Μονόπλευρη δυσπλασία του ισχίου....

[TARA]

φίλη μου απο την Τσεχία/εκτροφέας μαλινουά, που ασχολείται με σπορ, ανακάλυψε πρόσφατα ακτινογραφικά ότι το πολυπόθητο 13 μηνών κουτάβι της που πήρε, απο καθαρές και πολλά υποσχόμενες εκτροφικές γραμμές πάσχει απο μονόπλευρη δυσπλασία ισχίου....

γνωρίζει κανείς μελέτες που να μας διαφωτίσουν για το θέμα;

 

[vek]

το πήρε 13 μηνών ή 13 μηνών έκανε εξέταση δυσπλασίας ?

 

[TARA]

το δεύτερο...

 

[vek]

Η δυσπλασία του ισχίου στο σκύλο αφορά τη μία ή και τις δύο αρθρώσεις του ισχίου.Απλώς όταν βγάζουμε ακτινογραφια η αξιολόγηση γίνεται με την άρθρωση που έχει δυσπλασία ή έχει την μεγαλύτερη.
Έχω ακούσει για αρκετά σκυλιά που το ένα πόδι ηταν Α και το άλλο C.

 

[mariakala]

τι μελέτες ψάχνετε? (όχι ότι έχω κάτι στο συρτάρι αλλα ποτε δεν ξέρεις)

 

[TARA]

χωρίς να έχω ρωτήσει πολλές λεπτομέρειες για την συγκεκριμένη περίπτωση, μου είπε ότι ο κούταβος έχει μια τέλεια άρθρωση (Α) και μια που εκτιμάται πιθανά ως D. (απ΄ότι κατάλαβα ο κτηνίατρος απέφυγε να κάνει οριστική αξιολόγηση και της ζήτησε να τον φέρει για επανέλεγχο σε 5 μήνες)


ψάχνοντας λίγο στο ιντερνετ βρήκα αυτό https://www.facebook.com/groups/hellenic.dog.lovers.group/doc/10151253498569733/
όπου αναφέρει την πιθανότητα του τραυματισμού των κουταβιών ως αίτιο της μονόπλευρης δυσπλασίας...και θέτει ερωτήματα για την πραγματική κατάσταση του γονιδιώματος σε σχέση με την υφιστάμενη εικόνα του φαινοτύπου....

γνωρίζω, χωρίς να ξέρω λεπτομέρειες για το πως, ότι το συγκεκριμένο κουτάβι απο 2 μηνών εκπαιδευόταν σε άθλημα...…

αναρωτιέμαι λοιπόν σε πιο βαθμό η μονόπλευρη δυσπλασία είναι κληρονομική (αν υπάρχουν μελέτες ή έχει εντοπισθεί γονίδιο της μονόπλευρης δυσπλασίας) ή επίκτητη οπότε για την εμφάνισή της φταίει η πιθανά κακή προπόνηση του κουταβιού….
Και εάν είναι επίκτητη κατά πόσο είναι ηθικό/ασφαλές να ζευγαρώνει ένα ζώο που έχει γενετικώς καλά ισχία, αλλα που με την υφιστάμενη εικόνα δεν περνά από επίσημη αξιολόγηση…

 

[l.Kyveli]

Και εάν είναι επίκτητη κατά πόσο είναι ηθικό/ασφαλές να ζευγαρώνει ένα ζώο που έχει γενετικώς καλά ισχία, αλλα που με την υφιστάμενη εικόνα δεν περνά από επίσημη αξιολόγηση…

Με συγχωρείς αλλά δεν καταλαβαίνω τι εννοείς με αυτό. Αν είναι επίκτητη και στο μέλλον ζευγαρώσει δεν υπάρχει τίποτα μεμπτό από ηθικής πλευράς, δεν θα το κληροδοτήσει στους απογόνους του.

 

[vek]

Ποιος μπορεί να πει όμως αν ειναι επίκτητο ή οχι, εκτός και αν έχει τραβηχτεί άλλη ακτινογραφία πριν και δείχνει Α. Γιαυτό τον λόγο οι εκτροφείς κάνουν την επίσημη στους 12 μήνες και όχι μετά, για να μην έχουν λάθος αποτέλεσμα απο κάποιο χτύπημα.
Η γνώμη πάντος είναι ότι καλύτερα να βγει εκτός αναπαραγωγής ένας σκύλος που δεν έχει πρόβλημα παρά να μπει κάποιος που έχει.

