Ο ιντεφιξ κ η παρεα του!!!

[Antigoni87]

Και μερικές φωτογραφίες μας!
Τσαχπινιές:


Αρρωστούλης, πριν λίγα Χριστούγεννα:


Αμάν... δε βαριέται να με τραβάει φωτογραφίες;

 

[Antigoni87]

Σόρι αλλά δεν κρατήθηκα... Ιδού όλη η παρέα μου! Αν δε γνωρίσετε και τα φιλαράκια μου, θα είναι σα να μην έχετε γνωρίσει ούτε εμένα.

Μαμά και γιος καναρινάκια:


Νεαρή καναρινούλα-νύφη για τον παραπάνω γιόκα:


Αρρωστιάρης γεροντάκος Σωπέν (είναι μουγκός, μάλλον λόγω χρονίου άσθματος, αλλά αν κελαηδήσει κάποτε θα γίνει Σοπέν!):


Μια από τις δυο ποντικίνες, η Μόμο, σε περίοδο εξεταστικής, πάνω από τα Λατινικά!


Ο κοκατίλος μου ο Floyd μωρό... (το ξανθό!)

...και σήμερα, 6 μηνών!


Εδώ παρέα με τον Ιντεφίξ ταϊζουμε τον μικρό Αρθούρο της 1ης φωτό,ι τις μέρες του απογαλακτισμού του, το καλοκαίρι που μας πέρασε (ο Ιντεφίξ δεν το κοιτάει με αγάπη αλλά με... όρεξη!):

 

[Eirini-Fontas]

Ωραια παρεουλα εισαστε!

 

[Tonini]

Σας ζηλεύω!!!!Μπράβο μπράβο!!Παντα με πολλα πολλα φατσονια!!!!

 

[lawrence-gr]

τωρα θα παρει κ κατσικα!

 

[Berna]

Το θέμα μεταφέρθηκε στην Εικονική κυνο-βιβλιοθήκη, εάν θες να ανοίξεις και ένα θέμα στην ενότητα Τα σκυλιά μας, δες εδώ πώς πρέπει να γίνει η παρουσίαση

http://www.dogforum.gr/v3/showthread.php?12182-%CE%A0%CE%B1%CF%81%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%B9%CE%AC%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CE%BC%CE%AD%CF%81%CE%BF%CF%82-%CE%B2

 

[skylakos]

τωρα θα παρει κ κατσικα!

Θα σε παρω σπιτι εσενα να με κανεις να γελω!


Παντως,αυτο σημαινει ειμαι φιλοζωος!Καμια γατα στο μελλον;Εχουμε πουλακια,ποντικακι,σκυλακι.Ε και μια γατουλα και θα γινεται πανηγυρι!Α! και ψαρακι να παρεις να εχει το καθε ειδος το ζωντανο θηραμα του!ΣΕ ΠΕΙΡΑΖΩ,Ε;;;

 

[Antigoni87]

Χαχα!
Το σίγουρο είναι ότι τα αγαπώ όλα το ίδιο! Περίμενα χρόνια για να μπορέσω να αποκτήσω αυτά τα ζωάκια, έψαχνα τη στιγμή που θα είχα χρόνο για αυτά. Γι' αυτό και το 1ο καναρίνι ήρθε τον Γενάρη του '10, τα ποντικάκια Μάιο του '10 και ο παπαγάλος 18 Σεπτεμβρίου! Αυτό το πουλί είναι τρελοκομείο.
Στα φοιτητικά μου χρόνια είχα μόνο χάμστερ, τα 2 καλύτερα χάμστερ της γης, που πέθαναν πολύ γέρικα και μετά από πολλές στιγμές παιχνιδιού και τρυφερότητας... Τεράστιες ψυχούλες σε τόσο μικρά σωματάκια.

Το σημαντικότερο είναι να μην γεμίζουμε κατοικίδια αν δεν έχουμε χρόνο να τα φροντίσουμε, και φυσικά να σκεφτόμαστε πάντα το προσδόκιμο ζωής τους. Τα πτηνά μου ας πούμε είναι αυτά που (καλώς εχόντων των πραγμάτων) θα με συνοδεύουν για τουλάχιστον δεκαετία! Και να τονίσω ότι αν είχα τον Ιντεφίξ στην Αθήνα, δεν επρόκειτο να είχα όλο αυτό το σμήνος σπίτι μου. Ζηλεύει ο καημένος και όταν έρχεται Αθήνα κρατάει μούτρα και ξημεροβραδιάζεται ελέγχοντας αν πλησιάζω τα κλουβιά για να κάνει χαλάστρα. Επειδή δε θα ήθελα να τον στεναχωρώ, θα σεβόμουν την παραξενιά του και όλα αυτά θα τα έβαζα στην άκρη.

Τα καναρίνια δε, έχουν ημερέψειι αρκετά ώστε να βγαίνουν από το κλουβί για πέταγμα στο σαλόνι και ξεκούραση σε σταντ, και μετά επιστρέφουν στο κλουβάκι μόνα τους. Φυσικά φέτος τα χριστούγεννα με το "τσοπανόσκυλό" μου, τα ξεχνάμε αυτά

ΥΓ. Τέρμα τα ζωάκια, δεν χωράμε άλλα! Ούτε ψάρι, γιατί στη γυάλα είναι δυστυχισμένα και χώρο για ενυδρείο δεν διαθέτωμεν!