Καλησπέρα σε όλους σας,
θα σας κουράσω λιγάκι με την ιστορία που έχω να σας διηγηθώ παρακάτω, αλλά πιστεύω αξίζει τον κόπο, και ίσως κάποιοι περνάτε ή έχετε περάσει τα ίδια με μένα.
Είχα ένα σκυλάκι ράτσας Γιορκσάιρ, το οποίο πρόλαβα να χαρώ μόνο για 5 χρόνια. Τον περασμένο απρίλη απεβίωσε. Γενικά δεν είχα ιδέα για την συγκεκριμένη ράτσα άσχετα αν πάντα είχα σκυλιά. Ήταν το πρώτο μου, και επίσης δεν είχα ιδέα για επιλογή κουταβιού και όλα τα σχετικά, αλλά το πρόσεχα και του παρείχα τα ΠΑΝΤΑ. Είδα μια αγγελία, από μια κυρία που τα αναπαρήγαγε μόνη της και πήγα το αγόρασα. Εννοείται δεν υπήρχαν ούτε χαρτιά ούτε πιστοποιητικά κτλ. Αργότερα κατάλαβα ότι ίσως, λέω ίσως, υπήρχε αναπαραγωγή μέσο ενδογαμίας. Και αυτό το λέω, γιατί κάποιος κτηνίατρος μου είπε τυχαία ότι το σκυλάκι μου έχει υπογναθισμό, πράγμα που προκείπτει απο αιμομειξίες.
1) Όταν το σκυλάκι μου έγινε 1μισο χρονών παρουσίασε στην ράχη κάποια φαγούρα και ερεθισμό. Πήγα συστημένος σε κάποιο κτηνίατρο, από κάποιους φίλους, λέγοντας ότι είναι ο καλύτερος. Πήγα και μου είπε ότι ίσως έχει αλλεργεια σε κάτι, ίσως το τσίμπησε κάτι, ίσως ίσως ίσως... Ακολουθήσαμε μια θεραπεία, σύμφωνα με την οποία το σκυλί έγινε καλά. Άδικα όμως. Το σκυλάκι μου ξαναπαρουσίασε τα ίδια και ξαναπήγαμε, ξανακάναμε την θεραπεία αλλά ΤΙΠΟΤΑ. Απογοητευμένος είπα να πάω κάπου αλλού για μια δεύτερη γνώμη. Να υπενθιμήσω ότι ο κτηνίατρος για κάθε επίσκεψη έπερνε 50ευρώ για μια ένεση που το έκαμνε.
2) Πάω σε μια κοπέλα κτηνίατρο η οποία είχε και η ίδια Γιόρκυ, και είπα τουλάχιστον θα ξέρει κάτι παραπάνω! Το εξέτασε, της εξήγησα τι είχε συμβεί και μου είπε ότι έχει ψίλλους οι οποίοι δεν είναι ορατοί με γυμνό μάτι και γι αυτό έχει αυτή την φαγούρα. Μου έδωσε μια κορτιζονούχα αλοιφή με την οποία είδα αποτελέσματα αλλά πάλι παροδικά. Μόλις την σταματούσαμε το σκυλί υπέφερε ξανά. Αυτό κράτησε αρκετό καιρό με την αλοιφή. Κάποια στιγμή αποφάσισα να ζευγαρώσω το σκυλάκι μου και να επιμεληθεί την γέννα η κτηνίατρος μιας και είχε ίδιο σκυλί. Πήγα σε κάποιο αρσενικό με το οποίο δεν έγινε τίποτα. Έτσι νομίζαμε όμως!!!! Στον ενάμισο μήνα το σκυλί μου έγινε τούμπανο. Πάω στην κοπέλα αυτήν και λέω το και το. Την εξετάζει, κάνει ψιλάφιση και μου λέει έντρομη, γρήγορα τράβα για ακτινογραφίες, το σκυλί έχει πυομήτρα σε εκτεταμένο βαθμό, πάνε βγάλτες