 

[l.Kyveli]

Π
Η γνώμη πάντος είναι ότι καλύτερα να βγει εκτός αναπαραγωγής ένας σκύλος που δεν έχει πρόβλημα παρά να μπει κάποιος που έχει.

Συμφωνώ απόλυτα.
Απλά απάντησα στο ερώτημα που έθεσε η ΤΑRA.

 

[mariakala]

καταρχήν δεν ξέρω αν έχει εντοπισθεί γονίδιο...
κατά δεύτερον αν έχει εντοπισθεί θα έψαχνα να δω
αν μέσω dna test μπορούν να το βρούν η όχι στον συγκεκριμένο σκύλο
και από εκεί και πέρα "βελποντας" και κάνοντας.
αν τελικά είναι τραυματισμός δεν υπάρχει θέμα νομίζω.
κι αν ντιέ κάνω λάθος δυσπλασία D είναι αρκετά έντονη
γιατί δεν μιλάει με τους εκτροφής από όπου πήρε το κουτάβι??? αυτοί τι λένε???

 

[lawrence-gr]

το σκυλι εχει χαρτια η κατι που να φαινονται οι γραμμες του?

 

[TARA]

ναι το κουτάβι έχει χαρτιά και είναι απο ένα εκτροφείο πολύ γνωστό για την εργασιακή εκτροφή του. Οι γονείς είναι απηλλαγμένοι -όπως και αρκετές γενιές πίσω- (μη με ρωτήσετε πόσες...τέτοιες λεπτομέρειες δεν γνωρίζω..) και απ΄όσο ξέρω η ίδια έκανε πολύ προσεκτική επιλογή του κουταβιού γιατί εκτός του ότι ήθελε ένα υγιές σκυλί για να κάνει άθλημα, το προόριζε να το χρησιμοποιήσει στην εκτροφή της.

Τεσπα, άσχετα το πως θα εξελιχτεί η συγκεκριμένη περίπτωση ( που δεν είναι το θέμα μας...) το ζήτημα είναι γενικότερο και έχει πέρα απο την ηθική και την επιστημονική πλευρά πολλές άλλες διαστάσεις......

π.χ. θυμάμαι οτι η Αλεξία ανέφερε σε ένα θέμα κάποιες μελέτες για τον γονιδιακό προσδιορισμό της νόσου και το πως ο φαινότυπος δεν μπορεί να αποτελέσει ασφαλή και μοναδικό κριτήριο επιλογής γεννητόρων.....

έτυχε να μιλήσω με την κοπέλα,έπεσα και στο άρθρο που έβαλα πιο πάνω.....και ''έδεσε'' το γλυκό...

 

[ferozasea]

εγω θα πω κατι που ειναι λογικο ,,,, οταν αναπτυσεται ενα κουταβι αναπτυσονται και οι μυες του και ο σκελετος του,,, οταν το βαλουμε απο 2 μηνων οπως ειπες σε καποιο σπορ η αθλημα παμε γυρευοντας,,, οχι γιατι ειναι απολυτο οτι θα παθει δυσπλασια η κατι αλλο απλα αυξανουν οι πιθανοτητες για να παθει,, γιατι ακομα δεν εχει χτισει ουτε μυες ουτε κοκαλα ουτε τενοντες ουτε τιποτα απολυτως,,, ,, και φυσικα με καποιο σπορ η διατροφη του πρεπει να ειναι απαιτητικη,,, και η ξεκουραση του επισης και ο χρονος αναρωσης μετα απο καθε προπονηση,,, οσο για το πεντιγκρι απλα οταν εχει ελευθερους γονεις και παπουδες γιαγιαδες ελευθερους απο δυσπλασια απλα μειωνει κατα παρα πολυ μεγαλο ποσοστο τις πιθανοτητες να εμφανισει δυσπλασια,, δεν τις εξαφανιζει εντελως,,, τωρα αν οφειλεται σε γονιδιο τραβηξε το λοττο οπως λεμε,,,, αλλα λογικα παλι μια αξονικη θα δειξει σε εναν εμπειρο κτηνιατρο τι εχει συμβει....

