Έρευνα που διεξήχθη από ερευνητές κτηνιάτρους και ιατρούς εντόπισε «γενετικά μονοπάτια» που επιδεινώνουν τη σοβαρότητα των ιδεοψυχαναγκαστικών διαταραχών στους σκύλους (χρησιμοποιήθηκαν Ντόμπερμανς, όχι τυχαία), μια ανακάλυψη που θα μπορούσε να οδηγήσει σε καλύτερες και αποτελεσματικότερες θεραπείες των ιδεοψυχαναγκαστικών διαταραχών στους ανθρώπους.

Οι ιδεοψυχαναγκαστικές διαταραχές, έτσι όπως έχουν ονομαστεί στα Ελληνικά (OCD-Obsessive/Compulsive Disorders), είναι μία από τις πιο συχνές νευροψυχιατρικές διαταραχές επηρεάζοντας κατ 'εκτίμηση 1% έως 3% των ανθρώπων και αναφέρεται από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας ως μία από τις 20 ασθένειες που καθιστούν ανίκανους και ανήμπορους όσους υποφέρουν από αυτήν. Οι ιδεοψυχαναγκαστικές διαταραχές χαρακτηρίζονται συχνά από αυτοκαταστροφικές σκέψεις και χρονοβόρες, επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές, ενώ οι ιδεοψυχαναγκαστικές διαταραχές στον σκύλο (CCD– Canine Compulsive Disorders) μπορεί να περιλαμβάνουν το επίμονο κυνήγι της ουράς, την υπερβολική περιποίηση (γλείψιμο και δάγκωμα) και το πιπίλισμα της κουβέρτας ή των πλευρών (βλ. εικόνα).
Οι τρέχουσες θεραπείες δεν είναι τόσο αποτελεσματικές στον άνθρωπο και μόνο το ήμισυ περίπου του συνόλου των ασθενών ανθρώπων δείχνουν βελτίωση και θεραπεία κατόπιν φαρμακευτικής αγωγής. Δεν υπήρχε προηγούμενη καταγεγραμμένη μελέτη σε ανθρώπους ή σκύλους για τους παράγοντες που επιβαρύνουν τις ιδεοψυχαναγκαστικές διαταραχές.
Για την έρευνα χρησιμοποιήθηκε το DNA από 70 διαφορετικά Ντόμπερμαν και οι ερευνητές εντόπισαν δύο περιοχές που συσχετίζονταν έντονα με την επιβάρυνση των συμπτωμάτων του CCDκαι έναν τρίτο τόπο όπου έδειξε στοιχεία συσχέτισης.
Η έρευνα βασίζεται σε στοιχεία και προσπάθειες 10 περίπου ετών και πέρα από το γενετικό επίπεδο τονίζει πως σημαντικό παράγοντα στην εμφάνιση και επιβάρυνση αυτών των διαταραχών στο σκύλο μα και στον άνθρωπο έχει το περιβάλλον και το ποσοστό στρες στο οποίο υποβάλλεται κάθε άτομο.
Όσο για τα σκυλιά, όταν ένας σκύλος έχει δημιουργηθεί, έχει εκτραφεί για μια απαιτητική εργασία που απαιτεί ενέργεια, εγρήγορση, επαγρύπνηση, ετοιμότητα, σπιρτάδα, κ.α. έχει ανάγκη εκτόνωσης και έκφρασης αυτών των χαρακτηριστικών του. Τα περισσότερα σκυλιά σήμερα όμως, δεν λαμβάνουν ερεθίσματα τέτοιου επιπέδου και το περιβάλλον τους και η ζωή τους δεν είναι τόσο απαιτητική και ενδιαφέρουσα. Τα σκυλιά αυτά έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να αναπτύξουν ιδεοψυχαναγκαστικές διαταραχές ή να επιβαρυνθεί η γονιδιακή τους προδιάθεση.
