Δυστυχώς η ιστορία δεν έχει αίσιο τέλος.
Όπως είχα γράψει μία μέρα πήγα στο πάρκο και έμαθα ότι υιοθετήθηκε. Τον είχαν πάρει κάτι κοριτσάκια στον κήπο τους..Από τότε όμως και τις λίγες φορές που ξαναπήγα στο πάρκο τον έβλεπα με κολλάρο και scalibor αλλά χωρίς κανέναν συνοδεία να περιφέρεται..Εντωμεταξύ είχε ήδη αρχίσει από τότε να γίνεται επιθετικός με αρσενικούς σκύλους. Οπότε συχνά έκανε επιθέσεις σε αρσενικά δεσποζόμενα σκυλιά με ολέθριες συνέπειες για αυτόν, κλωτσιές, χτυπήματα και τα γνωστά. Η κοπέλα που μένει δίπλα και τον πρόσεχε μου είπε ότι θα βρει τις κοπέλες που τον υιοθέτησαν να τους μιλήσει , το αποτέλεσμα; Ο σκύλος ξαναβρέθηκε αδέσποτος στο πάρκο χωρίς κολλάρο πλέον .
Σήμερα τον είδα μετά από πολύ καιρό, με τον δικό μου σκύλο τα πάει τέλεια, οπότε τα είχαμε βάλει στο σκυλόπαρκο και έπαιζαν.
Ξαφνικά μια κυρία που πάει ένα ημίαιμο jackrussel στο πάρκο και που ξέρει ότι ο σκύλος της και ο αδεσποτάκος δεν τα πάνε καλά ανοίγει την πόρτα χωρίς να προσέξει και βάζει τον σκύλο της μέσα. Εν ριπή οφθαλμού ορμάει ο αδεσποτάκος στον δικό της , και αρχίζει εκείνη να τον βαράει με το λουρί για να το αφήσει. Καλά μέχρι εκεί, νορμάλ αντίδραση, κάπως έπρεπε να προστατεύσει τον σκύλο της. Ο αδεσποτάκος τρομοκρατείτε και φεύγει αφήνοντας τον άλλον. Και τότε γίνεται το εξής ευτράπελο. Κρατήστε τον μας λέει να τον πλακώσω στο ξύλο να πάρει ένα μάθημα...Πραγματικά αισθάνθηκα όλο το αίμα να ανεβαίνει στο κεφάλι μου και κατάλαβα πως γίνονται τα εγκλήματα..Τι λέτε κυρία μου της λέω, αυτή με αγνοεί και αρχίζει να κυνηγάει τον σκύλο και να τον δέρνει..Ε εντάξει την συνέχεια την φαντάζεστε, σκοτώθηκαμε , σηκώθηκε και έφυγε βρίζοντας και έμεινα εγώ να αναρωτιέμαι τι θα κάνω με τον σκυλάκο και πως θα τον αφήσω εκεί αφού το τέλος του σίγουρα θα είναι κακό..Εντωμεταξύ η κάργια είχε κρυφτεί πίσω από μια βρύση και παραφύλαγε να φύγουμε για να βαρέσει τον σκυλάκο.
Πέρασε η ώρα και θα φεύγαμε. Ο αδεσποτάκος στο πεζοδρόμιο να μας παρακολουθεί που μπαίναμε στο αυτοκίνητο με το γνωστό θλιμμένο ύφος..Κάτι μου έλεγε ότι αν τον αφήσω δεν θα έχει καλή συνέχεια..Μέσα στην ταραχή μου σκέφτηκα να τον μαζέψω να τον πάω πακέτο στον κτηνίατρο για στείρωση (μήπως ηρεμήσει με τα αρσενικά) για εξετάσεις αίματος και εμβόλια. Τον φωνάζω , τίποτα..Βγάζω το κολάρο του έλβις, και του το φοράω και ο καημενάκος ήρθε μαζί μου σαν παναγίτσα.Καθίσανε στο πίσω κάθισμα ήσυχα και τα δύο και άφησα τον έλβις στο σπίτι και πήγα τον μικρό στον γιατρό.
Οπότε έχουμε και λέμε. Θα τον στειρώσει, θα του κάνει εξετάσεις για ερλίχεια καλαζάρ και γενικές, και τα εμβόλια. Θα τον κρατήσει και επτά ημέρες εκεί για την απαραίτητη αντιβίωση μετά την επέμβαση. Από κει και πέρα θα τον αφήσω πάλι στο πάρκο; Εάν δεν μπορέσω να κάνω κάτι άλλο με βαριά καρδια..Μόλις βγουν τα αποτελέσματα των εξετάσεων και βεβαιωθώ για την καλή του υγεία θα ήθελα να με βοήθησετε με προωθήσεις να του βρω ένα σπίτι γιατί στο πάρκο Παπάγου δεν θα είναι πολλά τα ψωμιά του..
