Η τελευταία επιθυμία ενός ετοιμοθάνατου


Xotikouli

Well-Known Member
24 Δεκεμβρίου 2006
4.974
630
Athens


Όταν δυο αγαπημένοι φίλοι χωρίζονται, η ζωή καταφέρνει να τους ενώσει ξανά. Έστω και αν λίγο μετά ο ένας από τους δύο πεθάνει.

Η ιστορία του Kevin McClain και του σκυλιού του, της Yurt, αποδεικνύει πως οι «σχέσεις ζωής» δεν είναι ένας ρομαντικός μύθος και μπορούν να συμβούν στη πραγματικότητα, ακόμα και αν δημιουργούνται ανάμεσα σε έναν άνθρωπο και ένα ζώο. Ίσως, κυρίως τότε.

Ο Kevin McClain ήταν ένας άστεγος άντρας που ζούσε μέσα στο αμάξι του, στο parking του εμπορικού καταστήματος Walmart, στο Cedar Rapids της Iowa. Βρήκε την Yurt, μια σκυλίτσα διασταύρωσης Sheltie με Collie, όταν αυτή ήταν μόλις 6 εβδομάδων και, έκτοτε, έγιναν αχώριστοι.

Μια μέρα στις αρχές Μαΐου, κάποιοι παραϊατρικοί βρήκαν τον McClain λιπόθυμο στο αυτοκίνητό του, με εμφανή συμπτώματα σοβαρής αρρώστιας. Τον μετέφεραν στο νοσοκομείο, όπου και του διαγνώστηκε καρκίνος του πνεύμονα σε τερματικό στάδιο. Η Yurt, που ήταν πλέον 8 χρονών και βρισκόταν σε άριστη κατάσταση, τόσο εξωτερικά όσο και από άποψη υγείας, μεταφέρθηκε στο καταφύγιο ζώων της περιοχής.

Όσο καιρό βρισκόταν υπό ιατρική περίθαλψη, ο McClain μιλούσε μόνο για ένα πράγμα. Για την σκυλίτσα του και για το πόσο ήθελε να τη ξαναδεί πριν πεθάνει. Η Jan Erceg, μία από τους παραϊατρικούς διασώστες που βρήκαν τον McClain και η οποία τον φρόντιζε, ήταν παράλληλα και εθελόντρια στο καταφύγιο ζώων του Cedar Rapids και, μόλις ο McClain της ανέφερε το όνομα του σκυλιού του, εκείνη κατάλαβε αμέσως για ποιο επρόκειτο.

Έτσι, κανόνισε να γίνει μια συνάντηση των δυο τους, για να ικανοποιήσει την τελευταία επιθυμία του McClain. Όταν οι άνθρωποι του καταφύγιου έφεραν την Yurt στο νοσοκομείο, εκείνη συμπεριφερόταν σαν να ήξερε ακριβώς που πηγαίνει, τρέχοντας μάλιστα μπροστά τους, κατευθυνόμενη με ακρίβεια στο δωμάτιο που βρισκόταν ο McClain.

Μπαίνοντας στο δωμάτιο, πήδηξε πάνω στο κρεβάτι και «σκέπασε» με το σώμα της τον άντρα, αρχίζοντας να γλείφει τα χέρια, το πρόσωπο και τον λαιμό του, ενώ αυτός ακόμα κοιμόταν. Η Erceg τοποθέτησε το χέρι του McClain στο κεφάλι της Yurt και άρχισε να το χαϊδεύει, μέχρι που ο άντρας ξύπνησε και, βλέποντας την αγαπημένη του φίλη μπροστά του, την πήρε αγκαλιά από τον λαιμό και δεν την άφησε για την επόμενη μιάμιση ώρα, κατά τη διάρκεια της οποίας Yurt και McClain κοιτάζονταν συνεχώς στα μάτια.

Μία μέρα μετά, ο McClain έφυγε από τη ζωή.

Όσο για την Yurt, ένα ζευγάρι από την περιοχή που πρόσφατα είχαν χάσει τον δικό τους σκύλο, την επισκέφθηκαν στο καταφύγιο και αποφάσισαν να την υιοθετήσουν. Το ζευγάρι, η Kate και ο Eric Ung, λένε πως είναι απίστευτα καλόβολη και έξυπνη, γεμάτη ενεργητικότητα και διάθεση για ζωή.

Ο Eric Ung, μάλιστα, είπε στο Abc News για τον McClain «Την αγαπούσε τόσο πολύ και της παρείχε περισσότερα και απ' όσα έκανε για τον ίδιο του τον εαυτό. Αυτό λέει πολλά για τον χαρακτήρα αυτού του ανθρώπου και η αφοσίωση της Yurt ήταν η μεγαλύτερη απόδειξη».


Κείμενο: Νάγια Κωστιάνη
Πηγή: queen.gr (στο link υπάρχει και βίντεο του ABC News για το θέμα)
 








vasgial

Well-Known Member
6 Φεβρουαρίου 2011
3.531
1.729
50
Μαραθώνας-Κάτω Σούλι
Ολο λεω πως οταν ειμαι στη δουλεια δεν θα ανοιγω να διαβασω θεματα που ο τιτλος σε προϊδεαζει για το περιεχομενο και ολο κανω το αντιθετο. Τελος.
 


mareco

Well-Known Member
13 Ιουλίου 2009
30.953
20.377
Και για πες, το δάκρυ που κυλάει στο μάγουλο και το βλέπουν όλοι, πως το δικαιολογείς; :p
 


johnk

Well-Known Member
15 Ιανουαρίου 2010
10.176
5.601
ΑΘΗΝΑ
Ειρήνη,
Συγκινήθηκα, για μιά φορά ακόμα, τι περίεργο, άλλωστε...

Ρομαντική ιστορία... 100% πραγματική ιστορία...

Σ' ευχαριστώ, ειλικρινά!

Υ.Γ. Και (ελπίζω ότι δεν είμαι off-topic) τις τελευταίες 48 ώρες, που οι παγκόσμιες χρηματαγορές χτυπάνε αλύπητα τα κράτη του Ευρωπαϊκού Νότου και την οντότητα της Ε.Ε., έχοντας "μυριστεί αίμα"...
τι αίμα? απλά, το αίμα των συνανθρώπων τους...

...για μερικές ποσοστιαίες μονάδες κέρδους παραπάνω (ας πούμε, θεμιτό?) και, κυρίως, για την επικράτηση των δικών τους "ταμπού", του δικού τους "εγώ", της δικής τους "τάξης πραγμάτων" (το βασικό χαρακτηριστικό του "ανθρώπου"?)...

...Η φωτογραφία που παρέθεσες και η όμορφη, αγνή ιστορία είναι συντριπτική απάντηση στο θέμα (εδώ, στο dogforum) των προηγουμένων ημερών, στο ψευδεπίγραφο ερώτημα: "Εσείς τι θα κάνατε ;;"...

..Επίκαιρη ιστορία!

Σ' ευχαριστώ:)
 




DogzLover

Well-Known Member
16 Μαϊου 2010
384
0
Neverland
Ειμαι που ειμαι χαλια σημερα διαβασα και αυτο.....
Βρηκες και εσυ μερα να το ποσταρεις!!!!
 


Xotikouli

Well-Known Member
24 Δεκεμβρίου 2006
4.974
630
Athens
Βρε παιδιά μη βαράτε! Βράδυ το ανέβασα, δεν φταίω εγώ αν κοιμάστε νωρίς :D
Πάντως εγώ δεν το βρήκα θλιβερό αλλά όμορφο... Τουλάχιστον από την πλευρά του σκύλου και της σχέσης του με τον άνθρωπο που αφορά το forum.
Από την ανθρώπινη πλευρά, ναι είναι θλιβερό ότι έπρεπε να φτάσει σε αυτό το σημείο ο άνθρωπος για να βρει φροντίδα.
Αλλά δεν είναι μάλλον ο χώρος για να σχολιαστεί...