 

[vek]

Πήρε μια φίλη μου πριν ένα χρόνο ένα εργασιακό ΓΠ απο ένα απο τα καλύτερα εκτροφεία στην Γερμανία, οι γονείς και οι πρόγονοι πίσω πεντακάθαροι , 5 μηνών άρχισε να κουτσαίνει, το ένα πόδι Α το άλλο D.
Συμβαίνουν και αυτά το PD δεν είναι 100 % εγγύηση σου αυξάνει απλώς τρομερά της πιθανότητες όσο αφορά την δυσπλασία και άλλα προβλήματα.
Η φίλη σου δεν είχε κάνει έλεγχο για δυσπλασία νωρίτερα ? συνήθως όλοι κάνουν, ειδικά αν θέλουν να βάλουν τον σκύλο αργότερα στο εκτροφικό τους πρόγραμμα.
Τώρα μπορεί να είναι και απο χ χτύπημα αλλά αν δεν έχει κάνει νωρίτερα έλεγχο δεν νομίζω ότι μπορεί να ξεχωρίσει απο τι είναι.

 

[lawrence-gr]

σαφως κ μπορει να εμφανιστει δυσπλασια ασχετα με το αν οι γονεις ,η κ οι πιο πριν ακομη ,δεν ειχαν...γονιδιο ειναι κ κανει βολτες στα αιματα.απο εκει κ μετα,οταν λεμε οτι ενα κουταβι ειναι σε σπορ,δεν εννοει κανεις οτι το σκιζουν απο δυο μηνων ωστε να παθει κατι.απλα χτιζεται η αναλογη σχεση κ ξεκιναει να γνωριζει μεσα απο παιχνιδι ,αυτο που θα του ζητηθει να κανει αργοτερα.

 

[silent]

Αν υποθεσουμε οτι ο ιδιοκτητης με καποιο τροπο ειναι σιγουρος οτι η δυσπλασια του ενος ισχυου ειναι απο τραυματισμο, και παλι δεν νομιζω οτι ειναι σωστο να επιλεχθει για γεννητορας:

Γιατι θα εχει πεντιγκρυ που θα το γραφει επανω αυτο.
Γιατι με D στο ενα ποδι θα εχει χειροτερη αποδοση στο κυναθλημα απο οτι να ηταν Α
Γιατι θα πρεπει να ενημερωνεις-διαφωνεις με τον οποιοδηποτε θα ενδιαφερεται για την γεννα για το αν η δυσπλασια ειναι γεννετικη ή οχι.

 

[lawrence-gr]

δεν ειναι αναγκη να το γραφει το χαρτι του.το κακο βεβαια ειναι οτι αν το σκυλι ειναι εξαιρετικο σε αποδοση των drives του κ ανταποκρινεται αριστα στην επαιδευση του κ ειναι κ ανθεκτικο ψυχολογικα,σε μεγαλο ποσοστο θα μπει σε αναπαραγωγη ,ακομη κ αν η δυσπλασια ειναι γεννετικη.υπαρχει η πιθανοτητα να μην δωσει κουταβι με δυσπλασια κ εκει ειναι που θα πονταρουν.

 

[vek]

Με D κανονικά δεν μπαίνει στην αναπαραγωγή, μέχρι C μπορεί να μπει και νομίζω με σκύλο Α (γιαυτό δεν είμαι σίγουρη).
Αυτά τα πονταρίσματα μας έφαγαν. Αν βέβαια κάποιος σκύλος είναι D και δεν έχει κάνει επίσημη ακτινογραφία κανένας δεν μπορεί να του απαγορευση να μπει στην αναπαραγωγή. Γιαυτό λέμε πάντα στους μελλοντικούς ιδιοκτήτες ότι αν ο σκύλος δεν έχει επίσημη ακτινογραφία τότε κατά ένα μεγάλο ποσοστό είναι δυσπλαστικός , είναι ο μόνος λόγος για να μην εχει επίσημη ακτινογραφία.

 

[TARA]

κάνω κόπυ όλο το άρθρο γιατί κάποιοι που δεν έχουν φ/μπ δεν μπορούν να το διαβάσουν....