και έλα αμέσως για χειρουργείο. Πάω κάνω ακτινογραφίες και υπέρηχο και εκεί αντιλαμβανόμαστε ότι το σκυλί κυοφορούσε. Μέσα στη χαρά μου όμως δεν έδωσα σημασία στην λάθος γνωμάτευση της κτηνιάτρου και αποφάσισα ακόμη μια φορά ότι θα συνεχίσει να το παρακολουθεί μιας και έχει γεννήσει και το δικό της. Μετά από λίγες εβδομάδες ήρθε η ώρα της γέννας. Γύρισα σπίτι και ήδη είχε γεννηθεί το πρώτο κουτάβι. Την ενημέρωσα ήρθε την εξέτασε και μου είπε αφού γεννήθηκε το πρώτο όλα θα πανε μια χαρά. Που να ήξερα ότι η χαρά μου θα γινόταν μαρτύριο μετέπειτα!!! Μετά από 15 ώρες γεννήθηκε το δεύτερο νεκρό, την ενημερώνω, έρχεται την εξετάζει και μου λέει, είναι ζωντανό το άλλο, περίμενε, θα γεννήσει μόνη. Μετά από 30 ώρες με δική μου πρωτοβουλία πάω σε ακτινολόγο και διαπιστώνετε ότι το τρίτο μικρό είναι νεκρό μέσα στη μήτρα και έχει αρχίσει και συψεμία. ΤΡΕΛΑΘΗΚΑ!!! Συνολικά το σκυλάκι είχε 48ώρες τοκετό, και εγώ άγρυπνος και τις 48ώρες. Είναι ΔΥΝΑΤΟΝ; Προγραμματίστηκε αμέσως καισαρική, αφαιρέθηκε το νεκρό κουτάβι μαζί με τα αναπαραγωγικά όργανα το οποία είχαν καταστραφεί πια. Κόντεψα να χάσω και το σκυλί μου μαζί με τα μικρά που έχασα!!! Μόνο ένα επέζησε το οποίο ζει και βασιλεύει ακόμη ευτυχώς. Μετά από αυτό το γεγονός, πέρα από το ότι αποφάσισα να αλλάξω κτηνίατρο, το σκυλί μου δεν ήταν πια όπως πρώτα. Είχε χάσει όλη την ζωηράδα και την σπιρτάδα που το διακατείχε κάποτε, ήταν αλλιώς, πιο νωχελικό, κάπως τελος πάντων. Χώρια που πάχυνε αρκετά.
3) Πάω σε τρίτο κτηνίατρο πάλι συστημένος, ότι είναι πολύ καλός!!! Πάω, του εξηγώ όλο το ιστορικό πως έχει. Και ομολογώ ότι με έπεισε γιατί ασχολήθηκε και έκανε κάποιες παραπάνω εξετάσεις έχοντας έτσι ένα πιο αξιόπιστο πόρισμα για το τι έχει επιτέλους το σκυλάκι μου. Έκανε απόξιση και καλλιέργεια, βλέποντας στο μικροσκόπιο αν υπάρχει κάτι. Τελικά ήταν καθαρό από κάποια ασθένεια, αλλά μου είπε ότι έχει διατροφική αλλεργία. Οπότε έπρεπε αυστηρά να τρώει μόνο κροκέτα, αυτή ήταν η θεραπεία. Βασικά κυρίως κροκέτα έτρωγε, αλλά πάντα τσίμπαγε και το μεζεδάκι του. Με ρώτησε βέβαια αν το δίνω κι άλλα πράγματα να τρώει και δεν το αρνήθηκα. Η θεραπεία αυτή ήταν για ένα τρίμηνο και καλά. Όμως δεν υπήρχε καμία βελτίωση, ο κνησμός και η φαγούρα εξακολουθούσαν να υπάρχουν. Δεν ασχολήθηκα με το να τον ενημερώσω, το θεώρησα μάταιο και πήγα αλλού.
