Γεια σας! Γράφω πρώτη φορά στο forum.
Έχω δύο σκυλιά, θηλυκό και αρσενικό. 6 ετών και 3 ετών αντίστοιχα. Το αρσενικό από τότε που το έχουμε, είναι πολύ επιθετικό με τους ξένους - άγνωστους ανθρώπους με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να φέρουμε κανέναν στο σπίτι. Ύστερα από παρατήρηση, συμπεραίνω ότι το κάνει από φόβο - άγχος. Ίσως να μην έχει κοινωνικοποιηθεί αρκετά όχι επειδή δεν το βγάζω βόλτα αλλά επειδή είμαστε σε επαρχία και δεν συναντάει πολύ κόσμο έξω. Έχω προσπαθήσει στο παρελθόν να φέρω το αγόρι μου στο σπίτι. Η μόνη λύση ύστερα από πολλές προσπάθειες, ήταν να τον πηγαίνουμε μαζί μια βόλτα και ύστερα να πηγαίνουμε επίσης όλοι μαζί στο σπίτι. Μόνο έτσι έμενε ήρεμος και δεν του έκανε επίθεση. Διαφορετικά, δεν μπορεί να πλησιάσει άνθρωπος. Τους δαγκώνει.
Το πρόβλημα προφανώς είναι εμφανές αν και έτσι κι αλλιώς δεν συνηθίζαμε να φέρνουμε πολλά άτομα στο σπίτι. Ωστόσο, τώρα που έρχονται γιορτές, θα έρθει ο θείος μου από μακριά και ψάχνω τρόπο να έρθει ο άνθρωπος σπίτι χωρίς προφανώς να τον δαγκώσει και χωρίς να μας βγάλει κι εμάς το ρεβεγιόν ξινό. Ξέρω ότι ακούγεται αστείο αλλά είναι μεγάλο θέμα. Μου προκαλεί άγχος και φαντάζομαι και στον ίδιο τον σκύλο επίσης. Η άλλη μου σκυλίτσα είναι επίσης ανήσυχη μέχρι να συνηθίσει την παρουσία του τρίτου στο σπίτι αλλά δεν δαγκώνει. Λίγα λεπτά θέλει και μετά ηρεμεί.
Με την κοπέλα του αδερφού μου, που ήρθαν μαζί στο σπίτι τις προάλλες, δεν είχε κάποιο θέμα γιατί εκείνη βρήκε τον τρόπο να τον πλησιάσει και κατάφερε να τα πάνε καλά. Βέβαια στην αρχή της γάβγιζε. Να σημειώσω ότι με τα άλλα σκυλιά τα πάει καλά (στη βόλτα πάντα) και δεν δαγκώνει τους περαστικούς όταν τον βγάζω έξω, εκτός αν τον ενοχλήσουν κάπως.
Πιστεύω ότι μια λύση είναι να τον δέσω στον διάδρομο όσο είναι ο θείος μου σπίτι και να έχει οπτική επαφή με εμάς που θα είμαστε στην τραπεζαρία. Αλλά και πάλι θα γαβγίζει πιστεύω. Γενικά είναι υπάκουος, κάνει αυτά που του λέμε. Την άλλη την σκυλίτσα να την αφήσω ελευθερη ή να την δέσω κ αυτήν; Καμιά καλή ιδέα; Τι λέτε;
Έχω δύο σκυλιά, θηλυκό και αρσενικό. 6 ετών και 3 ετών αντίστοιχα. Το αρσενικό από τότε που το έχουμε, είναι πολύ επιθετικό με τους ξένους - άγνωστους ανθρώπους με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να φέρουμε κανέναν στο σπίτι. Ύστερα από παρατήρηση, συμπεραίνω ότι το κάνει από φόβο - άγχος. Ίσως να μην έχει κοινωνικοποιηθεί αρκετά όχι επειδή δεν το βγάζω βόλτα αλλά επειδή είμαστε σε επαρχία και δεν συναντάει πολύ κόσμο έξω. Έχω προσπαθήσει στο παρελθόν να φέρω το αγόρι μου στο σπίτι. Η μόνη λύση ύστερα από πολλές προσπάθειες, ήταν να τον πηγαίνουμε μαζί μια βόλτα και ύστερα να πηγαίνουμε επίσης όλοι μαζί στο σπίτι. Μόνο έτσι έμενε ήρεμος και δεν του έκανε επίθεση. Διαφορετικά, δεν μπορεί να πλησιάσει άνθρωπος. Τους δαγκώνει.
Το πρόβλημα προφανώς είναι εμφανές αν και έτσι κι αλλιώς δεν συνηθίζαμε να φέρνουμε πολλά άτομα στο σπίτι. Ωστόσο, τώρα που έρχονται γιορτές, θα έρθει ο θείος μου από μακριά και ψάχνω τρόπο να έρθει ο άνθρωπος σπίτι χωρίς προφανώς να τον δαγκώσει και χωρίς να μας βγάλει κι εμάς το ρεβεγιόν ξινό. Ξέρω ότι ακούγεται αστείο αλλά είναι μεγάλο θέμα. Μου προκαλεί άγχος και φαντάζομαι και στον ίδιο τον σκύλο επίσης. Η άλλη μου σκυλίτσα είναι επίσης ανήσυχη μέχρι να συνηθίσει την παρουσία του τρίτου στο σπίτι αλλά δεν δαγκώνει. Λίγα λεπτά θέλει και μετά ηρεμεί.
Με την κοπέλα του αδερφού μου, που ήρθαν μαζί στο σπίτι τις προάλλες, δεν είχε κάποιο θέμα γιατί εκείνη βρήκε τον τρόπο να τον πλησιάσει και κατάφερε να τα πάνε καλά. Βέβαια στην αρχή της γάβγιζε. Να σημειώσω ότι με τα άλλα σκυλιά τα πάει καλά (στη βόλτα πάντα) και δεν δαγκώνει τους περαστικούς όταν τον βγάζω έξω, εκτός αν τον ενοχλήσουν κάπως.
Πιστεύω ότι μια λύση είναι να τον δέσω στον διάδρομο όσο είναι ο θείος μου σπίτι και να έχει οπτική επαφή με εμάς που θα είμαστε στην τραπεζαρία. Αλλά και πάλι θα γαβγίζει πιστεύω. Γενικά είναι υπάκουος, κάνει αυτά που του λέμε. Την άλλη την σκυλίτσα να την αφήσω ελευθερη ή να την δέσω κ αυτήν; Καμιά καλή ιδέα; Τι λέτε;