Τραγούδια και ποίηματα για σκυλι

[Chloe]

Ξέρετε άλλα?

ΑΡΛΕΤΑ- ΛΑΚΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΜΕΡΙΚΗΣ
Ήταν ένα κουταβάκι, ένα αδέσποτο σκυλάκι,
μια Δευτέρα στην πλατεία Αμερικής
Ήταν μια μικρούλα αγάπη, φοβισμένη, ντελικάτη
που την κράτησες μονάχα ένα λεπτό
και την προσπέρασα κι εγώ...
Αν δεν ήταν λάθος μέρα, αν δεν ήτανε Δευτέρα,
αν δεν ήταν η πλατεία Αμερικής
μπορεί και ν΄αγαπιόμασταν εμείς
κι αν δεν σ'έπιανε φανάρι να γινόμασταν ζευγάρι
και να κάναμε πολλά πολλά παιδιά
μα δεν έχει σημασία τώρα πια...
Tώρα πάλι είμαστε μόνοι όμως μη ζητάς συγνώμη
δεν αξίζει να το συζητάς ήταν κάτι που δεν έκανε για μας
Ήταν ένα κουταβάκι, ένα αδέσποτο σκυλάκι
μια Δευτέρα στην πλατεία Αμερικής
που δεν το υιοθέτησε κανείς...

ΝΤΙΝΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΠΟΥΛΟΣ "ΤΟ ΠΕΙΝΑΣΜΕΝΟ ΣΚΥΛΙ"
Μια διαδήλωση κατεβαίνει στην Τσιμισκή.
Ο κόσμος βρήκε θέαμα.
Μονάχα ένα κοπρόσκυλο δε δίνει σημασία.
Πέτυχε ένα κόκαλο σε μια σακούλα και προσπαθεί να την ξεσκίσει.
Δείχνει ευτυχισμένο.
Δεν περιμένει τίποτα απ΄ τις ιδεολογίες.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΓΓΕΛΑΚΑΣ: ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΣΚΥΛΙΑ
Η πίκρα στο στόμα το πρωί
Δεν έχει να κάνει με τσιγάρα
Και χθεσινοβραδινά μεθύσια
Χρόνος προδομένος είναι
Που αργά και σταθερά
Μου σφίγγει το λαρύγγι
Τ' αδέσποτα σκυλιά κείτονται ψόφια
Πάνω στο λεπτό παγωμένο δέρμα της λίμνης
Ονειρεύονται τη θάλασσα
Κι ευτυχώς ευτυχώς ευτυχώς
Κανείς πια δεν μπορεί
Να τα ξυπνήσει

 

[Xotikouli]

Φοίβος Δεληβοριάς: 'Ενας Σκύλος Στο Κολονάκι

Στο Κολωνάκι είναι ένας σκύλος, ο Βαγγέλης
έξω απ' το everest ή στη Λουκιανού
το μάτι του σ' ακολουθεί θέλεις δε θέλεις
καθώς βυθίζεσαι στο βίο που λες πως θέλεις
για να ξεφύγεις, από το βίο, από το βίο του διπλανού

Κοιτάει τις γκόμενες που θέλουν να πιαστούνε
που καταφτάνουν από χίλιες γειτονιές
ντυμένες χρώματα για να παραδοθούνε
στρο πρώτο μπράτσο με φλεβίτσες που θα βρούνε
στην πρώτη τσέπη, στην πρώτη τσέπη,
που θα της λύνονται οι κλωστές

Στο Κολωνάκι είναι ένας σκύλος, που τον ξέρουν
οι gay μόδιστροι κ' οι sexy φυσικές
οι σιλουέτες που στα εξώφυλλα υποφέρουν
κάτι σκιές, που η μια την άλλη λεν πως ξέρουν
και λεν "αγάπη μου", λεν "αγάπη μου",
με ολόιδιες φωνές.