είναι απο το γκρουπ Elliniki Kynofilia


ΜΟΝΟΠΛΕΥΡΗ ΔΥΣΠΛΑΣΙΑ ΤΟΥ ΙΣΧΙΟΥ
Πηγή : http://www.showdogsupersite.com/hips.html
Μετάφραση : Βασιλείου Άγγελος

Για 22 χρόνια, εργάζομαι με μεγάλες φυλές σκύλων στην κτηνιατρική μου καριέρα. Ο αριθμός των ατόμων γιγάντιων και μεγάλων φυλών που βλέπουμε ξεπερνά κατα πολύ τον αριθμό των μεσαίων και μικρών φυλών. Μια αιτία για αυτό είναι και η μακρά μου ιστορία με αυτούς τους σκύλους. Μία άλλη είναι ότι κάνουμε ακτινογραφίες ισχίου για τον OFA χωρίς αναισθησία, και για κάποιους λόγους, οι ιδιοκτήτες και εκτροφείς των γιγάντιων και μεγάλων φυλών είναι , σε σύνολο, πολύ πιο ευαίσθητοι σε θέματα αναισθησίας, σε σχέση με εκείνους των μικρών φυλών.
Στη διάρκεια αυτών των χρόνων , τα εκτροφεία πολλών πελατών που ανατρέφουν μεγάλους αριθμούς γιγαντων ήταν το εργαστήριο μας. Παρατηρώντας αυτές τις φυλές, αυτές τις εκτροφικές γραμμές, και άτομα αυτών των γραμμών σε όλη τη διάρκεια της ζωής τους, ορισμένα δεδομένα έχουν γίνει αδιαμφισβήτητα για εμας.
Ποτέ δεν είχαμε το χρόνο να ανατρέξουμε στα αρχεία μας και να εξάγουμε τα δεδομένα για να ποσοτικοποιήσουμε αυτές τις παρατηρήσεις για επαγγελματικές δημοσιεύσεις, κατα συνέπεια αυτές οι παρατηρήσεις θα πρέπει να μπούν υπό το πρίσμα κλινικών ευρημάτων. όμως, ανατρέξαμε στις καταχωρήσεις σχετικά με του σκύλους Νέας Γης, και βρήκαμε ότι η βάση δεδομένων μας περιείχε πάνω από 400 ενήλικα άτομα. Αρκετές άλλες μεγάλες και γιγάντιες φυλές σκύλων αντιπροσωπεύονται με μικρότερους, αλλά παρόλα αυτά με σημαντικούς, αριθμούς.
Οι πηγές από το διαδίκτυο για τη δυσπλασία του ισχίου περιλαμβάνουν μια επιλογή δημοσιεύσεων από το Medline για τα χρόνια 1966 έως 1996 ( Medline Literature Search: Canine Hip Dysplasia, 1966 - 1996. http://www.working-retriever.com/library/chd6696.shtml ). Στο τέλος αυτού του άρθρου είναι μερικές από αυτές τις δημοσιεύσεις που βρήκαμε σε αυτή την ιστοσελίδα και υποστηρίζουν τις παρατηρήσεις που γράφουμε εδώ. Πολλές άλλες αναφορές υπάρχουν στην βιβλιογραφία, αλλά αυτές αρκούν για να δείξουν την υπάρχουσα έρευνα που αναφέρεται στα σημεία που μας ενδιαφέρουν :

