Σκεφτηκες ποτέ να σταματησεις να ασχολεισαι με τον σκυλο;Για οποιο λογο.Ειτε γιατι σε κουρασε η μακροχρονια πιθανον ενασχοληση,ειτε λογω κοστους,ειτε λογω δυσκολων εποχων,ειτε για να ξεκουραστεις,ειτε...ειτε...
Σκεφτηκες ποτέ να σταματησεις ν'ασχολεισαι ΄...
- Thread starter mAthosalas
- Ημερομηνία δημιουργίας
Όχι απλά δεν σκέφτηκα ποτέ να σταματήσω να ασχολούμαι με σκύλους αλλά κάθε τόσο μου μπαίνει η ιδέα και για ακόμη έναν..Και κάθε τόσο με συγκρατώ, και προσπαθώ να βάλω την λογική μπροστά και να πω ότι δεν τα βγάζω πέρα με τρεις σε διαμέρισμα, και ονειρεύομαι την στιγμή που θα ζώ όπως θέλω σε ένα σπίτι με μεγάλη έκταση και θα έχω όσους σκύλους θέλω..Ευτυχώς ο Ελβις κάνει για τρεις και προς το παρόν η ανάγκη μου καλύπτεται. 
Παντα λεω μετα απο αυτα, τερμα. Βαλε τα εξοδα, βαλε την δεσμευση, βαλε την ψυχικη φθορα απο την απωλεια. Παντα ετσι λεω αλλα ηδη εχω σκεφτει για το τι θα ειναι τα επομενα. Για καποιους, και εγω μεσα, ειναι εσωτερικη αναγκη. Μπορει να μην ειναι στο καπακι και να μεσολαβησουν χρονια αλλα καποια στιγμη ο σκυλος θα ειναι και παλι παρων.
Δεν σας προλαβαινω...ψηφιστε τωρα και στη δημοσκοπηση.Πριν προλαβω να την ποσταρω...ειχατε απαντησει κιολας!Τι ειστε σεις μπρε!
ψηφιστε τωρα και στη δημοσκοπηση.Πριν προλαβω να την ποσταρω...ειχατε απαντησει κιολας!Τι ειστε σεις μπρε!
Είμαι εκτός δείγματος της δημοσκόπησης γιατί δεν υπήρχαν οι αντικειμενικές συνθήκες για να περάσει κάτι τέτοιο από το μυαλό μου και επέλεξα την απάντηση «άλλο».
Δυστυχώς για εμένα δεν ασχολούμαι μακροχρόνια με τα σκυλιά.
Ευτυχώς όμως (μόλις) ξεκίνησακαι «καταστρώνω» σχέδια στο πίσω μέρος του μυαλού μου για το δεύτερο.
Δυστυχώς για εμένα δεν ασχολούμαι μακροχρόνια με τα σκυλιά.
Ευτυχώς όμως (μόλις) ξεκίνησα
και «καταστρώνω» σχέδια στο πίσω μέρος του μυαλού μου για το δεύτερο.
Πήρα το πρώτο μου σκύλο το 1984 και 1987 το δεύτερο, μετα το 1991 έφερα τη σκύλα της ζωής μου, όταν "έφυγε" από καρκίνο σε ηλικία 12 ετών όλα άλλαξαν για μένα. Ασχολούμε με τα σκύλια, δεν ξέρω πότε θα μπορέσω να ξάνα πάρω ένα κουτάβι στο σπίτι αλλά σύγουρα δεν θα σταματήσω πότε να τα αγαπάω και τα έχω δίπλα μου...
ασχολουμαι απο τοτε που θυμαμαι τον ευατο μου , ειχα σκοπο να ασχοληθω και με τα αδεσποτα αλλα δυστυχως , με προλαβε η οικονομικη κριση
Ένα σπίτι χωρίς σκύλο, ακόμα κι αν είναι γεμάτο ανθρώπους ή ακόμα και παιδιά, μου φαίνεται άδειο - άρα όχι.
Οχι για κανενα λογο! Μπορει αυτη τη στιγμη να μην ειμαι σε θεση να εχω σκυλο στο σπιτι μου αλλα δεν θα παψω ΠΟΤΕ να ασχολουμαι μαζι τους!
"Σίγουρα όχι" ψήφησα...Λατρεύω τα σκυλιά και όλα τα ζώα!!!
Απο μικρή παρακάλαγα τους γονείς μου να μου φέρουν ένα και δεν μου έφερναν..
Μια φορά στις διακοπές είχα βρει ένα μικρό κουτάβι..Το πήρα αμέσως αγκαλιά και το έβαλα στο αυτοκίνητο αλλά μου το πήραν και το ξανάφησαν έξω..
Απο τότε που έχω τον Σαν έχει αλλάξει ολόκληρη η ζωή μου!!Δεν μπορώ και δεν θέλω να φανταστώ την ζωή μου χωρίς τον Σαν!!!
Τον "συντηρώ" με το χαρτζιλίκι μου και πολλές φορές έχει χρειαστεί να μην ψωνίσω ρούχα που ήθελα ή να μην πάω βόλτα ή ακόμα και να μην μπορώ να πάρω κάρτα για το κινητό μου..Ποτέ όμως δεν μου πέρασε ούτε σαν ιδέα απ' το μυαλό να τον έδινα ή οτιδήποτε τέτοιο...
Απο μικρή παρακάλαγα τους γονείς μου να μου φέρουν ένα και δεν μου έφερναν..
Μια φορά στις διακοπές είχα βρει ένα μικρό κουτάβι..Το πήρα αμέσως αγκαλιά και το έβαλα στο αυτοκίνητο αλλά μου το πήραν και το ξανάφησαν έξω..
Απο τότε που έχω τον Σαν έχει αλλάξει ολόκληρη η ζωή μου!!Δεν μπορώ και δεν θέλω να φανταστώ την ζωή μου χωρίς τον Σαν!!!
Τον "συντηρώ" με το χαρτζιλίκι μου και πολλές φορές έχει χρειαστεί να μην ψωνίσω ρούχα που ήθελα ή να μην πάω βόλτα ή ακόμα και να μην μπορώ να πάρω κάρτα για το κινητό μου..Ποτέ όμως δεν μου πέρασε ούτε σαν ιδέα απ' το μυαλό να τον έδινα ή οτιδήποτε τέτοιο...
Παρόλο που και εγώ θεωρώ ενα σπίτι άδειο χωρίς σκύλο (πάντα είχαμε στην οικογένεια), η ψήφος μου έπεσε στο καμιά φορά μου περνάει από το μυαλό αλλά μόλις βλέπω τον σκύλο μου μου περνάει γιατί το σκέφτομαι καμιά φορά όταν :
1) Έχω να ταξιδέψω κανένα 10ωρο με το πλοίο (γιατί δεν μπορεί να μπει στα αεροπλάνα που έρχονται στο νησί λόγω κιλών), αλλά μόλις φτάνω στον προορισμό μου το ξεχνώ αμέσως.
2) Γιατί μερικές φορές αν είμαι πολύ άρρωστη το σκέφτομαι πάρα πολύ να τον βγάλω έξω, αλλά όταν γυρνάμε και έρχεται και ξαπλώνει δίπλα το ξεχνώ αμέσως.
3) Γιατί όταν χρειαστεί να ταξιδέψω χωρίς να τον πάρω μαζί πρέπει να κανονίσω κάποια πράγματα γιαυτόν, αλλά μόλις φεύγω μου λείπει αφάνταστα οπότε και το ξεχνώ αμέσως.
4) Γιατί όταν είναι αδιάθετος και με τρώει το άγχος είμαι στα καρφιά, αλλά όταν γίνεται καλά το ξεχνώ αμέσως
και τόσα άλλα...αλλά τα ξεχνώ αμέσως.
1) Έχω να ταξιδέψω κανένα 10ωρο με το πλοίο (γιατί δεν μπορεί να μπει στα αεροπλάνα που έρχονται στο νησί λόγω κιλών), αλλά μόλις φτάνω στον προορισμό μου το ξεχνώ αμέσως.
2) Γιατί μερικές φορές αν είμαι πολύ άρρωστη το σκέφτομαι πάρα πολύ να τον βγάλω έξω, αλλά όταν γυρνάμε και έρχεται και ξαπλώνει δίπλα το ξεχνώ αμέσως.