Κοιτάει τ' αστέρια ή πότε πότε τα δεντράκια
κοιτάει τα κάστανα που καίνε στη φωτιά
κοιτάει τα λίγα που απομείνανε παιδάκια
το συντριβάνι, τις καρδούλες, τα παγκάκια
τους καπουτσίνους στα φλιτζανάκια, στα φλιτζανάκια,
τα παγωτά

Στο Κολωνάκι είναι ένας σκύλος, ο Βαγγέλης
που τελευταία μόνο εμένα ακολουθεί
όλο τον διώχνω, του φωνάζω, λέω "τι θέλεις",
μου λέει "βυθίζεσαι στον βίο που λες πως θέλεις"
και με κοιτάζει, και με κοιτάζει,
όπως κοιτούσες κάποτε εσύ (Χ2)

 

[galazio]

εγω θα βαλω για γατο 8) του νικου δημου.(οπου "γατος",βαλτε οτι γουσταρετε :wink: )
_________________

Ο ΤΑΛΛΕΫΡΑΝΔΟΣ ΝΕΚΡΟΣ



Δε βρήκε ούτε το κουράγιο να κρυφτεί
για να πεθάνει απόμερα -όπως πρέπει.
Έμεινε στη μέση της βεράντας,
τόσο αδύνατος, σχεδόν επίπεδος.
Υγρά του τρέχαν απ'το στόμα κι απ'την έδρα.

Ένας μικρούλης γάτος ήταν, άχρωμος,
κάποια κακή πληγή στο πόδι τον έκανε κουτσό.
Από κει το όνομα.

Αν είχε τουλάχιστο την πονηρία του Μεγάλου Χωλού...
Χαζός, ανάπηρος, δειλός
πως να επιζήσει;

Τον μνημονεύω.
Να μείνει κάτι κι απ'αυτόν.

 

[Chloe]

Βρήκα αυτά τα στιχάκια εδώ: http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=15096
(ενημέρωσα τον στιχουργό για το ποστ αυτό)

ΩΡΑΙΟ! :lol:

Και οι άλλοι σκύλοι είπαν από τον KTiNoS

Γελοίο ανθρωπάριο
του άλλαξες τα φώτα
φίλος του ήσουνα εσύ
μωρή παλιοντακότα ????

Φάπες του έριχνες πολλές
όποτε σου καπνίσει
και φώναζες σαν τύχαινε
λιγάκι να γαβγίσει

Βόλτα σπανίως έβγαινε
γιατί ΄χες εργασίες
και στη ταράτσα ο δυστυχής
έκανε υπερωρίες.

Τσιμπούρια γέμισε πολλά,
του ήπιανε το αίμα,
μα συ όλο κοιμόσουνα
κι είχες αλλού το βλέμμα.

Στους φίλους όλους έλεγες
πως είναι από ράτσα
μα όλο το παρέλειπες
να πεις για τη ταράτσα !

Γκόμενες όταν έρχονταν
ήτανε μέλι γάλα
μέχρι που τις φυστίκωνες
και πήγαινες καβάλα !

Ύστερα πάλι γίνονταν
όλα μια σιχαμάρα
ρουτίνα ήταν δηλαδή
και έσπερνες τρομάρα !

Λοιπόν ρε Σαρδανάπαλε
ένα σου λέω μόνο
στη κόλαση όταν θα πας
και βρεις κανα Μορμόνο
άντε και ρώτα τον γιατί
σ΄ έχουν αφήσει μόνο.

 

[galazia]

κλοκλο,τετοια γραφω κι εγω,αρπα ενα στα γρηγορα τωρα που μου ηρθε :lol:

γιατι παει στο χαλι?
γιατι παει στην ταρατσα?
γιατι ενωετρωγε μπουγατσα
τωρα ουτε να την δει?

γιατι κρυβεται στο μπανιο?
γιατι ερχεται σαν κλανω?
γιατι εκανα το τριπλεξ
και δεν τα σκασα για ρολεξ? (λεμε και καμια μ@λ@κια να βγει ο στιχος)

αντε σκασε ρε γαλαζια
ξερω πως μου κανει ναζια
μου γουσταρει να υποφερω
κι ας το ξερω κι ας το ξερω

οτι ολους θα μας θαψει
καποια νυχτα με φεγγαρι
γιατι ειναι παλλικαρι
και απ την σκεψη μας θα παρει
τον καημο και θα φωναξει

"ζητω τα κανις!
γαλαζια
να την φας και να πριστεις!
ζητω η κλοκλο!
μπαγκαζια
ξυπνα για να κουραστεις!" (αυτο μου βγηκε σε ραπ..οκ)

:lol: :lol: :lol: μην πυροβολειτε την στιχουργο :roll:

 

[Chloe]

ΓΑΜΑΤΟ!!!!!!!!!!!! :lol:
Φυσικά αναφέρεται στο σκύλο μου για όσους δεν κατάλαβαν!
Εμπνέει ο άτιμος! :lol: :lol: :lol: :lol:
συγκινήθηκα... ουφ!

