Καλή χρονιά σε όλους!!
Είμαι νέο μέλος και θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας τις δύσκολες μέρες που ζούμε το τελευταίο δίμηνο με το κορίτσι μας, την Ελίνα.
Είναι Yorkshire Terrier και την έχω από 2 μηνών, τώρα πια είναι σχεδόν 12 ετών.
Πριν από 6 χρόνια είχε βγάλει στο πλάι του δεξιού επάνω μαστού της κάτι μικρά γρομπαλάκια που έφτανα μέχρι την μασχάλη της. Την πήγα στον γιατρό της την είδε πήρε δείγμα με μια σύριγγα και το έστειλε για βιοψία. Εδώ να πω (πως δεν πήρε υγρό απλά τράβηξε με την βελόνα μέσα από ένα γρομπαλάκι και είπε πως αυτό ήταν εντάξει για να μας δείξει κάτι)
Μετά από δεν θυμάμαι πια πόσες μέρες μας είπε πως πρέπει να αφαιρεθεί όλο εκείνο το τμήμα γιατί ότι κι αν είναι δεν κάνει να μείνει. Εννοείται πως συμφωνήσαμε εφόσον ήταν κάτι που απ τα λίγα που ξέραμε και μας εξήγησε ήταν το σωστό για την πορεία.
Πράγματι έγινε το χειρουργείο και την πήραμε σπίτι μετά από κάποιες ώρες και με την αγωγή που μας έδωσε.
Όταν βγήκε η απάντηση με πήρε τηλ και μου είπε όλα καλά και κανένα θέμα.
Έτσι έμεινα κι εγώ ήσυχη και συνεχίσαμε κανονικά την ζωή μας.
Να αναφέρω πως στον κτηνίατρο μας είχα απόλυτη εμπιστοσύνη μιας και τον γνώριζα κι απ το πρώτο μας σκυλάκι αλλά και από άλλους φίλους και γνωστούς που είχαν κατοικίδια και πήγαιναν σε αυτόν.
Για να μην τα πολυλογώ μετά από κανά χρόνο έπιασα πάλι κάτι προς εκείνη την πλευρά κι επειδή περνούσε και ψευδοκύηση κι έβγαζε γάλα απ το στήθος την πήγα μας έδωσε χάπι για το γάλα και μου είπε να μην ανησυχώ.
Μετα από κάποιους μήνες είχε βγάλει γρομπαλάκια και προς τον άλλο μαστό και όταν την πήγα για να τη δει μου είπε να μην ανησυχώ και πως είναι από το παλιό θέμα που είχε και είναι καλοήθες αλλά κάνει τέτοια στην γύρω περιοχή.
Μετά από ένα χρόνο περίπου άρχισε μια μέρα να βήχει, όχι συχνά περίπου 4 με 5 φορές την μέρα. Αφού αυτό συνεχίστηκε και την επομένη το πήρα τηλ. και μου είπε αν τρωει αν έχει όρεξη γενικα και αφού του είπα ναι μου είπε να την παρακολουθώ και να του πω αν συνεχίσει.
Τελικά αφού συνέχιζε την πήγα κι επειδή ήθελε να δει την καρδιά της μιας και δεν φαινόταν να έχει κάπου αλλού θέμα της κάναμε υπέρηχο και βρήκε καρδιακή ανεπάρκεια και της ξεκινήσαμε vetmedin.
Πράγματι πήγε μια χαρά με το χάπι αυτό και στην επανάληψη που κάναμε με υπέρηχο μετά από έναν χρόνο ήταν μια χαρά κι όχι χειρότερα πράγμα που καταλάβαινα κι εγώ απ την όλη κατάσταση που είχε.
Το θέμα ήταν πως τα γρομπαλάκια είχαν μεγαλώσει πολύ στο σημείο που είναι τα επάνω δύο στήθη της και όταν κάθε φορά του το έλεγα μου έλεγε το γνωστό, μην ανησυχείς γι αυτά... επίσης είχε βγάλει κι ένα μικρό στον αυχένα σκληρό που μεγάλωνε και μου είχε πει πως κι αυτό είναι απ το γνωστό θέμα αλλά καλοήθες κι αυτό.