4) Ο τέταρτος κτηνίατρος, αφού του εξήγησα πάλι όλο το ιστορικό, είχε άλλη άποψη. Μου λέει ότι για να δούμε αν έχει διατροφική αλλεργία πρέπει να κάνουμε ένα τεστ με κάτι χάπια, για δέκα μέρες. Κάναμε το τεστ το οποίο θα αποδύκνυε αν τελικά είχε διατροφική ή ατοπική αλλεργία. Το πόρισμα του προηγούμενου κτηνιάτρου εννοείται ότι ήταν λανθασμένο. Το σκυλάκι μου πια είχε ΑΤΟΠΙΚΗ αλλεργία η οποία οφείλεται σε σκόνη, ή σε κάτι άλλο μέσα στο σπίτι που ενοχλεί το σκυλί. Έτσι ξεκινήσαμε νέα θεραπεία με κορτιζονούχα χάπια. Όλα φαινομενικά πήγαιναν καλά, αλλά το σκυλάκι είχε πάρει παραπάνω βάρος, και κάθε φορά που τελείωνε η αγωγή, εμφανιζόταν η αλλεργία σε χειρότερο βαθμό. Μου λέει ο κτηνίατρος δεν γίνετε αλλιώς, ή θα γίνει κάποια στιγμή καλά από μόνο του, ή θα πέρνει αυτά τα χάπια μια ζωή. Ε, αφού δεν γίνετε αλλιώς, είπα τί να κάνω; Θα συνεχίσουμε έτσι!! Να πω ότι με είχε πείσει πιο πολύ αυτός γιατί το είχε προσεγγίσει το όλο ζήτημα πολύ επιστημονικά. Και έτσι έγινε!
Κάποια στιγμή, τον περασμένο Απρίλιο, γύρισα σπίτι μου να πάρω τα πράγματά μου και το σκυλάκι και να πάω στο χωριό μου. Όταν μπήκα όμως μέσα διαπίστωσα ότι είχε κάνει εμετό παντού. Και κάτι χαρακτηριστικό, είχε κάνει έμετο την κροκέτα ολόκληρη, μουλιασμένη. Πήρα ΑΜΕΣΩΣ τον γιατρό, του εξήγησα ακριβώς τα συμπτώματα, και μου είπε ότι έχει γαστρεντερίτιδα και να μην του δώσω να φάει τίποτα ούτε και να πιεί για ένα 24ωρο. Έτσι κι έκανα. Όμως δεν έγινε τίποτε. Τον πήρα πάλι και μου έδινε οδηγίες τηλεφωνικώς. Τον πήρα κάποια στιγμή πάλι μήπως μπορεί να ρθεί ή να πάω εγώ, και μου λέει δεν μπορώ τώρα είμαι σε έναν αγώνα ποδοσφαίρου, κάνε αυτά που σου είπα και αύριο θα είναι περδίκι. Το ίδιο βράδυ, κατα της 4 (χαράματα) άρχισε να παραδίδει πνεύμα το σκυλάκι. Πήρα ΑΜΕΣΩΣ τον γιατρό και τον ξύπνησα, του εξήγησα τι έγινε, και μου λέει φέρτο άμα είναι το πρωϊ. Εκεί τα πήρα στο κράνος που λένε. Του λέω δεν καταλαβαίνεις; Χάνω το σκυλί μου! Ξεκινάω τώρα και πάνε στο κτηνιατρείο. Ήταν μισή ώρα από το χωριό μου, στα μισά της διαδρομής το σκυλάκι μου ξεψύχισε!! Δεν μπορείτε να φανταστείτε τι επακολούθησε. Τι θρήνος, τι πόνος, τι κλάμα, ήταν και η μητέρα μου μαζί και τσίριζε η καημένη!!! Τον πήρα του είπα, πάει, πέθανε! Μου είπε να το πάω για νεκροψία, αλλά δεν είχα κουράγιο. Δεν ήθελα τίποτε, ήθελα το σκυλάκι μου πίσω. Έτσι μάζεψα τα κομμάτια μου και γύρισα στο χωριό και την επόμενη μέρα το έθαψα, χωρίς να μάθω από τι πέθανε τόσο ξαφνικά.
Ακόμα θυμάμαι τα ματάκια του που με κοιτάγανε σαν να μου λέγανε "Κάνε κάτι". Ακόμα κατηγορώ τον εαυτό μου που δεν κοινητοποιήθηκα να το πάω εγώ αμέσως στον γιατρό. Αλλά είπα είναι επιστήμονας, ξέρει τι κάνει. Ξεράδια ήξερε!!! Του έδειξα εμπιστοσύνη....
Αλλά τι τον νοιάζει; Το δικό του ζωντανό χάθηκε; Αυτός πόνεσε και έκλαψε;
Όλη μου η οικογένεια τρελάθηκε, ήταν ένα σκυλάκι που όλοι οι γνωστοί και οι φίλοι το λάτρευαν. Ήταν η ζωή μου, η χαρά μου, η συντροφιά μου, το χαμόγελό μου, ήταν τα πάντα για μένα. Ακόμη δεν έχω ξεπεράσει το σοκ, οι αναμνήσεις με κυριεύουν! Είπα κάποια στιγμή θα αγοράσω ή θα πάρω κάποιο άλλο κατά το φθινόπωρο, αλλά σίγουρα το πρώτο θα είναι μοναδικό, ένας διαφορετικός χαρακτήρας.
Η πλάκα ξέρετε πια είναι; Ότι όλοι οι παραπάνω κτηνίατροι μου λέγανε: ΜΠΡΑΒΟ είναι πολύ καλό και γερό σκυλάκι για Γιόρκυ. Είναι πρωτοφανές γι αυτή την ράτσα! Παρόλα τα προβλήματα που αντιμετώπισα.
Any way, έτσι λένε είναι η ζωή, με τις χαρές και τις λύπες της! Μόνο 5 χρόνια μπόρεσα να το χαρώ αυτό το αγγελούδι.
Μετά από όλα αυτά, πως να ξαναεμπιστευθώ ΚΤΗΝΙΑΤΡΟ μου λέτε; Ο καθένας είχε άλλη προσέγγιση στο θέμα αυτό.
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για την υπομονή σας και χίλια συγνώμη αν σας έπριξα.
θα σας κουράσω λιγάκι με την ιστορία που έχω να σας διηγηθώ παρακάτω, αλλά πιστεύω αξίζει τον κόπο, και ίσως κάποιοι περνάτε ή έχετε περάσει τα ίδια με μένα.
Είχα ένα σκυλάκι ράτσας Γιορκσάιρ, το οποίο πρόλαβα να χαρώ μόνο για 5 χρόνια. Τον περασμένο απρίλη απεβίωσε. Γενικά δεν είχα ιδέα για την συγκεκριμένη ράτσα άσχετα αν πάντα είχα σκυλιά. Ήταν το πρώτο μου, και επίσης δεν είχα ιδέα για επιλογή κουταβιού και όλα τα σχετικά, αλλά το πρόσεχα και του παρείχα τα ΠΑΝΤΑ. Είδα μια αγγελία, από μια κυρία που τα αναπαρήγαγε μόνη της και πήγα το αγόρασα. Εννοείται δεν υπήρχαν ούτε χαρτιά ούτε πιστοποιητικά κτλ. Αργότερα κατάλαβα ότι ίσως, λέω ίσως, υπήρχε αναπαραγωγή μέσο ενδογαμίας. Και αυτό το λέω, γιατί κάποιος κτηνίατρος μου είπε τυχαία ότι το σκυλάκι μου έχει υπογναθισμό, πράγμα που προκείπτει απο αιμομειξίες.
1) Όταν το σκυλάκι μου έγινε 1μισο χρονών παρουσίασε στην ράχη κάποια φαγούρα και ερεθισμό. Πήγα συστημένος σε κάποιο κτηνίατρο, από κάποιους φίλους, λέγοντας ότι είναι ο καλύτερος. Πήγα και μου είπε ότι ίσως έχει αλλεργεια σε κάτι, ίσως το τσίμπησε κάτι, ίσως ίσως ίσως... Ακολουθήσαμε μια θεραπεία, σύμφωνα με την οποία το σκυλί έγινε καλά. Άδικα όμως. Το σκυλάκι μου ξαναπαρουσίασε τα ίδια και ξαναπήγαμε, ξανακάναμε την θεραπεία αλλά ΤΙΠΟΤΑ. Απογοητευμένος είπα να πάω κάπου αλλού για μια δεύτερη γνώμη. Να υπενθιμήσω ότι ο κτηνίατρος για κάθε επίσκεψη έπερνε 50ευρώ για μια ένεση που το έκαμνε.
2) Πάω σε μια κοπέλα κτηνίατρο η οποία είχε και η ίδια Γιόρκυ, και είπα τουλάχιστον θα ξέρει κάτι παραπάνω! Το εξέτασε, της εξήγησα τι είχε συμβεί και μου είπε ότι έχει ψίλλους οι οποίοι δεν είναι ορατοί με γυμνό μάτι και γι αυτό έχει αυτή την φαγούρα. Μου έδωσε μια κορτιζονούχα αλοιφή με την οποία είδα αποτελέσματα αλλά πάλι παροδικά. Μόλις την σταματούσαμε το σκυλί υπέφερε ξανά. Αυτό κράτησε αρκετό καιρό με την αλοιφή. Κάποια στιγμή αποφάσισα να ζευγαρώσω το σκυλάκι μου και να επιμεληθεί την γέννα η κτηνίατρος μιας και είχε ίδιο σκυλί. Πήγα σε κάποιο αρσενικό με το οποίο δεν έγινε τίποτα. Έτσι νομίζαμε όμως!!!! Στον ενάμισο μήνα το σκυλί μου έγινε τούμπανο. Πάω στην κοπέλα αυτήν και λέω το και το. Την εξετάζει, κάνει ψιλάφιση και μου λέει έντρομη, γρήγορα τράβα για ακτινογραφίες, το σκυλί έχει πυομήτρα σε εκτεταμένο βαθμό, πάνε βγάλτες και έλα αμέσως για χειρουργείο. Πάω κάνω ακτινογραφίες και υπέρηχο και εκεί αντιλαμβανόμαστε ότι το σκυλί κυοφορούσε. Μέσα στη χαρά μου όμως δεν έδωσα σημασία στην λάθος γνωμάτευση της κτηνιάτρου και αποφάσισα ακόμη μια φορά ότι θα συνεχίσει να το παρακολουθεί μιας και έχει γεννήσει και το δικό της. Μετά από λίγες εβδομάδες ήρθε η ώρα της γέννας. Γύρισα σπίτι και ήδη είχε γεννηθεί το πρώτο κουτάβι. Την ενημέρωσα ήρθε την εξέτασε και μου είπε αφού γεννήθηκε το πρώτο όλα θα πανε μια χαρά. Που να ήξερα ότι η χαρά μου θα γινόταν μαρτύριο μετέπειτα!!! Μετά από 15 ώρες γεννήθηκε το δεύτερο νεκρό, την ενημερώνω, έρχεται την εξετάζει και μου λέει, είναι ζωντανό το άλλο, περίμενε, θα γεννήσει μόνη. Μετά από 30 ώρες με δική μου πρωτοβουλία πάω σε ακτινολόγο και διαπιστώνετε ότι το τρίτο μικρό είναι νεκρό μέσα στη μήτρα και έχει αρχίσει και συψεμία. ΤΡΕΛΑΘΗΚΑ!!! Συνολικά το σκυλάκι είχε 48ώρες τοκετό, και εγώ άγρυπνος και τις 48ώρες. Είναι ΔΥΝΑΤΟΝ; Προγραμματίστηκε αμέσως καισαρική, αφαιρέθηκε το νεκρό κουτάβι μαζί με τα αναπαραγωγικά όργανα το οποία είχαν καταστραφεί πια. Κόντεψα να χάσω και το σκυλί μου μαζί με τα μικρά που έχασα!!! Μόνο ένα επέζησε το οποίο ζει και βασιλεύει ακόμη ευτυχώς. Μετά από αυτό το γεγονός, πέρα από το ότι αποφάσισα να αλλάξω κτηνίατρο, το σκυλί μου δεν ήταν πια όπως πρώτα. Είχε χάσει όλη την ζωηράδα και την σπιρτάδα που το διακατείχε κάποτε, ήταν αλλιώς, πιο νωχελικό, κάπως τελος πάντων. Χώρια που πάχυνε αρκετά.
3) Πάω σε τρίτο κτηνίατρο πάλι συστημένος, ότι είναι πολύ καλός!!! Πάω, του εξηγώ όλο το ιστορικό πως έχει. Και ομολογώ ότι με έπεισε γιατί ασχολήθηκε και έκανε κάποιες παραπάνω εξετάσεις έχοντας έτσι ένα πιο αξιόπιστο πόρισμα για το τι έχει επιτέλους το σκυλάκι μου. Έκανε απόξιση και καλλιέργεια, βλέποντας στο μικροσκόπιο αν υπάρχει κάτι. Τελικά ήταν καθαρό από κάποια ασθένεια, αλλά μου είπε ότι έχει διατροφική αλλεργία. Οπότε έπρεπε αυστηρά να τρώει μόνο κροκέτα, αυτή ήταν η θεραπεία. Βασικά κυρίως κροκέτα έτρωγε, αλλά πάντα τσίμπαγε και το μεζεδάκι του. Με ρώτησε βέβαια αν το δίνω κι άλλα πράγματα να τρώει και δεν το αρνήθηκα. Η θεραπεία αυτή ήταν για ένα τρίμηνο και καλά. Όμως δεν υπήρχε καμία βελτίωση, ο κνησμός και η φαγούρα εξακολουθούσαν να υπάρχουν. Δεν ασχολήθηκα με το να τον ενημερώσω, το θεώρησα μάταιο και πήγα αλλού.
4) Ο τέταρτος κτηνίατρος, αφού του εξήγησα πάλι όλο το ιστορικό, είχε άλλη άποψη. Μου λέει ότι για να δούμε αν έχει διατροφική αλλεργία πρέπει να κάνουμε ένα τεστ με κάτι χάπια, για δέκα μέρες. Κάναμε το τεστ το οποίο θα αποδύκνυε αν τελικά είχε διατροφική ή ατοπική αλλεργία. Το πόρισμα του προηγούμενου κτηνιάτρου εννοείται ότι ήταν λανθασμένο. Το σκυλάκι μου πια είχε ΑΤΟΠΙΚΗ αλλεργία η οποία οφείλεται σε σκόνη, ή σε κάτι άλλο μέσα στο σπίτι που ενοχλεί το σκυλί. Έτσι ξεκινήσαμε νέα θεραπεία με κορτιζονούχα χάπια. Όλα φαινομενικά πήγαιναν καλά, αλλά το σκυλάκι είχε πάρει παραπάνω βάρος, και κάθε φορά που τελείωνε η αγωγή, εμφανιζόταν η αλλεργία σε χειρότερο βαθμό. Μου λέει ο κτηνίατρος δεν γίνετε αλλιώς, ή θα γίνει κάποια στιγμή καλά από μόνο του, ή θα πέρνει αυτά τα χάπια μια ζωή. Ε, αφού δεν γίνετε αλλιώς, είπα τί να κάνω; Θα συνεχίσουμε έτσι!! Να πω ότι με είχε πείσει πιο πολύ αυτός γιατί το είχε προσεγγίσει το όλο ζήτημα πολύ επιστημονικά. Και έτσι έγινε!
