γέρασε η Λινούλα μας

[marytherion]

απλά ήθελα να μοιραστώ μαζί σας ότι η Λίνα μου γέρασε πολύ φέτος..έκλεισε τον Μάρτη τα 13 της..την υιοθέτησα όταν ήταν ενός το 2010...έχουμε κάνει τις άπειρες βόλτες ,μας έβγαζε από το σπίτι δυο φορές τη μέρα όλα αυτά τα χρόνια αλλά από το χειμώνα αλλάξαμε πολύ...στην αρχή λέγαμε ότι έφταιγε το κρύο και τα αρθριτικά της αλλά ήρθε η άνοιξη και δε βλέπει ,δεν ακούει σχεδόν καθόλου..δεν ανταποκρίνεται στα άλλα σκυλιά που γαβγίζουν,δεν μας βλέπει παρά όταν πλησιάζουμε μεζεδάκι ακριβώς στο στόμα της ,και μπορεί να είναι στραμμένη προς τον τοιχο για ώρα..πρέπει να προσέχουμε πολύ όταν περπατάμε στο σπίτι γιατί δεν έχει πια συναίσθηση να πάει στην άκρη από μόνη της...τα μάτια μας δεκατέσσερα.....εννοείται δεν βγαίνουμε πια βόλτες ,δεν τις θέλει καθόλου ούτε καν...όλο το πρωί κοιμάται και μετά γυρίζει άσκοπα στο σπίτι αλλά έχει τη συναίσθηση να βγαίνει στις αυλές για τις ανάγκες της .το χειμωνα πού ήταν κλειστές οι μπαλκονόπορτες τη νύχτα,τα έκανε μέσα αυτή που ποτέ ποτέ δεν λέρωνε..πολύ λυπηρό..όχι που λερώνει,αλλά όλο αυτό ...όταν της μιλάμε δυνατά ,ψάχνει γύρω γύρω κι αρχίζει να κλαίει σαν να μοιρολογάει και να μας παραπονιέται για όλο αυτό...πριν δυο βδομάδες την πήγα στον κτηνίατρο ,την εξέτασε ,δε βρήκε κάτι παθολογικό για την ώρα,μόνο γεράματα...αυτό... σκέφτομαι αν μπορώ να την κουρέψω κιόλας ή θα της κάνει κακό αυτό το στρες...

 

[mareco]

Ερχεται μωρέ, αυτός ο καιρός στην ζωούλα τους!
Πρέπει να φανείτε δυνατοί. Να αντέξετε το σφίξιμο στο στομάχι και να απολαμβάνετε την κάθε σας μέρα με την γιαγιούλα. Ξέρω, δεν συνηθίζεται εύκολα. Ούτε στο 100%. Ειδικά αν το σκυλάκι ήταν υπερδραστήριο όλα του τα χρόνια, μας κακοφαίνεται ακόμη περισσότερο. Οσο μπορείτε όμως.
Ευτυχώς απ' ότι λες που δεν έχει εκδηλώσει μέχρι τώρα, κάποια σοβαρή ασθένεια, που να την βασανίζει και να δυσκολεύει την καθημερινότητά σας. Αν και, αυτές οι μικρές παραξενιές που λες πως έχει υιοθετήσει, ίσως και να οφείλονται σε κάποια εγκεφαλική "δυσλειτουργία".
Ο δικός μου ο γιατρός επιμένει τα γερόντια να τα βγάζουμε βόλτα, όσο κι αν δείχνουν ότι δεν θέλουν ή δεν μπορούν σωματικά. Εστω και 5-10 λεπτά. Εστω και 10-20 μέτρα. Να μυρίζουν τον έξω κόσμο. Μπορεί εμείς να μην το καταλαβαίνουμε, αλλά σε αυτά κάνει καλό. Ετσι λέει!
Προχωρήστε με τις νέες σας συνήθειες. Σας εύχομαι για αρκετά, όσο το δυνατόν απροβλημάτιστα χρόνια ακόμη

 

[Aliki V.]