Πριν από 6 μήνες περίπου γυρνώντας σπίτι βρήκαμε παντού στο καθιστικό σταγόνες από αίμα και αφού βεβαιωθήκαμε πως δεν ήταν περιόδου την πήγαμε να την ψάξει κι αυτός και να την δει. Δεν βρέθηκε άκρη γι αυτό το αίμα ώσπου πριν από δυο μήνες εκεί που έκανε χαρές και το γνωστό φτέρνισμα άρχισε να πετιέται και να τρέχει αίμα απ την μυτούλα της!! Τρομάξαμε τον πήραμε τηλ και την πήγαμε μέσα σε μια ώρα (το αίμα σταμάτησε μετά από κανά δεκάλεπτο)να την δει. Την είδε της έκανε ένεση κορτιζόνης και της έβγαλε μια ακτινογραφία θώρακα η οποία δεν έδειξε κάτι στους πνεύμονες πέρα απ το ότι είχε μεγαλοκαρδία λόγω της καρδιοπάθειας.
Μας είπε να το παρακολουθούμε... περνούσε ο καιρός κι όλα εντάξει μέχρι και δύο μήνες πριν που έβγαλε πάλι αίμα απ την μύτη και μου είπε να της δώσω χάπι κορτιζόνης για 15 μέρες και πως χρειαζόταν αξονική για να δούμε τι γίνεται σ εκείνο το σημείο. Της πήρε και αίμα για εξετάσεις οι οποίες έδειξαν 1.800 τις τρανσαμινάσες και τότε είπε να πάμε κάπου αλλού να την δουν που είχαν τα κατάλληλα μηχανήματα κλπ πράγμα που κάναμε...
Μόλις την είδαν μας είπαν αμέσως πως έχει καρκίνο στους μαστούς πράγμα που φαινόταν και με το μάτι... κανονίσαμε και έκανε την αξονική αλλά και υπέρηχο στην κοιλίτσα.
Όγκος στο συκώτι και στην μύτη κακοήθεια και το άλλο ογκάκι στον αυχένα το ίδιο.
Εκεί που κατέληξαν μετά από μια σειρά εξετάσεων ήταν στο να προτείνουν παρηγορητική αγωγή γιατί το χειρουργείο δεν έχει πλέον κανένα νόημα... ΣΟΚ
Όλα έγιναν τόσο άσχημα και τόσο γρήγορα που ανάθεμα κι αν μπορώ να καταλάβω το γιατί και δεν ξέρω κι αν έχει πια σημασία αλλά το γιατί να μην μου πει ο κτηνίατρος μας ενώ ήξερε απ την αρχή πως είχε κακοήθεια στο στήθος δεν μπορούσα να το δεχτώ με τίποτα όταν το έμαθα κι ούτε ακόμα.
Πήγα από κοντά και το μόνο που μου είπε είναι πως δεν έπαιρνε τίποτε και πως ήθελε να με προστατέψει από στεναχώρια μιας και ήξερε πως είχα κι εγώ διάφορα θέματα με την υγεία μου εκείνο το διάστημα!!
Του είπα πολλά και κυρίως το ότι πως μπορεί να σε προστατέψει κάποιος κρύβοντας σου μια αλήθεια που θες δεν θες κάποια μέρα την βρίσκεις μπροστά σου. Μου στέρησε την δυνατότητα να κάνω κάτι τότε που μπορούσε να γίνει γιατί οι άλλοι γιατροί που την είδαν μου εξήγησαν τι έπρεπε. Αποφάσισε αυτός λες κι ήταν Θεός και στην τελική και τίποτε περισσότερο να μην γινόταν εγώ θα είχα κάνει αυτό που πρέπει απ την στιγμή που θα ήξερα.
Τώρα πλέον οι μέρες μας με το Ελινάκι δεν είναι καλές... έχει κάποιες ώρες καλές και κάποιες πιο δύσκολες αλλά ακόμα το παλεύουμε... δεν μπορώ να φανταστώ πως θα είναι όταν θα τελειώσουν όλα και παρακαλάω μόνο να μην υποφέρει και εγώ να έχω δύναμη για μετά!!
Ακόμα και τώρα θέλω να πιστεύω σ ένα θαύμα και όταν την βλέπω καλά έστω και λίγες ώρες στην μέρα νομίζω πως το θαύμα έγινε αλλά δεν...
Περνάει μαζί με όλη την οικογένεια όσες περισσότερες ώρες της μέρας και δεν την αφήνουμε ποτέ μόνη, όταν δεν μπορεί ένας μπορεί κάποιος άλλος και κάπως έτσι κυλάνε οι μέρες μας!!
Συγγνώμη για το τεράστιο κείμενο αλλά ήθελα να μοιραστώ με ανθρώπους που έχουν και αγαπούν ζώα την ιστορία της δικιάς μας Ελίνας!!
