Καθίστε για να μην μπερδευτούμε. Μιλάμε τώρα για σκύλους ή για ανθρώπους; Διότι για σκύλους ΟΚ, θα δώσω λίγο στο Μουφ και για όχι πολύ καιρό. Ως άνθρωπος όμως διαθέτω ελαφρώς ζαβλακωμένο σκελετό που το ιδεώδες θα ήταν να διατηρήσω ως ένα κομμάτι που να λειτουργεί μέχρι να απέλθω εις τας αιωνίους μονάς, κατά προτίμησιν στην ηλικία των 100 και βάλε. Επειδή λοιπόν και εγώ και, το σπουδαιότερο, η ελληνιστική ιστορία με χρειαζόμαστε για πάνω από μισόν αιώνα ακόμα, λέω να ρίξω κανα μουρουνέλαιο. Λέτε ότι το αποτέλεσμα θα είναι ότι θα πρέπει να διαλέξω ή το σκελετό ή τα νεφρά μου;