απλά ήθελα να μοιραστώ μαζί σας ότι η Λίνα μου γέρασε πολύ φέτος..έκλεισε τον Μάρτη τα 13 της..την υιοθέτησα όταν ήταν ενός το 2010...έχουμε κάνει τις άπειρες βόλτες ,μας έβγαζε από το σπίτι δυο φορές τη μέρα όλα αυτά τα χρόνια αλλά από το χειμώνα αλλάξαμε πολύ...στην αρχή λέγαμε ότι έφταιγε το κρύο και τα αρθριτικά της αλλά ήρθε η άνοιξη και δε βλέπει ,δεν ακούει σχεδόν καθόλου..δεν ανταποκρίνεται στα άλλα σκυλιά που γαβγίζουν,δεν μας βλέπει παρά όταν πλησιάζουμε μεζεδάκι ακριβώς στο στόμα της ,και μπορεί να είναι στραμμένη προς τον τοιχο για ώρα..πρέπει να προσέχουμε πολύ όταν περπατάμε στο σπίτι γιατί δεν έχει πια συναίσθηση να πάει στην άκρη από μόνη της...τα μάτια μας δεκατέσσερα.....εννοείται δεν βγαίνουμε πια βόλτες ,δεν τις θέλει καθόλου ούτε καν...όλο το πρωί κοιμάται και μετά γυρίζει άσκοπα στο σπίτι αλλά έχει τη συναίσθηση να βγαίνει στις αυλές για τις ανάγκες της .το χειμωνα πού ήταν κλειστές οι μπαλκονόπορτες τη νύχτα,τα έκανε μέσα αυτή που ποτέ ποτέ δεν λέρωνε..πολύ λυπηρό..όχι που λερώνει,αλλά όλο αυτό ...όταν της μιλάμε δυνατά ,ψάχνει γύρω γύρω κι αρχίζει να κλαίει σαν να μοιρολογάει και να μας παραπονιέται για όλο αυτό...πριν δυο βδομάδες την πήγα στον κτηνίατρο ,την εξέτασε ,δε βρήκε κάτι παθολογικό για την ώρα,μόνο γεράματα...αυτό... σκέφτομαι αν μπορώ να την κουρέψω κιόλας ή θα της κάνει κακό αυτό το στρες...

Το καταλαβαίνω αυτό που λέτε γιατί μου συνέβη κάτι την προηγούμενη εβδομάδα..ήμουν στο γραφείο κι άκουγα ένα περίεργο κλάμα από σκυλάκι..μετά από λίγη ώρα κατέβηκα στον κήπο γιατί ξέρω ότι υπάρχει μια γέρικη σκυλίτσα εκεί..την είδα ότι κάτι έψαχνε..μέχρι να την πλησιάσω, βρήκε το νεράκι της και ήπιε. Αυτό ήθελε!!! το νεράκι της και δεν το εβρισκε...μ΄επιασε μια θλίψη...γύρισα σπίτι κι είχα συνέχεια αγκαλιά το νελλάκι μας. Είναι πολύ δύσκολο να ξέρεις ότι θα έρθει κάποια στιγμή αυτή η ώρα για το σκυλάκι σου..Να την κακομαθετε όσο ποτέ!!! αγκαλιές, φιλιά και χάδια...θα κάνει καλό σε όλους σας..

 

[marytherion]

σας ευχαριστώ πολύ για τα όμορφα λόγια ,τις συμβουλές και την ανταπόκριση
αυτά ακριβώς είναι τα συναισθήματά μας για την Λινούλα μας,
η αγάπη μας πολλαπλασιάστηκε τώρα που το πρώην αγριμάκι μας είναι πλέον τόσο ευάλωτο κι εννοείται ότι θα φροντίσουμε
να απολαύσουμε κάθε πολύτιμη στιγμή μαζί της σε αυτήν τη λυπηρή μετάβαση
Φυσικά και θα την πάω μια μικρή βόλτα στη γειτονιά να μυρίσει και να χαρεί!
η κόρη μου ισχυρίζεται ότι η κατάπτωση ξεκίνησε όταν νοσηλεύτηκα λίγες μέρες στο νοσοκομείο το Δεκέμβρη που
πέρασε...ποιός να ξέρει?
δεν μας έβγαλε ποτέ προβλήματα υγείας κι αυτό ήταν ευλογία ,την είχα στειρώσει όμως πριν κλείσει τα δύο συμφωνα με το πρωτόκολλο της υιοθεσίας ,
αλλά όντως πλέον παίζει κάποια εγκεφαλική δυσλειτουργία που να ευθύνεται και για την αλλαγή στο βάδισμά της . προς το παρόν δεν έχει υπερβεί τόσο και όριο νερού που να δείχνει πολυδιψία σύμφωνα με τον κτηνίατρό μας(πάνω από 500ml δηλαδή)
Κάποιος έγραψε ότι το κυνηγόσκυλό του που κυνηγούσε γάτες σαν να μην υπήρχε αύριο,όταν τυφλώθηκε στα γεράματα,μάζευε και κοίμιζε γατάκια στη φωλιά του..
αυτά για την ώρα..και πάλι σας ευχαριστώ για όλα

 

[marytherion]

φίλοι μου.....στις 24 του Ιούλη έφυγε με τραγικό τρόπο από τη ζωή το σκυλάκι μου...ήθελα να σας το πω ,η καρδιά μου έχει γίνει κομμάτια...το πιο εφιαλτικό σενάριο ζήσαμε τελικά ...δυστυχώς..φοβάμαι ότι θα αρχίσω να παραληρώ ακατάσχετα, ο μόνος λόγος που θα πω τι έγινε αν μου επιτρέψετε,είναι μπας και βοηθηθεί κάποιος με ηλικιωμένο σκυλάκι να μην πάθει κάτι ανάλογο..

 

[spyv]

κουράγιο...

 

[marytherion]

μου έπεσε τα μεσάνυχτα του περασμένου Σαββάτου από το μπαλκόνι...τρύπωσε ανάμεσα απο τα κάγκελα γιατι σίγουρα αποσυντονίστηκε..τη νύχτα μπαινόβγαινε διαρκώς,απολάμβανε τον φρέσκο αέρα και ταυτόχρονα σαν να γύρευε να ενήλικα παιδιά μου που έχουν μετακομίσει..κι έτσι στριμώχτηκε κι έπεσε στο κενό....άρχισε σαν να καλεί σε βοήθεια ,εγώ πού να φανταστώ αρχικά...νόμιζα ότι έκανε διάλογο με το κουτάβι του γείτονα,,,βγήκα να δω γιατί τόση φασαρια ,γιατί την ακούω σχετικά μακρια...κι όταν την ειδα η καρδιά μου σταμάτησε...τρεξαμε στην κατω αυλη με τον άντρα μου ,κλείστηκε η πορτα πισω μας απο τον αέρα....ότι και να πω είναι λίγο...τραγικά σκηνικά...μειναμε εξω κλεισμενοι γυρω στις δυο ωρες,οι κτηνίατροι μας εκτός Αθηνών,η κλινικη του ανηψιού μας εκκενώθηκε την προηγουμενη λόγω πυρκαγιας,η κλινική της περιοχής να μου λεει ε αφου σπαρταραει δεν προλαβαινετε κλεινουμε κιολας,η άλλη της Νίκαιας να μη δινει εναλλακτικη για κάποιο ισχυρό παυσιπονο τουλαχιστον παρά να μου αραδιαζει τις ενδεχομενες γενικες΄εξετασεις και τις ογκώδεις χρεώσεις...το σκυλι φαινοταν οτι δεν θα τα κατάφερνε...μέσα στη μαυρη νυχτα μέσα σε σαράντα βαθμους δεν στρόφαρα κι ιδιαίτερα ήμουν κομμάτια απο τη θλιψη...το σκυλάκι αντεξε λίγο ακομα και πριν ξημερώσει "εφυγε"...το σκυλάκι μου ..τι άλλο να πω.......μια ζωή ¨έσωζε¨ η μία την άλλη από τόσα και τόσα...αλλά αυτή τη φορά απότυχα....

 

[Aliki V.]