Άλλος ένας λόγος για να προσπαθούμε να εκτονώνουμε και να «κουράζουμε» τα σκυλιά μας, τόσο σωματικά όσο και πνευματικά… και το ίδιο ισχύει και για εμάς.
Genomic Risk for Severe Canine Compulsive Disorder, a Dog Model of Human OCD

Οι ιδεοψυχαναγκαστικές διαταραχές, έτσι όπως έχουν ονομαστεί στα Ελληνικά (OCD-Obsessive/Compulsive Disorders), είναι μία από τις πιο συχνές νευροψυχιατρικές διαταραχές επηρεάζοντας κατ 'εκτίμηση 1% έως 3% των ανθρώπων και αναφέρεται από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας ως μία από τις 20 ασθένειες που καθιστούν ανίκανους και ανήμπορους όσους υποφέρουν από αυτήν. Οι ιδεοψυχαναγκαστικές διαταραχές χαρακτηρίζονται συχνά από αυτοκαταστροφικές σκέψεις και χρονοβόρες, επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές, ενώ οι ιδεοψυχαναγκαστικές διαταραχές στον σκύλο (CCD– Canine Compulsive Disorders) μπορεί να περιλαμβάνουν το επίμονο κυνήγι της ουράς, την υπερβολική περιποίηση (γλείψιμο και δάγκωμα) και το πιπίλισμα της κουβέρτας ή των πλευρών (βλ. εικόνα).
Οι τρέχουσες θεραπείες δεν είναι τόσο αποτελεσματικές στον άνθρωπο και μόνο το ήμισυ περίπου του συνόλου των ασθενών ανθρώπων δείχνουν βελτίωση και θεραπεία κατόπιν φαρμακευτικής αγωγής. Δεν υπήρχε προηγούμενη καταγεγραμμένη μελέτη σε ανθρώπους ή σκύλους για τους παράγοντες που επιβαρύνουν τις ιδεοψυχαναγκαστικές διαταραχές.
Για την έρευνα χρησιμοποιήθηκε το DNA από 70 διαφορετικά Ντόμπερμαν και οι ερευνητές εντόπισαν δύο περιοχές που συσχετίζονταν έντονα με την επιβάρυνση των συμπτωμάτων του CCDκαι έναν τρίτο τόπο όπου έδειξε στοιχεία συσχέτισης.
Η έρευνα βασίζεται σε στοιχεία και προσπάθειες 10 περίπου ετών και πέρα από το γενετικό επίπεδο τονίζει πως σημαντικό παράγοντα στην εμφάνιση και επιβάρυνση αυτών των διαταραχών στο σκύλο μα και στον άνθρωπο έχει το περιβάλλον και το ποσοστό στρες στο οποίο υποβάλλεται κάθε άτομο.
Όσο για τα σκυλιά, όταν ένας σκύλος έχει δημιουργηθεί, έχει εκτραφεί για μια απαιτητική εργασία που απαιτεί ενέργεια, εγρήγορση, επαγρύπνηση, ετοιμότητα, σπιρτάδα, κ.α. έχει ανάγκη εκτόνωσης και έκφρασης αυτών των χαρακτηριστικών του. Τα περισσότερα σκυλιά σήμερα όμως, δεν λαμβάνουν ερεθίσματα τέτοιου επιπέδου και το περιβάλλον τους και η ζωή τους δεν είναι τόσο απαιτητική και ενδιαφέρουσα. Τα σκυλιά αυτά έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να αναπτύξουν ιδεοψυχαναγκαστικές διαταραχές ή να επιβαρυνθεί η γονιδιακή τους προδιάθεση.
Άλλος ένας λόγος για να προσπαθούμε να εκτονώνουμε και να «κουράζουμε» τα σκυλιά μας, τόσο σωματικά όσο και πνευματικά… και το ίδιο ισχύει και για εμάς.
Genomic Risk for Severe Canine Compulsive Disorder, a Dog Model of Human OCD
Last edited: