Μια τολμηρή υιοθεσία ελληνικού ποιμενικού

[sojna]

Καλημέρα, θέλω να μοιραστώ μαζί σας μια παράτολμη ιδέα! Η τύχη έφερε μπροστά στην πόρτα μου έναν υπέροχο τρίχρονο ελληνικό ποιμενικό, ο οποίος είναι γενικά ένα ήρεμο και καλότροπο ζώο, με πολλά όμως προβλήματα συμπεριφοράς, λόγω και της κακοποίησης που είχε δεχτεί σε νεαρή ηλικία.
Εν τω μεταξύ, ζω σε διαμέρισμα (ευτυχώς με πολύ μεγάλη βεράντα και κοντά σε δασύλλιο) δεν είχα ποτέ σκυλί και έχω δύο μικρά παιδιά.
Καταλαβαίνω απόλυτα ότι ΟΛΑ τα δεδομένα είναι εναντίον μας για μας τέτοια υιοθεσία Διάβασα μάλιστα και αρκετές αναρτήσεις στο φόρουμ σχετικά με τους ελληνικούς ποιμενικούς και αποθαρρύνθηκα ακόμη περισσότερο.
Ο μοναδικός λόγος που με κάνει να πιστεύω ότι αυτή η υιοθεσία θα μπορούσε να πετύχει, είναι ότι με τον συγκεκριμένο σκύλο αναπτύχθηκε σιγά - σιγά μια πολύ βαθιά αγάπη και κατανόηση. Να σημειώσω τέλος ότι μακάρι να υπήρχε δυνατότητα να υιοθετηθεί από κάποια άλλη καταλληλότερη οικογένεια, αλλά, δυστυχώς, αυτή τη στιγμή φαίνεται ότι είμαι η μόνη που μπορώ να του προσφέρω λίγη φροντίδα, αγάπη και ασφάλεια. Και αυτό το έχει καταλάβει απόλυτα! Λοιπόν, υπάρχει καμιά περίπτωση να πετύχει;

 

[stamatia]

Καλώς ήρθες. Η τύχη ήταν με το μέρος του. Τα παιδιά που έχουν ποιμενικούς θα μπορούν να σε κατατοπίσουν καλύτερα. Υπάρχει περίπτωση αν βρεθεί οικογένεια να τον υιοθετήσει να το δώσεις το σκυλί ?
Επειδή δεν αναφέρεις αν έχεις εμπειρία από σκύλους και πιθανόν αυτά τα προβλήματα συμπεριφοράς όπως αναφέρεις να μην μπορείς να τα εκτιμήσεις σωστά (δλδ αν είναι όντως προβλήματα συμπεριφοράς για την φυλή του σκύλου) ίσως μια εκτίμηση από εκπαιδευτή να ήταν πολύ καλή κίνηση....και με δεδομένο ότι υπάρχουν και παιδιά στο σπίτι.

 

[mareco]

sojna, τα γραφόμενά σου, δείχνουν ότι υπάρχει σοβαρή περίπτωση να...πετύχει

Εμείς, θα βοηθήσουμε όσο μπορούμε, αλλά η εκτίμηση τουλάχιστον από έναν σωστό εκπαιδευτή, που θα σας δει κι από κοντά, είναι ότι καλύτερο για να ξεκινήσετε όσο σωστότερα γίνεται.

 

[sojna]

Σας ευχαριστώ πολύ! Ήδη έχουμε συναντηθεί με εκπαιδευτή και είμαι υπό την καθοδήγηση του. Βέβαια μου είπε ότι μπορεί να φτάσουμε σε ένα πολύ καλό επίπεδο συμβίωσης, μπορεί και όχι (λόγω της ηλικίας του σκύλου και των τραυματικών εμπειριών που κουβαλάει). Όπως και να έχει, πέρα από τις οδηγίες του εκπαιδευτή, η εμπειρία των ανθρώπων που ήδη ζουν με ποιμενικούς, νομίζω ότι θα μου ήταν πολύ χρήσιμη, για αυτό και απευθύνομαι στο δικό σας φόρουμ.
Ασφαλώς και θα ήθελα να υιοθετηθεί το σκυλί από κάποιον που θα μπορούσε καλύτερα να του εξασφαλίσει όλα όσα έχει ανάγκη και κυρίως την αγάπη που τόσο του έλειψε. Βέβαια, είναι υπό την επίβλεψη και την ευθύνη του φιλοζωικού συλλόγου, οπότε η τελική απόφαση θα είναι του συλλόγου. Αν υπάρχει, όμως, ενδιαφέρον από κάποιον θα φροντίσω να ενημερώσω τον σύλλογο.
Προς το παρόν, έχω και εγώ την τρελή ιδέα ότι... μπορεί και να πετύχει!

 

[Eirini-Fontas]

Το βλεπω ηδη πετυχημενο!
Τυχερος ο τεραστιος!

 

[ISKENDER]

Δεν ειναι κάθολου τρελή ιδέα.
Η επιτυχια της θα σε κάνει αλλο άνθρωπο.
Ο αγώνα για τέτοιου είδους επιτυχία ειναι στάση ζωής.

 

[Estranged]

sojna, τα γραφόμενά σου, δείχνουν ότι υπάρχει σοβαρή περίπτωση να...πετύχει

Κι εμένα έτσι μου φαίνεται. Αφού είναι ήρεμο και καλότροπο, τι προβλήματα συμπεριφοράς παρουσιάζει? Από περιέργεια και μόνο και μήπως μπορούν να σε βοηθήσουν αυτοί που γνωρίζουν καλύτερα.

 

[vas]

Πολύ ωραίο θέμα!
Ζω με έναν ποιμενικό, αν και όχι ελληνικό. Αν έχεις 2-3 ώρες καθημερινά για βόλτες του σκύλου και εκτόνωση η συμβίωση μέσα στο σπίτι θα ειναι πολύ πιο εύκολη απο όσο φαντάζεσαι. Μη σε τρομάζουν οι ώρες, μπορείς να τις σπάσεις ας πούμε μισή ώρα το πρωί, μία το μεσημέρι και μία-μιάμιση το βράδυ.

 

[Ghostdoc]

Καλημέρα, θέλω να μοιραστώ μαζί σας μια παράτολμη ιδέα! Η τύχη έφερε μπροστά στην πόρτα μου έναν υπέροχο τρίχρονο ελληνικό ποιμενικό, ο οποίος είναι γενικά ένα ήρεμο και καλότροπο ζώο, με πολλά όμως προβλήματα συμπεριφοράς, λόγω και της κακοποίησης που είχε δεχτεί σε νεαρή ηλικία.
Εν τω μεταξύ, ζω σε διαμέρισμα (ευτυχώς με πολύ μεγάλη βεράντα και κοντά σε δασύλλιο) δεν είχα ποτέ σκυλί και έχω δύο μικρά παιδιά.
Καταλαβαίνω απόλυτα ότι ΟΛΑ τα δεδομένα είναι εναντίον μας για μας τέτοια υιοθεσία Διάβασα μάλιστα και αρκετές αναρτήσεις στο φόρουμ σχετικά με τους ελληνικούς ποιμενικούς και αποθαρρύνθηκα ακόμη περισσότερο.
Ο μοναδικός λόγος που με κάνει να πιστεύω ότι αυτή η υιοθεσία θα μπορούσε να πετύχει, είναι ότι με τον συγκεκριμένο σκύλο αναπτύχθηκε σιγά - σιγά μια πολύ βαθιά αγάπη και κατανόηση. Να σημειώσω τέλος ότι μακάρι να υπήρχε δυνατότητα να υιοθετηθεί από κάποια άλλη καταλληλότερη οικογένεια, αλλά, δυστυχώς, αυτή τη στιγμή φαίνεται ότι είμαι η μόνη που μπορώ να του προσφέρω λίγη φροντίδα, αγάπη και ασφάλεια. Και αυτό το έχει καταλάβει απόλυτα! Λοιπόν, υπάρχει καμιά περίπτωση να πετύχει;

Καλημερα και καλως όρισες! Συγχαρητηρια για την σκεψη-ιδεα
Ηρεμο και καλότροπο ζωο με πολλά προβληματα συμπεριφορας είναι σχήμα οξυμωρο..
Η επιθυμια σου να πετυχει η "συνταγη" και η αγαπη που θα προσφερεις είναι ο καταλυτης για να ξεπεραστουν τα προβληματα που θα προκυψουν. Δυσκολη φυλη,σκυλι με θέματα, ενηλικο, εσυ απειρη = σε περιμενει ανηφορα. Αν ομως εισαι αποφασισμενη, εχεις υπομονη και αποκτησεις γνωση μπορεις να τα καταφερεις.

Καλώς ήρθες. Η τύχη ήταν με το μέρος του. Τα παιδιά που έχουν ποιμενικούς θα μπορούν να σε κατατοπίσουν καλύτερα. Υπάρχει περίπτωση αν βρεθεί οικογένεια να τον υιοθετήσει να το δώσεις το σκυλί ?
Επειδή δεν αναφέρεις αν έχεις εμπειρία από σκύλους και πιθανόν αυτά τα προβλήματα συμπεριφοράς όπως αναφέρεις να μην μπορείς να τα εκτιμήσεις σωστά (δλδ αν είναι όντως προβλήματα συμπεριφοράς για την φυλή του σκύλου) ίσως μια εκτίμηση από εκπαιδευτή να ήταν πολύ καλή κίνηση....και με δεδομένο ότι υπάρχουν και παιδιά στο σπίτι.

- αναφερει οτι δεν εχει.

 

[dnassib]

και εγώ πιστεύω ότι έχετε καλές προοπτικές! αφού τον αγαπάτε τόσο πολύ και είστε διατεθειμένοι να δουλέψετε παρόλες τις δυσκολίες, δεν βλέπω γιατί όχι -- ειδικά αν νιώθεις ότι το αγαπάς ήδη αυτό το πλάσμα! δεν ξέρω βέβαια τι θέματα έχει και, όπως είπαν και άλλα μέλη, θα είχε ενδιαφέρον να μας πεις, αλλά τα σκυλιά είναι ΠΟΛΥ προσαρμοστικά όντα και, όπου υπάρχει θέληση και αίσθημα, συνήθως τα πράγματα κυλούν καλά! εδώ έχουμε μέλη με ΕΠ, με μεγάλους δανούς και 2 και 3 (μη σου πω και 4!) σκυλάκια μεγαλόσωμα μέσα σε σπίτι, συχνά μαζεμένα από το δρόμο ή υιοθετημένα από φιλοζωικές και καταφύγια, που τα πάνε περίφημα. αν ο τσοπάνος σας είναι ήρεμος και καλότροπος, έχε πίστη

από προσωπική εμπειρία σου λέω ότι υιοθέτησα και εγώ πρώην κακοποιημένο ημίαιμο κυνηγόσκυλο περίπου 1/1.5 έτους το οποίο έζησε αρχικά δεμένο σε ένα δέντρο και μετά σε κλουβί καταφυγίου. μένω μόνη μου σε διαμέρισμα στο κέντρο, δουλεύω αρκετές ώρες και δεν έχω αυτοκίνητο. είχα ΠΑΡΑ πολλούς ενδοιασμούς για το αν θα τα καταφέρω και, ειλικρινά, δε το έχω μετανιώσει ούτε στιγμή η μικρή προσαρμόστηκε αμέσως, δεν λέρωσε ούτε μια φορά, δεν κάνει ζημιές, με κοιτάει στα μάτια και έχει γίνει 'city girl' ... όχι ότι δεν έχουμε θεματάκια, αλλά όλα δουλεύονται! όταν συζητούσα με την υπεύθυνη του καταφυγίου το ενδεχόμενο και το ότι ίσως θα ήταν άδικο για την αναστασία να ζήσει υπό αυτές τις συνθήκες, η απάντηση ήταν ξεκάθαρη: πιο καλά σε ένα διαμέρισμα με κάποιον που θα την αγαπά και θα την φροντίζει και ας μένει κάποιες ώρες μόνη της, παρά αναμονή στο κλουβί (ή στο δρόμο, όπως στη δική σου περίπτωση αν καταλαβαίνω καλά) για την τυχόν 'ιδανικότερη' υιοθεσία που ΙΣΩΣ προκύψει ΚΑΠΟΙΑ στιγμή!

σας εύχομαι τα καλύτερα

 

[sojna]

Η ενθάρρυνση σας είναι πραγματικά πολύτιμο εφόδιο στην περιπέτεια που ξεκινάμε! Όσο για τα προβλήματα συμπεριφοράς αφορούν κυρίως στη σχέση του με άλλα σκυλιά. Είναι πολύ κυριαρχικός και επιθετικός και αυτό δυσκολεύει πάρα πολύ τη βόλτα μας. Είναι μεγαλόσωμο και πολύ δυνατό ζώο και έχω καταλάβει πολύ καλά ότι (προς το παρόν τουλάχιστον) δεν είναι από τα σκυλιά που θα τους πεις "μείνε" και θα κοκαλώσουν, ίσως και να μην γίνει ποτέ. Γι' αυτό αισθάνομαι τεράστια ευθύνη όταν τον κρατάω με το λουρί. Πρέπει επίσης να πω ότι παλιότερα είχε δείξει επιθετική συμπεριφορά και σε ανθρώπους, αλλά δεν ξέρω υπό ποιές συνθήκες και έτσι δεν την αξιολογώ. Με εμένα είναι ήρεμος και τρυφερός. Αν μπορείτε να μου δώσετε κατευθύνσεις για την αντιμετώπιση αυτών των θεμάτων, θα το εκτιμούσα πολύ. Ευχαριστώ και πάλι!

 

[mareco]

Αν μιλάς ήδη με εκπαιδευτή, είναι καλύτερο να μην μπερδέψεις τις συμβουλές. Αν νοιώθεις ότι του έχεις εμπιστοσύνη, μείνε σ'αυτά που σου λέει εκείνος, που σας έχει δει κι από κοντά και μπορεί να κρίνει καλύτερα από εμάς.

 

[pk68]

Καλησπέρα,

Αρχικά να ευχηθώ καλή επιτυχία στο εγχείρημα.
Πρόσφατα ξεκίνησα τη διαδικασία υιοθεσίας ποιμενικού κεντρικής ασίας (θηλυκό). Μένω και εγώ σε διαμέρισμα και επιπλέον έχω άλλο ένα θηλυκό (κόκερ σπάνιελ). Μερικές παρατηρήσεις από τη συμβίωση τριών εβδομάδων ίσως να βοηθήσουν:
- στο θέμα βόλτας συμφωνώ ότι με 2,5 ώρες καλή βόλτα (περπάτημα+ τρέξιμο αν μπορείς να βρεις κλειστό χώρο) την ημέρα ο σκύλος καλύπτεται. Δεν είναι ιδανικό (αλίμονο!) λάβε όμως υπόψη ότι είναι σκυλιά χαμηλής ενέργειας. Επίσης, ατην πραγματικότητα δεν κοιμούνται - χαλαρώνουν και είναι πάντα σε εσωτ. εγρήγορση.
- αντιλαμβάνομαι ότι στο θέμα της επιθετικότητας θα πρέπει να ζητήσεις τη συμβουλή/συνδρομή εκπαιδευτή. Παρότι η δική μου έχει αποδειχθεί μέχρι τώρα "πρόβατο" (σε σημείο που να ζητάει χάδια από αγνώστους!) έχω αναγκαστεί, όταν τη βγάζω βόλτα, να προσπαθώ να προβλέψω κάθε δυνατό πρόβλημα που θα προκύψει.
- Είναι εξαιρετικά σημαντικό να αντιληφθεί ο σκύλος σου την αδιαπραγμάτευτη ιεραρχία στο σπίτι. Σε αυτό το θέμα δεν χωρεί διαπραγμάτευση και υποχωρήσεις.
- Έχω την εντύπωση ότι αληθεύει αυτό που συχνά γράφεται για σκύλους αυτής της κατηγορίας ότι δηλ. θέλουν έναν ευγενικό αλλά σταθερό και επίμονο ιδιοκτήτη (προς θεού, δεν ισχυρίζομαι ότι το καταφέρνω πάντα!). Άμα σου 'πεισμώνει" θα πρέπει να επιμένεις σταθερά.
Αυτές είναι μερικές πρώτες παρατηρήσεις από τη συμβίωση με σκύλο της ίδιας ομάδας και υπό περεμφερείς συνθήκες. Ελπίζω να βοηθήσουν.