 

[dali]

Δέσποινα
Νίκος Καρβέλας

Δέσποινα, γύρνα ξανά
Δέσποινα, γύρνα ξανά
Στο 'χω πει τόσες χιλιάδες φορές
Δεν είναι αστεία αυτά

Έφυγες και μ' άφησες κάποιο πρωί
Μ' ένα σκύλο κι ένα παιδί
Ο σκύλος κάνει "γαβ-γαβ-γαβ"
Το μωράκι - "ουά-ουά-ουά"

Δέσποινα, γύρνα ξανά
Δέσποινα, γύρνα ξανά
Στο 'χω πει τόσες χιλιάδες φορές
Δεν είναι αστεία αυτά

Ο σκύλος θέλει βόλτα για να κάνει πιπί
Ο μπέμπης κλαίει και θέλει φαΐ
Το τηλέφωνο πάλι χτυπά
"Ντριν-ντριν, γαβ-γαβ, ουα-ουα-ουα"

Δέσποινα, γύρνα ξανά
Δέσποινα, γύρνα ξανά
Στο 'χω πει τόσες χιλιάδες φορές
Δεν είναι αστεία αυτά

Ακούγεται ένα "μπουμ", ξυπνάει το παιδί
Και γαβγίζει το σκυλί
Το τηλέφωνο χτυπάει, πω πω, αλαλούμ
Ντριν-ντριν, γαβ-γαβ, ουά-ουά, μπουμ-μπουμ

Δέσποινα, γύρνα ξανά
Δέσποινα, γύρνα ξανά
Δεν μπορώ να ξεσκατώνω
Άλλο σκύλους και μωρά

Το βρήκα τυχαία, δεν το έχω ακούσει ποτέ αλλά έχει πολύ πλάκα...

 

[MANOY]

χαχαχαχα τα τρια τελευταια πολυ γελιο!
:lol: :lol: :lol: Galazia εχεις ταλεντο να μην το αφησεις αναξιοποιητο!!!

 

[dgiorgio]

τραγούδι του Θανάση Παπακωνσταντίνου για τον σκύλο του τον Loco (ο οποίος πέθανε):

http://www.youtube.com/watch?v=cJLUW9nz6JU&feature=related


επίσης:

http://www.youtube.com/watch?v=2zyRTlYMw3A

 

[ptf]

Who was born in a house full of pain.
Who was trained not to spit in the fan.
Who was told what to do by the man.
Who was broken by trained personnel.
Who was fitted with collar and chain.
Who was given a pat on the back.
Who was breaking away from the pack.
Who was only a stranger at home.
Who was ground down in the end.

Dogs - Pink Floyd

 

[galazio]

Ο χορός των σκύλων

Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Πρώτη εκτέλεση: Μάνος Χατζιδάκις & Αλίκη Καγιαλόγλου

Πέντε σκύλοι πεινασμένοι
μια ζωή βασανισμένοι
μέσα σε βρισιές και γιούχα
βάλανε καινούρια ρούχα
και με γιορτινή φορεσιά
βγήκανε να πάνε βόλτα
στου παράδεισου την πόρτα
πίσω από την παλιά εκκλησιά

Μέσα στη ζωή
ποτέ
μη ζητάς να βρεις
ποιος είναι ο δικαστής
να περπατάς
και πάντα να κοιτάς
πού θα πας να κρυφτείς

Μες στην ερημιά τού κόσμου
ένα χέρι γράφει εντός μου:
«Κάπου υπάρχει θεός»

Πέντε πεινασμένοι σκύλοι
στου παράδεισου την πύλη
περίμεναν απ' τους πρώτους
για να στήσουν το χορό τους
μα προτού η αυγή χαράξει
στου ουρανού την άγια τάξη
χωροφύλακες αγγέλοι
τους κρέμασαν στο τσιγκέλι

Μέσα στη ζωή
ποτέ
μη ζητάς να βρεις
ποιος είναι ο δικαστής
να περπατάς
και πάντα να κοιτάς
πού θα πας να κρυφτείς

Φίλοι σκύλοι μην κλαίτε
μες στη συμφορά να λέτε:
Κάπου υπάρχει θεός
Κάπου υπάρχει θεός

http://www.youtube.com/watch?v=bG6YxTl-C2Q

 

[Louna mou]

Ο Καννέλλος
Στίχοι: Στάθης Δρογώσης
Μουσική: Στάθης Δρογώσης
εκτέλεση: Στάθης Δρογώσης

