Περί γλυκόλογων και άλλων αηδιών

[ROTTIE]

Αγαπητοί μου φίλοι,
Αναμφισβήτητα τις τελευταίες μέρες ανέβηκαν οι τόνοι των συζητήσεων μας.
Αυτό βέβαια είναι πολύ καλό διότι με αυτόν τον τρόπο γίνονται ενδιαφέρουσες και εποικοδομητικές συζητήσεις, αλλά από την άλλη αρχίζει και κάνει πολύ ζέστη ρε παιδάκι μου… :roll:

Αποφάσισα λοιπόν να ανοίξω ένα δροσερό και ανάλαφρο θεματάκι για να χαλαρώσουμε και να γελάσουμε!
Τόσο ανάλαφρο που με μεγάλη ευκολία θα το τοποθετούσα στη κατηγορία φελλού! :lol:

Σίγουρα όλοι οι ομοιοπαθείς σκυλόβιοι (γεια σου ρε Βάσω!) έχουμε νιώσει στιγμές αχαλίνωτης αγάπης και πάθους για τα συμπαθή μας τετράποδα.

Ξέρετε, αυτές τις στιγμές που μας κοιτάζουν τόσο γλυκά, παιχνιδιάρικα, ζαβολιάρικα, παραπονιάρικα και μας έρχεται να τα φάμε, να τα ζουμπήξουμε και να τα ζουλήξουμε! :twisted:

Αυτές τις στιγμές που οι αγαπημένοι μας γονείς, σύντροφοι, φίλοι, βλέποντας μας, κουνούν με κατανόηση το κεφάλι :shake: (γιατί μας αγαπούν και έχουν δεχθεί τον «κάλο» μας), ενώ σε αντίθετη περίπτωση ( :shock: ), θα είχαν τηλεφωνήσει στο Δαφνί για να έρθουν να μας μαζέψουν! 8-[

Ας ξεκατινιαστούμε λοιπόν και ας ανοίξουμε τα φυλλοκάρδια μας λέγοντας τα εσώψυχά μας. :lol:
Που ξέρετε μπορεί να οδηγηθούμε στην αυτογνωσία και να βρούμε επιτέλους την ψυχική ισορροπία. :wink:

Ποια είναι λοιπόν τα γλυκόλογα που λέτε στα σκυλιά σας? Αυτά που τα λέτε μεταξύ σας και ντρέπεστε να βγουν προς τα έξω, γιατί κινδυνεύετε σοβαρά να σας χαρακτηρίσουν «σουργελο»?

Ξεκινώ να ξεκατινιάζομαι και ελπίζω πως θα ακολουθήσουν κι άλλοι!

Γλυκόλογα

Σε στιγμές λατρείας: «Μουσούδι μου καλό, μουσούδι μου όμορφο»!

Σε στιγμές πάθους: «Σ’ αγαπάω, βρομύλε και ελεεινέ»!

Σε στιγμές θυμού: «Βρομόσκυλο, ρουξούνι»

Υποκοριστικά

Ιγκούλι και Iγκουλίνο

Κατσ-Iggy: Από το κατσίκι! όταν έρχεται μαζί μας στις πεζοπορικές διαδρομές και ροβολάει τις πλαγιές σαν κρι-κρι!

Καβλ-Iggy: Από το …..! Όταν μετά από την φόλα (για όσους θυμούνται), προσπαθούσε εναγωνίως να μας καβαλήσει με αποτέλεσμα να γίνουμε το ανέκδοτο της γειτονιάς!

Λαζαρ-Iggy: (όταν την σκαπουλάρισε από τη φόλα, θεωρήσαμε ότι αναστήθηκε, όπως ο Λάζαρος!)

Αυτά προς το παρόν… όταν θα θυμηθώ κι άλλα θα επανέλθω! :mrgreen:

 

[ΦΟΙΒΟΣ]

:lol: :lol: :lol:
Rottie η φαντασια σου ειναι απιστευτη! :lol:
Πάντως εγω (μιας και ειπες Κατερινακι να ανοιξουμε τα φυλλοκαρδια μας) δεν ειμαι απο τους τυχερους οπου οι γυρω να δεχονται ολες αυτες τις εκδηλωσεις μου απλα με κατανοηση. Με εχουν πλεον για την "τρελη του χωριου" που ασχολουμε τοσο με "ενα σκυλι". Μερικους απο αυτους (γονεις πεθερικα-αντρα) δεν μπορω να τους αλλαξω αλλα τους υπολοιπους εχω αρχισει να τους απομακρυνω.... και οσο ολοι με διωχνουν μακρια τους τοσο εγω δενομαι με το Φοιβακο μου.

Λοιπον στο θεμα μας:

Εγω ειμαι πιο συντηρητικη, του λεω τα κλασικα:
αγαπη μου, ψυχη μου, ζωη μου, αρχοντα μου, ματακια μου, κουκλε

Οταν θυμωνω: γιαδουρι,μ@λ@κ@, βρωμυλε (οταν κατουραει οπου ναναι)

Οταν το κοινηγανε οι γκομενες (ολοι τον κοινηγανε για να παιξουν αλλα δεν μας συμφερει αυτο) γκομενε/γλυκοτσουτσουνε και τετοια...

και διαφορα αλλα που κολλανε παντου χεστη, ντιντι, μπεμπη,ζουζουνι...

 

[sir-elric]

εγω το ιζο το εχω κανει: ζουλι μου,ζουλινι μου

συνηθισμενη προσφωνηση ειναι: που εισαι γητευτη των αγρων

οταν εχει φαει κατι που δεν πρεπει (με εντονο υφος) σου ειπε κανεις να το φας αυτο?

οταν κανει τα χαζα του: τι κανεις εκει ρε βλακοφατσα

και φυσικα το ηλιθιε με προφορα πυργου

 

[sofiaklv]

Α τι ωραία! Θα ξερομπιαστούμε! :lol: :lol: :lol:

Λοιπόν από το Ρούμπι έχουμε: Ρουμπίνι, Ρουμπινάκι, Ρουμπίτσα, Ρουμπόφατσα, Ρουμπόσκυλο, Θ-Ρούμπι και κατ'επέκταση Θ-ρούμπα

Στη θάλασσα μετατρέπεται σε Καρχα-Ρούμπι γιατί κολυμπάει κάνωντας κύκλους γύρω μας.

Επίσης ακούει και καταλαβαίνει μια χαρά τα: "κορίτσι μου", "κοπέλα μου", "παιδί μου" όταν της κάνω χαρές και τα "βρωμιάρα", "παλιόσκυλο" όταν τη μαλώνω.

 

[vrmode]

Συνήθης προσφώνηση: Μπουμπούκος

Άλλες προσφωνήσεις: Αζαπουλίνο μου (από το αγαπουλίνο μου), τζουτζούκο, αγάπη μου, σκατιάρη, βρωμύλο, μούργο, χέστη, βρωμιάρη, ζήτουλα, ερωτύλο (γιατί χώνει τη μούρη του στα ντεκολτέ)

Πως αλλιώς τον αποκαλούμε μεταξύ μας οι δίποδοι: μ@λ@κ@ς, μ@λ@κ@κος, π@π@ράκος

Πως τον αποκαλούν άλλοι που μας ξέρουν (στο δρόμο): Tζωρτζ, Γιωργάρα, γίγαντα (πού 'σαι ρε γίγαντα!), γουρλομάτη.

Φράσεις στη καθημερινή μας ρουτίνα:

- Μπουτζουμπουτζουμπουτζουουουουουουουουουουού!
- Φιλάκι στη μαμά?

 

[ROTTIE]

:lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol:

Παιδιά έχω πέσει κάτω και χτυπιέμαι! aja1: aja3:
Τρελό γέλιο! Μιλάμε ότι είμαστε ΠΟΛΥ εφευρετικοί (φτου μας, να μη μας βασκάνω)!!!!

