συγκρινόμενοι με τα οστά είναι εύκαμπτοι και έτσι μπορούν και θα αλλάξουν σχήμα όταν εκτίθενται σε αυξημένο σωματικό βάρος. Όταν ο σκελετός δεν έχει ολοκληρώσει την ανάπτυξή του και κατά συνέπεια ούτε και οι αρθρώσεις των ισχύων, εκτεθούν σε μεγάλο σωματικό βάρος(σε σχέση πάντα με την ηλικία) είναι πιθανό το σχήμα των αρθρώσεων των ισχύων να αλλάξει και έτσι να αναπτυχθεί δυσπλασία.
Η δυσπλασία των ισχύων είναι ωστόσο μία κληρονομική και όταν τα γονίδια αυτά δεν υπάρχουν στη φυλή το υπερβάλλον σωματικό βάρος σε συγκεκριμένη ηλικία δεν θα προκαλέσει δυσπλασία. Από την άλλη πλευρά όταν η φυλή είναι υψηλού ρίσκου για εμφάνιση δυσπλασίας , έχει αποδειχθεί ότι ταίζοντας επιπλέον το κουτάβι αυξάνει δραματικά τη συχνότητα και τη σοβαρότητα της κατάστασης.
Το ίδιο είναι αληθές και για το σχετιζόμενο ρίσκο για την εμφάνιση OCD και το σύνολο των συνθηκών που αναφέρονται σαν δυσπλασία των μπροστινών άκρων του σκύλου
Elbow Dysplasia ( ED) . Μεγάλη αύξηση του σωματικού βάρους αυξάνει το ρίσκο αυτών των συνθηκών. Ισορροπημένη ανάπτυξη σε συνδυασμό με την ελεγχόμενη ρυθμό αύξησης του σωματικού βάρους είναι το ιδανικό για το καλύτερο δυνατό θετικό αποτέλεσμα, για ένα υγιές και «καλοσχηματισμένο» σκύλο. Χρημοποιώντας τη σωστή ποσότητα διατροφής εξασφαλίζει ότι ο σκύλος θα φτάσει το σωστό μέγεθος ως ενήλικο και τις ιδανική σωματική κατάσταση.
Το ποσοστό των πρωτεινών δεν επηρεάζει
Έρευνες στην ανάπτυξη των μεγάλων Δανών (Nap RC, Ολλανδία) έδειξαν ότι επίπεδο πρωτείνης στη διατροφή δεν έχει σημαντικές επιπτώσεις στη σκελετική ανάπτυξη. Υψηλή πρόσληψη πρωτεϊνης δεν έχει αποτέλεσμα στην αύξηση του ρίσκου για OCD ή ΗD και δεν έχει καμία συνέπεια στην ανάπτυξη των οστών.
Ειδική διατροφή για την ανάπτυξη
Εξαιτίας της υψηλής συχνότητας σκελετικών προβλημάτων σε σκύλους μεγάλων φυλών τα καλά νέα είναι ότι υπάρχει διατροφή ειδικά σχεδιασμένη να καλύπτει τις ιδιαίτερες ανάγκες της «ταχείας» ανάπτυξης των κουταβιών μεγαλόσωμων φυλών.
Τα προιόντα αυτά λαμβάνουν υπόψιν τους τις τελευταίες εξελίξεις που εξετάζουν το ασβέστιο ως το μεγαλύτερο ρίσκο στη διατροφή των μεγαλόσωμων φυλών και επίσης υποστηρίζουν μειώνοντας το ποσοστό θερμιδικής πρόσληψης έχοντας σαν αποτέλεσμα την ελεγχόμενη ανάπτυξη. Τροφές οι οποίες αναγράφουν ότι είναι κατάλληλες για την ανάπτυξη κουταβιών μικρόσωμων ή μεγαλόσωμων, είναι ειδικά σχεδιασμένες για μικρότερο «ενεργειακό περιεχόμενο» και ασβέστιο προσαρμοσμένο στην αναλογία της ενέργειας υποστηρίζοντας με αυτό τον τρόπο την υγιή ανάπτυξη. Προσφέρει με αυτό τον τρόπο σε κάθε κουτάβι μεγαλόσωμης φυλής ιδανική διατροφική υποστήριξη!
Last edited:
