Γεια σας! Είμαι νέο μέλος και χρειάζομαι την βοήθεια σας.
Έχω ένα ημίαιμο Λαμπραντόρ 3 χρονών. Πρόσφατα μετακομίσαμε σε μία γειτονιά με πολλές πολλές γάτες με τις οποίες έχει πάθει ψύχωση, στην κυριολεξία. Περνάει πολλές ώρες της ημέρας παρακολουθώντας τον δρόμο κάτω από το μπαλκόνι για να πετύχει καμία και όταν περνάει κάποια γαυγίζει με ένα πολύ ιδιαίτερο μακρόσυρτο τρόπο.
Πολλές φορές, π.χ. όταν γυρίζω σπίτι από την δουλειά θέλει να είναι μέσα στην κουζίνα και να τρώμε μαζί, αλλά δεν φτάνει το σχοινί του μέχρι εκεί και φοβάμαι να τον λύσω για να μην έρθει κανένας και ανοίξει την πόρτα και βγει έξω. Γι΄αυτό μένει δεμένος και στεναχωριέται.
Ξέροντας ήδη την εντολή "κάτσε" τον αφήνω μέσα στην αυλή με ανοιχτή τη πόρτα και βγαίνω έξω, όχι πολύ μακριά σε σημείο που να μπορώ να τον πιάσω και τις περισσότερες φορές δεν με ακούει και βγαίνει για να πάει να τις κυνηγήσει. Έπειτα εφαρμόζω μία τιμωρία, τον κοιτάω επικριτικά, τον κάνω μπάνιο (που δεν του αρέσει καθόλου), δεν τον αφήνω να μπει μέσα στο σπίτι και γενικότερα του κρατάω μούτρα που όμως δεν καταφέρνω να εφαρμόσω για πάνω από μισή μέρα.
Επίσης τον πηγαίνω βόλτα με ένα λουρί χάλτι το οποίο κυριολεκτικά με έχει σώσει από το τράβηγμα και με έχει βοηθήσει πολύ στον έλεγχο του με τις γάτες. Όταν όμως τύχει να δει κάποια γίνεται άλλος σκύλος. Βρίσκει απίθανους τρόπους να μου φύγει από το χέρι και γενικά κάνει τον κακό χαμό. Έχει κυνηγήσει κάμποσες αλλά δεν έχω καταλήξει ακόμη αν το κάνει στα σοβαρά ή στα αστεία γιατί πολλές φορές τις πιάνει και μετά τις αφήνει. Δεν έχει σκοτώσει κάποια εκτός από μία όταν ήταν πολύ κουτάβι η οποία μάλλον ήταν ήδη χτυπημένη ή κάπως άρρωστη, δεν είδα εγώ να την σκοτώνει την είδε άλλος και μου είπε ότι δεν έδειξε καμία αντίσταση σε εκείνον, αλλά γενικά δεν πιστεύω ότι έχει σκοτώσει κάποια άλλη.
Δεν μπορώ να τον ελέγξω με τίποτα κι ενώ είναι υπάκουος σε οτιδήποτε άλλο σε αυτό το θέμα δεν μπορεί με τίποτα να ησυχάσει. Εντωμεταξύ δεν είναι καθόλου λαίμαργος και μπορεί για μέρες να μην ακουμπήσει το μπολ του οπότε δεν μπορώ να τον δωροδοκήσω ή τουλάχιστον να αρχίσω έτσι την εκπαίδευση του με επιβράβευση.
Σκέφτηκα να του πάρω ίσως ένα παιχνίδι γάτα για εκτόνωση μπας και του φύγει ο καημός και δεν ξέρω τι άλλο πρέπει να κάνω γιατί νιώθω φοβερές τύψεις, ακόμη και που οι περισσότερες δεν έχουν ιδιοκτήτη δεν παίζει κανένα ρόλο για εμένα.
Καμία ιδέα;
Έχω ένα ημίαιμο Λαμπραντόρ 3 χρονών. Πρόσφατα μετακομίσαμε σε μία γειτονιά με πολλές πολλές γάτες με τις οποίες έχει πάθει ψύχωση, στην κυριολεξία. Περνάει πολλές ώρες της ημέρας παρακολουθώντας τον δρόμο κάτω από το μπαλκόνι για να πετύχει καμία και όταν περνάει κάποια γαυγίζει με ένα πολύ ιδιαίτερο μακρόσυρτο τρόπο.
Πολλές φορές, π.χ. όταν γυρίζω σπίτι από την δουλειά θέλει να είναι μέσα στην κουζίνα και να τρώμε μαζί, αλλά δεν φτάνει το σχοινί του μέχρι εκεί και φοβάμαι να τον λύσω για να μην έρθει κανένας και ανοίξει την πόρτα και βγει έξω. Γι΄αυτό μένει δεμένος και στεναχωριέται.
Ξέροντας ήδη την εντολή "κάτσε" τον αφήνω μέσα στην αυλή με ανοιχτή τη πόρτα και βγαίνω έξω, όχι πολύ μακριά σε σημείο που να μπορώ να τον πιάσω και τις περισσότερες φορές δεν με ακούει και βγαίνει για να πάει να τις κυνηγήσει. Έπειτα εφαρμόζω μία τιμωρία, τον κοιτάω επικριτικά, τον κάνω μπάνιο (που δεν του αρέσει καθόλου), δεν τον αφήνω να μπει μέσα στο σπίτι και γενικότερα του κρατάω μούτρα που όμως δεν καταφέρνω να εφαρμόσω για πάνω από μισή μέρα.
Επίσης τον πηγαίνω βόλτα με ένα λουρί χάλτι το οποίο κυριολεκτικά με έχει σώσει από το τράβηγμα και με έχει βοηθήσει πολύ στον έλεγχο του με τις γάτες. Όταν όμως τύχει να δει κάποια γίνεται άλλος σκύλος. Βρίσκει απίθανους τρόπους να μου φύγει από το χέρι και γενικά κάνει τον κακό χαμό. Έχει κυνηγήσει κάμποσες αλλά δεν έχω καταλήξει ακόμη αν το κάνει στα σοβαρά ή στα αστεία γιατί πολλές φορές τις πιάνει και μετά τις αφήνει. Δεν έχει σκοτώσει κάποια εκτός από μία όταν ήταν πολύ κουτάβι η οποία μάλλον ήταν ήδη χτυπημένη ή κάπως άρρωστη, δεν είδα εγώ να την σκοτώνει την είδε άλλος και μου είπε ότι δεν έδειξε καμία αντίσταση σε εκείνον, αλλά γενικά δεν πιστεύω ότι έχει σκοτώσει κάποια άλλη.
Δεν μπορώ να τον ελέγξω με τίποτα κι ενώ είναι υπάκουος σε οτιδήποτε άλλο σε αυτό το θέμα δεν μπορεί με τίποτα να ησυχάσει. Εντωμεταξύ δεν είναι καθόλου λαίμαργος και μπορεί για μέρες να μην ακουμπήσει το μπολ του οπότε δεν μπορώ να τον δωροδοκήσω ή τουλάχιστον να αρχίσω έτσι την εκπαίδευση του με επιβράβευση.
Σκέφτηκα να του πάρω ίσως ένα παιχνίδι γάτα για εκτόνωση μπας και του φύγει ο καημός και δεν ξέρω τι άλλο πρέπει να κάνω γιατί νιώθω φοβερές τύψεις, ακόμη και που οι περισσότερες δεν έχουν ιδιοκτήτη δεν παίζει κανένα ρόλο για εμένα.
Καμία ιδέα;