Έχω «λιώσει» με τα:

ΦΟΙΒΟΣ γκομενε/γλυκοτσουτσουνε, ντιντι

sir-elric γητευτη των αγρων

sofiaklv Καρχα-Ρούμπι, Ρουμπόσκυλο, Θ-ρούμπα

vrmode Μπουτζουμπουτζουμπουτζουουουουουουουουουουού! γουρλομάτη, άρχοντα, σκατιάρη.

Για περάστε και οι υπόλοιποι… για περάστε… :mrgreen:

 

[vrmode]

ROTTIE,

Από τα ανδρικά μέλη του forum μην περιμένεις και πολλά-πολλά να γράψουν (είναι "σκληροί τύποι" - δεν τους πιάνουν τέτοιες συναισθηματικές αηδίες... δήθεν!) :twisted:

 

[vrmode]

Ααα... ξέχασα να πω και την άλλη στιχομυθία: Γυρνούσε ο καλός μου από τη βόλτα με το σκύλο, σε εποχή που ο σκύλος είχε έντονα προβλήματα με δοιάρροιες. Οπότε ερωτώ εγώ (στάνταρ ανάκριση όταν τον βγάζει βόλτα ο άλλος κι όχι εγώ):

"Πως ήταν τα κακουλίνια του?" (Κόκκαλο ο καλός μου...)

 

[Dio]

Εγώ δεν ξέρω αν πρέπει να γράψω καν μιας και δεν την έχω την Ζήνα μου πια στην ζωή μου αλλά όσο την είχα της είχα βγάλει τα χιλιάδες υποκοριστικά.......απο που να αρχίσω:

Ζουζουνίτσα μου, Ζιζί μου, Ζηναρουλιτσινάκι μου, Τζουτζουκολουνίτσα (ουδέν σχόλιο για αυτό, μου βγήκε σε μια στιγμή που κόντεψα να την πεθάνω στο σφύξιμο στην αγκαλιά μου)......χμμμμμ....τι άλλο???

Μετά έχουμε τα συνιθισμένα: όταν την έψαχνα: που είσαι μορή τσαπερδώνα, όταν έκανε την ανάγκη της παντού μωρή, μωρή βρομιάρα, μωρή σκατούλα, τα κανες που τά κανές πας και τα πατάς κιόλας? αύτά θυμάμαι.

8) ΟΚ that's it αρκετά ρόμπα έγινα. 8)

 

[magi]

Όταν γυρνάω από την δουλεία και μπαίνω στο σπίτι τραγουδάω λούμπα λούμπα σκυλούμπα, λα λα λα (ο άντρας μου το ίδιο).
Άλλα χαζούλικα είναι σιμπού, σιμπούκα, μπούκα, σιμπούλα, λούλα, καλούλα, σιμπούρνι.
Βασικά το δεύτερο όνομα της είναι Λούμπα.
Όταν με νευριάζει φτάνει να της ρίξω ένα άγριο βλέμμα και καταλαβαίνει τι παίζει.
:mrgreen:

 

[FrenchieFan]

Για να δουμε:
Ασ ξεκινισω με τα απλα αλλαγμενα ονοματα :
Σμαρω,Μαρω, Μαρουυυυυ, Σμαρουχτεν.
Μετα περναμε στο : Κοριτσι μου, αγαπι μου, παιδι μου, πριγιπεσσα μου.

Οταν μιλαω με αλλους για την Εσμεραλντα τον αποκαλω παντα "το παιδι" η ακομα και ος "το μωρο".

και μετα εχουμε και εκφρασεις σαν : σκατοφατσα, γλυκομουρι, ρουχλιτσα, κοπριτου και αλλα πολλα!



@vrmode

"Πως ήταν τα κακουλίνια του?" (Κόκκαλο ο καλός μου...)

Και τι απαντησε ο καλος σου?
Επειδη και εγω παντα ροταω και μια φορα η απαντηση του ηταν "χλιαρα"!

 

[ROTTIE]

@vrmode

"Πως ήταν τα κακουλίνια του?" (Κόκκαλο ο καλός μου...)

Και τι απαντησε ο καλος σου?
Επειδη και εγω παντα ροταω και μια φορα η απαντηση του ηταν "χλιαρα"!