• Διαιτροφικές εκτιμήσεις
• Η επιρροή τραυματισμών και πόνου

Η ΠΑΡΑΔΟΧΗ

Συχνά συναντά κανείς συζητήσεις που υποστηρίζουν ότι η δυσπλασία του ισχίου είναι 50% γενετικής φύσεως και 50% επίδραση του περιβάλλοντος. Προτιμούμε να την αντιμετωπίζουμε πότε ως 100% γενετικής φύσεως και πότε ως 100% εξαιτίας του περιβάλλοντος. Οι γενετικές εκτιμήσεις είναι το παν που εμείς ως εκτροφείς πρέπει να μελέτούμε. Σκύλοι με, εκ γενετής, πολύ καλα ισχία ενδέχεται να έχουν ένα τραυματισμό και να καταλήξουν να διαγνωστούν έχοντας “μονόπλευρη δυσπλασία του ισχίου”. Άτομα με πολύ ρηχή κοτύλη ενδέχεται να κινούνται χωρίς πόνο σε προχωρημένη ηλικία εαν έχουν απεριόριστη άσκηση. Αυτό είναι το μόνο που ο ιδιοκτήτης ενός τέτοιου κουταβιού χρειάζεται να ανησυχεί , πως να παρέχει τη καλύτερη δυνατή φροντίδα για αυτό το σκύλο.
Με τα χρόνια οι παρατηρήσεις μας στο πληθυσμό εκτροφείων γιγάντιων φυλών και των αδερφών τους που ζουν σε ιδιώτες μας οδήγησε στο συμπέρασμα ότι δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα όπως η κληρονομική μονόπλευρη δυσπλασία του ισχίου, αλλά μόνο επίκτητη μονόπλευρη δυσπλασία του ισχίου. Οι σκύλοι των εκτροφείων που οι ευκαιρίες τους για άσκηση είναι μεγιστοποιημένες, με αρκετά ζώα παρόμοιας ηλικίας ελευθερα να τρέχουν και να παίζουν όλη μέρα και νύχτα σε μεγάλες εκτάσεις, μας δείχνουν πιο ενδιαφέροντα πράγματα.

• μεγαλώνουν πολύ σιγότερα, καθώς αρκετή από την τροφή του πέρνουν πηγάινει στο παιχνίδι και το τρέξιμο
• σπάνια, σχεδόν ποτέ, υποφέρουν από τραυματισμούς
• έχουν πάντα συμμετρικές κοτύλες στα ισχία, ακόμη και εαν είναι πολύ ρηχές

τα αδερφια τους σε σπίτια , όπου το παιχνίδι περιορίζεται σε με μια με δύο ώρες έντονου παιχνιδιού ή τρεξίματος όταν οι ιδιοκτήτες τους γυρίζουν στο σπίτι από τη δουλειά, μας παρέχουν διαφορετικές παρατηρήσεις

• μεγαλώνουν πολύ και γρήγορα
• συχνά υποφέρουν από τραυματισμούς
• συχνά έχουν υποδοχές στα ισχία με διαφορετικό βάθος

Οι επιπτώσεις αυτών των παρατηρήσεων είναι τεράστιες, αλλά απλές να κατανοηθούν. Αυτές οι μεγάλες φυλές μεγαλώνουν πολύ γρήγορα ώστε να ανταποκριθούν βιολογικά. Συχνά παρουσιάζουν κάποιο βαθμό κλινικής ραχίτιδας, με κάποια κύρτωση των μπροστινών ποδιών, ενώ έχουν μεγάλους μαλακούς συνδέσμους εξαιτίας της ανικανότητας του σώματος να αποθέσει το ασβέστιο στα κόκκαλα με ρύθμο ανάλογο του ρυθμού ανάπτυξης. Συχνά εμφανίζουν ανομοιόμορφη ανάπτυξη, με το πίσω μέρος να μεγαλώνει σε διάστημα λίγων εβδομάδων, και ύστερα το εμπρός μέρος προσπαθεί να καλύψει τη διαφορά. Καθώς τα πίσω πόδια μεγαλώνουν δυσανάλογα, και το κουτάβι είναι ψηλότερο στο πίσω μέρος η μηχανική μόχλευση που οι μύες είναι ικανοί να ασκήσουν κατα μήκος αυτών των ανοικτώτερων γωνιώσεων είναι κατα πού περιορισμένη. Το αποτέλεσμα αυτού είναι η μειωμένη ικανότητα των μυών να προστατεύσουν τις αρθρώσεις από τραυματισμούς.