Θα μιλήσω για το φίλο τον Κανέλλο
Που έχει μια καρδιά και τέσσερα ποδάρια
Που γυρίζει στα Εξάρχεια τα βράδια
Κι όλοι τον σέβονται του βγάζουν το καπέλο

Στη γωνιά πολυτεχνείο με Πατησίων
Κυνηγούσε λένε έναν ασφαλίτη
Και μια μέρα εθεάθη στο Θησείο
Να γυρνά με μια σκυλίτσα από σπίτι

Ένα τραγούδι για το σκύλο τον Κανέλλο
Που με δάγκωσε μα τον καταλαβαίνω
Υποστήριξε την άποψη με πάθος
Ότι είχα πάρει την ζωή μου λάθος

Χίλια πρόσωπα αλλάζει αυτή η πόλη
Μα κανένα δε τρομάζει τον Κανέλλο
Κι αν καμιά φορά τον βλέπεις λυπημένο
Την ουρά του σπάει κι αρχίζει γυροβόλι

Κι ούτε αγγίζει όσα κόκαλα πετάνε
Όλοι αυτοί που ασχημαίνουν τη ζωή μας
Και το ξέρω όταν στα μάτια τον κοιτάμε
Πως γουστάρει πως γουστάρει τη σιωπή μας

http://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=23324.0#ixzz1TuJvqyrA

 

[Chloe]

Όταν είχε κυκλοφορήσει αυτό στο internet κλάψαμε όλοι

Η ζωή ενός σκύλου - Νίκος Μαλιάτσης

Με πλησίασε μια μέρα ένα γέρικο σκυλί κι άρχισε να μου μιλάει με ανθρώπινη φωνή.
Δεν γεννήθηκα μου λέει απο αδέσποτους γονείς η μητέρα μου μαλτέζα κι ο πατέρας μου κανίς.
Η μαμά μου μ’ αγαπούσε και με φρόντιζε πολυ κι ολα δείχναν πως θα γίνω ένα υπέροχο σκυλί.
Όταν έκλεισα δυο μήνες με αρπάξαν με το ζόρι και με πήγανε σαν δώρο σε ένα 8χρονο αγόρι.
Στην αρχή με αγαπούσε και με τάιζε στο στόμα στο κρεβάτι του κοιμόμουν σε ένα πουπουλένιο στρώμα.
Την αγάπη για να δείξω του κουνούσα την ουρά μου, δεν τον είχα αφεντικό μου μα αδερφό μες στην καρδιά μου.
Καθώς πέρναγε ο χρόνος όλο με παραμελούσε, είχε άλλες ασχολίες και εμένα με ξεχνούσε.
Οι γονείς του αποφασίσαν πως δεν είχαν πλέον λόγο άλλο πια να με κρατήσουν και με πέταξαν στο δρόμο.
Με έβαλαν μες στο αμάξι και στην εξοχή με πήγαν, νόμισα πως πάμε βόλτα όμως μ’ άφησαν και φύγαν.
Μες στους δρόμους τριγυρνούσα δίχως να ‘χω που να πάω, ήμουν μόνος και πεινούσα και δεν έβρισκα να φάω.
Κάποιοι άγνωστοι μου φέρναν που και που να πιω νερό, μου πετούσαν για να φάω και κανα ψωμί ξερό.
Μία μέρα με χτυπήσαν και μου κόψαν την ουρά μου, δυο παιδία για να γελάσουν και την πέταξαν μπροστά μου.
Όταν πέρασε ένας χρόνος δίχως τα εμβόλιά μου, άρχισα να ‘χω αρρώστιες και να πέφτουν τα μαλλιά μου.
Τώρα οι άνθρωποι δεν ‘θέλαν να ‘ρθουν πια να με χαιδεύουν, ήμουν θέαμα αστείο μόνο για να κοροιδεύουν.
Για να μην τους πλησιάσω αντικείμενα πετούσαν, μου φωνάζανε, με βρίζαν, με κακία μου μιλούσαν.
Τώρα πια που ‘χω γεράσει μια σκιά μου έχει μείνει, μα όλα αυτά που ‘χω περάσει δεν μου φεύγουν απ’ την μνήμη.
Πριν ν΄αφήσω αυτόν τον κόσμο που ονειρεύτηκα αλλιώς, μάθε πως εσύ είσαι εκείνος ο 8χρονος μικρός,
Σε αναζητούσα χρόνια και ήταν πάντα το όνειρό μου να ξαναβρεθώ μαζί με τον μεγάλο αδερφό μου.
Ίσως δεν μ’ αναγνωρίζεις, ίσως να μην με θυμάσαι μα δεν σου κρατώ κακία δεν δαγκώνω μην φοβάσαι.
Τα σκυλιά δεν νιώθουν μίσος, ξερω μόνο ν’ αγαπάω κι ας μην έχω την ουρά μου από αγάπη στην κουνάω.
Αν χαρίσεις στο παιδί σου κάποτε ένα σκυλί, πες του ότι θέλει μόνο να το αγαπάς πολύ.
Λίγη αγάπη αν του δώσεις δεκαπλάσια θα δώσει,νιώθει αληθινή φιλία που ποτέ δεν θα προδώσει.
Και απο εσένα θέλω μόνο μία χάρη να ζητήσω, άσε με να σε κοιτάξω μες στα μάτια πριν ψοφήσω
και να πω στον εαυτό μου είμαι με τον αδελφό μου,
ο εφιάλτης της ζωής μου ήταν μόνο στ’ όνειρό μου…….

http://www.youtube.com/watch?v=U7DpqLymaSE

 

[galazio]

Ωδη στο Μουφ

Η μοιρα του το εριξε στα απονα μου χερια
Και τα @@ του πρηξα και τα ‘κανα τσουρεκια
Στο πατωμα τα εφτασα και γιναν αλλα τοσα
Και πηγα και του τα κοψα και τα κανα κομποστα
Με τραχαναδες στουμπωσε και το πιασε η τσιρλα
Μαυρη μου εχεις κανει τη ζωη- που τραγουδα και η Τσιλα
Τέσπα και lol και καρα-lol το τριχωτο μουφιδιο
Mα ειναι εκπαγλου καλλονης και αυτο ειναι μυστηριο
Πως επαψε να αλυχτα και αδικως να γαβγιζει
Και τωρα τα μπιφτεκια μου μονιμως να μουφιζει?

 

[stamatia]

Ρε συ galazio ...χαχαχαχα... χάνεσαι είσαι ταλέντο !!!!!

 

[galazio]

Ρε συ galazio ...χαχαχαχα... χάνεσαι είσαι ταλέντο !!!!!

ευχαριστω πολυ,η αληθεια ειναι οτι παρεβρισκομαι συχνα και με ανθρωπους της τεχνης οι οποιοι με βοηθουν να ανασυρω το ταλεντ μου...

 

[Chloe]

Κλεμμένο είναι

 

[galazio]

ωδη στον floyd (ραπ again)

κατουραει στην πανα
και φοραει μπαντανα
γιο μεν!
τον αγαπω!
τεσπα και φευ- δεν ειναι μινι
αποχρωση καμινι
μπατ γιες τον αγαπω!
ααα γιοοο ααα γιοοο μεεενν
παντοφλες κυνηγαει- στου ονειρου μου τη βιαση-
και μου στελνει τα σημαδια- της κατρουλας του λειβαδια-
σου λειπουνε!?μας λειπουνε?
μου λειπουνε!!!! σου λειπουνε !!!μαααα νοοο μεν- δεν του λειπουνε τα χαδια
του μυαλου μου τα σκοταδια καραλολ
κοιτα-ζω μια ταινια- γκομενα η λορην μπακολ
και γραφω ποιηματακια αυγουστιατικο ,του κωλ.

 

[Chloe]

ρε θα πάω να πάρω κι άλλο σκύλο μόνο και μόνο για να του γράψεις ποίημα στο λέω!!! (και την πάνα την κόψαμε... κακίες!)

 

[l.Kyveli]

Ωδη στο Μουφ

Η μοιρα του το εριξε στα απονα μου χερια
Και τα @@ του πρηξα και τα ‘κανα τσουρεκια
Στο πατωμα τα εφτασα και γιναν αλλα τοσα
Και πηγα και του τα κοψα και τα κανα κομποστα
Με τραχαναδες στουμπωσε και το πιασε η τσιρλα
Μαυρη μου εχεις κανει τη ζωη- που τραγουδα και η Τσιλα
Τέσπα και lol και καρα-lol το τριχωτο μουφιδιο
Mα ειναι εκπαγλου καλλονης και αυτο ειναι μυστηριο
Πως επαψε να αλυχτα και αδικως να γαβγιζει
Και τωρα τα μπιφτεκια μου μονιμως να μουφιζει?

Αδικείσαι!!!!!!!!