:lol: :lol: :lol:

Εγώ πάντως κάθε φορά που τον ρωτάω «τα ‘κάνε ο Ιγκάκος?», ο δικός μου, μου δίνει λεπτομερή αναφορά. Αυτές τις μέρες ο βρωμομουσούδης είναι λίγο αδιάθετος και μου κάνει διάρροιες...

Χθες το βράδυ τον έβγαλε ο άντρας μου βόλτα. Μόλις γύρισε, γίνεται ο παρακάτω σουρεαλίστικός διάλογος:

- «Τα ‘κανε ο μούργος? Πως ήταν?»
- «τα ‘κανε μωρέ ο κακομοίρης αλλά του βγήκαν πάλι νερουλά…»
- «Έκανε πολλά»?
- « Περίπου τόσα (μου κάνει αναπαράσταση)
- « Να δεις κρύωσε ο βρομύλος…»
- « Είδες πόσο μοιάζουμε με τον Ιγκούλι? Και ‘γω διάρροια έχω σήμερα... Λες να κρύωσα?»
- «Μπα δεν είναι τίποτα… Μάλλον σε πείραξε η σκυλοκροκετα! Αύριο θα σου μαγειρέψω λαπαδάκι!!!!»

:shock: :shock: :shock:
Ξερός ο Χρήστος….

 

[denis]

Σε σκύλα ''κοπέλα μου'' πολύ συχνά, επίσης ''μωρή τρελή''
Σε αρσενικό ''χοντρέ'', ''χοντρούλη'' και ΕΛΑ μ@λ@κ@, όταν δεν με προσέχει...
Για κουτάβι ''Μπράάάβο το κουταβάκιιιι...'' και ''κουραδομηχανάκι''
Δεν χρησιμοποιώ υποκοριστικά για πρακτικούς λόγους, με πολλά σκυλιά και ειδικά κουτάβια ακούνε πολλές φορές σε 2 ονόματα, το δικό τους και του άλλου κουταβιού. Αν έλεγα υποκοριστικά...κλάφτα χαράλαμπε!

 

[vrmode]

- «Μπα δεν είναι τίποτα… Μάλλον σε πείραξε η σκυλοκροκετα!

Πάντως ο δικός μου που δοκίμασε λίγο σκυλομπισκότο, δεν έπαθε τίποτα - είπε ότι είναι σαν τα Digestive :-&

@ROTIE & FRENCHIEFAN
Οταν τον βγάζει, δινει αναφορά - για τα "κακουλίνια" - ως προς το χρώμα, την πυκνότητα κλπ. ...ό,τι ελέγχουν στο αγνό παρθένο ελαιόλαδο δηλαδή! Gourme καταστάσεις!

 

[FrenchieFan]

@ROTIE & FRENCHIEFAN
Οταν τον βγάζει, δινει αναφορά - για τα "κακουλίνια" - ως προς το χρώμα, την πυκνότητα κλπ. ...ό,τι ελέγχουν στο αγνό παρθένο ελαιόλαδο δηλαδή! Gourme καταστάσεις!

Εμεις, για τιν ευκολια μας για να περιγραψουμε την ρευστοτητα τον "κακουλιων", εχουμε μια διαβαθμηση απο το 1 (εντελος νερο διαρροια) μεχρι το 10 (πολυ σφιχτα- δυσκολα να τα αφοδευσει).
Και ετσι η συζητηση στο σπιτι μας ειναι περιπου ετσι:
-Εκανε τιποτα?
-Ναι!
-Πως ηταν?
-Περιπου 6-7- προς το πρασινο!