μου έπεσε τα μεσάνυχτα του περασμένου Σαββάτου από το μπαλκόνι...τρύπωσε ανάμεσα απο τα κάγκελα γιατι σίγουρα αποσυντονίστηκε..τη νύχτα μπαινόβγαινε διαρκώς,απολάμβανε τον φρέσκο αέρα και ταυτόχρονα σαν να γύρευε να ενήλικα παιδιά μου που έχουν μετακομίσει..κι έτσι στριμώχτηκε κι έπεσε στο κενό....άρχισε σαν να καλεί σε βοήθεια ,εγώ πού να φανταστώ αρχικά...νόμιζα ότι έκανε διάλογο με το κουτάβι του γείτονα,,,βγήκα να δω γιατί τόση φασαρια ,γιατί την ακούω σχετικά μακρια...κι όταν την ειδα η καρδιά μου σταμάτησε...τρεξαμε στην κατω αυλη με τον άντρα μου ,κλείστηκε η πορτα πισω μας απο τον αέρα....ότι και να πω είναι λίγο...τραγικά σκηνικά...μειναμε εξω κλεισμενοι γυρω στις δυο ωρες,οι κτηνίατροι μας εκτός Αθηνών,η κλινικη του ανηψιού μας εκκενώθηκε την προηγουμενη λόγω πυρκαγιας,η κλινική της περιοχής να μου λεει ε αφου σπαρταραει δεν προλαβαινετε κλεινουμε κιολας,η άλλη της Νίκαιας να μη δινει εναλλακτικη για κάποιο ισχυρό παυσιπονο τουλαχιστον παρά να μου αραδιαζει τις ενδεχομενες γενικες΄εξετασεις και τις ογκώδεις χρεώσεις...το σκυλι φαινοταν οτι δεν θα τα κατάφερνε...μέσα στη μαυρη νυχτα μέσα σε σαράντα βαθμους δεν στρόφαρα κι ιδιαίτερα ήμουν κομμάτια απο τη θλιψη...το σκυλάκι αντεξε λίγο ακομα και πριν ξημερώσει "εφυγε"...το σκυλάκι μου ..τι άλλο να πω.......μια ζωή ¨έσωζε¨ η μία την άλλη από τόσα και τόσα...αλλά αυτή τη φορά απότυχα....

Αχ τι να σας πω...μόνο και μόνο απ τον τρόπο που μας τα περιγράφετε, φαίνεται πόσο πονατε.. μη νιώθετε ότι αποτυχατε..υπάρχουν στιγμές που όσο και να θέλουμε δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι. Ναι, το τέλος της δεν ήταν ευχάριστο, αλλά και ποιο τέλος ειναι;;; δε βασανίζεται άλλο, αυτό να σκέφτεστε όπως και το ότι τόσα χρόνια κοντά σας πήρε άπειρη αγάπη κι έφυγε γεμάτη.. θα συνεχίσει να σας φροντίζει από εκει ψηλά, χωρίς να υποφέρει πια..

 

[marytherion]

ευχαριστώ πολύ για τη ευαισθησία...όντως πήρε άπειρη αγάπη ως το τέλος..ακόμη και στη μετάβαση στα γηρατειά,δεν παίρναμε τα μάτια μας από πάνω της ,τις αλλαγές της, αυτά τα μικρά χαζά που καμαρώνουν όλοι οι σκυλογονείς,την όρεξή της,την αγάπη που μας έδειχνε με τον τρόπο της...ανεξάρτητη αλλά και τόσο ανθρωποκεντρική....λείπει η ψυχούλα μου,άδειασε το σπίτι κι η αυλή.....σε όλες τις τσάντες μου βρίσκω ακόμη χαρτιά για τις βόλτες μας παρόλο που εδώ και καιρό τις είχαμε κόψει...έχουμε δρόμο ακόμη είναι νωρίς...και πάλι ευχαριστώ

 

[Άννα34]

μου έπεσε τα μεσάνυχτα του περασμένου Σαββάτου από το μπαλκόνι...τρύπωσε ανάμεσα απο τα κάγκελα γιατι σίγουρα αποσυντονίστηκε..τη νύχτα μπαινόβγαινε διαρκώς,απολάμβανε τον φρέσκο αέρα και ταυτόχρονα σαν να γύρευε να ενήλικα παιδιά μου που έχουν μετακομίσει..κι έτσι στριμώχτηκε κι έπεσε στο κενό....άρχισε σαν να καλεί σε βοήθεια ,εγώ πού να φανταστώ αρχικά...νόμιζα ότι έκανε διάλογο με το κουτάβι του γείτονα,,,βγήκα να δω γιατί τόση φασαρια ,γιατί την ακούω σχετικά μακρια...κι όταν την ειδα η καρδιά μου σταμάτησε...τρεξαμε στην κατω αυλη με τον άντρα μου ,κλείστηκε η πορτα πισω μας απο τον αέρα....ότι και να πω είναι λίγο...τραγικά σκηνικά...μειναμε εξω κλεισμενοι γυρω στις δυο ωρες,οι κτηνίατροι μας εκτός Αθηνών,η κλινικη του ανηψιού μας εκκενώθηκε την προηγουμενη λόγω πυρκαγιας,η κλινική της περιοχής να μου λεει ε αφου σπαρταραει δεν προλαβαινετε κλεινουμε κιολας,η άλλη της Νίκαιας να μη δινει εναλλακτικη για κάποιο ισχυρό παυσιπονο τουλαχιστον παρά να μου αραδιαζει τις ενδεχομενες γενικες΄εξετασεις και τις ογκώδεις χρεώσεις...το σκυλι φαινοταν οτι δεν θα τα κατάφερνε...μέσα στη μαυρη νυχτα μέσα σε σαράντα βαθμους δεν στρόφαρα κι ιδιαίτερα ήμουν κομμάτια απο τη θλιψη...το σκυλάκι αντεξε λίγο ακομα και πριν ξημερώσει "εφυγε"...το σκυλάκι μου ..τι άλλο να πω.......μια ζωή ¨έσωζε¨ η μία την άλλη από τόσα και τόσα...αλλά αυτή τη φορά απότυχα....

Αχχχ..... διαβάζω τα λόγια σας και τρέχουν τα δάκρυα. Δεν μπορώ να φανταστώ πώς θα ήταν για εσάς να το ζείτε αυτό αλλά και τώρα πόσο θα σας λείπει. Μη μιλάτε για αποτυχίες.... σημασία έχει ότι ήσασταν εκεί και ήταν στην αγκαλιά σας μέχρι τέλους.

 

[marytherion]

Αχχχ..... διαβάζω τα λόγια σας και τρέχουν τα δάκρυα. Δεν μπορώ να φανταστώ πώς θα ήταν για εσάς να το ζείτε αυτό αλλά και τώρα πόσο θα σας λείπει. Μη μιλάτε για αποτυχίες.... σημασία έχει ότι ήσασταν εκεί και ήταν στην αγκαλιά σας μέχρι τέλους.

ειλικρινά δεν ήθελα να στενοχωρήσω κανέναν αλλά όντας φιλοξενούμενη πάνω από δωδεκάμισυ χρόνια στη σελίδα κι από σεβασμό στα άπειρα μικρά και μεγάλα που έμαθα από όλους τους σκυλογονείς εδώ μέσα,όφειλα να πω τα μαντάτα μας ακόμα και τα λυπηρά,ακόμα και τα τραγικά,που δυστυχώς είναι μέρος της ζωής μας αν μη τι άλλο...ευχαριστώ για τα ευγενικά σας λόγια...

 

[Άννα34]

ειλικρινά δεν ήθελα να στενοχωρήσω κανέναν αλλά όντας φιλοξενούμενη πάνω από δωδεκάμισυ χρόνια στη σελίδα κι από σεβασμό στα άπειρα μικρά και μεγάλα που έμαθα από όλους τους σκυλογονείς εδώ μέσα,όφειλα να πω τα μαντάτα μας ακόμα και τα λυπηρά,ακόμα και τα τραγικά,που δυστυχώς είναι μέρος της ζωής μας αν μη τι άλλο...ευχαριστώ για τα ευγενικά σας λόγια...

Μα δεν είναι θέμα στενοχώριας και προς θεού, δεν ήταν αυτό που ήθελα να πω. Ο καθένας μας που έχει σκυλο θα ένιωθε κάπως έτσι πιστεύω. Συμφωνώ πως εδώ μπαίνουμε για να μοιραζόμαστε χαρές, αγωνίες και λύπες.