Οι ιδιοκτήτες γιγάντιων φυλών κατοικίδιων έχουν τη τάση να ταίζουν πολύ τα κουτάβια τους, έχοντας τις καλύτερες των προθέσεων, και την εσωτερική παρόρμηση να δουν ένα “μεγάλο σκύλο” και να μην κάνουν κάτι που θα ρίσκαρε ο σκύλος να μην αποκτήσει το μεγαλύτερο δυνατό μέγεθος. Προσπαθώντας όσο γνωρίζουν, μερικοί ιδιοκτήτες είναι ανίκανοι να περιορίσουν τη δίαιτα του κουταβιού τους. Οι ιδιοκτήτες προειδοποιούνται ότι το κουτάβι τους χρειάζεται αρκετή άσκηση, αλλά το ωράριο της δουλειάς τους συχνά αντιβαίνει με την επιθυμία τους αυτή. Το αποτέλεσμα είναι μια περίοδος έντονης άσκησης. Ένα τρέξιμο τριών μιλίων, ή μισής ώρας frisbee. Όταν ένα κουτάβι που κάθεται όλη μέρα καλοσωρίζει τους ιδιοκτήτες του το απόγευμα, είναι κακώς προετοιμασμένο για έντονη άσκηση, και την αβεβαιότητα βαδίσματος σε ολισθηρό δάπεδο και αλλάζει συνέχεια τις γωνιώσεις των αρθρώσεων. Ο μυικος του τόνος είναι ένα μικρό κλάσμα από εκείνου του κουταβιού που παίζει με άλλους δραστήριους σκύλους όλη μέρα. Το αποτέλεσμα είναι ο τραυματισμός.
Όταν ένας σκύλος εξαρθρώσει το ισχίο του , εαν δεν επανατοποθετηθεί, η κοτύλη αρχίζει να χάνει βάθος. Όταν ένας τραυματισμός συμβάινει στο πίσω πόδι, είτε πρόκειται για τραυματισμό στο δάχτυλο, είτε τράβηγμα , είτε τραυματισμός μαλακών μορίων, είτε τραυματισμός του ισχίου, το αποτέλεσμα είναι πάντα να φέρεται μειωμένο βάρος σε αυτό το πόδι για περίοδο ημερών, εβδομάδων, μηνών. Όταν αυτό συμβαίνει, οι μηχανικές δυνάμεις που εφαρμόζονται στα οστά αλλάζουν, και τα ισχία γίνονται ασύμμετρα, το τραυματισμένο ισχίο γίνεται πιο ρηχό με αυτό τον τρόπο.

Πολλοί θα θεωρήσουν αυτή τη δήλωση πολύ αμφιλεγόμενη. Ο δρ Corley του OFA, θα απαντούσε σε παρατηρήσεις σαν και αυτές, ότι θα μπορούσε να αποδείξει ότι η μονόπλευρη δυσπλασία του ισχίου είναι γενετικής φύσεως, καθώς είναι σχεδόν πάντα το αριστερό ισχίο που είναι πιο ρηχό. Η απάντηση μου, στη δήλωση του είναι ότι αυτό είναι μια απόδειξη για μένα ότι οι περισσότεροι σκύλοι είναι δεξιόχειρες. Η αριστερή διαγώνιος είναι το κύριο σκέλος, εκείνο με το οποίο ο σκύλος σπρώχνει πιο δυνατά, και το οποίο υπόκειται περισσότερο σε τραυματισμό, και κυρίως τραβήγματα.

Το συμπέρασμα αυτών των παρατηρήσεων, είναι ότι ο πιο σημαντικός περιβαλλοντικός παράγοντας στην ζωή ενός κουταβιού είναι η έντονη και συνεχής άσκηση. Καθώς αυτό είναι αδύνατο για τους ιδιοκτήτες να το διευθετήσουν, οι επόμενες εκτιμήσεις είναι να περιοριστεί δραστικά η δίαιτα του αναπτυσσόμενου κουταβιού και η αποφυγή έντονης άσκησης που θα εξαντλήσει τους μύες του και θα το αφήσει ανίκανο να προστατεύσει τις αρθρώσεις του από τραυματισμό. Σε αντίθεση στο κουτάβι θα πρέπει να γίνεται συχνή μέτριας έντασης άσκηση. Αυτό όμως απαιτεί μια διαφορετική χρονική δέσμευση από τον ιδιοκτήτη

 

[TARA]

ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΗ ΘΕΩΡΗΣΗ

Τα προηγούμενα χρόνια, όλο και περισσότερα άρθρα σχετικά με τη διατροφή μεγαλόσωμων κουταβιών έχουν επισημανει ένα πολύ πρώιμο μεταβολικό πρόβλημα με την υπερβολική διατροφή. Έχει αποδειχθεί ότι με το υπερβολικό φαγητό ακόμη και στις δύο πρώτες εβδομάδες μπορεί να επηρεαστεί σημαντικά το αποτέλεσμα της διαμόρφωσης του ισχίου ενός κουταβιού. Πολλά από τα θηλυκά γιγάντιων και άλλων φυλών δίνουν πάρα πολύ γάλα. Η τροφή είναι ιδιαιτέρως άμεσα διαθέσιμη, και δεν χρειάζεται να βγει έξω να γυμναστεί για να τη βρεί. Δεν θα σας ζητήσουμε να λιμοκτονήσετε τις σκύλες σας ώστε να μειωθεί η παραγωγή γάλακτος, αλλά θα ήταν σοφό να παρακολουθείτε τον ρυθμό ανάπτυξης των κουταβιών ώστε να αποφύγετε τα προβλήματα υπερβολικής σίτισης, διάρροιας, κολικών, καθώς και τα ενδεχόμενα προβλήματα στα ισχία, κρατώντας τα θηλυκά έξω από τη φωλιά καθημερινά για κάποιο χρονικό διάστημα. Αυτά τα άρθρα υπονοούν ότι είναι περισσότερο από απλό βάρος και εμπλέκεται στην ενδεχόμενη κατάσταση των ισχίων στα κουτάβια που τρέφονται υπερβολικά.

ΕΚΤΡΟΦΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ

Ένα άλλο θέμα που αυτές οι παρατηρήσεις μας υποχρεώνουν να αντιμετωπίσουμε είναι το τί να κάνουμε με το εκτροφικό μέλλον ενός ατόμου που έχει ένα πολύ καλό ισχίο και ένα άλλο με πρόβλημα. Θα πρέπει να θεωρήσουμε ότι το καλό ισχίο είναι εκείνο που αντιπροσωπεύει περισσότερο το γονότυπο του σκύλου. Τα ισχία δεν βελτιώνονται με την ηλικία, μόνο χειροτερεύουν, έαν αλλάζουν καθόλου. Το γεγονός αυτό μας φέρνει στη ζώνη του λυκόφωτος, την γκρι περιοχή. Δεν είναι η δουλειά του OFA να υποθέτει ποια θέματα ενδέχεται να επηρεάσουν την ακτινογραφική απεικόνιση ενός συγκεκριμένου ζώου. Όμως , ως εκτροφείς, ειδικότερα σε ορισμένες φυλές με πολλά γενετικά ελλατώματα να ζυγίσουμε και θεωρήσουμε, κάποιος ενδέχεται να θέλει να ζευγαρώσει αυτό το ζώο. Εφόσον οι όμιλοι φυλής βασίζονται τόσο πολύ στην ερμηνεία ακτινογραφιών του ισχίου, στους ηθικούς τους κανόνες, είναι ένα θέμα μεγάλης προσωπικής αναζήτησης για πολλούς εκτροφείς εαν θα πρέπει ζευγαρώσουν ένα ζώο ή οχι που χωρίς αμφιβολία έχει γενετικώς καλά ισχία, αλλα δεν θα περάσει από τον OFA. Η μόνη συμβουλή εδώ είναι ότι είναι απαραίτητο να έχετε ένα γραφείο αξιολόγησης των ακτινογραφιών του ισχίου και ο OFA κάνει καλή δουλειά γενικώς. Αλλά σε ορισμένες περιτπωσεις, αυτή η αξιολόγηση ενδέχεται να μην ανταποκρίνεται στο γονότυπο του σκύλου επακριβώς, ή πιο σωστά, τόσο καλά όσο η αξιολόγηση και με τα δύο ισχια συμμετρικά. Στην πραγματικότητα, ο φαινότυπος , η πραγματική διαμόρφωση του ισχίου, δεν είναι ποτε΄το ίδιο πράγμα με το γονότυπο. Αυτή είναι μια κατάσταση όπου καθιστάται ακόμη πιο σημαντική απο ότι συνήθως, η συγκέντωση πληροφοριών για τους γονείς και τα ζώα πίσω από αυτούς, τα αδέρφια των γονιών, και των αδερφών του υπο εξέταση ζώου.