καλημερα prince86!
έχουμε την ίδια ράτσα σκύλου και παρόμοια προβλήματα.. η προσωπική μου εμπειρία στο θέμα με τις ωτίτιδες με έχει κάνει να συμπεράνω τα εξής:
α) ελέγχεις διεξοδικά το ενδεχόμενο η ωτίτιδα να είναι δευτερογενής πάθηση σε κάποια άλλη ασθένεια (θυρεοειδή, τροφική αλλεργία, ατοπική δερματίτιδα κτλ), αυτό μπορεί να γίνει με αιματολογικές εξετάσεις. τις εξετάσεις μπορείς να τις κάνεις και στο παστερ, όπως έχουν προτείνει και κάποια άλλα μέλη εδω στο φόρουμ για ασφαλέστερα αποτελέσματα.
β) και εμεις έχουμε αλλάξει πολλούς κτηνιάτρους για το ίδιο θέμα. το να αλλάζεις συνέχεια γιατρό δεν είναι και απαραίτητα καλό. αφου ο καθένας, , θα σου ζητήσει να ξαναγίνουν οι εξετάσεις που έχεις ήδη κάνεις ή στην χειρότερη περίπτωση, έχωντας άγνοια (υπάρχουν και τέτοιοι) θα σου δώσουν να ακολουθήσεις μια αγωγή με φάρμακα που μακροπρόθεσμα δεν θα έχει αποτελέσματα. Είναι καλό να βρείς έναν γιατρό που μπορείς να εμπιστευτείς, αλλά και να ξέρει και το ιατρικό ιστορικό του σκύλου σου. απο εκεί και μετά, επισκεπτεσαι και άλλους για 2ες γνώμες.
γ) όσον αφορά την συμπεριφορά του και το κατά πόσο μπορεί να δεχτεί τις ωτικές σταγόνες, το μόνο που μπορώ να σου πω είναι να το δεις σαν πρόκληση.. θα πρέπει να κάνεις τον σκύλο σου να σε εμπιστευτεί πλήρως και να σε αφήσει να του βάλεις τις σταγόνες. εμείς έχουμε περάσει απο όλα τα στάδια. έχουμε δοκιμάσει με λιχουδιές, με πλήρη ακινητοποίηση, με ηρεμιστικά, με αντάλλαγμα την βόλτα (αυτό ήταν και το ποιο πετυχημένο μακροπρόθεσμα για ένα διάστημα- κολλύριο και μετά κατευθείαν για βόλτα) κτλ κτλ. επίσης πρέπει να πειστείς εσύ πρώτα (αλλά και ο σκυλάκος σου μετά

) ότι η χρήση τοπικά, για την καταπολέμηση της ωτίτιδας είναι μονόδρομος!! ακόμα και εαν οφείλεται σε κάποιο άλλο παράγοντα μόνο τοπικα μπορεί να αντιμετωπιστεί.
προσέχεις επίσης ιδιαίτερα το πως βάζεις το κολλύριο - απο την στιγμή που η ωτίτιδα οφείλεται σε βακτήριο-μηκυτα κτλ. οι μικροοργανισμοί αυτοί είναι άκρως μεταδοτικοί. οτιδήποτε χρησιμοποιείς στο ένα αυτί για τον καθαρισμό ή τα κολλύρια, δεν θα πρέπει σε καμμία περίπτωση να τα χρησιμοποιήσεις και στο άλλο χωρίς απολύμανση. το ίδιο ισχύει και για τις ωτοσκοπήσεις που γίνονται στον κτηνίατρο. μην τον αφήσεις να βάλει το ίδιο ωτοσκόπιο, απο το μολυσμένο αυτί, μετά στο υγιές. (την έχουμε πατησει και με αυτόν τον τρόπο).
επίσης αυτό που θα πρέπει να προσέξεις και ίσως είναι και σημαντικό είναι να αποφύγεις τα κολλύρια αλλά και το καθαρισμό στην περίπτωση της διάτρησης τυμπάνου. στις χρόνιες ωτίτιδες η διάτρηση τυμπάνου είναι συνηθησμένο φαινόμενο. σε αυτήν την περίπτωση ο σκύλος πονάει τόσο πολύ που λογικό είναι να μην δέχεται ούτε να τον χαιδέψεις στην περιοχή.
Σε περιπτώση που ο σκύλος ελεγχθεί και δεν έχει καμία άλλη πάθηση που συνοδεύεται απο την ωτιτίδα, η κορτιζόνη βοηθάει πααααρα πολύ. το οίδημα (πρήξιμο) στο αυτί του σκύλου υποχωρεί και κατ'επέκταση και ο πολύς πόνος που αισθάνεται, και μπορείς πολύ πιο εύκολα να εφαρμόσεις την τοπική θεραπεία. απο μόνη της βέβαία, η κορτιζόνη δεν κάνει θαύματα!

Ελπίζω να βοήθησα λίγο!!

περαστικα!