 

[sojna]

Η εκπαίδευση του Μπαμπατζάν προχωράει με μικρά, αλλά σταθερά βήματα. Περνάμε αρκετές ώρες μαζί και, αν και δεν έγινε ακόμη το μεγάλο βήμα να μπει στο σπίτι, έχει ήδη αλλάξει η ζωή και των δυο μας. Εδώ και μερικές μέρες έχει αρχίσει να με κοιτάει στα μάτια και, νομίζω, τώρα πια δεν θα κάνω πίσω με τίποτα! Σας ευχαριστώ όλους για την ενθάρρυνση και τις συμβουλές. Προχωράμε!

 

[nikalias]

Καλημέρα και από μένα , καλή και αρμονική συμβίωση να έχετε . Η προσπάθεια και ο χρόνος που θα ασχοληθείς με τον σκύλο σου θα φανούν σε βάθος χρόνου .

 

[sojna]

Ο Μπαμπατζάν έχει μπει για τα καλά στη ζωή μας και θα μείνει! Παρότι είμαστε σε διαρκή επαφή με κτηνίατρο και με εκπαιδευτή, θα ήθελα να ζητήσω και τη δική σας εμπειρία για κάποια σοβαρά ζητήματα που μας απασχολούν:
1. Δυστυχώς, διαγνώσθηκε ότι έχει σκουλήκια στην καρδιά. Ακολουθούμε μια συντηρητική αγωγή με αμπούλες (σκάλιμπορ, ή κάτι τέτοιο) οι οποίες καταπολεμούν τις προνύμφες των σκουληκιών, ώστε να μην πολλαπλασιάζονται και περιμένουμε ότι τα ενήλικα σκουλήκια, κάποια στιγμή, θα πεθάνουν από μόνα τους. Η θεραπεία αυτή είναι πιο ήπια σε σχέση με την ένεση που μπορεί να προκαλέσει σοβαρές επιπλοκές ή και ξαφνικό θάνατο, αλλά - ούτως ή άλλως - είναι και η μόνη που μπορούμε αυτή τη στιγμή να του παρέχουμε οικονομικά (η ριζική θεραπεία με ενέσεις θα στοίχιζε γύρω στα 600 ευρώ). Έχει κανείς εμπειρία από την ασθένεια αυτή;
2. Όσον αφορά, τη προσαρμογή του Μπαμπατζάν στο σπίτι - θυμίζω ότι είναι ένας τεράστιος ελλ. ποιμενικός - το καλύτερο που μπορούμε να του προσφέρουμε είναι ένα ευρύχωρο μπαλκόνι, μία με μιάμιση ώρα βόλτα στο βουνό το πρωί, μισή ώρα το μεσημέρι βόλτα και παιχνίδι μαζί με τα παιδιά και μία ώρα ζωηρό περπάτημα το βράδυ. Πιστεύετε ότι είναι αρκετό; Δεν είχα ποτέ σκύλο και δυσκολεύομαι να τον ψυχολογήσω. Δείχνει γενικά αρκετά χαρούμενος, αλλά στο μπαλκόνι κοιμάται πάρα πολλές ώρες και γενικά είναι αρκετά "βαρύς". Μου είπαν ότι έτσι είναι ο χαρακτήρας αυτής της ράτσας. Κάθε γνώμη, ή εμπειρία δική σας θα μου είναι πολύ χρήσιμη...!

 

[Eirini-Fontas]

Αφου εχει σκουλικι στην καρδια πως να μην ειναι βαρυς?
Για τις αμπουλες δεν εχω ξανα ακουσει. την μονη θεραπεια που
ξερω για την δυροφιλαριωση ειναι οι ενεσεις.
μην επαναπαυεστε στην αμπουλα και μονο.