Είμαι νέο μέλος και θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας τις δύσκολες μέρες που ζούμε το τελευταίο δίμηνο με το κορίτσι μας, την Ελίνα.
Είναι Yorkshire Terrier και την έχω από 2 μηνών, τώρα πια είναι σχεδόν 12 ετών.
Πριν από 6 χρόνια είχε βγάλει στο πλάι του δεξιού επάνω μαστού της κάτι μικρά γρομπαλάκια που έφτανα μέχρι την μασχάλη της. Την πήγα στον γιατρό της την είδε πήρε δείγμα με μια σύριγγα και το έστειλε για βιοψία. Εδώ να πω (πως δεν πήρε υγρό απλά τράβηξε με την βελόνα μέσα από ένα γρομπαλάκι και είπε πως αυτό ήταν εντάξει για να μας δείξει κάτι)
Μετά από δεν θυμάμαι πια πόσες μέρες μας είπε πως πρέπει να αφαιρεθεί όλο εκείνο το τμήμα γιατί ότι κι αν είναι δεν κάνει να μείνει. Εννοείται πως συμφωνήσαμε εφόσον ήταν κάτι που απ τα λίγα που ξέραμε και μας εξήγησε ήταν το σωστό για την πορεία.
Πράγματι έγινε το χειρουργείο και την πήραμε σπίτι μετά από κάποιες ώρες και με την αγωγή που μας έδωσε.
Όταν βγήκε η απάντηση με πήρε τηλ και μου είπε όλα καλά και κανένα θέμα.
Έτσι έμεινα κι εγώ ήσυχη και συνεχίσαμε κανονικά την ζωή μας.
Να αναφέρω πως στον κτηνίατρο μας είχα απόλυτη εμπιστοσύνη μιας και τον γνώριζα κι απ το πρώτο μας σκυλάκι αλλά και από άλλους φίλους και γνωστούς που είχαν κατοικίδια και πήγαιναν σε αυτόν.
Για να μην τα πολυλογώ μετά από κανά χρόνο έπιασα πάλι κάτι προς εκείνη την πλευρά κι επειδή περνούσε και ψευδοκύηση κι έβγαζε γάλα απ το στήθος την πήγα μας έδωσε χάπι για το γάλα και μου είπε να μην ανησυχώ.
Μετα από κάποιους μήνες είχε βγάλει γρομπαλάκια και προς τον άλλο μαστό και όταν την πήγα για να τη δει μου είπε να μην ανησυχώ και πως είναι από το παλιό θέμα που είχε και είναι καλοήθες αλλά κάνει τέτοια στην γύρω περιοχή.
Μετά από ένα χρόνο περίπου άρχισε μια μέρα να βήχει, όχι συχνά περίπου 4 με 5 φορές την μέρα. Αφού αυτό συνεχίστηκε και την επομένη το πήρα τηλ. και μου είπε αν τρωει αν έχει όρεξη γενικα και αφού του είπα ναι μου είπε να την παρακολουθώ και να του πω αν συνεχίσει.
Τελικά αφού συνέχιζε την πήγα κι επειδή ήθελε να δει την καρδιά της μιας και δεν φαινόταν να έχει κάπου αλλού θέμα της κάναμε υπέρηχο και βρήκε καρδιακή ανεπάρκεια και της ξεκινήσαμε vetmedin.
Πράγματι πήγε μια χαρά με το χάπι αυτό και στην επανάληψη που κάναμε με υπέρηχο μετά από έναν χρόνο ήταν μια χαρά κι όχι χειρότερα πράγμα που καταλάβαινα κι εγώ απ την όλη κατάσταση που είχε.
Το θέμα ήταν πως τα γρομπαλάκια είχαν μεγαλώσει πολύ στο σημείο που είναι τα επάνω δύο στήθη της και όταν κάθε φορά του το έλεγα μου έλεγε το γνωστό, μην ανησυχείς γι αυτά... επίσης είχε βγάλει κι ένα μικρό στον αυχένα σκληρό που μεγάλωνε και μου είχε πει πως κι αυτό είναι απ το γνωστό θέμα αλλά καλοήθες κι αυτό.
