Καλησπέρα σας!
Eυχαρίστως να σας γράψω κάποια πράγματα για τα Staffords και να μου πείτε κι εσείς, αν θέλετε, κάποια πράγματα για εσάς και το τι θα θέλατε ή τι θα περιμένατε από τον μελλοντικό σας σκύλο, πως φαντάζεστε την ζωή σας με ένα Stafford και τι σας έκανε να στραφείτε σε αυτή την φυλή.
Θα αρχίσω τονίζοντας σας πως το «τρίπτυχο της επιτυχίας» που θα πρέπει να έχετε στο μυαλό σας για την επιλογή του σκύλου σας είναι «Υγεία-Χαρακτήρας-Μορφολογία». Δηλαδή, να αποκτήσετε ένα κουταβάκι με όσο το δυνατόν μικρότερο ρίσκο να σας παρουσιάσει κάποιο πρόβλημα (κυρίως γενετικό και πιθανόν «προβλέψιμο»), με χαρακτήρα τυπικό της φυλής και χωρίς επίκτητα προβλήματα συμπεριφοράς λόγω κακής εκτροφής. Τυπικής μορφολογίας και όχι «μοδάτης» που θα μπορεί να του εξασφαλίσει μια ποιοτική ζωή και θα είναι μέσα στα πρότυπα της φυλής.
Με το Stafford και ιδιαίτερα με ένα Stafford σωστής εκτροφής και με καλή διαβίωση (διατροφή και άσκηση) θα έχετε ένα σκύλο που δεν θα τον «μάθει καλά ο κτηνίατρος» και ένα σκυλάκο που κατά πάσα πιθανότητα θα τον πηγαίνετε βόλτα μέχρι τα 15 του χρόνια. Τόσο η L-2-hydroxyglutaric aciduria (L2HGA - μια μεταβολική διαταραχή που οδηγεί σε αλλαγές συμπεριφοράς και συμπτώματα όπως άνοια), όσο και ο κληρονομικός καταρράκτης (HC) είναι ασθένειες για τις οποίες εδώ και αρκετά χρόνια υπάρχει τεστ DNA και κάθε υπεύθυνος εκτροφέας έχει σκύλους ελεύθερους από αυτές τις ασθένειες (δηλ. σκύλους που έχουν εξεταστεί οι ίδιοι και έχουν καθαρά αποτελέσματα ή σκύλους που προέρχονται από γονείς «καθαρούς» και κατόπιν τούτου οι απόγονοι τους είναι κι αυτοί υγιείς μια που πρόκειται για κληρονομικές παθήσεις).
Οι δυσπλασίες ισχίου (HD) και αγκώνα (ED ή AD) δεν είναι κάτι (πολύ) σύνηθες στην φυλή αλλά παρόλα αυτά θα δείτε εκτροφείς που έχουν κάνει και για αυτό τις απαραίτητες ακτινογραφίες στα σκυλιά τους και θα πιστοποιούν ότι είναι «ελεύθερα δυσπλασίας»...αλλά θα (πρέπει να) βλέπετε και γονείς που δεν θα έχουν πρόβλημα, θα κινούνται αβίαστα, θα τρέχουν, θα πηδούν και γενικότερα δε θα σας αφήνουν υποψία για τέτοιου είδους πρόβλημα.
Δερματικά προβλήματα πάλι δεν βλέπουμε συχνά. Αν αποφύγετε και το μπλε χρώμα στα Staffords τότε περιορίζετε πολύ τις πιθανότητες να έχει ο σκύλος σας κληρονομικά/γενετικά δερματικά προβλήματα (το μπλε χρώμα οφείλεται σε μια γονιδιακή διαταραχή και είναι πιθανό να μεταφέρει και δερματικές παθήσεις).
Θα λέγαμε, πως έχουμε να κάνουμε με μία από τις πιο υγιείς φυλές σκύλων και από αυτές που τα σκυλιά συχνά φτάνουν τα 14-15 χρόνια και σε καλή κατάσταση.
Η φυλή είναι ανθρωποκεντρική και «ότι πρέπει» για συμβίωση με παιδιά (δεν είναι τυχαίο το παρατσούκλι nanny dog, δηλ. «σκύλος νταντά» που έχει). Έχει όρεξη για παιχνίδια οπότε και συντροφεύει τα παιδιά με χαρά, έχει υπομονή και αντέχει, οπότε ανέχεται το άγαρμπο παιχνίδι, δεν είναι κτητικό σκυλί για να σκεφθεί να φυλάξει (και να δαγκώσει) τα «δικά του» πράγματα και γενικότερα δεν του περνά από το μυαλό να δαγκώσει άνθρωπο.