 

[ROTTIE]

@ vrmode, Frenchie
Κορίτσια δεν πάμε καθόλου καλά!
Εμμονή έχουμε πάθει με τα «κακουλίνια!» 8-[
Λέτε να μας κολλήσει κανα βίτσιο και να μας μείνει κουσούρι στα καλά καθούμενα? :shock: :shock: :shock:

:lol: :lol: :lol:

 

[irma]

Συνήθως είναι τα "Λατρευτά μου πολυαγαπημένα μου" . Όταν με κουράζουν γίνονται τα "Παλιόσκυλα της συμφοράς" :evil: .
Και τα προσωπικά τους:

Ίρμα: Ίρμαμου-Ίρμαμου(ουσιαστικά μία λέξη), τζουτζού μου(κλασσικό), μωρό μου(κλασικό), παλιογαβγίστρα (μου χει πάρει τα αφτιά), Ίρμιους Ξεγούνιους (μετά από δερματικό που είχε χάσει λίγες τούφες)

Σίζαρ: Σιζαράκος, φίφης (ε! είναι λίγο!), πεκινουά (ε! νομίζει ότι είναι λίγο!), μαιμού (είμαι σίγουρη ότι είναι!), και το σούπερ αγαπημένο μου Τίγριους Λάτριους :lol: .

 

[ΦΟΙΒΟΣ]

Γκρρρρρρρ :twisted: :twisted: :twisted:

Εχω σκασει απο τη ζηλια μου! Εγω γιατι δεν ρωταω κανεναν για τα κακουλακια του εεεεεε???????? Γιατι εγω τα βλεπω εδω και 3 μηνες συνεχεια μπροστα μου, εεεεεε???????? Γμτοοοο


Α! ξεχασα να σας γράψω οτι συνηθως τον φωναζω κουτσομπολη και τραγουδαω: Ολα! θελω να τα ξέρω όλα!!......... Δεν πεφτει καρφίτσα μεσα στο σπιτι χωρις να παει να δει τι εγινε. Πουθενα πλεον δεν παω μονη μου... απο πισω ουραα!!

 

[Jema]

Μπράβο παιδιά ωραίο θέμα!
Το βαφτιστικό μας είναι Dodi, αλλά το κάνουμε dodaki, dodini και dodoσκυλο που είναι το αγαπημένο μου.
Τα κλασσικά που αναφέρατε κ σεις : μωρό μου, μπεμπάκο μου, αγάπη μου, κτλ., όμορφε (γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε :lol: )
Όταν με εκνευρίζει: βρωμόσκυλο, αλήτη, καθυστερημένε, ηλίθιο.
Όταν μαζεύω τα κακά του το πρωί, έρχεται και ουρεί -να το πω κόσμια- δίπλα μου, οπότε εγώ: φύγε ρε βρωμιάρηηηη!
Οι υπόλοιποι: που σαι ρε μ@λ@κ@; κοπρόσκυλο, κλαψο....., αλλά και "Αλφαγιέτ".
Το αγαπημένο μου όμως είναι το "αυτιάγγουρα" γιατί λόγω ράτσας τα αυτιά του είναι σαν προπέλες.
Επίσης τρελαίνομαι να του λέω "που είναι ο μπέμπης μου; δώσε ένα φιλάκι στη μανούλα"
και οι υπόλοιποι του σπιτιού τραβάνε τα μαλλιά τους.
Δεν ξέρω για εσάς, αλλά εμένα, εκτός του ότι με θεωρούν κλινική περίπτωση, ζηλεύουν και το καημένο το τετράποδο!Ο πατέρας μου εντελώς σοβαρά "Ποιον αγαπάς πιο πολύ, εμένα ή τον dodi;"
Και γω του λέω αυτό που θέλει να ακούσει :wink:

 

[antivias]

Πολύ γέλιο !!! και νομίζω, αρκετά ... ψυχοθεραπευτικό θέμα !


Συνήθως, έλεγα στην MITSI μου : ΜITSOULA, κοπέλάρα μου !, γυναικάρα μου !, ματάρες μου !, μωρό μου ! αγάπη μου !

Και όταν δεν ήταν καλό κορίτσι , συνήθως της έλεγα : καλά, είσαι μεγάλη ... «σκύλα»!!! χα χα ! :lol:

Βέβαια όλα αυτά...Προσπαθούσα να τα αποφεύγω ... μπροστά σε γυναίκες , αφενός για να μην ζηλεύουν ! χι χι και αφετέρου για να μην με περάσουν για τρελό ή ανώμαλο ! :lol: :lol: