Λάθος το κατάλαβες, μιλάω για αυθόρμητες απερίσκεπτες αντιδράσεις. Αυτό μόνο.Δεν εχω καταλαβει το εξης... Τι σχεση μπορει να εχει ο σκυλος μας που κινδυνευει, με το αυτοκινητο που μας κλεβουν... Μην συγκρινεις εμψυχα με αψυχα...
Δεν περιμένεις σοβαρά απάντηση σε αυτό..Και να σου κανω μια ερωτηση αν θελεις να μου πεις σε παρακαλω. Αν (μακρια απο σενα και απο μας) κινδυνευε το παιδι σου μεσα σε παγο δεν θα πηγαινες μπουσουλωντας να το σωσεις; Φανταζομαι ναι...Το αλλο σου παιδι δλδ δε θα το σκεφτοσουν οταν το εκανες; Η τους γονεις σου; Τι αλλαζει;
Αλλά θα σου τη δώσω.: αυτό που αλλάζει είναι ότι αν είχα παιδί και το έχανα, αν είχα την πολυτέλεια (που πάει να πει δεν είχα και άλλο παιδί) πιθανότατα θα αυτοκτονούσα. Αν χάσω το σκύλο μου, αυτόν η κάποιον επόμενο, δε θα αυτοκτονήσω η ζωή συνεχίζεται. Όπως βλέπεις, η διαφορά είναι ΤΕΡΑΣΤΙΑ!
Αυτό ας κάνουμε απλά ότι δεν το διάβασα, ότι δεν το έγραψες ποτέ.Προφανως θεωρεις τον σκυλο σου κατωτερο ον με την εννοια οτι δεν ανηκει στην οικογενεια σου;
Λογικά και υπεύθυνα. Σαν ένας άνθρωπος που δε φύτρωσε αλλά έχει στη ζωή του ανθρώπους που μπορεί να τους καταστρέψει μια δικιά μου "απερισκεψία". Και πολύ απλά δεν έχω το δικαίωμα να κάνω κάτι τέτοιο.Δεν σε κατακρινω απλα προσπαθω να καταλαβω πως το σκεφτεσαι!