Κάποια στιγμή, τον περασμένο Απρίλιο, γύρισα σπίτι μου να πάρω τα πράγματά μου και το σκυλάκι και να πάω στο χωριό μου. Όταν μπήκα όμως μέσα διαπίστωσα ότι είχε κάνει εμετό παντού. Και κάτι χαρακτηριστικό, είχε κάνει έμετο την κροκέτα ολόκληρη, μουλιασμένη. Πήρα ΑΜΕΣΩΣ τον γιατρό, του εξήγησα ακριβώς τα συμπτώματα, και μου είπε ότι έχει γαστρεντερίτιδα και να μην του δώσω να φάει τίποτα ούτε και να πιεί για ένα 24ωρο. Έτσι κι έκανα. Όμως δεν έγινε τίποτε. Τον πήρα πάλι και μου έδινε οδηγίες τηλεφωνικώς. Τον πήρα κάποια στιγμή πάλι μήπως μπορεί να ρθεί ή να πάω εγώ, και μου λέει δεν μπορώ τώρα είμαι σε έναν αγώνα ποδοσφαίρου, κάνε αυτά που σου είπα και αύριο θα είναι περδίκι. Το ίδιο βράδυ, κατα της 4 (χαράματα) άρχισε να παραδίδει πνεύμα το σκυλάκι. Πήρα ΑΜΕΣΩΣ τον γιατρό και τον ξύπνησα, του εξήγησα τι έγινε, και μου λέει φέρτο άμα είναι το πρωϊ. Εκεί τα πήρα στο κράνος που λένε. Του λέω δεν καταλαβαίνεις; Χάνω το σκυλί μου! Ξεκινάω τώρα και πάνε στο κτηνιατρείο. Ήταν μισή ώρα από το χωριό μου, στα μισά της διαδρομής το σκυλάκι μου ξεψύχισε!! Δεν μπορείτε να φανταστείτε τι επακολούθησε. Τι θρήνος, τι πόνος, τι κλάμα, ήταν και η μητέρα μου μαζί και τσίριζε η καημένη!!! Τον πήρα του είπα, πάει, πέθανε! Μου είπε να το πάω για νεκροψία, αλλά δεν είχα κουράγιο. Δεν ήθελα τίποτε, ήθελα το σκυλάκι μου πίσω. Έτσι μάζεψα τα κομμάτια μου και γύρισα στο χωριό και την επόμενη μέρα το έθαψα, χωρίς να μάθω από τι πέθανε τόσο ξαφνικά.
Ακόμα θυμάμαι τα ματάκια του που με κοιτάγανε σαν να μου λέγανε "Κάνε κάτι". Ακόμα κατηγορώ τον εαυτό μου που δεν κοινητοποιήθηκα να το πάω εγώ αμέσως στον γιατρό. Αλλά είπα είναι επιστήμονας, ξέρει τι κάνει. Ξεράδια ήξερε!!! Του έδειξα εμπιστοσύνη....
Αλλά τι τον νοιάζει; Το δικό του ζωντανό χάθηκε; Αυτός πόνεσε και έκλαψε;
Όλη μου η οικογένεια τρελάθηκε, ήταν ένα σκυλάκι που όλοι οι γνωστοί και οι φίλοι το λάτρευαν. Ήταν η ζωή μου, η χαρά μου, η συντροφιά μου, το χαμόγελό μου, ήταν τα πάντα για μένα. Ακόμη δεν έχω ξεπεράσει το σοκ, οι αναμνήσεις με κυριεύουν! Είπα κάποια στιγμή θα αγοράσω ή θα πάρω κάποιο άλλο κατά το φθινόπωρο, αλλά σίγουρα το πρώτο θα είναι μοναδικό, ένας διαφορετικός χαρακτήρας.
Η πλάκα ξέρετε πια είναι; Ότι όλοι οι παραπάνω κτηνίατροι μου λέγανε: ΜΠΡΑΒΟ είναι πολύ καλό και γερό σκυλάκι για Γιόρκυ. Είναι πρωτοφανές γι αυτή την ράτσα! Παρόλα τα προβλήματα που αντιμετώπισα.
Any way, έτσι λένε είναι η ζωή, με τις χαρές και τις λύπες της! Μόνο 5 χρόνια μπόρεσα να το χαρώ αυτό το αγγελούδι.
Μετά από όλα αυτά, πως να ξαναεμπιστευθώ ΚΤΗΝΙΑΤΡΟ μου λέτε; Ο καθένας είχε άλλη προσέγγιση στο θέμα αυτό.
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για την υπομονή σας και χίλια συγνώμη αν σας έπριξα.