3) Γιατί όταν χρειαστεί να ταξιδέψω χωρίς να τον πάρω μαζί πρέπει να κανονίσω κάποια πράγματα γιαυτόν, αλλά μόλις φεύγω μου λείπει αφάνταστα οπότε και το ξεχνώ αμέσως.
4) Γιατί όταν είναι αδιάθετος και με τρώει το άγχος είμαι στα καρφιά, αλλά όταν γίνεται καλά το ξεχνώ αμέσως
και τόσα άλλα...αλλά τα ξεχνώ αμέσως.
Απάντησα "Δεν ξέρω για το μέλλον, για την ώρα πάντως όχι" γιατί πολύ δύσκολα θα σταματήσω να ασχολούμαι με το "Σκύλο" όσο ο Ρας είναι ζωντανός, αλλά μετά από αυτόν πραγματίκα δεν ξέρω πως θα είναι οι συνθήκες της ζωής μου. Αν χωράει τότε άλλο σκυλί ή όσο είναι αυτός ζωντανός ένα δεύτερο τότε δεν θα σταματήσω να ασχολούμαι, αλλά αν δεν χωράει για κάποιο λόγο που τώρα δεν φαντάζομαι θα σταματήσω. Θα'ναι πιό δίκαιο...
Η αυθόρμητη απάντησή μου μάλλον θα ήταν ότι από εδώ και πέρα πάντα θα έχω σκύλο κι όσοι είχαν σκύλο και δεν ξαναπήραν ή τον έδωσαν ή...ή... δεν αγάπησαν ποτέ ούτε το ζώο ούτε αυτό που αυτό αντιπροσωπεύει... Αλλά τον τελευταίο καιρό συμβαίνουν πολλά και οι εξελίξεις μας φέρνουν πρό απροόπτου, οπότε πλέον δεν μπορώ να κατακρίνω κανέναν για τις αποφάσεις του... Διότι πολύ απλά: Μηδενί συμφορά ονειδίσης, κοινή γαρ η τύχη και το μέλλον αόρατον (που λέει συχνά πυκνά ο πατέρας μου για να μην ξεχνάμε και τη σοφία των αρχαίων)...
Η αυθόρμητη απάντησή μου μάλλον θα ήταν ότι από εδώ και πέρα πάντα θα έχω σκύλο κι όσοι είχαν σκύλο και δεν ξαναπήραν ή τον έδωσαν ή...ή... δεν αγάπησαν ποτέ ούτε το ζώο ούτε αυτό που αυτό αντιπροσωπεύει... Αλλά τον τελευταίο καιρό συμβαίνουν πολλά και οι εξελίξεις μας φέρνουν πρό απροόπτου, οπότε πλέον δεν μπορώ να κατακρίνω κανέναν για τις αποφάσεις του... Διότι πολύ απλά: Μηδενί συμφορά ονειδίσης, κοινή γαρ η τύχη και το μέλλον αόρατον (που λέει συχνά πυκνά ο πατέρας μου για να μην ξεχνάμε και τη σοφία των αρχαίων)...
Εγω παλι θα ειμαι απολυτως ειλικρινης. Υπαρχουν φορες που νιωθω τοσο εξαντλημενη απο την καθημερινοτητα,
που λεω φτανει δεν θα ασχοληθω αλλο. Γυρνωντας ομως στο σπιτι και αντικρυζοντας τα ιπποποταμοσκυλα μου
τα ξεχναω ολα και ξανα προς την δοξα τραβω! Ευχομαι να ειμαι καλα και στο μελλον και να μπορω να φροντιζω
τα σκυλια μου και τα αδεσποτα με οτι συνεπαγεται αυτο. Διοτι πως να το κανουμε γινομαστε καλυτεροι ανθρωποι
(οι εχοντες σκυλο)!
που λεω φτανει δεν θα ασχοληθω αλλο. Γυρνωντας ομως στο σπιτι και αντικρυζοντας τα ιπποποταμοσκυλα μου
τα ξεχναω ολα και ξανα προς την δοξα τραβω! Ευχομαι να ειμαι καλα και στο μελλον και να μπορω να φροντιζω
τα σκυλια μου και τα αδεσποτα με οτι συνεπαγεται αυτο. Διοτι πως να το κανουμε γινομαστε καλυτεροι ανθρωποι
(οι εχοντες σκυλο)!
