Ειναι οπως το λεει ο Θανασης. Πραγματι ειναι κακοτραχαλες πετρωδεις καθετες πλαγιες. Η Ηρα σκαρφαλωνει σαν κατσικι. Ενταξει, τρια χρονια τωρα μαζι της, εχει σπασει η χολη μου και δεν δινω πολλη σημασια πλεον.
Αμαλια, εχεις δικιο, η Ηρα ξανανοιωσε. Δεν περασε ομως και τον καλυτερο χειμωνα. Δεν βγηκε εξω οσο θα ηθελε, γιατι ημουν πολυ απασχολημενος και επισης ο φετεινος αερας με το κρυο με πειραξε πολυ. Τωρα που ξεκινανε σιγα σιγα τα κτηματα, θα ειναι ολο εξω.
Η Ζηνα ηθελε να παιξει μαζι της και βραχτηκε κι αυτη λιγο , μετα κρυωσε η κοιλιτσα της, και με παρακαλουσε να την παρω αγκαλια να ζεσταθει.
Οπότε και περασε την υπολοιπη ωρα μεσα στο μπουφαν μου, ως συνηθως οταν κρυωνει.
(μεγαλωσε και η φαλακρα μου οπως βλεπετε.... )