Αυτά βέβαια δε σημαίνουν πως μπορείς να «παρατήσεις» παιδί και σκυλί στην αυλή ή σε ένα δωμάτιο και να φύγεις, ιδιαίτερα αν είναι και τα 2 ή ένας από τους 2 σε πολύ μικρή ηλικία. Ατυχήματα πάντα μπορεί να συμβούν, με πιο πιθανό το παιδάκι να τραυματίσει το σκυλάκι. Για αυτό πάντα να υπάρχει ένας ενήλικας να επιβλέπει.
Είναι σκύλος με ενέργεια και χαίρετε να την διοχετεύει. Καλό λοιπόν είναι να του δίνετε τις ευκαιρίες. Βόλτες και παιχνίδια (από μπαλάκι, tug of war, spring pole, flirt pole και πολλά άλλα). Δεν θα σας καταστρέψει το σπίτι αν δε βγει βόλτα μια φορά και είναι σκύλος που η θέληση του να σας ευχαριστήσει τον κάνει εύκολα εκπαιδεύσιμο...αυτό όμως δεν πάει να πει πως θα πρέπει να γίνει και αντικείμενο εκμετάλλευσης η καλοσύνη του και να γίνει συνήθεια η μη βόλτα.
Το μέγεθος αλλά και ο καλόβολος χαρακτήρας είναι κάποια από τα πολλά θετικά της φυλής για ζωή στην πόλη. Μεταφέρεται εύκολα (και φθηνά σε σχέση με άλλες φυλές, αν μιλάμε για αεροπλάνο π.χ.) και είναι σκύλος που δε «γκρινιάζει» και μαθαίνει εύκολα να μένει ήσυχος σε ένα box ή ένα crate.
Είναι σκύλος που αγαπά όλους τους ανθρώπους και δεν θα το συνιστούσα για σκύλο φύλαξης. Θα γαβγίσει ίσως ή θα γρυλίσει σε παράξενους θορύβους και σε παράξενες ώρες αλλά οτιδήποτε περισσότερο θα βγει με κόπο και εκπαίδευση. Με τα άλλα σκυλάκια είναι αρχικά καλοπροαίρετος αλλά δε θα πει όχι σε οποιαδήποτε πρόκληση, από όπου κι αν προέρχεται. Μπορεί να μάθει εύκολα να συμβιώνει με άλλα ζώα και άλλα σκυλιά.
Τώρα για την επιλογή του σκύλου σας και την «πηγή» απόκτησης του...Ίσως να γνωρίζεται πως είναι καλύτερο να αποφύγετε τα pet shops, τους πάσης φύσεως εισαγωγείς και προμηθευτές και τις γέννες ιδιωτών. Η διαφορά κόστους δεν είναι τεράστια ενώ η διαφορά ποιότητας και υγείας το πιθανότερο να είναι και όλο αυτό να σας στοιχίσει και σε χρήμα αλλά και συναισθηματικά πολύ περισσότερο από όσα «γλυτώσατε» από την φθηνή αγορά.
Ακόμα όμως και ο εκτροφέας δεν θα πρέπει να είναι μια επιλογή αβίαστη. Θα πρέπει κι εκείνον (όποιος κι αν είναι) να τον επιλέξετε με προσοχή. Πάντα πρώτο μέλημα σας να είναι η υγεία. Σκυλιά που είναι απαλλαγμένα ή ελεύθερα από κληρονομικές ασθένειες (έχουν εξεταστεί και οι 2 γονείς και δεν έχουν πρόβλημα ή/και έχουν εξεταστεί οι πρόγονοι), σκυλιά με σωστό δάγκωμα, καλή ράχη, καλή φυσική κατάσταση, σκυλιά που κάνουν «πράγματα» και δεν ζουν σε κλουβιά...είναι κάποια από αυτά που θα πρέπει να σημειώσετε.
Μετά είναι ο χαρακτήρας...Θα πρέπει να δείτε σκυλιά που ζουν μαζί με ανθρώπους, που έρχονται σε επαφή με διάφορα ερεθίσματα (αυτοκίνητα, πολυκοσμία, παιδιά, άλλα ζώα, κλπ)...Το να σας δείξει κάποιος έναν όμορφο σκύλο με «βραβεία» και διακρίσεις δεν πρέπει να είναι αρκετό.
Στην εποχή μας και με το internet στην διάθεση μας δεν θα πρέπει να περιοριζόμαστε στις επιλογές που είναι «δίπλα μας»...Εξίσου «δίπλα μας» είναι και χώρες του εξωτερικού με πολύ καλές επιλογές και πολύ περισσότερες. Το κόστος δεν είναι πολύ μεγαλύτερο, απλά ο «κόπος» είναι, μια που θα πρέπει να πας να το πάρεις και ίσως να έρθεις απευθείας (το έχω κάνει κάποιες φορές). Μπορεί ένας εκτροφέας του εξωτερικού να είναι περισσότερο «δίπλα σου» και να σε βοηθά από ότι ένας «ντόπιος»...Την διαφορά δεν την κάνει η απόσταση αλλά ο χαρακτήρας.