Πριν από 6 μήνες περίπου γυρνώντας σπίτι βρήκαμε παντού στο καθιστικό σταγόνες από αίμα και αφού βεβαιωθήκαμε πως δεν ήταν περιόδου την πήγαμε να την ψάξει κι αυτός και να την δει. Δεν βρέθηκε άκρη γι αυτό το αίμα ώσπου πριν από δυο μήνες εκεί που έκανε χαρές και το γνωστό φτέρνισμα άρχισε να πετιέται και να τρέχει αίμα απ την μυτούλα της!! Τρομάξαμε τον πήραμε τηλ και την πήγαμε μέσα σε μια ώρα (το αίμα σταμάτησε μετά από κανά δεκάλεπτο)να την δει. Την είδε της έκανε ένεση κορτιζόνης και της έβγαλε μια ακτινογραφία θώρακα η οποία δεν έδειξε κάτι στους πνεύμονες πέρα απ το ότι είχε μεγαλοκαρδία λόγω της καρδιοπάθειας.
Μας είπε να το παρακολουθούμε... περνούσε ο καιρός κι όλα εντάξει μέχρι και δύο μήνες πριν που έβγαλε πάλι αίμα απ την μύτη και μου είπε να της δώσω χάπι κορτιζόνης για 15 μέρες και πως χρειαζόταν αξονική για να δούμε τι γίνεται σ εκείνο το σημείο. Της πήρε και αίμα για εξετάσεις οι οποίες έδειξαν 1.800 τις τρανσαμινάσες και τότε είπε να πάμε κάπου αλλού να την δουν που είχαν τα κατάλληλα μηχανήματα κλπ πράγμα που κάναμε...
Μόλις την είδαν μας είπαν αμέσως πως έχει καρκίνο στους μαστούς πράγμα που φαινόταν και με το μάτι... κανονίσαμε και έκανε την αξονική αλλά και υπέρηχο στην κοιλίτσα.
Όγκος στο συκώτι και στην μύτη κακοήθεια και το άλλο ογκάκι στον αυχένα το ίδιο.
Εκεί που κατέληξαν μετά από μια σειρά εξετάσεων ήταν στο να προτείνουν παρηγορητική αγωγή γιατί το χειρουργείο δεν έχει πλέον κανένα νόημα... ΣΟΚ
Όλα έγιναν τόσο άσχημα και τόσο γρήγορα που ανάθεμα κι αν μπορώ να καταλάβω το γιατί και δεν ξέρω κι αν έχει πια σημασία αλλά το γιατί να μην μου πει ο κτηνίατρος μας ενώ ήξερε απ την αρχή πως είχε κακοήθεια στο στήθος δεν μπορούσα να το δεχτώ με τίποτα όταν το έμαθα κι ούτε ακόμα.
Πήγα από κοντά και το μόνο που μου είπε είναι πως δεν έπαιρνε τίποτε και πως ήθελε να με προστατέψει από στεναχώρια μιας και ήξερε πως είχα κι εγώ διάφορα θέματα με την υγεία μου εκείνο το διάστημα!!
Του είπα πολλά και κυρίως το ότι πως μπορεί να σε προστατέψει κάποιος κρύβοντας σου μια αλήθεια που θες δεν θες κάποια μέρα την βρίσκεις μπροστά σου. Μου στέρησε την δυνατότητα να κάνω κάτι τότε που μπορούσε να γίνει γιατί οι άλλοι γιατροί που την είδαν μου εξήγησαν τι έπρεπε. Αποφάσισε αυτός λες κι ήταν Θεός και στην τελική και τίποτε περισσότερο να μην γινόταν εγώ θα είχα κάνει αυτό που πρέπει απ την στιγμή που θα ήξερα.
Τώρα πλέον οι μέρες μας με το Ελινάκι δεν είναι καλές... έχει κάποιες ώρες καλές και κάποιες πιο δύσκολες αλλά ακόμα το παλεύουμε... δεν μπορώ να φανταστώ πως θα είναι όταν θα τελειώσουν όλα και παρακαλάω μόνο να μην υποφέρει και εγώ να έχω δύναμη για μετά!!
Ακόμα και τώρα θέλω να πιστεύω σ ένα θαύμα και όταν την βλέπω καλά έστω και λίγες ώρες στην μέρα νομίζω πως το θαύμα έγινε αλλά δεν...
Περνάει μαζί με όλη την οικογένεια όσες περισσότερες ώρες της μέρας και δεν την αφήνουμε ποτέ μόνη, όταν δεν μπορεί ένας μπορεί κάποιος άλλος και κάπως έτσι κυλάνε οι μέρες μας!!
Συγγνώμη για το τεράστιο κείμενο αλλά ήθελα να μοιραστώ με ανθρώπους που έχουν και αγαπούν ζώα την ιστορία της δικιάς μας Ελίνας!!
Last edited:
