Κουφός αδέσποτος σκυλιτσος - εντολή "Μη!"

[marilena83]

Καλημέρα στην όμορφη παρέα!

Έχω χαθεί λόγω πολύ περιορισμένου χρόνου δυστυχώς αλλα χρειάζομαι τα φώτα σας...

Έχω το εξής πρόβλημα και πάω να σκάσω ... Έχουμε εδώ στο χωριό έναν αδέσποτο σκυλιτσο, ημίαιμο ποιμενικό, γύρω στα 30- 35 κιλά τον υπολογίζω, ο οποίος από ότι αντιλαμβάνομαι είναι κουφός ο φουκαρας (το έχω τσεκαρει αρκετές φορές). Το θέμα είναι ότι ο καημένος είναι μικρός σε ηλικία μάλλον και κάνει κάτι παιχνίδια με ψευτοδαγκωματα κτλ και όπως καταλαβαίνετε προσπαθώ να τον συμμορφωσω λίγο γιατί συχνάζει και στην παραλία και θεωρώ θέμα χρόνου να δημιουργηθεί θέμα με κάποιον λουόμενο.

Γενικά προσπαθώ να τον μαζευω όταν ενοχλεί άλλους αλλά είναι ατίθασος ο σιχαμενος, πάει κάθεται σε πετσέτες, βουτάει μπρατσακια παιδιών, έρχεται να "ξύσει" με τα δόντια, πιάνει τα χερια στο στόμα του και νομίζουν ότι έχει αγριεψει οι άλλοι...καταλαβαίνετε.

Του μαθαίνω το "κάτσε" όταν του βάζω φαγητό και κάτι γίνεται αλλά αυτό που θεωρώ κομβικό είναι να μπορέσω να του εξηγήσω ότι κάτι που κάνει είναι μη επιτρεπτό. Έχει κανείς καμιά ιδέα μήπως?

Υ.Γ. ο σκύλος είναι κούκλος πραγματικά

 

[mareco]

Βρεεεε σαν τα χιόνια!!!

Η ακοή του καλέ, τι έχει να κάνει με όσα περιγράφεις;
Τρελοκούταβος μες την καλή χαρά είναι!
Πολύ πιθανό να του βγει σε κακό πάντως, έχεις δίκιο.
Δεν κάνεις καμιά προσπάθεια προώθησης για υιοθεσία μπας και;
Εχετε καμιά φιλοζωική κοντά, μήπως μπορεί να βοηθήσει λίγο;

 

[marilena83]

Χαχαχα άστα, σαν τα χιόνια όπως τα λες...Μου λείψατε, ελπίζω να καταφέρω να επανέλθω σιγά σιγά και λάιβ

Θα κάνω μια απόπειρα που λες με τη φιλοζωική της Ναυπάκτου μπας και αλλά δε βοηθά ρε γαμώτο ο συνδυασμός μεγέθους - ακοής, ευτυχώς είναι πανέμορφος και "καλού χαρακτήρα" (αφήνει να του πάρεις το φαγητό πχ) και ίσως γίνει κάτι. Έχω σκοπό την άλλη βδομάδα να πάω κι από την κτηνίατρο που έχει την εποπτεια εδώ των αδέσποτων (τα οποία είναι άπειρα ).

Ξέρεις αυτό που σκέφτομαι είναι ότι ο τόνος της φωνής είναι πολύ σημαντικός για την επικοινωνία μας με τους σκύλους και ότι αν άκουγε θα πιανε πέντε πραγματα που λέει ο λόγος. Είμαι συνεχώς σε επιφυλακή να τον βουτάω τον μπετοβλακα μην το φάει το κεφάλι του καμία ώρα.

Γι αυτό σκεφτόμουν μήπως υπάρχει κάποια τύπου κίνηση για το "μη" σε νοηματική για σκύλους ή καμιά συμβουλή γενικά πάνω στο θεμα

 

[mareco]

Πέτα του πέτρες! Μια-δυό, θα το πιάσει το νόημα!
Δεν βάζεις κι εδώ, καμιά αγγελία.
You never know...

 

[vrmode]

Ξέρεις αυτό που σκέφτομαι είναι ότι ο τόνος της φωνής είναι πολύ σημαντικός για την επικοινωνία μας με τους σκύλους και ότι αν άκουγε θα πιανε πέντε πραγματα που λέει ο λόγος. Είμαι συνεχώς σε επιφυλακή να τον βουτάω τον μπετοβλακα μην το φάει το κεφάλι του καμία ώρα.

Γι αυτό σκεφτόμουν μήπως υπάρχει κάποια τύπου κίνηση για το "μη" σε νοηματική για σκύλους ή καμιά συμβουλή γενικά πάνω στο θεμα

Το πρώτο σήμα επικοινωνίας με τους σκύλους δεν είναι η ακοή αλλά η γλώσσα σώματος, αε τα πούμε "νοήματα". Θυμάμαι την πρώτη μου εκπαίδευση σε σκύλο:
H εντολές "κάτσε", "μείνε" κλπ. δόθηκαν από τον εκπαιδευτή αρχικά με σήματα του χεριού. Αφού ο σκύλος εμπέδωσε το οπτικό σήμα, στη συνέχεια μπήκε και η λεκτική εντολή, σε συνδυασμό πάντα με το οπτικό σήμα. Μετά, αφού, αφού εμπεδώθηκε και το λεκτικό, αφαιρέσαμε σταδιακά το οπτικό σήμα, αν και εγώ από συνήθεια συνέχιζα πολλές φορές, ειδικά στο "μείνε" να εφαρμόζω και το οπτικό. Εδώ να πω ότι το σήμα του "μείνε" είναι ανοιχτή παλάμη προς το σκύλο, κάπως σαν μούτζα , σαν να του κόβεις το οπτικό του πεδίο.

Όλο αυτό αποδείχθηκε πολύ χρήσιμο, όταν πια σε μεγάλη ηλικία η σκύλα μου κουφάθηκε τελείως. Εκτελούσε ωστόσο κανονικά τις εντολές με τα οπτικά σήματα που είχαμε μάθει στην εκπαίδευσή της.

 

[bella_gr]

αυτο που εχω προσεξει με τα δικα μου ειναι οτι καταλαβαινουν καλυτερα το οπτικο απο το λεκτικο.

 

[marilena83]

Πέτα του πέτρες! Μια-δυό, θα το πιάσει το νόημα!
Δεν βάζεις κι εδώ, καμιά αγγελία.
You never know...

Και καλά να του πετάξω εγώ, μην του πετάξει κανας άλλος φοβάμαι...
Θα τον βάλω ναι, οργανωνομαι

 

[marilena83]

Που λέτε αυτό με το οπτικό ισχύει απόλυτα και στη δική μου, πολλές φορές το λεκτικό το γράφει και μόλις δει τη χειρονομία εκτελεί κατευθείαν. Ωστόσο οπτικό για "μη" δεν έχω...
Και οκ φαντάζομαι η δικιά μου που με ξέρει τόσα χρόνια θα καταλάβαινε από τη στάση του σώματος πότε κάτι με έχει δυσαρεστήσει και δεν πρέπει να το κάνει, ένας σκύλος που δε με ξέρει στην ουσία πως θα καταλάβει το "μη αυτό"? Αυτουνου του κουνάω το χέρι και νομίζει ότι παίζω, μου θυμίζει τον Ραν ταν πλαν.

Πάντως σήμερα δοκίμασα να τον κρατησω κάπως πιο αυστηρά από το κολάρο του όταν έκανε βλακείες και έδειξε μια κάποια συμμόρφωση (την περασμένη βδομάδα με είχε πετάξει κάτω). Αλλά ειναι αγαπησιαρης ο σιχαμενος, περιμένει να βγω από τη θάλασσα κι έρχεται και κάθεται σχεδόν πάνω μου για να τον χαϊδεύω. Και ένα παρεάκι τριων άλλων αδέσποτων του είχε κάνει ντου σε κάποια φάση και αυτός στάθηκε κύριος, ούτε τσαμπουκαλευτηκε ούτε τίποτα...

 

[vrmode]

Που λέτε αυτό με το οπτικό ισχύει απόλυτα και στη δική μου, πολλές φορές το λεκτικό το γράφει και μόλις δει τη χειρονομία εκτελεί κατευθείαν. Ωστόσο οπτικό για "μη" δεν έχω...

Γκούγκλαρε λίγο κάτι τύπου "how to train deaf dogs".
Σαν οπτικό σήμα θα δοκίμαζα αυτό που χρησιμοποιούσα στο μείνε, η "μούτζα" που έλεγα ή σαν να είσαι τροχονόμος και κάνεις στοπ. Είναι έντονη κίνηση, τεντώνεις χέρι και ανοίγεις παλάμη στο οπτικό πεδίο ανάμεσα σε σένα και το σκύλο. Σημαντικό είναι να υπάρχει οπτική επαφή με το σκύλο εκείνη τη στιγμή, τον κοιτάς και σε κοιτάζει για να καταλαβαίνει ότι απευθύνεσαι σε αυτόν.