Η καλύτερη επικοινωνία και η «επαφή» έχει να κάνει πολύ περισσότερο με τον χαρακτήρα των ανθρώπων παρά με την απόσταση που τους χωρίζει ή την γλώσσα που μιλούν. Όπως κι εμείς τώρα ανταλλάσουμε μηνύματα και «μιλάμε» για κάτι που μας αρέσει και μας απασχολεί, το ίδιο μπορεί να γίνει και με έναν εκτροφέα που είναι στην Σουηδία π.χ. Όρεξη να υπάρχει για ενημέρωση και διάλογο, διαφορετικά και στη Λάρισα αν βρίσκεται ο εκτροφέας κι εσείς στην Αθήνα μπορεί κάλλιστα να αδιαφορεί και να μην απαντά σε mail ή και τηλεφωνήματα. Επίσης, σημαντικές είναι και οι γνώσεις που θα έχει ο άλλος για να σας μεταφέρει και η σωστή καθοδήγηση και όχι απλά να είναι κοντά για να πάτε επίσκεψη...και αυτά είναι πράγματα διαπιστωμένα και όχι απλά εικασίες.
Ένας εκτροφέας που θα σας διασφαλίσει κάποια από τα παραπάνω και θα έχετε ένα σκύλο, όσο το δυνατόν, τυπικό και με pedigree θα σας ζητήσει 800-1200 ευρώ (μέσος όρος)...Τώρα, τα κριτήρια σας τα ανέφερα πιο πάνω και οι «παροχές» ποικίλουν (πέρα από το κουτάβι, το pedigree, τα πρώτα εμβόλια, το microchip, τροφή για τις πρώτες μέρες, κλπ). Η σημαντικότερη «παροχή» του εκτροφέα είναι η συνεχείς και διαρκής παρουσία του δίπλα σας και η προσπάθεια του να ζήσει ο σκύλος του όσο το δυνατόν καλύτερα και αρμονικά στο νέο του σπίτι.
Θα πρέπει να έχετε υπομονή και να μη βιαστείτε στις επιλογές σας.
Θα πρέπει πέρα από τα χρήματα που θα δώσετε, να αφιερώσετε και λίγο χρόνο να μάθετε για την φυλή και να μπορείτε να κρίνετε αυτά που θα σας πουν εκτροφείς και άλλοι (ή και εγώ τώρα) και αυτά πριν την αγορά Καλό είναι να «ψάξετε το θέμα» (όπως βλέπω ότι ήδη κάνετε) αρκετά, να μαζέψετε τις πληροφορίες σας και να τις «ζυγίσετε» στο τέλος.
Όλα αυτά που σας λέω ισχύουν είτε επιθυμείτε ένα σκύλο σύντροφο για σας και την οικογένεια σας και μόνο, είτε θέλετε να ασχοληθείτε με κάποιο σπορ (frisbee, agility, τρέξιμο, κ.α.) ή τις εκθέσεις σκύλων. Δεν είναι «πολυτέλειες». Η πιο σημαντική δουλειά του σκύλου είναι η συντροφιά και δεν πρέπει να γίνεται η απόκτηση του μια ταλαιπωρία διαρκείας λόγω προβλημάτων υγείας, χαρακτήρα, κλπ. που θα μπορούσαν να αποφευχθούν με καλύτερο ψάξιμο και δίνοντας 200-300 ευρώ παραπάνω (και τώρα να έχετε βρεθεί με κτηνιατρικά έξοδα ή έξοδα σε ζημιές και εκπαιδευτές που μπορεί να είναι της τάξεως των κάποιων χιλιάδων ευρώ ή ακόμα και να έχετε χάσει τον σκύλο σας από κάποια πάθηση λόγω κακής εκτροφής).
Τα ετήσια έξοδα ενός Stafford (με μια σωστή διατροφή, κτηνιατρική φροντίδα, κλπ.) ανέρχονται στα 500-800 ευρώ και βέβαια μιλώ για μέσους όρους που όμως βάση εμπειρίας δεν θα ξεφύγουν ιδιαίτερα (μιλώντας για «σωστές περιπτώσεις»).
Ελπίζω να απάντησα σε όλες σας τις αρχικές ερωτήσεις/απορίες. Για οτιδήποτε άλλο σκεφτείτε ή χρειαστείτε, μη διστάσετε να επικοινωνήσετε.
Ευχαριστώ πολύ!
